Θέλω τόσο πολύ να είναι καλός αυτός ο μήνας. Γιατί δεν θέλω να χάσω το χαμόγελό μου. Και θέλω να συνεχίσω να βλέπω τα δικά μου παιδιά να χαμογελούν και να παίζουν ανέμελα. Αλλά και να ελπίζουν. Να κάνουν σχέδια για το μέλλον τους και να πιστεύουν ότι με σκληρή δουλειά όλα μπορούν να τα πετύχουν.
Μπορεί και μόνο η λέξη «θέλω» να ακούγεται εγωιστική ή και παιδική. Άλλωστε πόσες φορές έχω εγώ η ίδια πει στα παιδιά μου ότι δεν μπορούν να ζητάνε συνέχεια. Ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν διαρκώς ένα καινούργιο «θέλω».
Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό, όταν υπάρχει κόσμος που πεινάει, εγώ να θέλω να συνεχίσω να χαμογελάω. Και να συνεχίσω να έχω τη δουλειά μου στον ιδιωτικό τομέα. Θα μου πείτε τόσοι συνάνθρωποί σου έχουν μείνει άνεργοι, γιατί εσύ να είσαι βολεμένη και να παίρνεις τον μισθό σου;
Για να μπορώ να ζω την οικογένειά μου – ναι, αυτή βάζω πάνω απ' όλους.
Για να μπορώ με τις αγορές μου να στηρίζω την επιβίωση επιχειρήσεων και τη διατήρηση θέσεων εργασίας.
Αλλά και να συνεισφέρω από τις εισφορές στα δημόσια ταμεία (που παρακρατούνται αυτόματα από τον μισθό μου) στις συντάξεις, στους μισθούς του Δημοσίου, στο ταμείο ανεργίας. Εάν σταματήσω να δουλεύω κι εγώ και τόσοι άλλοι συνάνθρωποί μου ιδιωτικοί υπάλληλοι, ποιος θα τα στηρίζει αυτά τα ταμεία; Μήπως τελικά δεν είμαι εχθρός των ανέργων ή των συνταξιούχων, ή και των δημοσίων υπαλλήλων;
Θέλω να ζήσω ένα θαύμα στο οποίο όλοι θα σταματήσουμε να κατηγορούμε ή να φθονούμε τον διπλανό μας και θα προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε μαζί του για να πάμε μπροστά όλοι μαζί, ίσως με αργά βήματα στην αρχή, αλλά πάντως μπροστά.
Θέλω, βέβαια να πιστεύω πως δεν είμαι εχθρός κανενός, μια και δεν έχω κλέψει και δεν έχω βλάψει κανένα. Δεν έχω ζήσει τόσα χρόνια με θυμό και μένος. Έχω ζήσει με αξιοπρέπεια και σκληρή δουλειά. Έχω ζήσει με αισιοδοξία ακόμη και όταν τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα και άρχισαν τα χρέη. Έχω ζήσει με χαμόγελο και ελπίδα.
Και τώρα ήρθε η ώρα να ζήσω ένα θαύμα!
Ένα θαύμα στο οποίο θα μπορώ να έχω ψηλά το κεφάλι και να αυτοαποκαλούμαι «ευρωπαία», να πληρώνομαι και να πληρώνω σε ευρώ και όχι δραχμή άκρως υποτιμημένη.
Ένα θαύμα στο οποίο η χώρα μου, η πανέμορφη και ξεχωριστή Ελλάδα, θα συνεχίσει να είναι ένας τουριστικός παράδεισος και όχι ένας επικίνδυνος προορισμός, όπου η φιλοξενία θα δώσει τη θέση της στην αισχροκέρδεια.
Ένα θαύμα στο οποίο όλοι θα σταματήσουμε να κατηγορούμε ή να φθονούμε τον διπλανό μας και θα προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε μαζί του για να πάμε μπροστά όλοι μαζί, ίσως με αργά βήματα στην αρχή, αλλά πάντως μπροστά.
Ένα θαύμα στο οποίο οι πολιτικοί θα συνεργαστούν για το κοινό καλό. Οι πολιτικοί που πληρώνω από τον μισθό μου, όχι για να βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και μετά να βουλιάξουν το πλοίο, αλλά για να το οδηγήσουν σε ένα όσο πιο απάνεμο λιμάνι γίνεται...
Ένα θαύμα όπου όλη αυτή η εβδομάδα θα αποδειχθεί ότι ήταν απλά ένας εφιάλτης από τον οποίο θα ξυπνήσουμε.
Αυτό τον μήνα θέλω να ζήσουμε όλοι μαζί αυτό το θαύμα.
σχόλια