H ΣΥΝΑΝΤΗΣΉ ΜΟΥ με τον Μάνο Σφακιανάκη (Αρχηγός Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, σελ. 4) και οι πρόσφατες αγωγές (σύσσωμο το Mega μήνυσε τον Γιάννη Παπαγιάννη ως διαχειριστή του μπλογκ fimotro για συκοφαντική δυσφήμηση) με «αναγκάζουν» να γίνω ο χιλιοστός άνθρωπος που θα ασχοληθεί με τον βίο και την πολιτεία των ελληνικών μπλογκ. Νομίζω πως το ερώτημα αν και κατά πόσο πρέπει να διατηρηθεί η ανωνυμία στα μπλογκ είναι ξεπερασμένο. Ο κ. Σφακιανάκης μπορεί να μας βρει όλους. Το ηλεκτρονικό ίχνος μας είναι ισχυρότερο από το επίθετό μας. Το ερώτημα είναι αν πρέπει να ενημερωνόμαστε από τα μπλογκ ή όχι; Αν πρέπει να τα πιστεύουμε. Γιατί η ύπαρξή τους είναι συνώνυμη με την εύρυθμη λειτουργία της σύγχρονης δυτικής δημοκρατίας. Εκτός αν θέλουμε να μοιάσουμε στην «εξευγενισμένη» Τουρκία, που μέσα σε πέντε λεπτά έκλεισε 600.000 μπλογκ.
ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ότι μετά το τραγικό συμβάν με τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, φημολογούμενου διαχειριστή του troktikο, η κουβέντα που άνοιξε για τον ρόλο όλων αυτών των ενημερωτικών μπλογκ κούρασε τον κόσμο και έκαμψε τη δημοτικότητά τους. Σε αυτό παίζουν ρόλο και άλλοι, πολλοί παράγοντες: οι ειδήσεις των μπλογκ πολλές φορές δεν επιβεβαιώνονταν (αφού δεν ήταν και αληθινές), τα παραδοσιακά μέσα έκαναν μια γερή στροφή προς το διαδίκτυο φτιάχνοντας αξιόπιστα και με συνεχή ροή sites και νέες μορφές social media ξεπρόβαλαν και κερδίζουν συνεχώς έδαφος, όπως το Τwitter, το Τumblr και άλλα. Η επικαιρότητα εξάλλου (αραβικά κράτη, Ιαπωνία, κρίση) δεν χωρά ειδήσεις της κλειδαρότρυπας ούτε υποθέσεις. Τέλος, σαν τα μανιτάρια ξεπετιούνται και τα sites άποψης, γνώμης και ναρκισσισμού, όπου γνωστοί δημοσιογράφοι νιώθουν επιτέλους ελεύθεροι να πουν τη γνώμη τους. Λες και οι λογοκριτές εργοδότες δεν ξέρουν πώς δουλεύει ο Εxplorer.
ΕΤΣΙ, ΕΝΩ Η ΠΙΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕ, ο χρόνος παραμένει ο ίδιος και τα περισσότερα ενημερωτικά μπλογκ διαλέγουν μεταξύ δύο δρόμων. Ο ένας διατυμπανίζει το απλό «οι μπάτσοι και οι πολιτικοί είναι αδέρφια μας κι εμείς αδελφοκτόνοι». Ο άλλος είναι του σιναφιού. Εκβιασμοί, μπηχτές, απολύσεις, μισθοδοσίες, κρυφά κονδύλια, εφοπλιστές, συνδικαλιστές και παρατρεχάμενοι. Και τα δύο έχουν ένα ενδιαφέρον, είναι πικάντικα, αλλά πόσο μας αφορούν ακόμα τα εσωτερικά του «Έθνους» ή τα ακίνητα του Άκη; Η πολυσυλλεκτικότητα του μέσου κερδίζει τη μονομανία ορισμένων. Και η «κίτρινη» ενημέρωση έχει πλάκα πια μόνο για όσους ξέρουν τι και ποιος γράφει οτιδήποτε και όχι για το αναγνωστικό κοινό.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΧΩΝΟΥΜΕ μόνο στα «μεγάλα ψάρια», να αναφερθούμε και στα δικά μας. Ένα από τα καλύτερα και πιο ενημερωμένα μουσικά μπλογκ, το stopthatsound, έγραψε τις προάλλες ότι έρχονται οι Pulp στην Αθήνα. Διάφοροι δημοσιογράφοι αναδημοσίευσαν την πληροφορία, χωρίς να τσεκάρουν τις ημερομηνίες ή να επικοινωνήσουν με την εταιρεία παραγωγής ώστε να την επιβεβαιώσουν. Τα social networks αναπαρήγαγαν την είδηση και δημιουργήθηκε ο αναμενόμενος ντόρος. Μετά, όταν αντιλήφθηκαν όλοι ότι επρόκειτο περί ψευδούς πληροφορίας, ανέφεραν ως πηγή της γκάφας τους το μπλογκ. Σε λίγη ώρα το stopthatsound έγραψε το εξής: «Αγαπητοί δημοσιογράφοι που αντιγράφετε ασύστολα, δεν σας χάλασε καθόλου το σημερινό. Ελπίζω να ήταν ένα μάθημα για την κατάντια που έχουμε φτάσει… Πού θα σταματήσει αυτό το χάλι; Όσο και αν βολεύεστε με το να νομίζετε ότι η δουλειά σας είναι μόνο να κρίνετε και να σχολιάζετε, μάλλον δεν είναι. Better luck next time». Είπε, δηλαδή, ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Φαντάζομαι πως ο συγκεκριμένος μπλόγκερ δεν επιθυμεί να ενημερώνει για τα events, αλλά να ταπεινώνει και να εξευτελίζει τους δημοσιογράφους. Οπότε, γιατί να πιστέψει πλέον κάποιος οποιαδήποτε άλλη ανάρτηση; Οπότε, πού είναι η ενημέρωση; Οπότε, ποιο το ενδιαφέρον;
ΥΓ.: Επειδή και εμείς γνωριζόμαστε μεταξύ μας, πίσω από το stopthatsound κρύβεται υπεύθυνος Τύπου γνωστού φεστιβάλ. Μήπως όταν στείλει επόμενο δελτίο Τύπου δεν πρέπει να το λάβουμε υπόψιν μας γιατί θα είναι άλλο ένα τρικ, ώστε να αναδειχθεί η κατάντια του Τύπου;
σχόλια