Παλιέ εαυτέ της Lady Gaga, καλώς ήρθες!

H Lady Gaga ξαναγίνεται ο παλιός, καλός εαυτός της Facebook Twitter
H Lady Gaga επέστρεψε και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: σουρεαλιστικά, camp και larger than life hits.
0


ΤΟ «ΜΑΥΗΕΜ» KANONIKA είναι το έβδομο άλμπουμ της Lady Gaga, όλων των side-projects, των σάουντρακ και άλλων συναφών πραγμάτων εξαιρουμένων. Η αλήθεια είναι ότι έχω χάσει το μέτρημα από τότε που το «Fame Monster» πλασαρίστηκε ως επανέκδοση του ντεμπούτου της, «The Fame», αλλά ήταν τελικά ένα διαφορετικό άλμπουμ.

Τέλος πάντων, ούτε και η Wikipedia μετρά τους δίσκους της, αλλά αυτό δεν έχει και πολλή σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Gaga τώρα κάνει μια βουτιά στα πρώτα χρόνια της καριέρας της, και πιο συγκεκριμένα στα δύο άλμπουμ που την καθιέρωσαν.

Για τους φαν της είναι τα καλύτερα νέα αυτή η επιστροφή της στις synth-pop ρίζες της, επειδή κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: σουρεαλιστικά, camp και larger than life hits που στην πλειοψηφία τους στιχουργικά δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα, αλλά κάπως λειτουργούν μέσα στη συνολική παράνοια που βιώνουμε.

H Lady Gaga δεν χρειάζεται καν να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, όπως γίνεται διαχρονικά στην ποπ, ή να πειραματιστεί για να γνωρίσει επιτυχία. Τελικά το μόνο που χρειάζεται είναι απλώς να είναι ο εαυτός της και να γυρίσει στα πράγματα που την έκαναν εξαρχής μοναδική και σπουδαία.

Ας πάρει κανείς το δεύτερο σινγκλ του δίσκου, το «Abracadabra», και ας αναρωτηθεί πότε κόλλησε με μουσικό βίντεο στο YouTube το τελευταίο διάστημα. Τα θεοπάλαβα viral χορευτικά, το ακαταλαβίστικο, σαχλό ρεφρέν, τα over-the top κουστούμια, το οπερατικό πέρασμα αλά Malcolm McLaren από το πουθενά –αν και ηχητικά σαμπλάρει το «Spellbound» των Siouxsie and the Banshees–, η κραυγή, το θέαμα, το δράμα, όλα αυτά είναι στοιχεία που, αν μη τι άλλο, έχουμε ανάγκη αυτή την περίοδο.

Lady Gaga - Abracadabra (Official Music Video)

Και υπάρχουν κάμποσες απολαυστικές στιγμές στο άλμπουμ, στο οποίο δεν παίζει σχεδόν το skip και άνετα χαρακτηρίζεται ως η πιο συμπαγής δουλειά της εδώ και μια δεκαετία.

Το «Mayhem», αν και φέρνει στον νου περισσότερο το όνομα του διαβόητου νορβηγικού συγκροτήματος και όχι τη λέξη «μακελειό», προήλθε από «ένα σημείο ευτυχίας» για την 37χρονη ποπ σταρ, που το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι είχε κουραστεί και είχε κουράσει.

Από το «Chromatica» έμοιαζε σαν κάτι να μην πήγαινε καλά. Αν δει κανείς το βίντεο του «Rain on me» σήμερα, φαίνεται να λείπει κάτι, σαν να λειτουργεί εντελώς διεκπεραιωτικά. Είναι λίγο αστείο να το λες αυτό για την Gaga που η θεατρικότητα και η υπερβολή στις εμφανίσεις της, ώρες ώρες, την κάνει να μοιάζει ψεύτικη, ότι προσποιείται πάντα.  

Ως ηθοποιός δεν κατάφερε να επαναλάβει την τεράστια επιτυχία του A star is born. Κανείς δεν θυμάται την ερμηνεία της στο «House of Gucci». Ακόμα χειρότερα, το πολυαναμενόμενο «Joker 2» πάτωσε εισπρακτικά και καλλιτεχνικά και σε αυτή την κατρακύλα παρασύρθηκε και το περσινό της άλμπουμ «Harlequin» με κομμάτια-διασκευές από το φιλμ. Επιπλέον, το δεύτερο τζαζ άλμπουμ που έκανε με τον Tony Benet δεν είχε καλύτερη τύχη. Γενικά, νομίζω ότι ο κόσμος είχε κάπως βαρεθεί να τη βλέπει παντού.

Ευτυχώς, στην προσωπική της ζωή δεν συνέβη κάτι ανάλογο. Πρόσφατα αρραβωνιάστηκε τον καλό της Michael Polansky και ήταν αυτή η αλλαγή που της έδωσε έναν αέρα αισιοδοξίας που είναι εμφανής και στη μουσική. Ήταν δική του ιδέα να κάνει έναν δίσκο με μουσική που της έφερνε χαρά. Δεν έχω καταλάβει τι δουλειά κάνει ο Polansky, αλλά στο «Mayhem» εκτελεί χρέη παραγωγού μαζί με τον Andrew Watt και με τον Γάλλο μουσικό παραγωγό Gesaffelstein – γι’ αυτό σε ένα σημείο ακούγεται σαν Daft Punk, υποθέτω.

H Lady Gaga ξαναγίνεται ο παλιός, καλός εαυτός της Facebook Twitter
H Gaga δανείζεται διάφορα στοιχεία από διαφορετικούς καλλιτέχνες, έχει όμως το σπάνιο χάρισμα να τα προσαρμόζει στα μέτρα της και να τα κάνει αποκλειστικά δικά της.

H Gaga δανείζεται διάφορα στοιχεία από διαφορετικούς καλλιτέχνες, έχει όμως το σπάνιο χάρισμα να τα προσαρμόζει στα μέτρα της και να τα κάνει αποκλειστικά δικά της. Στο «Vanish into you», π.χ., ακούγεται σαν τους Blondie, στο «Killah» κάνει μια μείξη David Bowie και Prince (στα φωνητικά), αλλά το αποτέλεσμα και στα δύο είναι εντελώς Gaga.

Σε άλλα σημεία δεν καταλαβαίνεις πού αρχίζει η αναφορά και πού τελειώνει, όπως στο «How bad do you want me» που ξεκινάει σαν Yazoo και καταλήγει κάπως άδοξα, σαν να κοπιάρει την Taylor Swift – όχι ότι έχει ανάγκη να ακολουθήσει κάποιο σύγχρονο trend, όπως γράφουν στην «Guardian».

Lady Gaga - Zombieboy (Official Audio)

Στο «Zombieboy», από την άλλη, κυριεύεται από την Gwen Stefani, ενώ στο «Die with a smile», με τον Bruno Mars, που σιγά μην έλειπε από τον δίσκο, φλερτάρει με το AOR. Όλα αυτά γίνονται μέσα σε ένα εντελώς αυτοαναφορικό πλαίσιο, δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι στο άλμπουμ που να μη συνομιλεί άμεσα με το παρελθόν της.

Στο «Shadow of a man» είναι ξεκάθαρο ότι ξεσηκώνει τη συνεργασία της στο «Telephone» με την Beyoncé, όπως στο «Disease» το «Judas» ή ακόμη και το «Bad Romance», που παίζει σε διάφορες παραλλαγές μέσα στο άλμπουμ, όπως μου σημειώνει ένας φίλος στα σόσιαλ. Παρ’ όλα αυτά, δεν ακούγεται καθόλου ρετρό αλλά απόλυτα συγχρονισμένη με την εποχή της, σύμφωνα με τον Petridis. Και συμφωνώ απόλυτα. Δεν ακούγεται νοσταλγικό καθόλου. 

«Κάτσε στην πρώτη σειρά, παρακολούθησε την πριγκίπισσα να πεθαίνει», τραγουδά στο «Perfect Celebrity» – ούτε η εμμονή με τη φήμη την έχει αφήσει. Μπορεί να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι μέρες που σόκαρε το κοινό με τις αιματηρές εμφανίσεις της, από το φόρεμα που ήταν φτιαγμένο με κρέας μέχρι όταν, ντυμένη στα λευκά, με την κοιλιά γεμάτη αίματα, ερμήνευε το «Paparazzi» στα βραβεία MTV το 2009, αλλά στην ουσία δεν χρειάζεται πλέον κάτι τέτοιο.

Δεν χρειάζεται καν να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, όπως γίνεται διαχρονικά στην ποπ, ή να πειραματιστεί για να γνωρίσει εκ νέου επιτυχία. Τελικά το μόνο που χρειάζεται είναι απλώς να είναι ο εαυτός της και να γυρίσει στα πράγματα που την έκαναν εξαρχής μοναδική και σπουδαία.

Lady Gaga - Perfect Celebrity (Official Audio)

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Autow Nite Superstore: Ελληνική dance electronica διεθνών προδιαγραφών

Μουσική / Autow Nite Superstore: Ελληνική dance electronica διεθνών προδιαγραφών

Το άλμπουμ του ανερχόμενου παραγωγού από τη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον, φέρνει έναν νέο, πιο προσωπικό ήχο στη σκηνή της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, που δεν προορίζεται απαραίτητα για τα clubs.
M. HULOT
SARA LANDRY

Μουσική / Η ωμή techno της Sara Landry απέναντι στους haters

Όσα πρέπει να ξέρετε για την DJ που ξεκίνησε από τα σκοτεινά κλαμπ του Τέξας, κατάφερε να χτίσει τον δικό της θρόνο σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από ανδρικά ονόματα και ετοιμάζεται να δονήσει για πρώτη φορά την Αθήνα με 150 bpm και πάνω.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Ο Μότσαρτ και τα μυστήρια

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Μότσαρτ και τα μυστήρια

Η πιο διάσημη Συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ κρύβει ακόμη και σήμερα άλυτα μυστήρια για ακροατές και μελετητές, τόσο για τη δημιουργία της όσο και για την πρώτη της εκτέλεση. Η συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στις 21 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής, στην οποία θα ακουστεί το περίφημο έργο, γίνεται αφορμή για τη Ματούλα Κουστένη να «σκαλίσει» τη ζωή του μεγάλου συνθέτη και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν τα τελευταία του έργα.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Μπάκουλης: «Έχω σταθεί τυχερός λόγω του φύλου μου»

Lifo Videos / Δημήτρης Μπάκουλης: «Έχω σταθεί τυχερός λόγω του φύλου μου»

Ο τραγουδοποιός που ξεκίνησε από το YouTube μιλά για τη νέα του δουλειά «Η άνθρωπος», για την ανάγκη να σπάσουν τα γλωσσικά στερεότυπα και για τον σεξισμό που επικρατεί στη μουσική βιομηχανία. 
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η «καταραμένη γενιά» των Βρετανίδων ποπ σταρ

Μουσική / Η «καταραμένη γενιά» των Βρετανίδων ποπ σταρ

Η μουσική βιομηχανία συχνά ρομαντικοποιεί τον πόνο, αλλά οι γυναίκες πληρώνουν το τίμημα. Από την Amy Winehouse μέχρι τη Duffy, πολλές επιτυχημένες τραγουδίστριες έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με ανελέητη πίεση, κακοποίηση και προβλήματα ψυχικής υγείας.
THE LIFO TEAM
79’ με τον Παντελή Δημητριάδη

Μουσική / «Νιώθω ότι δεν μπορώ να συμπλεύσω με τον κόσμο γύρω μου»

Ο Παντελής Δημητριάδης, βασικός δημιουργός των Παιδιών της Παλαιότητας –αρχικά Κόρε. Ύδρο.– μιλά για όλα όσα τον κάνουν να νιώθει ως ένα ον σε μια παράλληλη πραγματικότητα, σε μια ειλικρινή συνέντευξη-απολογισμό με αφορμή τις εμφανίσεις τους στην Αθήνα.
M. HULOT
Laibach: «Μπορούμε να είμαστε όλα όσα φοβάστε και όλα όσα επιθυμείτε»

Μουσική / Laibach: «Μπορούμε να είμαστε όλα όσα φοβάστε και όλα όσα επιθυμείτε»

Λίγο πριν από την αποψινή της περφόρμανς στην Αθήνα (Gazarte), η ρηξικέλευθη σλοβένικη μουσική κολεκτίβα εκθέτει το καλλιτεχνικό και φιλοσοφικό της μανιφέστο στη LiFO «προειδοποιώντας» ότι δεν είναι εδώ για να προσφέρει την άνεση του ψέματος, αλλά τη δυσφορία της αλήθειας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαδημητρίου - Βερόνικα Δαβάκη: «Στο ρεμπέτικο έχουν ειπωθεί πράγματα πιο καίρια και πιο λακωνικά απ’ ό,τι στην υψηλή ποίηση»

Μουσική / «Στο ρεμπέτικο έχουν ειπωθεί πράγματα πιο καίρια απ’ ό,τι στην υψηλή ποίηση»

Με αφορμή τη νέα τους μουσική παράσταση με εντελώς άγνωστα τραγούδια των Παπαϊωάννου και Τούντα, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και η Βερόνικα Δαβάκη μιλάνε για όσα οραματίζονται για το «Ελληνικό Σχέδιο» που βρίσκεται στην υπηρεσία της ελληνικής μουσικής και των δημιουργών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η ξανθιά φιλοδοξία της Sabrina Carpenter

Μουσική / Η Sabrina Carpenter ξέρει ακριβώς τι κάνει στην ποπ

Η πρώτη καλλιτέχνιδα που είχε ταυτόχρονα ένα νο1 άλμπουμ και τρία τραγούδια στην πεντάδα των UK Charts και τρια κομμάτια στην πεντάδα του Billboard Hot 100 –κάτι που είχε να συμβεί από την εποχή των Beatles– δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται. Στην πορεία, έχει σπάσει αρκετά στερεότυπα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ