Κάποιος να μας σώσει από το κέντρο.

Κάποιος να μας σώσει από το κέντρο. Facebook Twitter
0

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, ΣΤΙΣ 5:00 ΤΟ ΠΡΩΙ, ένας σαραντατετράχρονος άντρας βρέθηκε νεκρός στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου. Το συγκλονιστικό της υπόθεσης είναι πως η δολοφονία συνέβη την ώρα που ετοιμαζόταν να πάει στο μαιευτήριο με την οικογένειά του για να γεννηθεί το δεύτερο παιδί του. Αιτία του θανάτου ήταν μια βιντεοκάμερα. Το Σαββατοκύριακο συνέβη κάτι πιο αθώο στο Μοναστηράκι. Μια παρέα προχωρούσε απλά στον δρόμο και είχε την «τύχη» να πέσει σε μια ομήγυρη από «κάγκουρες». Χωρίς πολλές κουβέντες, τους έσπασαν τα κεφάλια και τους άφησαν στον δρόμο. Έτσι, χωρίς λόγο. Δεν είναι λίγες οι φορές που από μαγαζιά του κέντρου DJs έχουν φύγει χωρίς «τα σύνεργα της γραφής τους», τα CDs τους, αφού έχουν πέσει θύματα κλοπής. Καθημερινά ακούμε μια ιστορία από έναν φίλο και έναν γνωστό που τον κλέψανε, του έσπασαν το αμάξι, του πήραν το ποδήλατο, την τσάντα, το μπουφάν, το κινητό. Παλιά έλεγες, «έλα μωρέ, σιγά». Σήμερα περιμένεις στωικά να το πάθεις.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΔΗΜΟΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗ έχουν στην ατζέντα τους τη διάσωση του κέντρου. Η πρώτη, μάλιστα, συνεδριάζει μία φορά τον μήνα και μετά δηλώνει πως θα ανακοινωθούν τα μέτρα κάποια στιγμή μέσα στην άνοιξη (από τις 15/03 που τα περιμέναμε, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως θα τα δώσει στη δημοσιότητα κάποια στιγμή μέσα στον Μάιο). Οι ομάδες πολιτών που οργανώνονται για να «βοηθήσουν» τη γειτονιά τους ξεπετιούνται σαν τα μανιτάρια. Στο τέλος, κάθε στενό θα έχει και τη ΜΚΟ του. Επίσης, τα πενάκια των επαγγελματιών και επίδοξων αρχιτεκτόνων έχουν πάρει φωτιά. Σχέδια, μελέτες, μακέτες έχουν παραδοθεί και δημοσιευτεί λες και είμαστε έτοιμοι για τη μεγαλύτερη ανακαίνιση πόλης που θα γίνει από την εποχή που ο Νέρωνας έκαψε τη Ρώμη ή οι συμμαχικές δυνάμεις βομβάρδισαν το Βερολίνο.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ. Έχουμε καταλάβει όλοι ότι έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά μένουν σε διαπιστώσεις που καταλήγουν σε αφηρημένες διακηρύξεις, όπως ότι «θα δοθούν κίνητρα σε νέα ζευγάρια που θα κατοικήσουν στο κέντρο». Ποια κίνητρα θα είναι αυτά, κανείς δεν ξέρει. Ίσως θα τους δίνουν από ένα μπιτόνι λάδι κι ένα «Κρασί της Παρέας» όταν θα υπογράφουν το συμβόλαιο με τον σπιτονοικοκύρη τους. Και περνούν οι μέρες και πεθαίνει ο κόσμος στα στενά. Τα προβλήματα τα ξέρουμε και τα έχουμε καταγράψει εδώ και χρόνια. Σε λίγο θα μάθουμε απέξω και τις λύσεις. Δεν μπορεί να συζητάμε για μία ακόμη φορά για τα εγκαταλελειμμένα κτίρια και ποια είναι αυτά, τη στιγμή που η νομαρχία τα έχει καταγράψει όλα εδώ και χρόνια. Δεν μπορούμε να προτείνουμε ανεφάρμοστες ιδέες, όπως να γίνουν οι φοιτητικές εστίες του πρώην υπουργείου Παιδείας, τη στιγμή που η γειτονιά ξέρει εδώ και χρόνια ότι θα γίνει ξενοδοχείο. Ας είμαστε προσγειωμένοι κι ας γίνει κάτι απλό πρώτα. Δεν μπορεί το θέμα του κέντρου να το λύσουν πενήντα διαφορετικές επιτροπές που το μόνο που κάνουν είναι να επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια και δεν ξέρουν ποιες είναι αρμοδιότητες ποιανού. Κυβέρνηση και δήμος ανήκουν στην ίδια αλυσίδα. Ας εκχωρήσει ο πρωθυπουργός τις αρμοδιότητες στον δήμαρχο και ας ασχοληθεί ο ένας με τον Στρος-Καν και ο άλλος με την ποιότητα ζωής μας, που κατρακυλά καθημερινά. Και αυτό δεν είναι δουλειά μόνο του Παπανδρέου, αλλά και ευθύνη του Καμίνη.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ