Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, μεγαλοαστικής καταγωγής, πολύγλωσση, με αμέριστη αγάπη για τη ζωγραφική, καθώς και με έναν άκρως περιπετειώδη ερωτικό βίο, η Μάτση Χατζηλαζάρου (1914-1987) είναι η πρώτη γυναίκα που θα σύρει τον χορό για την άνθιση του υπερρεαλισμού στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Η σχέση της Μάτσης Χατζηλαζάρου με τον Ανδρέα Εμπειρίκο δεν ήταν τυχαία. Ξεκίνησε το 1938, όταν εκείνη κατέφυγε στην ψυχαναλυτική του βοήθεια και εξελίχθηκε γρήγορα σ' έναν μεγάλο έρωτα, που είχε γαμήλια κατάληξη έναν χρόνο αργότερα.
Ο γάμος κράτησε μέχρι το 1943 οπότε και η Μάτση, που μετρούσε πλέον τρεις γάμους στη σειρά (πριν από τον Εμπειρίκο είχε παντρευτεί άλλες δύο φορές), ερωτεύτηκε τον Ανδρέα Καμπά, έναν ακόμα υπερρεαλιστή της γενιάς του 1930. Κακά τα ψέματα: ο Εμπειρίκος είχε προλάβει να διαμορφώσει τόσο τον ψυχισμό όσο και την καλλιτεχνική της προσωπικότητα ενώ η μαγεία και το βάθος της επιρροής του δεν υποχώρησαν ούτε και μετά τον χωρισμό τους.
Το πράγμα θα γίνει ολοφάνερο σε έξι επιστολές τις οποίες θα στείλει η Μάτση στον Εμπειρίκο από το Παρίσι, μεταξύ 1946 και 1947, όταν θα έχει πια συνδέσει τη ζωή της για τα καλά με τον Ανδρέα Καμπά.
Οι επιστολές μόλις κυκλοφόρησαν σε βιβλίο από τις εκδόσεις Άγρα με τίτλο «Γράμματα από το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο».
σχόλια