Κάθε μέρα που περνά, αντικρύζω κι ακόμη έναν άγνωστο. Μα κάθε βράδυ ανακαλύπτω πως ο άγνωστος αυτός, είμαι εγώ. Έχω την ιδιότητα να αλλάζω μορφή και ύλη, ανάλογα με την διάθεση. Δεν ξέρω την αιτία της μεταβολής τούτης, μα αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που αισθάνομαι δεν είναι φυσικό, αντιβαίνει τους κανόνες του εαυτού μου. Δεν μου αρέσει να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες, με το να μισώ την εκάστοτε μάζα που της προκάλεσε.
Όμως, δεν έχω το κουράγιο να περιγελώ τον εαυτό μου, με κλισέ στίχους του Bob Marley (Everything's Gonna Be Alright). Ίσως, δεν είμαι αρκετά δυνατός όσο εκείνος ή δεν πίνω χόρτο κάθε μέρα. Απεναντίας είμαι ένας μελαγχολικός, απαισιόδοξος μα πάνω απ' όλα ρεαλιστής άνθρωπος. Όταν είσαι θλιμμένος αναζητάς συνεχώς κάτι να απασχολήσεις το μυαλό σου. Βρίσκεις καταφύγιο στην εργασία σου, σε αυτό που πραγματικά είσαι καλός, ότι και αν είναι αυτό. Προσπαθώ να αναφέρω χωρίς παρακλάδια τον προβληματισμό μου, αλλά διαρκώς ξεφυτρώνουν.
Και λοιπόν εσύ μελλοντικέ 20άρη πώς θα χτίσεις την ζωή σου; Είσαι αρκετά δυνατός και πρόθυμος να πληγωθείς; Εγώ προσωπικά είμαι, αλλά οι γονείς μου όχι. Δεν είναι δίκαιο να τους στερώ πράγματα τα οποία δεν τα αξίζω. Ναι, από την άλλη θα μου πείς ότι "οι γονείς σου, με την ψήφο τους, τόσα χρόνια καταδίκασαν το μέλλον σου." Ξεχνάς όμως, ότι, όπως ανέφερα και παραπάνω, οι αδικοπραγίες δεν συντελέστηκαν από όλους, αλλά από μερικούς, μπορεί ακόμη και από μία ψήφο περισσότερη ή λιγότερη.
Και ρωτώ εγώ, η δικαιοσύνη δεν είναι ένα καθολικό αγαθό; Πώς κατέληξε ο δικός μου πατέρας, ο εργάτης των οικοδομών και των εργοστασίων, να αναγκάζεται να "πληρώνει" τις ατασταλίες του δικού σου. Ναι, ξέρω πως τα λάθη είναι ανθρώπινα, αλλά η επιμονή της ψήφου του, δεν τον καθιστά ζώο; Όχι δεν βρίζω τον μπαμπάκα σου, του λασπώνω το ξάστερο του κούτελο και το ακριβό του φυσικά κουστούμι. Όταν βλέπω τα παιδιά του, να είναι κάτι παραπάνω από Copy & Paste, θέλω να τους σπάσω τα αδούλευτα μουτράκια τους. Θυμώνω, διότι οι γονείς μου, είναι διαφορετικά άτομα από εμένα. Μου μάθανε από μικρό, να έχω την δική μου προσωπικότητα και να μην ξεπουλάω το εγώ μου, για καμία περιουσία. Θα κλείσω με αυτό, δεν υπάρχουν άσπρες μέρες, ούτε αψεγάδιαστος κόσμος για εκείνους που δεν επιδιώκουν πράγματα.
σχόλια