Αΐτή: Σπάζοντας τη σιωπή, 6 μήνες μετά.

Αΐτή: Σπάζοντας τη σιωπή, 6 μήνες μετά. Facebook Twitter
0

Είναι γνωστό ότι τα ΜΜΕ διαθέτουν μόνο προσωρινή μνήμη: τρέχουν πίσω από τον πόλεμο ή την καταστροφή της στιγμής, αλλά λίγο μετά την ξεχνούν για την επόμενη τραγωδία. Στην περίπτωση της δύσμοιρης Αϊτής, αυτός ο άγραφος κανόνας χρειάζεται να παραβιαστεί: 6 μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό που σκότωσε περίπου 250.000 ανθρώπους, η χώρα χρειάζεται ξανά την προσοχή και τη βοήθειά μας.

Η περίπτωση Αϊτή είναι λίγο πολύ χαρακτηριστική για την κατάσταση και τα ήθη του πλανήτη. Αμέσως μετά την καταστροφή εκδηλώθηκε διεθνώς ένα πρωτοφανές κίνημα αλληλεγγύης και έτσι συγκεντρωθήκαν 2 δισ. δολάρια. Αντίθετα, όμως, με τους πολίτες όλου του κόσμου που έτρεξαν να βοηθήσουν, πολλές φορές με το υστέρημά τους, οι κυβερνήσεις-αφέντες του κόσμου αποδείχθηκαν για μια ακόμη φορά κατώτερες των περιστάσεων.

Οι δωρητές που συγκεντρώθηκαν το Μάρτιο στη Νέα Υόρκη υποσχέθηκαν 10 δισ. δολάρια για την αϊτινή ανασυγκρότηση, αλλά μέχρι στιγμής μόνο το 2% της βοήθειας έχει συγκεντρωθεί: στο ειδικό ταμείο που δημιούργησε η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν καταθέσει χρήματα μόνο η Βραζιλία και η Νορβηγία. Οι ΗΠΑ και η Γαλλία, οι δύο χώρες που λεηλατώντας και καταστρέφοντας την Αϊτή για 150 και πλέον χρόνια την κατέστησαν τόσο ευάλωτη σε μία φυσική καταστροφή, λάμπουν διά της απουσίας τους.

Για την επίσημη Ελλάδα καλύτερα να μη γίνεται λόγος. Το ελληνικό τμήμα των Γιατρών του Κόσμου που έτρεξε αμέσως στον τόπο της καταστροφής έκανε θαύματα. Κάθε μέρα επισκέπτονταν τις πρόχειρες εγκαταστάσεις του για να εξεταστούν 150-250 άτομα, ενώ 20 νοσηλεύονταν κατά μέσον όρο στο κινητό του νοσοκομείο. Ακόμη και γέννες πραγματοποίησαν με επιτυχία τα μέλη της αποστολής, 2-3 γιατροί και ένας δύο άνθρωποι για τον μηχανισμό υποστήριξης, γέννες που τις πρώτες μέρες γίνονταν υπό το φως των φακών. (Υπάρχει και βίντεο για όλα αυτά, αλλά βεβαίως πού να αντέξει στον ανταγωνισμό με το DVD της Τζούλιας.)

Όμως, τις προηγούμενες μέρες η ελληνική αποστολή αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα, καθώς εξαντλήθηκαν τα χρήματα από τις δωρεές των ιδιωτών, πάνω στα οποία στηρίχθηκε αποκλειστικά η όλη επιχείρηση. Η περίπτωση το υπουργείο Εξωτερικών να εξασφάλιζε τη συνέχιση της αποστολής προκαλεί ειρωνικά χαμόγελα στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ: το ελληνικό κράτος, που, ως γνωστόν, έχει ήδη κηρύξει στάση πληρωμών, χρωστάει σε ανθρωπιστικές οργανώσεις τα χρήματα που τους είχε υποσχεθεί για το τσουνάμι της Σρι Λάνκα...

Όπως οι Έλληνες Γιατροί του Κόσμου, έτσι και άλλες διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την Αϊτή, καθώς εξαντλούνται τα ποσά που τους αναλογούσαν από τα 2 δισ. δολάρια της αρχικής γενναιόδωρης αλληλεγγύης. Τα υπόλοιπα χρήματα ροκανίζονται από την τοπική γραφειοκρατία και την πλήρη διάλυση της δημόσιας διοίκησης, τις πολυεθνικές επιχειρήσεις που έχουν μυριστεί ψητό και τους συμβούλους-οικονομικούς δολοφόνους που, ως αντάλλαγμα για τα δάνεια που υπόσχονται να δώσουν, απαιτούν την πλήρη νεοφιλελευθεροποίηση της ντόπιας οικονομίας.

Στα 1.300 πρόχειρα στρατόπεδα όπου έχουν στοιβαχτεί κάπου 1,6 εκατομμύρια πρόσφυγες, βράζουν η οργή με την αγανάκτηση για τους αργούς ρυθμούς αποκατάστασης της ζωής στην κατεστραμμένη πρωτεύουσα Πορτ Ο Πρενς και, κατ' επέκταση, σε όλη τη χώρα. Τα τρόφιμα αρχίζουν και λείπουν, ενώ μέχρι τον Οκτώβριο οι καταυλισμοί και οι κατεστραμμένες υποδομές θα δοκιμαστούν από τους κυκλώνες. Ενώ η χώρα μπαίνει σε προεκλογική περίοδο, μέλη της αποστολής των Γιατρών του Κόσμου δεν αποκλείουν μεγάλες ταραχές το ερχόμενο διάστημα. Ίσως τότε να ξανακούσουμε κάτι για την Αΐτή...

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ