Stalking
Υπάρχει ένα πολύ ωραίο τραγούδι του Rockwell με τον Michael Jackson που το λένε «Somebody's watching me» και μιλάει για το stalking πριν ακόμα αρχίσει να γίνεται μάστιγα στα social media. Το 1984 δεν υπήρχαν social media. Τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό από την αίσθηση ότι κάποιος παρακολουθεί κάθε σου κίνηση. Ανεβάζεις φωτογραφία, κάνει like και αφήνει σχόλιο «Wow! Η πιο ωραία φωτό που έχω δει!». Γράφεις μια χαζομάρα, αφήνει σχόλιο ένα ολόκληρο κατεβατό και στο τέλος ένα ποίημα (και μια καρδούλα), κάνεις check in και πριν προλάβεις ν' αφήσεις το κινητό απ' τα χέρια, τον βλέπεις μπροστά σου. Συνήθως είναι άνθρωποι που δεν έχεις συναντήσει ποτέ, ούτε έχεις λόγο και διάθεση να συναντήσεις. Κάποτε stalker είχαν μόνο οι διασημότητες, σήμερα, ακόμα κι αν είσαι ο πιο συνηθισμένος και αδιάφορος άνθρωπος του κόσμου, όλο και κάποιος θα σε παρακολουθεί, δύσκολα γλιτώνεις. Να εύχεσαι να μην πέσεις σε καμία Yolanda Saldivar και καταλήξεις σαν τη Selena – νεκρός.
Προσκλήσεις σε χαζά παιχνίδια
Ένα από τα πιο εκνευριστικά χαρακτηριστικά του facebook είναι τα παιχνίδια – άλλη μια μάστιγα. Κάποτε, περισσότερα από τα μισά notifications ήταν προσκλήσεις να παίξεις Candy crash saga και παρόμοια ηλίθια applications (που οι φίλοι σου θεωρούν αποκάλυψη και παίζουν φανατικά). Για να γλιτώσεις μια για πάντα, δίπλα στην πρόσκληση πατάς turn off και γλιτώνεις από το συγκεκριμένο άτομο (δεν μπορεί να σου ξαναστείλει πρόσκληση για παιχνίδι). Αν θέλεις να γλιτώσεις διά παντός από τα παιχνίδια, πας στα account settings, μετά στα apps, έπειτα στο platform και επιλέγεις το no. Θα ησυχάσεις.
Προσθήκη σε άγνωστα γκρουπ
Εκεί που ανεβοκατεβαίνεις ήρεμος και χαλαρός στο timeline, τσουπ! Ένα μήνυμα από άγνωστο που λέει κάτι ακαταλαβίστικα. Μετά, ντινγκ! Κι άλλο μήνυμα από άγνωστο που απαντάει στον πρώτο άγνωστο (και συνήθως λέει «μπράβο, ρε» ή «συγχαρητήρια!» ή «θα είμαι εκεί» ή κάτι ακόμα χειρότερο και άσχετο). Κι εκεί που προσπαθείς να καταλάβεις για τι μιλάνε και προς τι όλος αυτός ο χαμός, αντιλαμβάνεσαι πως κάποιος σε έχει προσθέσει σε ένα γκρουπ με αγνώστους που μιλάνε για πράγματα που δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου και σου ανάβουν τα λαμπάκια, γιατί με τα πολλά ντινγκ ντινγκ χάνεις την όρεξη να κάνεις οτιδήποτε (να δουλέψεις π.χ.). Μετά κάνεις αναγκαστικά leave conversation για να γλιτώσεις και βλέπουν όλοι ότι αποχώρησες. Δεν φτάνει που σε χώνουν σε μια ομάδα χωρίς να σε ρωτήσουν, σε αναγκάζουν να γίνεις και αγενής.
Ενοχλητικά προσωπικά μηνύματα στο facebook
Ας πούμε ότι έχεις 1.000 φίλους (αν έχεις παραπάνω, την έβαψες) που είναι διατεθειμένοι να σου στείλουν ένα μήνυμα ο καθένας όταν θεωρήσει ότι πρέπει να σου πει κάτι σημαντικό (όπως «καλησπέρα, τι κάνεις;») ή να σε καλέσει προσωπικά σε κάποιο event ή να σου ζητήσει να γνωριστείτε από κοντά (γιατί μετά από τρία χρόνια διαδικτυακή γνωριμία, ήρθε η ώρα να σε δουν και διά ζώσης). Κι εκεί που ξυπνάς στις τρεις το πρωί και τσεκάρεις μηχανικά το timeline, παίρνεις ένα μήνυμα «γεια σου, τι φοράς;» ή «θέλεις να γνωριστούμε καλύτερα;» και να και μια φωτογραφία με ό,τι θεωρεί ότι πρέπει να γνωρίζεις από την ανατομία του/της. Ban και τελείωσες. Εκτός κι αν έχεις όρεξη να το συνεχίσεις. Καλή τύχη!
Υστερικά check-in
Υπάρχουν αυτοί που κάνουν κανένα check-in πoύ και πού: όταν βγουν έξω με τους φίλους τους και θέλουν να θυμούνται τη στιγμή, σε κανένα reunion, σε διακοπές ή σε ταξίδι, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που το check-in το έχουν σαν ξόρκι και πιστεύουν ότι αν δεν το κάνουν οπουδήποτε και να βρίσκονται κάτι θα πάει στραβά. Μόνο έτσι εξηγούνται τα εντελώς ανούσια και γελοία check-in των φίλων σου πραγματικά από παντού: στην μπανιέρα του σπιτιού, στον τάδε δρόμο για τρέξιμο, στην Ακρόπολη, στη Μύκονο, ενώ είναι στο καράβι για Ικαρία και κάνει στάση εκεί, στο νοσοκομείο για εξετάσεις, το Πάσχα στην εκκλησία, στο μετρό για τη δουλειά, στο μπαλκόνι του σπιτιού τους και, φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που δεν βγαίνουν και κάνουν ψεύτικα check-in. Γιατί; Unfriend ή υπομονή.
Selfies
Δεν υπάρχει χειρότερο είδος selfie απ' τις επιμελημένα ατημέλητες/αυτοσαρκαστικές. Το να προσπαθήσει κάποιος να βγει όσο πιο όμορφος μπορεί, ακόμα κι αν κρύβει ναρκισσισμό, τρώγεται. Όταν όμως προσπαθεί να κερδίσει τη συμπάθεια ψευτοϋπονομεύοντας τον εαυτό του, είναι απλώς προβλέψιμο. Η τακτική είναι απλή: βγάζουμε 150 δήθεν αγουροξυπνημένες φωτογραφίες και επιλέγουμε την πιο γλυκιά/όμορφη/χαριτωμένη. Ανεβάζουμε την επιλεγμένη φωτογραφία με ναζιάρικο, παραπονιάρικο συνοδευτικό κείμενο του στυλ «Αχ, πόσο χάλια είμαι το πρωί #feelingplayful» και περιμένουμε. Οι φίλοι μας δεν θα μας απογοητεύσουν και θα πέσουν με ευχαρίστηση στην παγίδα τού «τραβάτε με κι ας κλαίω» που τους στήσαμε, γράφοντας «Μα, τι λες; Κουκλί είσαι» και «Μακάρι να 'μουν κι εγώ το πρωί έτσι» και «SEXYYYYYY!». Άλλος ένας τρόπος για να εκβιάσουμε τα like είναι να φωτογραφηθούμε με έναν τυχαίο σκυλάκο στον δρόμο ή να κάνουμε επιμελημένες γκριμάτσες (model ugly κι όχι ugly ugly) που δείχνουν πόσο ακομπλεξάριστοι είμαστε και πόσο λίγο μας νοιάζει η εικόνα μας...
Dubsmash
Είναι εκείνα τα σύντομα βίντεο που πετάγονται συνεχώς τους τελευταίους μήνες στα timelines μας σε instagram και facebook και φέρουν το υδατογράφημα dubsmash.com. Η ιδέα να πουληθεί μαζικά το lip sync ήταν ομολογουμένως αρκετά πιασάρικη, αλλά δεν προμήνυε τον χαμό που θα ακολουθούσε και θα μετέτρεπε το Dubsmash σε ένα από τα πιο ενοχλητικά σοσιαλμιντιακά trends που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, το οποίο μάλιστα δεν φαίνεται να ξεφουσκώνει τόσο εύκολα όσο θα περίμενε κανείς. Μόλις κατεβάσεις το app, δηλώνεις τη χώρα προέλευσης και τη γλώσσα σου (στην Ελλάδα οι επιλογές που βγαίνουν αυτόματα είναι τα ελληνικά, τα αγγλικά, τα σκοπιανά, τα τούρκικα, τα βουλγάρικα και τα αλβανικά) και μια ατελείωτη λίστα από dubs είναι στη διάθεσή σου για να παίξεις. Θες να τραγουδήσεις Metallica; Θες να υποδυθείς τον Γιώργο Φούντα που κρατάει μαχαίρι στη Στέλλα; Προτιμάς να ρίξεις μια «ασυγχώρητη κατάρα» αλά Χάρι Πότερ; Στο Dubsmash βρίσκεις άπειρες ομαδοποιημένες επιλογές, από τραγούδια όλων των μουσικών ειδών μέχρι αποσπάσματα από σειρές, ταινίες, ριάλιτι και πολλά άλλα. Καθώς ακούγεται το χαρακτηριστικό απόσπασμα, εσύ κουνάς τα χείλη σου, ενώ η κάμερα του smartphone τραβάει το αυτοσχέδιο lip sync. Φίλτρα και χρώματα προσδίδουν την απαραίτητη «καμενιά» στο αποτέλεσμα, που το μοιράζεσαι και μας πρήζεις τα @@@. Κάποια είναι εμπνευσμένα. Κάποια είναι για κλάματα. Πάντως, σε λιγότερο από έναν χρόνο, από τον Νοέμβριο του 2014 που κυκλοφόρησε η εφαρμογή, αριθμεί πάνω από 75 εκατ. downloads σε 192 χώρες και φιγουράρει μονίμως στις πρώτες θέσεις με τις πιο κατεβασμένες στο app store. Στην Ελλάδα, η σελίδα @dubsmashgreece στο instagram συγκεντρώνει πάνω από 58.000 followers και στη μανία έχουν ενδώσει κατά καιρούς πολλά σελέμπριτι, από την Τζένιφερ Λόπεζ και τον Χιου Τζάκμαν μέχρι τον Πέτρο Φιλιππίδη και τη Ναταλία Γερμανού.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 7.10.2015
