«Έστριψε το τραμ και μου ’φυγε»

Δευτέρα 13.00, σεοργανωμένη πλαζ στον Άλιμο (είσοδος €8,ξαπλώστρα €5, καφές €4,5, σύνολο €17,50).

Δεν είμαι φαν τωνοργανωμένων παραλιών, αλλά δεν έχωαυτοκίνητο κι είναι κοντά, κι έτσιερχόμαστε εδώ να κάνουμε μπάνιο παρέαμε μαθήτριες που κουβαλάνε τις πετσέτεςτους σε τσάντες-μαϊμούδες LouisVuitton. Δεν νομίζω ότι έχωκολυμπήσει σε πιο βρόμικη παραλία. Ότανβγαίνω σκέφτομαι ότι αν ξαναζεσταθώ,προτιμώ να κάνω ντους παρά να ξαναβουτήξωστη θάλασσα. Ας μην γκρινιάζω -σε τέτοιεςπαραλίες κανείς δεν πάει για να κολυμπήσει,πάει για να κάνει ηλιοθεραπεία, να πιεικαφέ και να αφοσιωθεί στη μελέτηγυναικείων περιοδικών: είναι η εποχήτου ρεπορτάζ μόδας σε λουκ «σαφάρι»,των φούξια ριχτών φορεμάτων καθώς καιτου άρθρου «Το σώμα του καλοκαιριού»με αφιέρωμα σε scrub,αντικυτταριτιδικά, θαυματουργά προϊόντααδυνατίσματος και δίαιτες με ζωμόκοτόπουλου και μαρούλι (είδε ο τυφλόςτο φως του). Επίσης, η συγκεκριμένηπαραλία έχει έναν από αυτούς τουςύπουλους DJs που ξεκινάνεαπό Bob Marleyκαι πριν το καταλάβεις ακούς την ChristinaAguilera να τραγουδάει το«Genie in abottle». Μπλιαχ!

Δευτέρα 16.00, στο τραμ,επιστρέφοντας από την παραλία

Γίνεται πανζουρλισμόςαπό κόσμο: μαθητές που παίζουνβιντεοπαιχνίδια στο πάτωμα, γριέςμε κλαρωτά καπέλα που μιλάνε ελληνικάσε Αμερικανίδες τουρίστριες, μωρά πουστριγγλίζουν μέσα σε καροτσάκια. Εγώείμαι σφηνωμένη ανάμεσα στα πελώριαστήθη μιας κυρίας που με έχει εξοστρακίσεισε μια γωνία και δυο πιτσιρίκια πουτρώνε παγωτό και βρίζουν με πάθος. Κοντάστο Ζάππειο, εκεί που το τραμ έχει σχεδόναδειάσει, ακούγονται στριγγλιές. «Πούέβαλες το χέρι σου ρε;» ουρλιάζει μιακοπελίτσα σε έναν παππού. «Έστριψε τοτραμ και μου 'φυγε» απαντάει αυτός(αποφασίζω ότι είναι ένοχος - έχει ύποπτοβλέμμα). «Όχι αυτό το χέρι ρε, το άλλο!»του απαντάει εκείνη και προσθέτει,«ανώμαλε, θα καλέσω τους μπάτσους».«Είσαι τρελή» απαντάει ο παππούς-σάτυρος.«Τι είπες ρε σκατόγερε;» του λέει αυτήκαι αρχίζει να τον βαράει με την τσάντατης. Ομολογώ ότι χαίρομαι με το θέαμα.«Ήθελε να κάνει την κυρία, κατάλαβες;»γυρνάει και λέει ένας μεσήλιξ με ένατσαντάκι (πάντα αναρωτιόμουν τι είναιπιο γελοίο: οι άντρες με βαμμένα μαλλιάή οι άντρες που κρατάνε μικρά δερμάτινατσαντάκια;) στη διπλανή του. «Είμαισίγουρη ότι θα είχε τους λόγους της»του απαντάει εκείνη παγωμένα. «Ήθελενα κάνει την κυρία» επαναλαμβάνει αυτόςκαι κοιτάει γύρω του αυτήν τη φορά. Γιακακή του τύχη έχουν απομείνει ελάχιστοιάντρες στο τραμ. Τριάντα ζευγάριαγυναικεία μάτια τον κοιτούν εχθρικά.