Σκαμμένα πρόσωπα τριγύρω. Έχω βγει στη γύρα. Δεν φοβάμαι τη νύχτα. Στο σκοτάδι της νύχτας όλοι είναι αληθινοί και αυθεντικοί. Την υποκρισίας της μέρας είναι που σιχαίνομαι. Εάν θες να δεις πότε ένας άνθρωπος λέει την αλήθεια συνάντησε τον περασμένα μεσάνυχτα. Εάν θες να δεις πόσο σε θέλει κάποιος κάνε έρωτα μαζί του μετά τις δυο το βράδυ. Από το πεζοδρόμιο περνάνε σκιές που έχουν τα χέρια στις τσέπες. Τα χέρια είναι για να κρατάνε άλλα χέρια και όχι για να τα κρύβουμε στις τσέπες. Τι να σου κάνω όμως που η μόδα της αλαζονείας επιβάλλει μοναξιά;
Οι άνθρωποι τρομάζουν όταν τους κοιτάξεις μέσα στα μάτια. Τραυλίζουν. Μετά λυγίζουν. Βαραίνει η πλάτη από το φορτίο βλέπεις. Κουβαλώντας ένα εχθρικό παρελθόν όλοι. Σημαδεμένοι από αυτό. Ο χρόνος δεν είναι για όλους γιατρός. Για κάποιους είναι απλά παυσίπονο. Δυο δείκτες που απλά γυρίζουν. Μια μέρα που φεύγει και μια νύχτα που έρχεται. Περπατάς. Στο παρακάτω στενό συναντιέσαι με το παρελθόν. Με τα ίσως και τα αν. Τα μήπως και τα αφού. Τα γιατί. Όλα αυτά είναι μαζεμένα στη συγνώμη που δεν τόλμησες να πεις. Στην υπόσχεση που δεν τήρησες. Στο λάθος που επανέλαβες. Στο ψέμα που είπες. Στο τηλέφωνο που δεν σήκωσες. Στο μπουκάλι που άδειασες. Στο σε αγαπώ που κράτησες κρυφό από εκείνον που έπρεπε να το ακούσει. Στην πόρτα που έκλεισες. Στον εγωισμό που έπνιξες όλα όσα αισθάνθηκες. Σε αυτά που σκότωσες. Σε αυτά που έθαψες. Σε αυτά που έκρυψες. Στον ψεύτικο κόσμο που δημιούργησες. Στο πλιάτσικο που έκανες. Στα όνειρα που γκρέμισες. Στο θα περνάω καλά. Στη σκόνη που τράβηξες. Στο παραλήρημα σου.
Έλα τώρα μην κοιτάς σαν αποχαυνωμένος. Μην κάνεις πως δεν είσαι εσύ αυτός. Είσαι ένας ακόμη από αυτούς. Γιατί αυτό το γαμημένο το αν δεν βρήκες ποτέ τη δύναμη να το κάνεις να. Να σηκώσω το τηλέφωνο. Να πνίξω τον εγωισμό μου. Να ξαναχτίσω το όνειρο. Να ξεθάψω. Να δημιουργήσω ένα καινούργιο κόσμο. Να ανοίξω την πόρτα. Να μην ανοίξω το μπουκάλι. Να μη σηκώσω το όπλο. Να μην κλέψω. Να ζητήσω συγνώμη. Να πω την αλήθεια. Να πετάξω τα σκονάκια. Να βγω στο φως. Να αποκαλυφθώ. Να τηρήσω τις υποσχέσεις μου. Να πω σε αγαπώ. Να δώσω ζωή. Να ζήσω ουσιαστικά και αληθινά. Μην τρέμεις. Άρχισε να φαίνεται το πρώτο πρωινό φως. Θα βάλω γρήγορα όλα τα αν της νύχτας στη βαλίτσα και θα φύγω. Να ξέρεις όμως... Αύριο θα ξανάρθω...
σχόλια