![[ΗΑLL OF FAME] Ας πούμε μια καλή κουβέντα για το Νίκο Γκάλη](/sites/default/files/styles/max_1920x1920/public/articles/2020-11-17/bbd009a53d8009736fd7fe93a17b0f86_xl.jpg?itok=o5HW982t)
![[ΗΑLL OF FAME] Ας πούμε μια καλή κουβέντα για το Νίκο Γκάλη](https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/max_1920x1920/public/articles/2020-11-17/galis-e1357826133172.jpg?itok=irJD9KQ9)
Συνεντεύξεις στον Γιάννη Τριανταφύλλου
![[ΗΑLL OF FAME] Ας πούμε μια καλή κουβέντα για το Νίκο Γκάλη](https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/max_1920x1920/public/articles/2020-11-17/giannakis-galis-ethniki.jpg?itok=fHFrnN58)
ΝΤΙΝΟ ΜΕΝΕΓΚΙΝ: «Δυστυχώς εγώ είχα άλλο ταπεραμέντο…».
Οι…αγκώνες του υπήρξαν θρυλικοί. Ο Ντίνο Μενεγκίν στο γήπεδο δεν “χάριζε κάστανα’, κοιτούσε να σε εξολοθρεύσει. Ωστόσο ήταν κι ένας πολύ σπουδαίος παίκτης, το τοτέμ του ιταλικού μπάσκετ, αφού αφιέρωσε σχεδόν 3 δεκαετίες από τη ζωή του σε αυτό. Τελικά, το “εγκατέλειψε” στα 45του χρόνια, έχοντας μάλιστα προλάβει να παίξει αντίπαλος ακόμη και με τον γιό του (!) Αντρέα. Σήμερα, πρόεδρος της ιταλικής ομοσπονδίας μπάσκετ, ο άλλοτε “σκληρός” των γηπέδων μιλά με τα…γλυκύτερα λόγια για τον μεγάλο αντίπαλό του, τον Νίκο Γκάλη.
-Ποιά ήταν η πιο ισχυρή ανάμνησή σας από τον Νίκο Γκάλη;
«Τα παιχνίδια με την Ολίμπια Μιλάνο ( τότε Τρέισερ, λόγω σπόνσορα ) κόντρα στον Άρη για την παλιά Ευρωλίγκα. Ήταν πολύ σκληρά παιχνίδια. Εκείνο που χάσαμε στη Θεσσαλονίκη με 31 πόντους ήταν εφιαλτικό. Θυμάμαι ότι ο Γκάλης ήταν εκπληκτικός. Όλοι μας προσπαθούσαμε να τον φυλάξουμε, ακόμη κι εγώ, αλλά εκείνο το βράδυ δεν είχαμε καμία τύχη. Στο σουτ, στο ένας εναντίον ενός, σε όλα ήταν καταπληκτικός».
-Εσείς, εκτός από καλός παίκτης, ήσασταν και σκληρός. Δεν τον ζορίσατε λίγο σε εκείνο το παιχνίδι, δεν τον πετάξατε στο παρκέ, έτσι, κάπως “τυχαία’;
«Δεν έπαιξα πολλά λεπτά ένας εναντίον ενός με τον Γκάλη, πέντε λεπτά, ίσως και λιγότερα. Αλλά δεν είχα καν την ευκαιρία, τον χρόνο να τον “παίξω” λίγο βρώμικα. Ήταν πάρα πολύ γρήγορος, δεν προλάβαινα καν να τον πλησιάσω».
-Τον είδατε καθόλου τα επόμενα χρόνια;
«Δεν είχαμε κάποια στενή επαφή. Βρεθήκαμε λίγες φορές, ίσα ίσα για να πούμε «Γεια σου», «Τι κάνεις;». Δυστυχώς δεν είχαμε ποτέ τον χρόνο να μιλήσουμε περισσότερο».
-Αν είχατε τη δυνατότητα να σκιαγραφήσετε με λόγια την εντύπωση που σάς έκανε, τι θα λέγατε;
«Ότι ήμουν μεγάλος θαυμαστής του παιχνιδιού του, της κομψότητας και της γλυκύτητας των κινήσεών του. Εκείνο που με εντυπωσίαζε περισσότερο ήταν ο τρόπος με τον οποίο μπορούσε να διαχειριστεί το παιχνίδι. Δεν αναστατωνόταν ποτέ, ήταν πάντοτε συγκεντρωμένος στο παιχνίδι, δεν μάλωνε με κανέναν. Κάπως έτσι θα ήθελα να είμαι κι εγώ αλλά είχα άλλο ταμπεραμέντο…( γέλια ). Σίγουρα θα ήθελα να είχα το ταλέντο του αλλά κυρίως τη στάση του μέσα στο γήπεδο».
-Τόσο εσείς, όσο και ο Γκάλης, αγωνιστήκατε πολλά χρόνια σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ποιά είναι η συνταγή μακροημέρευσης ενός παίκτη;
«Πρώτα από όλα η υγεία: να μην έχεις σοβαρούς τραυματισμούς. Δεύτερον, το πάθος για το παιχνίδι, το μπάσκετμπολ. Εγώ δεν το έζησα ποτέ σαν δουλειά αλλά σαν πάθος. Το ίδιο και ο Νίκος: τού άρεσε το τι έκανε κάθε στιγμή, δεν τον ένοιαζε για τις προπονήσεις, τα παιχνίδια, τα ταξίδια. Απλώς αγαπούσε αυτό που έκανε».
-Εάν διατυπώνατε ένα γενικό σχόλιο για τον Γκάλη ποιό θα ήταν αυτό; Τι πρόσφερε στο ευρωπαικό και το παγκόσμιο μπάσκετ; Θα ήταν μέλος της κορυφαίας ευρωπαϊκής πεντάδας όλων των εποχών;
«Ο Νίκος ήταν μοναδικός. Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον με το ταλέντο του επί τόσα πολλά χρόνια, να είναι ο ηγέτης της ομάδας του, είτε του συλλόγου είτε της εθνικής. Είναι ένας από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ που συνάντησα σε όλη μου την καριέρα».
-Μια συζήτηση που πάντα γινόταν ανάμεσα στους μπασκετόφιλους στην Ελλάδα ήταν αν θα μπορούσε να αγωνιστεί στο ΝΒΑ, τη δεκαετία του ’80. Τι νομίζετε εσείς, είχε τα φόντα;
«Το γιατί δεν έπαιξε στο ΝΒΑ είναι κάτι που μού προξενούσε πάντοτε έκπληξη. Βέβαια εκείνη την περίοδο το ΝΒΑ δεν “συμπαθούσε” πολύ τους Ευρωπαίους παίκτες, αργότερα έγινε πιο δεκτικό σε αυτούς. Επίσης έλεγε το ότι ο Νίκος δεν μπορούσε να παίξει άμυνα. Σίγουρα δεν ήταν “επιθετικός” στην άμυνά του αλλά ήταν τόσο ωραίο το παιχνίδι του στην επίθεση που πιστεύω ότι αν δούλευε περισσότερο, κάποιο καλοκαίρι σε κάποιο Καμπ, την άμυνά του, θα μπορούσε σίγουρα να αγωνιστεί στο ΝΒΑ».
-Γκάλης ή Ντράζεν; Γιατί και αυτό ήταν ένα από τα ντιμπέιτ των ’80ς.«Μεγάλη μάχη. Ήταν και οι δυο τους μεγαλοφυΐες του μπάσκετμπολ. Και θα ήταν πολύ δύσκολο να διαλέξει κάποιος τον έναν ή τον άλλον».
-Τι μήνυμα θα στέλνατε μέσα από αυτή τη συνέντευξη στον Νίκο Γκάλη;
«Ότι είμαι πολύ υπερήφανος που υπήρξα ένας από τους αντιπάλους του. Ήταν μεγάλη ικανοποίηση να παίξω κόντρα σε έναν μεγάλο παίκτη όπως αυτός. Επειδή όταν παίζεις εναντίον κάποιου που είναι πιο σκληρός από εσένα, είναι ευκαιρία να μάθεις κάτι. Μού δίδαξε πολλά πράγματα και μού έδειξε ποιός είναι ο σωστός τρόπος να παίζεις μπάσκετ».
________________________
ΒΑΛΝΤΕΜΑΡΑΣ ΧΟΜΙΤΣΙΟΥΣ: «Τού αφιερώνω το «We are the champions» των Queen».
«Θυμάμαι τα πάντα από εκείνη τη διοργάνωση» δηλώνει σήμερα ο Χομίτσιους, προπονητής πλέον. «Και πώς να τα ξεχάσω, όταν εγώ ήμουν εκείνος που έχασε το τελευταίο σουτ της ομάδας μου στον κανονικό αγώνα με αποτέλεσμα μετά να πάμε στην παράταση όπου και μάς κερδίσατε» λέει γελώντας ο εγκάρδιος Λιθουανός ( σ.σ. προσωπικά ήμουν πάντοτε μεγάλος θαυμαστής της συγκεκριμένης εθνικής και των κεφάτων αλλά και εξαιρετικά ταλαντούχων μπασκετικά εκπροσώπων της ). «Τότε, οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι στα μεταξύ μας παιχνίδια ήταν ο Μαρτσουλιόνις και ο Γκάλης. Ο Μαρτσουλιόνις έπαιζε καλά για τη Σοβιετική Ένωση και ο Γκάλης για εσάς. Αλλά τον βοηθούσε πολύ και ο εξαιρετικός πλέι μέικερ που είχατε, ο Γιαννάκης. Να πω επίσης και για τους
Ελληνες φιλάθλους οι οποίοι, όποτε παίξαμε στην χώρα σας, ήταν πάντα καταπληκτικοί, όπως πιστεύω ότι είναι και τώρα».
Όσο για τον έλληνα σούπερ σταρ, ο Βαλντεμάρας Χομίτσιους εύκολα…ομολογεί: «Έχω μόνο καλές αναμνήσεις από τον Γκάλη. Ήταν ένας παίκτης που δεν μπορούσες να τον παίξεις άμυνα και έβαζε πάντα όσους πόντους ήθελε. Ήξερα ότι προπονούνταν σκληρά ενώ ήταν και πολύ φιλικός χαρακτήρας (!!!). Οι περισσότεροι παίκτες που είναι μεγάλοι σταρ δεν τούς αρέσει να πολυμιλούν με τους άλλους αλλά εκείνος ήταν πάντα καλός, μάς χαιρετούσε, ήταν πάντα φιλικός πριν και μετά το παιχνίδι».
«Ίσως τον εμπνέατε κι εσείς που ήσασταν “έξω καρδιά’» του επισημαίνω. «Αφού ο Γκάλης είχε τη φήμη μάλλον κλειστού ανθρώπου». Ο Χομίτσιους δείχνει να το…φιλοσοφεί: «Κοιτάξτε, όταν παίζαμε στη Σοβιετική Ένωση, δεν μπορούσαμε να ανοιχτούμε τόσο πολύ. Αλλά όταν βρήκαμε τον δρόμο μας με την εθνική ομάδα της Λιθουανίας τότε είχαμε πολύ καλή επικοινωνία με την εθνική ομάδα της Ελλάδας, καθώς για κάποια χρόνια βρισκόμασταν συνεχώς αντίπαλοι».
Τι πιστεύει ο Βαλντεμάρας Χομίτσιους; Μπορούσε ο Νίκος Γκάλης να αγωνιστεί στο ΝΒΑ; «Το ίδιο σκεφτόταν κι ο Σαμπόνις» μάς εκπλήσσει εκείνος, «δίσταζε να αγωνιστεί στο ΝΒΑ, σκεφτόταν ότι ίσως ήταν δύσκολο. Αλλά όταν πήγε, έπαιξε πολλά χρόνια και αναρωτιόταν: «μα γιατί δεν πήγα νωρίτερα»? Νομίζω ότι και ο Γκάλης που ήταν πραγματικά πολύ δυνατός, αν το έπαιρνε απόφαση να πάει, θα μπορούσε σίγουρα να αγωνιστεί στο ΝΒΑ». Ενώ στο φινάλε τής κουβέντας μας, ο συμπαθέστατος Λιθουανός εκδηλώνει και την απορία του για τη “συνταξιοδότηση” τού Γκάλη από το μπάσκετ, την οποία θεώρησε πρόωρη: «Δυστυχώς κάποιοι παίκτες σταματούν πολύ νωρίς. Πιστεύω ότι ο Γκάλης, αν ήθελε, θα μπορούσε να παίζει για ακόμη 10 χρόνια. Αλλά δεν ξέρω γιατί σταμάτησε».
Ο Χομίτσιους είναι φαν της μουσικής, τού αρέσουν πολλά είδη. Αλλά, στην ερώτησή μου για το ποιό τραγούδι θα αφιέρωνε στον Γκάλη, αν είχε τη δυνατότητα, κάνει μια μάλλον κλασσική επιλογή: «Θα του αφιέρωνα το «We are the champions» των Queen. To γκρουπ είναι ένα από τα αγαπημένα μου και το τραγούδι νομίζω ότι τού ταιριάζει…».
______________
ΒΛΑΝΤΕ ΝΤΙΒΑΤΣ: «Μεγάλος παίκτης αλλά εγώ προτιμούσα τον Ντράζεν»
Μύθος για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, ο πρώτος παίκτης που, ξεκινώντας από την Ευρώπη, έκανε στο ΝΒΑ τόσο μεγάλη καριέρα ( 7 χρόνια στους Λέικερς, 6 στους Σακραμέντο Κίνγκς, 2 στις “μέλισσες” τής Σαρλότ ) ο Βλάντε Ντίβατς βρέθηκε αντίπαλος με τον Γκάλη την μπασκετική χρονιά 1987-88, όταν Παρτιζάν και Άρης έφτασαν στο φάιναλ φορ της Γάνδης αλλά, παρότι και οι δυο τους φαβορί, απκλείστηκαν από Μακάμπι και Ολίμπια Μιλάνο αντίστοιχα. Στον μικρό τελικό η Παρτιζάν κέρδισε τον Άρη 105-93, όμως με τον Γκάλη να βγαίνει νικητής στην προσωπική του μονομαχία με τον Ντίβατς, σημειώνονας 41 πόντους έναντι 31 του Σέρβου σταρ. Οι δύο μεγάλοι αθλητές ξαναβρέθηκαν αντίπαλοι με τις εθνικές τους ομάδες το 1989 στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, όταν η μεγάλη των πλάβι σχολή μάς…τσάκισε ( η διαφορά είχε φτάσει μέχρι και 40 πόντους ) με 98-77. Βέβαια η εθνική Ελλάδος, με την πρόκριση στον τελικό είχε ήδη κάνει την -τεράστια- υπέρβασή της, αποκλείοντας τη Σοβιετική Ένωση του Άρβιντας Σαμπόνις ( 81-80 ), χάρη σε 45(!) πόντους του Γκάλη και διαψεύδοντας όσους ισχυρίζονταν ότι το χρυσό του ’87 ήταν απλώς μια φωτοβολίδα.
«Ο Γκάλης ήταν πολύ καλός παίκτης, πολύ δύσκολος να τον αντιμετωπίσεις στην άμυνα, χάρη στην ταχύτητά του, το εύστοχο σουτ του και την ποικιλία των επιλογών του. Όλα αυτά αποτελούσαν τα αβαντάζ του. Το ντεζαβαντάζ του ήταν το μικρός ύψος του» εκτιμά ο Βλάντε Ντίβατς. Αλλά όσον αφορά τις επιτυχίες της ελληνικής εθνικής ομάδας, ο Σέρβος σταρ του μπάσκετ εστιάζει περισσότερο στο ομαδικό πνεύμα: «Δεν ήταν μόνος του στην εθνική. Ασφαλώς έκανε σπουδαία πράγματα αλλά υπήρχαν επίσης ο Γιαννάκης, ο Χριστοδούλου και ο Φασούλας που όλοι μαζί έφτιαχναν μια πολύ δυνατή ομάδα». Λόγω της μεγάλης καριέρας που εκείνος έκανε στο ΝΒΑ, ο Ντίβατς είναι αρμόδιος να εξηγήσει γιατί ο Γκάλης δεν αγωνίστηκε ποτέ του σε αυτό: «Εκείνη την περίοδο υπήρχαν λίγοι παίκτες με το δικό του ύψος στο ΝΒΑ. Ασφαλώς θα ήταν πιο δύσκολο γα εκείνον να παίζει στο ΝΒΑ από το να παίζει στην Ευρώπη αλλά είχε οπωσδήποτε την ποιότητα που τού έδινε την ευκαιρία να δοκιμάσει. Δεν μπορούμε να πούμε ότι σίγουρα θα έπαιζε στο ίδιο επίπεδο στο ΝΒΑ, όπως έπαιζε στην Ευρώπη, αλλά, εφόσον δεν έπαιξε, όλη αυτή η συζήτηση βασίζεται σε υποθέσεις».
Θα είχε ο Γκάλης θέση στην ιδανική ευρωπαϊκή πεντάδα όλων των εποχών; «Είμαι βέβαιος ότι είναι ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών αφού έπαιξε την περίοδο που έπαιζαν στην Ευρώπη δύο τόσο μεγάλοι παίκτες όπως ο Ντράζεν και ο Σαμπόνις και, παρά την παρουσία τους, ο Γκάλης σημείωσε σημαντικές επιτυχίες, τόσο με τον σύλλογό του όσο και με την ελληνική εθνική ομάδα» λέει ο Ντίβατς. Αλλά αντιμέτωπος με το δίλημμα, Γκάλης ή Ντράζεν, ο Σέρβος σταρ επιλέγει τον συμπατριώτη του: «Νομίζω ότι ο Ντράζεν ήταν καλύτερος».
ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΦΟΡΤΕ: «Η Γαλλία τον ευγνωμονεί που σταμάτησε το μπάσκετ!»
Πρωταθλητής Ευρώπης με τη Λιμόζ το 1993 στην Αθήνα και νυν πρόεδρος της ομάδας, ο Φρεντερίκ Φορτέ, έκανε μια εξαιρετικά χιουμοριστική -και ασφαλώς τιμητική για τον Γκάλη- δήλωση:
«Έχοντας παίξει πολλές φορές κόντρα στον Γκάλη, τόσο με την ομάδα της Λιμόζ όσο και με την εθνική ομάδα της Γαλλίας, σάς εξουσιοδοτώ να τού μεταφέρετε τους χαιρετισμούς μου και να τού πείτε ειλικρινά εκ μέρους μου, ότι η Γαλλία τον ευγνωμονεί για το ότι αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ! Αφού όποτε μάς συναντούσε σκόραρε 30, 40, 50 ή και περισσότερους πόντους αν χρειαζόταν, προκειμένου να μάς κερδίσει…».
![[ΗΑLL OF FAME] Ας πούμε μια καλή κουβέντα για το Νίκο Γκάλη](https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/max_1920x1920/public/articles/2020-11-17/galin.jpg?itok=BNU1bm3p)
σχόλια