Το νεοσύστατο Alice Award που απονέμει το Global Board of Contemporary Art για μουσεία και καλλιτέχνες με αξιοσημείωτη παρουσία στο διεθνές εικαστικό περιβάλλον έχει υποψήφιο για φέτος στην κατηγορία Emerging Artist – καλλιτέχνης κάτω από 35 χρονών- τον Έλληνα Bill Balaskas, όπως είναι διεθνώς γνωστός, που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Το βουβό του βίντεο Parthenon Rising που δείχνει τον Παρθενώνα να λούζεται από φλας τουριστών μια αυγουστιάτικη νύχτα είναι και αυτό στο οποίο η επιτροπή, η οποία απαρτίζεται από σημαντικές προσωπικότητες της διεθνούς σκηνής της τέχνης -όπως ο Νικολά Μπουριό, ο Ντάνιελ Μπερνμπάουμ, ο Αντριάνο Πεντρόζα , η Ελίζαμπεθ ΜακΓκρέγκορ και ο Ντένης Ζαχαρόπουλος μεταξύ άλλων-, βάσισε την επιλογή του Μπαλάσκα στους τέσσερεις τελευταίους υποψήφιους καλλιτέχνες. Όποιος θέλει να στηρίξει την υποψηφιότητα του Έλληνα καλλιτέχνη μπορεί να ψηφίσει για το βραβείο κοινού στην ιστοσελίδα των βραβείων: www.global-board.org
Ο Βασίλης, ο οποίος ξεκίνησε από το Οικονομικό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τώρα εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Royal College of Art, μου μίλησε για τη σχέση του με το βίντεο:
Σε ποιο βαθμό σε έχει επηρεάσει το γεγονός ότι πριν δραστηριοποιηθείς καλλιτεχνικά σπούδασες οικονομικά;
Με επηρεάζει στο βαθμό που αυτά που κάνω έχουν έντονη πολιτική χροιά. Άλλωστε αυτός ήταν κι ο λόγος που επέμενα να τελειώσω τη σχολή παρόλο που ήξερα ότι θα συνέχιζα σε εντελώς άλλο χώρο.
Δηλαδή τα οικονομικά ήταν η φαρέτρα σου, τα όπλα σου..
Ακριβώς! Το ήθελα για να ξέρω πως λειτουργούν τα πράγματα.
Θα έλεγες ότι στην Αγγλία η τέχνη είναι πιο πολιτικοποιημένη;
Δε θα το έλεγα. Απλά έχει περισσότερη προβολή.
Οι καλλιτέχνες έχουν πάντως έντονη πολιτική δράση και συχνά παρεμβαίνουν στα δημόσια θέματα.
Σαφώς, αλλά και το σύστημα προβολής της τέχνης είναι τέτοιο στην Αγγλία που οποιαδήποτε καταγγελία μπορεί να λάβει εν δυνάμει μεγαλύτερη δημοσιότητα και να έχει ευρύτερη πρόσβαση προς το κοινό, απ’ ό,τι σε άλλες χώρες.
Από πότε έχεις αρχίσει την καλλιτεχνική σου δραστηριότητα;
Από τα επτά χρόνια που βρίσκομαι στην Αγγλία τα έξι ασχολούμαι αποκλειστικά με το βίντεο. Αλλά τελευταία αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει. Στην πρόσφατη Biennale της Θεσσαλονίκης παρουσίασα μια εγκατάσταση που συμπεριλάμβανε ένα γλυπτικό μέρος, ένα φωτογραφικό και το Parthenon Rising που τώρα είναι υποψήφιο για το Alice Award. Οπότε, έχω αρχίσει να ασχολούμαι με site specific εγκαταστάσεις και να χρησιμοποιώ διάφορα μέσα στη δουλειά μου. Στη Θεσσαλονίκη, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, για πρώτη φορά η πλειοψηφία των έργων δεν ήταν βίντεο και ένα από τα έργα που είναι υποψήφια για το Alice είναι φτιαγμένο πάνω σε καμβά: μια ελληνική σημαία φτιαγμένη από κολλητική ταινία. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε μια ιδιαίτερα δημιουργική φάση γιατί πειραματίζομαι με πολύ διαφορετικά μέσα και εκτός από το πολιτικοποιημένο κομμάτι, που είναι πάντα επίκαιρο και εξακολουθεί να με ενδιαφέρει, υπάρχει κι αυτή η φορμαλιστική διαφοροποίηση.
Ποιες ήταν οι επιρροές σου όταν πρωτοξεκίνησες;
Το θέατρο και ο κινηματογράφος! Γι’ αυτό και στράφηκα μετά προς το βίντεο. Μια εξέλιξη από τέχνη σε τέχνη. Το αρχικό μου ενδιαφέρον δεν ήταν για τα εικαστικά αυτά καθ’ αυτά. Σταδιακά προέκυψε το ενδιαφέρον μου για το βίντεο και τα εικαστικά. Σ’ αυτό το πλαίσιο βλέπω και την εξέλιξη των μέσων που περιέγραψα πριν. Ίσως, γιατί μ’ ενδιαφέρει και η θεωρία και ο λόγος, κάτι που φαίνεται σε πολλά από τα έργα μου. Τόσο στους τίτλους όσο και στο περιεχόμενο τους. Είναι, ίσως, ένα είδος καλέσματος στο θεατή να το ψάξει και ένα βήμα παρά πέρα, αν το θέλει.
Ο Βασίλης Μπαλάσκας είναι συνεργάτης των Kalfayan Galleries. Η προσωπική του ιστοσελίδα είναι: www.billbalaskas.com
σχόλια