Rock... σε ευχαριστώ και αντίο...

Rock... σε ευχαριστώ και αντίο... Facebook Twitter
0

Χτύπησε το τηλέφωνό μου κάπου από το βάθος και το σήκωσα. Κάτι μου έλεγαν για ένα βραβείο... Δεν πολυκατάλαβα. Το μόνο που έπιασα ήταν «μπες στη lifo μαρή άρρωστη!». Μπορεί πριν από μία βδομάδα να είπα το αντίο μου, όμως δε θα μπορούσα να μην ανταποκριθώ στη βράβευσή μου. Και κάνω ανάρτηση μόνο και μόνο για να μη σου αφήσω το λεγόμενο σχόλιο «σεντόνι»... Σου γράφω λοιπόν από το κρεβάτι του πόνου αφού με έχουν ντοπαρισμένη με φάρμακα βρογχικών και πνευμονίας. Σωστό μαστούρι... Κοιμάμαι περίπου 24 ώρες το 24ωρο! (Πίκρα σου λέω)...

Ξεκινάω με το να θυμίσω ΕΔΩ σε όλους τα περσινά βραβεία που διοργάνωσε ο gremlin λίγο πριν την εξαφάνισή του(καθότι ανάρτηση και σχόλια είναι όλα τα λεφτά για όποιον θέλε να γελάσει)! Φήμες θέλουν τους περσινούς χαμένους να τον έχουν απαγάγει για να είναι σίγουροι ότι φέτος θα πάρουν βραβείο... Που να ‘ξεραν οι κατακαημένοι ότι φέτος άλλος ανέλαβε τη διοργάνωση;

Εν συνεχεία θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πιο ψύχραιμα αυτή τη φορά για όλες τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε! Το έχετε καταλάβει πως είμαι κατεξοχήν συναισθηματικό άτομο και έτσι με συγκίνησες με το ειδικό βραβείο!


Και αρχίζω αναλυτικά λοιπόν...

Rock: Τιμητικά πρώτος. Ευχαριστώ για το βραβείο! Αναγνωρίζω το μουσικό σου γούστο και λατρεύω το χιούμορ σου! Κερνάω καφέ όποτε θες, ειλικρινά!

Animalera: Πάντα εκεί και πάντα με την καλή και κατάλληλη ατάκα (από ταινίες ξέρεις εσύ...)

Stav: Μια πολύ καλή φίλη που νοιάζεται πάντα!

Boll_ocksnlilies: Πρέπει να αρχίσεις πάλι το γράψιμο!

Fairuz: Μεγάλες προσδοκίες... ξέρω, κι εγώ το έχω αυτό με τους ανθρώπους και έτσι απογοητεύομαι.

Freedom island: Λίγα λόγια και καλά.

Gremlin: Αγνοείται δυστυχώς η τύχη του και πολύ στεναχωριέμαι. Ελπίζω στο νησί των ανέμων να περνάς καλά γάτε μου και ας μη με συνόδεψες στα φετινά βραβεία φορώντας Armani...

Life After Chaos: Λίγες εικόνες ποοοοοοοοοοοοολλές λέξεις! Και δε θα ξεχάσω ποτέ τη μαγειρίτσα!

Love life: Ερωτικά γράμματα... για σένα που δε θα τα πάρεις ποτέ.

Lulu: Νιάου, μιαου πρρρρ.............

Narcoleptic: Το μωρό μου στο Λονδίνο... Τι θα έκανα το βράδυ 22 Αυγούστου χωρίς εσένα μου εξηγείς;;;; Σε ευχαριστώ...

Aliceland: Είσαι καλό παιδί και έτσι σου εύχομαι μόνο θαύματα στη δική σου χώρα. Ευχαριστώ... ξέρεις...

Επαναστάτης: Ευγενική ψυχή... γιατί έφυγες;

Svenn: Σε σένα δε σχολιάζω γιατί αισθάνομαι πως ότι και να πω περιττεύει...

Voudas: Ο πρώτος που με έκανε να σκεφτώ το κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας! Τώρα όμως είσαι καλά. Δε χανόμαστε όσοι δε θέλουμε να χαθούμε... Λάθος;;

Vam33: Μια λίστα για τον άγιο που δε θα ξεχαστεί με τίποτα!!!!!

Velvet: Το μελάνι κυλούσε βελούδινα στο χαρτί. Μπορεί να κύλησε σε άλλες κόλες...

Καραγκιοζάκι: Δε σου είχα σχολιάσει όσο ήθελα... έφυγες και το σκέφτομαι!

Helmet: Δε θα σε σχολιάσω. Ξέρω πως δεν θα το ήθελες... Σε σέβομαι και σε εκτιμώ πάντα.

Νατάσα Ζαχαροπούλου: Ευχαριστώ και δημοσίως για τις κουβέντες μας. Και φυσικά για το λύκο! Δεν ξεχνώ!

Pink Fish: Τα παραμύθια θα μας ταξιδεύουν...

Συννεφούλα: Μη μου συννεφιάζεις γιατί στεναχωριέμαι!

Robby: Περιμένω...

Hermina: Μου θύμησες καλά καλά την Κέρκυρα και έφυγες! Ελπίζω να ξαναγυρίσεις!

Τροβαδούρος: Πολύ απλά... ... ... ... ... καθώς και:

# troubadour στις 11/06/2008, 02:09 πμ

Ας τα φυσήξω και φέτος...

στης anodien την γιορτασιά/ ήρθαν τα καλά παιδιά/ μα είχε πόδια τροφαντά/ και άναψε ο πόθος./ και στης anodien την ποδιά/ βγήκαν μαχαίρια ''γιορτινά''/ για ένα γινάτι./ ά ρε παλιομισοφόρια, τί τραβάν για σας τ' αγόρια.

(τρελό στιχάκι γενεθλίων)

 

A little / Dark Whisper: Λατρεμένο μου μωρό! Με δική σου πρωτοβουλία ανακηρύχτηκα πέρσι banshee... Εγώ μπήκα σαν ξωτικό! Οπότε είσαι ο νονός μου!

# darkwhisper στις 05/10/2008, 11:11 μμ

"Ποιόν προσπαθείς να πείσεις γλυκιά μου;"

Και η anodien, που ειναι μια γλυκητατη παρουσια της lifoland και καργα συναισθηματική, την εχει κανει λαστιχο την ατάκα "Αν δε σου αρέσει κάτι, μη το σχολιάζεις!" (αν και φυσικά δεν ειναι η μόνη που το έχει πει, κάθε άλλο). Οχι όμως γιατι δε θέλει αντιθετες γνωμες, όπως και η ίδια είπε. Τουναντιον την εχω δει με επιχειρηματα σε συνδιασμο με ενα παιδικο ναζι να πειθει αστραπιαια φωνασκούντες αντιφρονούντες κύρηκες, οπως επισης και να πειθεται αυτοστιγμή αν θεωρήσει τα επιχειρήματα άλλου βασιμα. Επίσης την έχω δει να σβηνει υβριστικά σχόλια στο μπλογκ της. Τι είναι λοιπόν; Φασίστας λογοκριτής που δε δεχεται αντιθετες γνώμες; Μάλλον όχι. Απλώς οι λέξεις εχουν νοήματα και συναισθηματικά μυνηματα από πίσω τους. Και καθημερινά πολύ "έξυπνοι" εκμεταλλεύονται την ανεση στο λόγο για να πουν τα χειρότερα από πίσω, κι αυτό μάλιστα το λένε και δείγμα ευφυίας, τρομάρα τους. Και υπάρχουν ανθρωποι που θιγονται από το συναισθημα που τους πετάν στα μούτρα οι "έξυπνοι" και παραπονιούνται. Και οι "εξυπνοι" τους ανταπανταν με το all time classic "όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται" και ξαφνικά γαληνεύει η ψυχή τους που δοξάστηκαν για πάντα στο διαδικτυακο οριζοντα ως νικητες της λεκτικής γραπτης αντιπαραθεσης. Hail Ceasars! Το μόνο λοιπον που ζηταν ατομα σαν την ανοντιεν ειναι να μη τους πεταει κανεις τα σκατά του στα μούτρα τους είτε τα ντυνουν με γυαλιστερο χαρτι ειτε με τρυπια λαδοκολα. Το θεωρούν τόσο ασήμαντο και άσχημο να παιζεις σκατοπόλεμο για κάτι τόσο ασήμαντο όσο μια... διαφωνία! Και το πιο αστείο από όλα είναι ότι όλοι αυτοί θα λένε ατομα σαν την anodien υποτιμητικά... "παιδάκια". Go figure! To κρατάω και αυτό. 

Δεν ξεχνώ με τίποτα....

Dana_Semitecolo: Θα σου έρθω καλοκαίρι και θα με γυρίσεις σε όοοοολο το νησί σου αλλιώς θα γίνει τση παραφιλοσοφίας το κάγκελο!!!!

Manground... το προφιτερόλ δεν θα ξεχαστεί ποτέ!

Immortal Junkie: Τα φύλλα ανοικτά είναι το πιο αγαπημένο μου post γιατί είναι 100% κοινό μας βίωμα!

Gpoint: Έπρεπε να αρχίσουμε διαγωνισμό συνταγών εμείς εδώ μέσα... θα έπεφτε τρελό γέλιο! Ευχαριστώ που νοιάζεσαι πάντως...

Freeeeeeeedom: Μη μου την πειράξει κανείς γιατί θα το μάθω και θα δαγκώσω! Είναι η κόρη μου! Γκρρρρρρρρρρρρρρρ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μερόπη: Είσαι ενδιαφέρον άνθρωπος και πρόσεξε μη σε χαλάσουν εδώ μέσα! Χιχιχι!

Μελισσούλα: Που τριγυρνάς απο λουλούδι σε λουλούδι! Θέλω να είσαι καλά! Απλά!

Ezak: Το να βλέπεις ζωντανά ιερά είναι πολύτιμη εμπειρία... Μην την πάρεις ποτέ για δεδομένο.

Προσκυνητής: Εσύ δεν προσκυνάς κανένα.

Stranger: Ο φαντάρος μας... καλός πολίτης πλέον. Έχεις φάει και την ουρά... η φουντίτσα έμεινε! Α και... ελπίζω να μην πέσω στην ανάγκη σου για καφέ! Χιχιχι!

Apologiaprosuavita: Αν δεν ήσουν τόσο απόλυτη είμαι σίγουρη πως θα τα πηγαίναμε καλύτερα. Δεν πειράζει... Έχεις καλή ψυχή.

Σεισμογράφος: Τον πρώτο καιρό ήθελα να σε δείρω. Μετά με νοιάστηκες... Θα ήθελα να δεις κάποια άτομα από τα δικά μου μάτια! Χιχι!

Awake: Τελικά το μόνο που συμφωνήσαμε ποτέ 100% ήταν ο Dexter! Να ξέρεις πως ειδικά ένα σου σχόλιο με συγκίνησε πολύ.

Malibu: Αγαπημένο μου ποτάκι και κοριτσάκι, είμαι πάντα εδώ για σένα.

Simple: Είσαι θεά αγάπη μου...

Azaelia: Ευχαριστώ που με έβαλες εδώ μέσα, στο τριπάκι της Lifo...

Κάποιοι ξεχάστηκαν κατά λάθος (είπαμε είμαι άρρωστη) κάποιοι επίτηδες... Δεν μπορώ να πω πως δεν κρατάω κακίες γιατί δε θα είμαι ειλικρινής. Χαίρομαι όμως που το πλείστον των εντυπώσεων και αναμνήσεων είναι θετικό!

Σας έφτιαξα πουρνό πουρνό και ένα βιντεάκι να το έχετε και να με θυμάστε. Και πάλι σας γλυκοφιλώ, σας λέω το αντίο μου και εξαφανίζομαι γοργά από την οθόνη σας!

Να είστε όλοι καλά και πάνω από όλα δημιουργικοί!

 

Φιλιά!

Πάω να ξεραθώ πάλι...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ