Άλλες φορές σκέφτομαι ότι φταίνε τα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας που πρόσθεσαν στο ελληνικό DNA γονίδια ραγιαδισμού. Μπορεί όμως να ευθύνεται και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, που δολοφονεί την κριτική και ανεξάρτητη σκέψη. Ή μήπως το ελληνικό Δημόσιο που απαξιώνει τον πολίτη και τον μετατρέπει σε εξαρτημένο όργανο της εκάστοτε εξουσίας;
Ο λόγος για τις οβιδιακές μεταμορφώσεις των ελληνικών ΜΜΕ που, όπως συνηθίζουν, φόρεσαν μέσα σε μερικές μέρες τα πράσινα κοστούμια τους, αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας το γαλάζιο παρελθόν τους. Κοιτάς στις «ειδήσεις» των 8 τον τύπο που εκθειάζει τις κινήσεις της νέας κυβέρνησης και του πρωθυπουργού και τρίβεις τα μάτια σου. Μα καλά, αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν που δυο εβδομάδες πριν επέμενε ότι ο κ. Καραμανλής έχει αξιοζήλευτες ηγετικές ικανότητες και ίσως έκανε την έκπληξη στις εκλογές;
Η τακτική είναι απλή: στην αρχή παίρνεις αποστάσεις από τον πρώην πρωθυπουργό. Για τον ίδιο άνθρωπο που μερικές μήνες πριν παρομοιαζόταν με τον Ανδρέα Παπανδρέου γράφεται τώρα ότι δεν επρόκειτο παρά για το «καταλληλότερο πτώμα». Σε μια εφημερίδα διάβασα την Κυριακή όλα αυτά που σχεδόν όλοι ξέραμε, γράφονταν συνεχώς στη LifΟ, αλλά τα απέκρυβαν τα περισσότερα μέσα «ενημέρωσης»: ότι δηλαδή ο «καταλληλότερος» είχε στην πραγματικότητα εκχωρήσει την εξουσία στον Ρουσόπουλο και είχε αφήσει ανεξέλεγκτο τον Αλογοσκούφη, με τελικό αποτέλεσμα την πλήρη κατάρρευση και της κυβέρνησης και της οικονομίας. Αν όλη αυτή η αλήθεια παρουσιαζόταν στον λαό τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν εξαιτίας της κυβερνητικής ανικανότητας είχε καεί η Πάρνηθα και η μισή Πελοπόννησος, μήπως θα είχαμε αποφύγει την καταστροφική τελευταία διετία;
Το πιο αηδιαστικό, πάντως, είναι το γλείψιμο στον Γιώργο Παπανδρέου. Την άνοιξη είχαν φτάσει να τον πολεμούν με ολοσέλιδα άρθρα επειδή είχε τολμήσει να ταξιδέψει αεροπορικώς Λονδίνο-Αθήνα στην τουριστική θέση. «Το παραμύθι είναι γνωστό: ένα βασιλόπουλο πετάει την πορφυρή του μπέρτα και ανακατεύεται με τον λαό για να μάθει πώς ζουν οι φτωχοί. Αυτό είναι το χούι του Γιώργου Παπανδρέου. Θέλει να δείχνει προσηνής. (...) Το μότο του είναι "είμαι ένας σαν και εσάς" και το φιγουράρει σε κάθε ευκαιρία... Ακόμη και αν ταξιδεύει στην τουριστική, ως απλός και ταπεινός υπήκοος, δεν θα συναντήσει κουρελήδες, δεν θα αφουγκραστεί τους υπαλλήλους των 450 ευρώ. Είναι ψευδής η εντύπωση ότι συναναστρέφεται τον λαουτζίκο».
Η ίδια εφημερίδα που κατήγγελλε πριν από τις εκλογές τον Παπανδρέου ότι έφτιαξε «Ψηφοδέλτια για γέλια και για κλάματα!» εξυμνεί τώρα το «Ισχυρό σχήμα μάχης που έφτιαξε ο Γιώργος». Οι λάθος κινήσεις που αναπόφευκτα γίνονται από υπουργούς -όπως οι επιχειρήσεις «μαζικά αντίποινα» του κ. Χρυσοχοΐδη στα Εξάρχεια- αποκρύβονται ή και εκθειάζονται. Με ένα μαγικό ραβδί ο «Γιωργάκης» μεταμορφώθηκε μέσα σε μια νύχτα σε ΓΑΠ και τις επόμενες μέρες σε Άγιο Γιωργάρα, που με τη ρομφαία του σκοτώνει καθημερινά τους δράκους που τόσα χρόνια τυραννάνε τον ελληνικό λαό.
Ας ελπίσουμε ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν θα παρασυρθεί από ένα ακόμη χαρακτηριστικό σύμπτωμα της βαθιάς πολιτιστικής και ηθικής κρίσης της χώρας, συνέπεια και της τηλεοπτικής κουλτούρας. Γιατί. Τελικά. δεν φταίει ούτε η Τουρκοκρατία ούτε το εκπαιδευτικό σύστημα. Ζάπινγκ κάνουν οι άνθρωποι στις πεποιθήσεις τους. Ζαπ στον ΓΑΠ.
σχόλια