ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΡΩΜΑΝΟΣ: ΜΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΒΕΓΓΕΡΑ ΤΟΥ 1944 Ημερολόγιο από την ελεύθερη ορεινή Ελλάδα

Η ιδέα ενός καλέσματοςσε βεγγέρα στην Μπλε Πολυκατοικία τωνΕξαρχείων το 1944 δημιουργεί αυτομάτωςεικόνες (νοσταλγικές σίγουρα) που ουδεμίασχέση έχουν με τη βραδιά που πραγματεύεταιτο βιβλίο Μια αθηναϊκή βεγγέρα του 1944,Ημερολόγιο από την Ελεύθερη ΟρεινήΕλλάδα του Αριστείδη Ρωμανού (εκδόσειςΠοταμός). Μέσα στο βιβλίο αυτό, που σαφώςκατατάσσεται στην κατηγορία «μαρτυρίες»,διαβάζουμε την ομιλία που απηύθυνε μιανύχτα του 1944 ο Γεώργιος Ρωμανός σε φίλουςπου είχε καλέσει στο σπίτι του, προκειμένουνα τους μιλήσει για την πραγματικήδιάσταση του παρεξηγημένου αντάρτικου,το οποίο ο ίδιος, αν και αστός, υπηρέτησε.Ταυτόχρονα, στο βιβλίο δημοσιεύεται τοημερολόγιο που κράτησε ο δικηγόρος καιπολιτευτής Γιώργος Ρωμανός από τονΑύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο του ‘43,όταν εντάχθηκε στο αντάρτικο του ΕΔΕΣκαι έδρασε στο αρχηγείο της Ηπείρου.

Ο γιος του ΑριστείδηςΡωμανός δημοσιεύει αυτά τα δύο ιστορικάντοκουμέντα που αφηγούνται σημαντικέςστιγμές του αντάρτικου, και, ταυτόχρονα,σε ένα πολυσέλιδο κείμενο μιλάει γιατον πατέρα του (ως γιος κυρίως) αλλά καιγια τη θέση και σημασία που είχε ηπολυκατοικία με το χρώμα του μπλεκοβαλτίου στη σπαραζόμενη από τιςσυγκρούσεις Αθήνα. Η προσωπική ματιάκαι αφήγηση, με την προφανή συγκίνησηστο χέρι που καταγράφει την ιστορίαενός μεγέθους τεράστιου (τουλάχιστονστα μάτια του γιου) όπως ήταν ο ΓιώργοςΡωμανός, αναδεικνύει για μια ακόμη φοράότι οι προσωπικότητες και τα μέλη τουΑγώνα ήταν αυτά που το καθόρισαν (καιόχι το αντίθετο). «Να δώσω βαρύτητα στοανθρώπινο στοιχείο απέναντι στουπερτονισμένο ιδεολογικό», όπως σημειώνειο ίδιος. Επέλεξε, επιπλέον, να γράψει τοεκτενές του σημείωμα, προκειμένου ναμην εμφανίζονται η ομιλία και τοημερολόγιο ως άψυχα ντοκουμέντα.

Οι γραπτές μαρτυρίεςτου Γιώργου Ρωμανού περιλαμβάνοντανσε δύο μπλοκάκια σε μικρό σχήμα, το έναμε 108 σελίδες και το άλλο με 51 και 25 λυτάφύλλα πυκνογραμμένα με μολύβι για λόγουςεξοικονόμησης υλικού, στα οποία κατέγραφεημερολογιακές σημειώσεις από την περίοδοπου έζησε στο βουνό ως αντάρτης τουΕΔΕΣ. Όπως σημειώνεται στο βιβλίο: «Ηομιλία διαφέρει από το ημερολόγιο στηνέμφαση, καθώς εξαίρει ή υποβαθμίζειπράγματα που στο δεύτερο προκύπτουνεπαγωγικά ως συμπεράσματα, πιο αυθόρμητακαι πιο ανεπηρέαστα».

Ο αναγνώστης οφείλεινα γνωρίζει ότι οι σημαντικές αυτέςμαρτυρίες προέρχονται από έναν αστόδιανοούμενο της εποχής. Ο Γιώργος Ρωμανόςπροερχόταν από δεξιά οικογένεια, σπούδασενομικά και έκανε μεταπτυχιακά σε πολλάευρωπαϊκά πανεπιστήμια, ενώ υπήρξενομικός σύμβουλος της «Καθημερινής»και του Δήμου Αθηναίων. Από τις γνωστέςτου υποθέσεις ήταν η υπεράσπιση τηςΕλένης Βλάχου στις κατηγορίες για το«Μνημόνιο» αλλά και αργότερα στιςδιώξεις που υπέστη η εκδότρια από τηχούντα, που απαγόρευσε την κυκλοφορίατης «Καθημερινής».