Ανάποδα, στα «καπούλια» του Facebook…

Ανάποδα, στα «καπούλια» του Facebook… Facebook Twitter
Ανάλογες έχουμε ζήσει, δυστυχώς, κατά καιρούς πολλοί. Πρωτόγονοι «φτωχοδιάβολοι», με απωθημένα τέτοιας μικρο-εξουσίας ή και ρατσισμού, εκτονώνουν τις καθημερινές ταπεινώσεις που υφίστανται σε βάρος των πιο αδύναμων. Των μεταναστών συχνότερα.
4

 

Το βιντεάκι το ξέρετε. «Έπαιξε» παντού. Και τη φυσιογνωμία την ξέρετε. Κι αυτή παντού «έπαιξε». Ένας άνδρας της ασφάλειας του σταθμού ΗΣΑΠ στην Κηφισιά, εξαρχής αγριεμένος και σε άψογο... ενικό, ζητά από έναν Αφρικανό μετανάστη να μετακινηθεί με τη βαλίτσα του στο τελευταίο βαγόνι του τρένου γιατί, όπως ισχυρίζεται, μόνον εκεί επιτρέπονται αποσκευές τέτοιου μεγέθους. Ο μετανάστης αρνείται να συμμορφωθεί. Οι τόνοι του «σεκιουριτά» φουντώνουν και μαζί η ψευδαίσθηση του ρόλου και της μικρο-εξουσίας («Εγώ κάνω κουμάντο εδώ»). Στον διαπληκτισμό παρεμβαίνει, τελικώς, μια κοπέλα που καταγράφει τη σκηνή με την κάμερα του κινητού της, απαιτεί την παρουσία αστυνομίας και βάζει τον «σεκιουριτά» στη θέση του. Η στάση της μέχρι εδώ είναι η πραγματικά αξιέπαινη στάση ενός ενεργού πολίτη. Πρώτον, φαίνεται να γνωρίζει τους κανονισμούς. Εκ των υστέρων, αποδεικνύεται, άλλωστε, ότι έχει δίκιο: δεν υπάρχει οδηγία που να ορίζει ότι βαλίτσες τοποθετούνται μόνο στο τελευταίο βαγόνι. Δεύτερον, φαίνεται να γνωρίζει τον ψυχισμό κάθε θρασύδειλου «δικτατορίσκου». Μόλις εκείνη αμφισβητεί την εξουσία του, επικαλείται μια ανώτερη Αρχή και, έξυπνα, αφήνει να εννοηθεί πως η ίδια ενδέχεται να είναι φορέας μιας μεγαλύτερης εξουσίας, ο σούπερμαν του βαγονιού ξαναγίνεται το ανθρωπάκι που είναι.


Εδώ θα μπορούσε να λήξει η ιστορία. Ανάλογες έχουμε ζήσει, δυστυχώς, κατά καιρούς πολλοί. Πρωτόγονοι «φτωχοδιάβολοι», με απωθημένα τέτοιας μικρο-εξουσίας ή και ρατσισμού, εκτονώνουν τις καθημερινές ταπεινώσεις που υφίστανται σε βάρος των πιο αδύναμων. Των μεταναστών συχνότερα. Αλλά το περιστατικό δεν έληξε εκεί. Αντίθετα, πήρε απρόβλεπτες διαστάσεις οι οποίες α) κατέδειξαν την απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης ενός Έλληνα πολίτη στις υπεύθυνες Αρχές και β) υπαινίχθηκαν μια μορφή αυτοδικίας ή ένα πανελλήνιας κλίμακας «λαϊκό δικαστήριο», μεταφερμένο καταρχάς στο μιντιακό περιβάλλον. Ο ένοχος καταδικάστηκε χωρίς δυνατότητα απολογίας και απολύθηκε άμεσα. Πώς; Η κοπέλα που κατέγραψε το περιστατικό δεν το κατήγγειλε στους υπεύθυνους του σταθμού. Άλλωστε, κατά την, όχι και λανθασμένη μεταξύ μας, άποψη πολλών, αν εκείνη είχε επιλέξει αυτή την οδό, είναι πολύ πιθανό ότι κάποιος βαριεστημένος ανώτερος του ΗΣΑΠ ή αστυνόμος βάρδιας θα είχε ακούσει την καταγγελία της με κόπο και ύστερα θα την είχε γράψει στο γνωστό σημείο όπου δεν πιάνει μελάνι.

Θα πείτε, ήσσονος σημασίας περιστατικό σε ένα μιντιακό περιβάλλον που φτιάχνει στιγμιαία «θύτες» και «θύματα» και μέσα σε δευτερόλεπτα το ξεχνά, γιατί αναζητά ήδη τον επόμενο «εχθρό» και την επόμενη εστία αντιπαράθεσης και εκτόνωσης της οργής, στην οποία οδηγεί την κοινωνία το ψυχολογικό της αδιέξοδο...

Έτσι, εκείνη προτίμησε κάτι άλλο. Ανάρτησε το βίντεο στο Facebook. Και με αυτή της την επιλογή πήρε τον νόμο στα χέρια της. Αλλά όχι μόνον εκείνη. Και χιλιάδες άλλοι. Διότι το βιντεάκι έγινε viral. Και μέσα σε λίγες ώρες δεν υπήρχε σελίδα «ευαισθητοποιημένου» πολίτη στο Facebook που να μην το αναπαράγει, συνοδευόμενο κάποιες φορές με εκτονωτικές ύβρεις και απειλές κατά του «σεκιουριτά» και της σωματικής του ακεραιότητας. Ακόμα χειρότερα. Ακολούθησαν όλα τα διαδικτυακά μέσα και τα δελτία των 8...


Μέχρι το βράδυ ο «σεκιουριτάς» είχε υποστεί σε πανελλήνια κλίμακα μια τρομακτική δημόσια διαπόμπευση. Και, βέβαια, μπροστά στις διαστάσεις που πήρε το επεισόδιο, η ΣΤΑ.ΣΥ. Α.Ε. ζήτησε με συνοπτικές διαδικασίες την απόλυση του συγκεκριμένου υπαλλήλου από την υπεύθυνη εταιρεία security. Εν προκειμένω, βέβαια, ουδείς ανέλαβε την ευθύνη του. Ο «θύτης» πλήρωσε ανελέητα όχι μόνο για τη συμπεριφορά του αλλά και αναδρομικά για τον φόβο και την οργή μας μπροστά στο αυγό του φιδιού που, με τις ευλογίες της Χρυσής Αυγής, εκκολάπτεται εδώ και καιρό στη χώρα. Τα social media «άλεσαν» τη φάτσα του με την ίδια ταχύτητα που ένα 24ωρο αργότερα έχρισαν «θέμα της ημέρας» έναν ανόητο στίχο του Παντελίδη. Ακόμα χειρότερα: πανηγύρισαν για την επιτυχία τους. Ακόμα και σοβαροί σχολιαστές χαιρέτισαν στο Facebook τη νίκη της συλλογικότητας και τη «φοβερή δύναμη» στα χέρια τους. Δεν είχαν άδικο. Ουδεμία Aρχή (πολιτική, δικαστική, κοινωνική) τόλμησε να παρέμβει για να εξετάσει τι συνέβη και τελικώς να τιμωρήσει τον «ένοχο» με βάση τους νόμους που διέπουν μια δημοκρατική κοινωνία, η οποία δίνει το δικαίωμα ακόμα και σε Ρουπακιάδες να απολογηθούν. Και από την άλλη, ορισμένοι ανεγκέφαλοι ή «βαλτοί», που δεν χάνουν τέτοιες «ευκαιρίες», έσπευσαν να λούσουν την κοπέλα που ανάρτησε το βίντεο με ανώνυμες απειλές.


Θα πείτε, ήσσονος σημασίας περιστατικό σε ένα μιντιακό περιβάλλον που φτιάχνει στιγμιαία «θύτες» και «θύματα» και μέσα σε δευτερόλεπτα το ξεχνά, γιατί αναζητά ήδη τον επόμενο «εχθρό» και την επόμενη εστία αντιπαράθεσης και εκτόνωσης της οργής, στην οποία οδηγεί την κοινωνία το ψυχολογικό της αδιέξοδο... Εγώ, πάντως, κάπως τρομοκρατημένη από προχθές, αναρωτιέμαι αν αυτή η άσκηση λαϊκής εισαγγελικής εξουσίας σε ένα περιβάλλον που ευνοεί τον κοινωνικό αυτοματισμό, συντηρεί την πόλωση και καταπατά την μπρετονική ρήση («ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση») δεν άνοιξε, πανηγυρικά και απούσης της λογικής αλλά και κάθε Αρχής, τον ασκό του Αιόλου.

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σε ανθρώπινα μέτρα… Aπό την Ναταλί Χατζηαντωνίου

Πλαγιομετωπικά / Σε ανθρώπινα μέτρα… Aπό την Ναταλί Χατζηαντωνίου

Όταν η -περί υγείας- ειλικρίνεια αναφαίνεται σαν γερό μητρικό χαστούκι, έστω και μέσα από τα social media, και αναγκάζει τους πάντες να βάλουν στην άκρη πολιτικές πεποιθήσεις και να ευχηθούν μόνο το καλύτερο
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Tη σκοτεινή σου μελετάμε πείνα, καχύποπτοι, ανύποπτοι και ύποπτοι»*

Πλαγιομετωπικά / «Tη σκοτεινή σου μελετάμε πείνα, καχύποπτοι, ανύποπτοι και ύποπτοι»*

Ο υπουργός Περιβάλλοντος επιμένει ότι η προαγωγή πριν από τη συνταξιοδότηση δεν είναι ατόπημα, θυμίζοντας εκείνη την κουβέντα του Γιώργου Βουλγαράκη περί νόμιμου και ηθικού
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ένα παρ' ολίγον σοβαρό τροχαίο στην εφηβεία, που μου έγινε μάθημα ζωής

Πλαγιομετωπικά / Ένα παρ' ολίγον σοβαρό τροχαίο στην εφηβεία, που μου έγινε μάθημα ζωής

Όλοι -ως έφηβοι- το 'χουμε σκάσει από το σπίτι για μια κλεφτή βόλτα με το αμάξι ενός φίλου: κάποτε, όμως, τα πράγματα στραβώνουν κι είναι να απορείς γιατί τα ατομικά μας παθήματα δεν γίνονται μαθήματα συλλογικά
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Ο "φύλακας" αυτός δεν έχασε τη δουλειά του λόγω του βίντεο. Αν έκανε τη δουλειά του, δεν θα υπήρχε λόγος για καταγραφή. Να κάνει το "κομμάτι του" ήθελε σε κάποιον αδύναμο πάνω στον οποίο πίστευε ότι θα πέρναγε η "εξουσία" του, θα έπρεπε να ευχαριστεί την κοπέλα που τον έκανε "παληκαρά" πανελλήνιας εμβέλειας και πιθανώς του άνοιξε μια καριέρα με αξιώσεις στα νεοναζιστικά κόμματα.
Και τελικά, μιας και η κοπέλα που βιντεοσκοπεί, επικαλείται νόμους αλλά και κανόνες για να υπερασπιστεί τον κύριο με την βαλίτσα απέναντι στον άτοπο τρόπο που του φέρεται ο υπάλληλος ασφαλειας, πόσο νόμιμο ή ηθικό είναι να βιντεοσκοπείς κάποιους μέχρι πριν ανώνυμους, ΧΩΡΙΣ να το γνωρίζουν και να αναρτάς το βίντεο on-line? Μόνο αν ήταν καποιος διάσημος θα είχε ενδιασμούς ή κυρώσεις? Ο "καθαιρεμένος" κ Σφακιανάκης, τι θα έλεγε επι αυτου?
Το ότι είναι ηθικό είναι σίγουρο, το αν είναι νόμιμο ή παράνομο στην Ελλάδα δεν το γνωρίζω. Σε πολλές χώρες δεν είναι απλά νόμιμο αλλά και εργαλείο για να αποδίδεται δικαιοσύνη. Αν ο κύριος έχασε την δουλειά του δεν την έχασε από το βίντεο την έχασε από την συμπεριφορά του που σίγουρα δεν ήταν αυτή που η εταιρεία που δούλευε θα ήθελε να είναι
Το γεγονός οτι υποστήριξε τον άνθρωπο με την βαλίτσα η γυναίκα είναι ηθικό, το οτι ο σεκουριτας ειχε μικρότερο δικαίωμα απολογίας απο εναν βαρυποινίτη (ειναι υποθετικός ο βαρυποινίτης δεν χρειάζεται πρόσωπο στα πλαίσια του παραδειγματος ) δεν θα το έλεγα και ηθικό.