Φοβού τους Δαναούς και σώας τας φρένας

Η χώρα των όχι, των μπόλικων μη,

τσιμεντένια πατρίδα, δακρυγόνοι ουρανοί,

συνθήματα graffiti, στα τείχη της Τροίας,

διαδηλώσεις οργής, εκδηλώσεις λατρείας.

Αντιφάσεις  ζωής,  σε ένα  αύριο που επείγει,

τα παιδιά μας δελφίνια που η ζήλεια τα πνίγει,

δυο πτυχία στον τοίχο, κορνίζα  cult  γάμου,

Παναγιές να ξαπλώνουν, στις πετσέτες της άμμου.

Προσευχές και ιστορίες, σε μια χώρα που βρίθει,

θησαυρούς και αμαρτίες που δεν θα κρύψει η λήθη

και οι λύκοι του βουνού και της αυλής ο γέροντας

φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας

Ταινίες του Φίνου, λαϊκές ραψωδίες,

έφηβοι που συχνάζουν σε μοδάτες πλατείες,

με σπουδές ιατρικής,  ώριμη μπαλαρίνα

που χορεύει  μια ραπ, μια ροκ,  μια κλαρίνα.

Ιδρωμένα κορμιά  σε μπαλκόνια υπονόμους,

κλάξον και ουρλιαχτά στους ξεκούρδιστους δρόμους,

ο Παρθενώνας  πετά αψηφώντας την ύλη,

γεμιστά της μαμάς πλάι στου μπαμπά το καντήλι.

Προσευχές και ιστορίες, σε μια χώρα που βρίθει,

θησαυρούς και αμαρτίες, που δεν θα κρύψει η λήθη

και οι λύκοι του βουνού και της αυλής ο γέροντας

φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.