Η φράση είναι νεόκοπη και επινοήθηκε εν μέσω οικονομικής υφέσεως για να χαρακτηρίσει την -ολέθρια- ιδιοτυπία της ντόπιας οικονομίας: σε αντίθεση με τις λοιπές χώρες της Ευρωζώνης που σημειώνουν αρνητικά ρεκόρ (τον Νότο δηλαδή: Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία), η χώρα μας έχει μαύρο χρήμα (70% παραοικονομία, «λίπος» με άλλα λόγια) το οποίο, αν ελεγχθεί, οι δείκτες μας θα βελτιωθούν θεααματικά. Άρα ποιο είναι το ζητούμενο; Οι ειδικοί της λιποαναρρόφησης. Ωστόσο, με αυτή την πατέντα δεν πάμε και πολύ μακριά. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι οι πρώτοι υπεύθυνοι του «μαύρου χρήματος» είναι οι ίδιοι οι φοροεισπράκτορες που κόβουν μονέδα και συντηρούν το καθεστώς χρόνια τώρα, είναι δύσκολο να φανταστούμε μια μεταρρύθμιση που θα μεταμορφώσει σε τιμωρούς αγγέλους τους φορατζήδες και σε υπάκουους επιχειρηματίες τους καρχαρίες. Δεν γίνεται δημοσιονομική πολιτική με διαβλητό εισπρακτικό μηχανισμό. Δυστυχώς ούτε ελεγχόμενη αγορά ευρωπαϊκού τύπου όπου ο -όποιος- φόρος θεωρείται αυτονόητη οφειλή. Οι εμπειρογνώμονες, μάλιστα, προειδοποιούν ότι η λιποαναρρόφηση, αντί να εξυγιάνει την πραγματική οικονομία, θα επιφέρει πλήρη αβιταμίνωση. Ρωτήστε και τα δισ. που προσφάτως το έσκασαν αναζητώντας καλύτερη τραπεζική στέγη...
σχόλια