Όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά τίποτε δεν έμοιαζε ικανό να τους φέρει κοντά. Ο ένας ήταν νέος, έγραφε στα αγγλικά και διέθετε ήδη παγκόσμια φήμη ως μυθιστοριογράφος. Ο άλλος βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία, έγραφε στα ελληνικά και είχε αναγνωριστεί ως ποιητής μόνο από έναν μικρό κύκλο θαυμαστών και φίλων.
Ο λόγος είναι για τον Ε. Μ. Φόρστερ και τον Κ. Π. Καβάφη, που παρά τις μεγάλες διαφορές στην ιδιοσυγκρασία, αλλά και τη γεωγραφική απόσταση η οποία τους χώριζε (ο Καβάφης δεν κουνήθηκε ποτέ από την Αλεξάνδρεια, ο Φόρστερ τριγύριζε μονίμως σε ολόκληρη την υδρόγειο), συνδέθηκαν με μια πολυετή φιλία: φιλία που αποτυπώθηκε στην αλληλογραφία τους, η οποία κράτησε από το 1917 μέχρι και το 1932, λίγο πριν από τον θάνατο του Καβάφη.
Τα γράμματα που αντάλλαξαν ο Φόρστερ και ο Καβάφης επί δεκαπέντε χρόνια έγιναν τώρα βιβλίο και φιλοξενούνται σ' έναν ιδιαιτέρως φροντισμένο τόμο, ο οποίος μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος υπό τον τίτλο «Φίλοι σε ελαφρήν απόκλιση». Η φιλολογική επιμέλεια είναι του Peter Jeffreys (προλογίζει ο Μανόλης Σαββίδης) και το μεγαλύτερο μέρος του υλικού προέρχεται από το Αρχείο Καβάφη. Η ιδέα να γίνουν τα γράμματα βιβλίο χρονολογείται από το 1964, όταν ο νεαρός τότε φιλόλογος Γ. Π. Σαββίδης παρουσίασε στον Φόρστερ αντίγραφα των επιστολών του μαζί με τα προσχέδια των επιστολών του Καβάφη.
σχόλια