Ξυπνάω στις 5 το πρωί.
Μούσκεμα στον ιδρώτα και τα μάτια δακρυσμένα.
Για ολόκληρα λεπτά δεν μπορώ να καταλάβω που είμαι και αν είμαι καλά.
Προσπαθώ να προφτάσω την ανάσα μου και να ηρεμήσω.
Αλλά τα δάκρυα δε σταματάνε και ο ιδρώτας με έχει κάνει και κρυώνω.
Ηρεμώ και αφουγκράζομαι... Σηκώνομαι και περπατάω μέσα στο σπίτι.
Η μαμά στο δίπλα κρεβάτι ροχαλίζει.
Η αδερφή μου ήρεμη στο κρεβάτι της.
Το πλυντηριάκι των πιάτων έχει τελειώσει.
Πόρτες-παράθυρα κλειδωμένα.
Το κινητό... καμία ειδοποιήση.
Το laptop εκτός πρίζας. (Πάντα το βγάζω γιατί δεν έχω ups)
Ξυπνητήρι έχω βάλει...
Βγαίνω στο μπαλκόνι... Ναι, ο κόσμος ακόμα συνεχίζει.
Όνειρο ήταν.
Αποφασίζω να ανοίξω για λίγο το μωρό μου (έτσι αποκαλώ το laptop) και να σας κάνω ένα ερώτημα...
Αλλά θα ήθελα να το σκεφτείτε καλά πριν απαντήσετε...
Αν ξέρατε ότι αύριο θα πεθάνετε. Είτε απο αρρώστια, είτε απο τον αρμαγεδών... Απο οτιδήποτε. Αλλά αν ξέρατε ότι έχετε ακόμα 24 ώρες ζωής. Δε με νοιάζει τι θα κάνατε... Θα ήθελα να μου πείτε με ποιον θα κάνατε ό,τι αποφασίζατε να κάνετε; Και αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα σε οικογένεια, φίλους και τον άνθρωπο που αγαπάτε, ποιον θα διαλέγατε;;;
Περίεργο όνειρο σας λέω μην το ψάχνετε...
Εγώ δεν ξέρω πάντως ποιον θα επέλεγα... Μου είναι πολύ δύσκολο.
Στο όνειρο πάντως είδα ότι είχα επιλέξει τον άνθρωπο που αγαπάω...
σχόλια