ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ: ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ
Ο Θωμάς Κοροβίνης γράφει την ιστορία της Όμορφης Νύχτας, του ναού του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη.
Η περιήγηση στηνανθρωπογεωγραφία της Θεσσαλονίκης,μέσα από πολιτικά ξεκαθαρίσματα,κοινωνικές αναμοχλεύσεις, «λιμπιντικέςπανδαισίες και ερωτικές στερήσεις»,βρίσκει ιδανικό καμβά αφήγησης στοβιβλίο του Θωμά Κοροβίνη Όμορφη Νύχτα,που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τιςεκδόσεις Άγρα. Ο Κοροβίνης επέλεξε νααφηγηθεί τις ιστορίες του -με σχεδόνκαθόλου ψέματα- ανατρέχοντας στηνυχτερινή Θεσσαλονίκη, στις εμβληματικέςφιγούρες του ρεμπέτικου και λαϊκούτραγουδιού που έδωσαν ρυθμό στις νύχτεςτης πόλης. Εστιάζει όμως στο θρυλικόμαγαζί Όμορφη Νύχτα των Αδελφών Χουλιάρα.Μαγαζί γνωστό ως «ναός» μεταξύ τωνΣαλονικιών που έδιναν εκεί τακτικάραντεβού -πάντα μεσονύχτια- για ναακούσουν τη λιτή αυθεντικότητα τωνλαϊκών τραγουδιών από ερμηνευτέςγνώριμους της πόλης αλλά και από τοσύνολο των κορυφαίων λαϊκών τραγουδιστώνπου πέρασαν από εκεί, έστω και ως θαμώνες:Στέλιος Καζαντζίδης, Σωτηρία Μπέλλου,Μανώλης Ρασούλης, Μαριάνθη Κεφάλα καιάλλοι. «... Ε, δεν είναι και καμιά μαγαζάρα,καμιά κεντράκλα. Κι όμως, εδώ μέσα ζήσανεάνθρωποι πολύ δυνατές στιγμές, άγριαπάθη, παρηγόρησαν τη μοναξιά τους,ερωτεύτηκαν, χόρεψαν, γλέντησαν με τηνψυχή τους. Εδώ μέσα ακούστηκαν τα καλύτεραρεμπέτικα σε ατμόσφαιρα απόλυτηςμέθεξης, ιδανικής μυσταγωγίας. Εδώ μέσακοινωνήσανε ψυχές. Ερχόσουν λοιπόν κατάτις δώδεκα με την παρέα σου. Καλύτερανα είχες κλείσει τραπέζι, ειδικά Παρασκευήκαι Σάββατο, που ήταν φίσκα. Καθόσουνστο τραπεζάκι σου και περίμενεςυπομονετικά το δερβισόπαιδο που σερβίρειποτά και ξηροκάρπια να έρθει για ναδώσεις παραγγελία».
Η διήγηση του Κοροβίνη,με σπαρταριστό ρεαλισμό που φέρειεμφανώς συγκίνηση που μπορεί να γίνειλυρική όταν μιλάει για πρόσωπα που βαθιάθαύμασε, συνοδεύεται από φωτογραφίεςτης εποχής για την οποία μιλάει: από το1985 ως σήμερα (αλλά και με αναφορές σεγεγονότα που ξεκινούν από το 1950). Ο ίδιοςο Κοροβίνης χαρακτηρίζει την ΌμορφηΝύχτα «μυθιστορηματική χρονογραφία».Αρχιτεκτονικά δομημένο το βιβλίο, έχειτέμπο και νεύρο, χωρισμένο σε πολλέςμικρές ενότητες με θέμα και τίτλο, πουδεν ξεπερνούν τις έξι σελίδες σε έκταση.Έτσι κατορθώνει ο Κοροβίνης να δώσειτις δονήσεις της νύχτας, το ζητούμενοτου «έξω» και της διασκέδασης, παραθέτονταςπολλές διαφορετικές ιστορίες πουσυναντώνται στο τελικό ύφος και ζητούμενο.Αποφεύγει τον εύκολο δρόμο της αναφοράςστα μεγάλα ονόματα και σε εντυπωσιακέςφάσεις της νύχτας και μπλέκει στηναφήγησή του τύπους και χαρακτήρες πουδεν είναι αναγνωρίσιμοι, αλλά συνιστούναυτό που ήταν οι νύχτες στη Θεσσαλονίκη:μουσικοί, θαμώνες, οι σερβιτόροι πουκαθόρισαν τις όμορφες νύχτες της πόλης. «Τα κορίτσια στην ορχήστραπαίζουν παντού και πάντοτε το ρόλο τους.Ανεξάρτητα απ' τη φωνή που διαθέτουν,λειτουργούν σαν ατραξιόν και θεωρούνται-καλώς ή κακώς- από πολλούς ότι διασφαλίζουντο ήμισυ της επιτυχίας κάθε πάλκου. Απότις πιο μπάνικες μέχρι τις πιο σιχαμερές.Από μια σταλιά ξεβγαλμένες τσουπρίτσεςμέχρι παροπλισμένες σοβαντισμένεςκανκάγιες».
Το ιστορικό της ΌμορφηςΝύχτας -με όλη την πινακοθήκη προσώπωνκαι την αξία ντοκιμαντέρ- αφήνει στοναναγνώστη που δεν πέρασε από εκεί τηναίσθηση του θαυμασμού για κάτι πουχάθηκε οριστικά: στη θέση της ΌμορφηςΝύχτας, στην οδό Παπάφη, βρίσκεται πλέονένα ιντερνετάδικο...