ezak /
Η φλόγα...
...άναψε και φέτος για 26η φορά, οι αθλητές ετοιμάζονται σιγά σιγά, κάνουν τα απαραίτητα, λίγο ζέσταμα, μπαλόνια και ελικόπτερα στον αέρα και πάμε…τα 42.195 μέτρα είναι έτοιμα να παραδοθούν. Δεν έχει σημασία ο χρόνος που θα κάνει ο καθένας, αλλά το ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, από όλα τα κράτη του κόσμου, δίνουν ραντεβού στο Μαραθώνα για να καταλήξουν στο Καλλιμάρμαρο. Νέοι ,γυναίκες, μεσήλικες, αρκετοί ηλικιωμένοι και ο Αμερικάνος με τη βάρους δέκα κιλών σιδερένια πανοπλία και ασπίδα στο χέρι, φτάνουν στα όριά τους με μόνο σκοπό να περάσουν την αψίδα του τερματισμού στο Παναθηναϊκό στάδιο, σε μια διαδρομή που πρώτος έτρεξε ο Φειδιππίδης το 490 π.Χ. για να αναγγείλει περήφανα το «Νενικήκαμεν», το αποτέλεσμα δηλαδή της μάχης των Αθηναίων επί των Περσών. Με μόνο εφόδιο το ζεστό χειροκρότημα των απλών ανθρώπων στις άκρες της διαδρομής και το χαμόγελο των εθελοντών, οι οποίοι σου προσφέρουν νερά και ισοτονικά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, η κούραση και η καταπόνηση δείχνουν να ξεπερνιούνται. Και κατά την είσοδο στο Καλιμάρμαρο η κορύφωση της συγκίνησης περνά σε άλλα επίπεδα ενθουσιασμού…Φέτος όμως η χαρά του τερματισμού για τον καθένα επισκιάστηκε από το δυσάρεστο γεγονός του θανάτου του εξηντάχρονου συναθλητή Δημήτρη Νικολαϊδη ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στη λεωφόρο Μεσογείων, ως σύγχρονος Φειδιππίδης απλά μεταφέροντας το μήνυμα στους δικούς του ανθρώπους ότι μπορεί να τα καταφέρει…
σχόλια