ΣτηνΕλλάδα μόνο ένα πράγμα δεν μπορείς νακάνεις, όλα τα άλλα επιτρέπονται. Μπορείςνα κλέψεις τα ομόλογα των ασφαλιστικώνταμείων, να υποκλέψεις τις τηλεφωνικέςσυνδιαλέξεις, να πουλήσεις μπιτ παράκτήματα του Ελληνικού Δημοσίου στονΕφραίμ ή να προτρέψεις από τηλεοράσεωςτον ελληνικό λαό σε νόμιμη φοροδιαφυγήεπειδή «ό,τι είναι νόμιμο είναι καιηθικό».
Αρκείνα καταλάβεις το λάθος σου, όπως έκανεγια το Βατοπέδι ο πρωθυπουργός μεμερικούς μήνες καθυστέρηση. Ή, όπωςπροχθές ο κ. Βουλγαράκης, να ζητήσειςσυγγνώμη αποκλειστικά από «τουςψηφοφόρους της ΝΔ», θυμίζοντας για μιαακόμη φορά ότι η κυβέρνηση αυτή ποτέδεν πίστεψε ότι εργάζεται για τασυμφέροντα όλης της χώρας. Αυτό που δενεπιτρέπεται είναι να πέσεις θύμααπαγωγής.
Οφόβος δεν είναι τόσο ότι θα πέσεις σταχέρια των απαγωγέων, όσο ότι θα σεπαραλάβουν οι δημοσιογράφοι και δη οιτηλε-παραθυράκηδες. Αν έχετε επιφυλάξειςγια το προηγούμενο συμπέρασμα, ρωτήστετην οικογένεια του εφοπλιστή Παναγόπουλου:το τι είπε το στόμα τους αυτές τις μέρεςθα αποτελεί πολύτιμο υλικό για όσουςαπό τους κοινωνιολόγους του μέλλοντοςασχοληθούν με την κατάντια των ΜΜΕ καιτου πολιτισμού μας. Μέχρι που αναγκάστηκεη κ. Παναγοπούλου να παρεμβαίνειτηλεφωνικά σε εκπομπές, μήπως και τιςεπαναφέρει στην τάξη.
Οιτηλε-παραθυράκηδες χωρίζονται βασικάσε τρεις κατηγορίες. στην πρώτη ανήκουνοι «ινσπέκτορ Κλουζό» που μικροί ήθελαννα γίνουν αστυνομικοί, αλλά δεν τακατάφεραν και το γύρισαν στη δημοσιογραφία.Ορισμένοι απ' αυτούς απελευθέρωναντον εφοπλιστή τρεις φορές το 24ωροβασισμένοι σε αποκλειστικές πληροφορίεςπου διαψεύδονταν συστηματικά. Άλλοιεπανέρχονταν κάθε τόσο με ειδήσεις γιατο ποσό των λύτρων, λες και αυτό είναιτο πρόβλημα της υπόθεσης. Μερικοίσυνέστησαν δημοσίως στην αστυνομία ναερευνήσει τα φαρμακεία από τα οποίααγοράσθηκαν φάρμακα για τον διαβήτη-μέτρο που αν εφαρμοζόταν θα καθιστούσεύποπτο το ένα δέκατο του πληθυσμού τηςχώρας- παραγνωρίζοντας ότι οι απαγωγείςείναι πιο έξυπνοι απ' αυτούς. Ειδάλλωςθα είχαν γίνει δημοσιογράφοι.
Ηδεύτερη κατηγορία είναι οι κουτσομπόληδες.Δεν φτάνει ο καημός που έχει ο απαχθείςή η οικογένεια του, πρέπει να ακούει τονκαθένα να αναλύει τις προηγούμενεςσχέσεις του, την αιτία του διαζυγίουτου ή αν μοίρασε την περιουσία σωστάκαι ποιο από τα μέλη της οικογένειαςείναι ρηγμένο από τη μοιρασιά. Ελπίζωο κ. Παναγόπουλος να μην έβλεπε τηλεόρασηστη διάρκεια της ομηρίας του (η υπόθεσηδεν έχει λήξει, όταν γράφεται αυτό τοάρθρο) γιατί θα κινδύνευε να πεθάνειόχι από την έλλειψη φαρμάκων αλλά απότο βιασμό της προσωπικής του ζωής.
Μεγαλοδημοσιογράφοιθεωρούνται όσοι έχουν τα προσόντα νασυνδυάσουν αυτές τις δύο κατηγορίες,δηλαδή την... κοινωνική κριτική με τοαστυνομικό δαιμόνιο. Σε μια σχετικήεκπομπή, ο σχολιαστής, αφού μας πληροφόρησεότι ο ρηγμένος στη μοιρασιά γιος του κ.Παναγόπουλου ήρθε από το Λονδίνο γιανα πάρει μέρος στις διαπραγματεύσεις,έδωσε στο κοινό και χρήσιμες πληροφορίεςγια το τι κάνουν οι απαγωγείς μόλιςπάρουν τα λύτρα: «κάθονται και ταχαϊδεύουν» και, μάλιστα, αν είναι πέντε«κάθονται οι τρεις και τα χαϊδεύουν»χωρίς να διευκρινίσει τι κάνουν οιυπόλοιποι δύο. Υποθέτω ότι θα χαίδεύουντους άλλους τεις, πράγμα που αποδεικνύειότι μερικές φορές το χρήμα φέρνει καιτην... ευτυχία.
σχόλια