Συναισθηματικά φορτισμένη, αφήνοντας το ποτάμι των αναμνήσεων να ξεχυθεί, η δημοσιογράφος Ελένη Μπίστικα μίλησε χθες το μεσημέρι στο ΣΚΑΙ για την Μαρίκα Μητσοτάκη. Και τι δεν είπε. Για την πρώτη συνάντηση της Μαρίκας με τον Κώστα («Ήταν σε ένα ασανσέρ. Αφού πας επάνω εσύ, τότε θα πάω επάνω και εγώ»)για το ότι τρώγανε μαζί («Περίμενε να γυρίσει ο Κώστας από την δουλειά. Αλλιώς δεν έστρωνε τραπέζι»), για τους γάμους στην Κρήτη, για την καταγωγή της («Ήταν από πλούσια οικογένεια»), και φυσικά για το συναρπαστικό γαμοπίλαφο της Μαρίκας Μητσοτάκη («Δεν υπάρχει γαμοπίλαφο σαν της Μαρίκας»). Να υπενθυμίσω ότι είχαμε και εκλογές χθες, το οποίο θυμήθηκε και η κυρία Ελένη Μπίστικα λέγοντας: «Ήθελα να σας πω τόσα για τις εκλογές αλλά μετά τον θάνατο της Μαρίκας, δεν μπορώ να πω κουβέντα». Μάλιστα.
Και τότε, λίγο πριν αλλάξω κανάλι, ακριβώς στο σημείο που η βαρεμάρα μου γινόταν οργή, συνέβη χωρίς να καταλάβω πως, κάτι εξοργιστικό. Η κυρία Μπίστικα άρχισε να συνδέει το θάνατο με την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. «Είναι τυχαίο που πέθανε σήμερα; Ο θάνατος της κάτι θέλει να μας πει. Είναι ένα πολιτικό μήνυμα». Και λίγο αργότερα «δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος σε αυτή την χώρα, που να μην στεναχωρήθηκε για την Μαρίκα».
Φοβάμαι κυρία Μπίστικα, ότι υπάρχει ένας τουλάχιστον άνθρωπος σε αυτή την χώρα που δεν στεναχωρήθηκε για το θάνατο της Μαρίκας Μητσοτάκη. Ας πούμε ότι είμαι μόνο εγώ. Ίσως γιατί πιστεύω ότι ο θάνατος της αφορά αποκλειστικά και μόνο τους δικούς της ανθρώπους. Ή έστω εσάς που την ζήσατε από κοντά και φάγατε το γαμοπίλαφο. Οι υπόλοιποι είχαμε σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούμε αυτή την Κυριακή.
Όσο για το μοναδικό μήνυμα που έστειλαν οι θάνατοι της Μαρίκας Μητσοτάκη και του Κώστα Καρρά, είναι αυτό τα ίδιο μήνυμα που στέλνει ο θάνατος του κάθε ανθρώπου: Θα γίνουμε όλοι χώμα. Κανένας αθάνατος. Τα πολιτικά μηνύματα ας τα αφήσουμε για τους ζωντανούς ή για κάποιους που σκοτώθηκαν σε αγώνες για να απολαμβάνουμε τις ελευθερίες μας.
Αλλά που να τα δει αυτά η κυρία Μπίστικα, που λεπτό δεν ξέχασε την ιδιότητα της κοσμικογράφου την ημέρα των εκλογών. Μέσα στο παράλληλο σύμπαν της, εκεί που όλα είναι «Κολωνάκι και εγκαίνια», εκεί που «οι υψηλές γνωριμίες μετράνε» εκεί που το «γαμοπίλαφο ήταν εξαιρετικό» εκεί που «Σας αποκαλύπτουμε τον καλύτερο γάμο της χρονιάς», ναι λοιπόν σε αυτό το σύμπαν, δεν υπάρχει χώρος για τις εκλογές. Στο σύμπαν της, όλοι είναι στεναχωρημένοι από το θάνατο της Μαρίκας και δεν τους νοιάζει τι μέρα θα ξημερώσει.
Βέβαια αν έλεγε αστρολόγος ότι δεν είναι τυχαίος ο θάνατος ανήμερα των εκλογών θα τον γιουχάρανε. Τώρα που το λέει δημοσιογράφος που γράφει σε σοβαρή εφημερίδα, πρέπει να δείξουμε επιείκεια. Οι αδικίες του συστήματος σε έναν υπέροχο κόσμο…
σχόλια