__________________
1.
Αγαπητη αμπα! Μπαινω κατευθειαν στο θεμα! Ειμαι με τον φιλο μου 4 χρονια μαζι και ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι! Εχουμε ελαχιστη διαφορα ηλικιας (εγω 25 εκεινος 26).Ειμαστε αρκετα ισσοροπημενο και αγαπημενο ζευγαρι, γενικα δεν εχουμε προβληματα. Τον τελευταιο καιρο συμβαινει κατι που με ενοχλει πολυ! Ενω ειναι αρκετα σοβαρο παιδι παιζει διαρκως με το κινητο του οτι χαζο παιχνιδι μπορεις να φανταστεις!!! Ολες τις ωρες ομως! Εχει κολλησει μπροστα στην οθονη και δεν ξεκολλαει με τιποτα. Ειναι πολυ ενοχλητικο και μεγαλη αγενεια θεωρω, γιατι δεν βλεπομαστε οσο συχνα θελουμε και οταν ειμαστε μαζι δεν θελω να συμβαινει αυτο. Το εχω κανει θεμα απειρες φορες και παντα καταληγουμε ( εκεινος δηλαδι) οτι ειμαι υπερβολικη και οτι επαιξε για 2 λεπτακια μονο ( ενω ειναι τουλαχιστον 10). Τι να κανω πες μου!!! –Αννα
Για να παραφράσω τον Louis CK, «όταν κάποιος σου λέει ότι τον πλήγωσες, δεν μπορείς να αποφασίσεις ότι δεν έκανες κάτι τέτοιο». Αν ενοχλείσαι από κάτι, ενοχλείσαι. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ακυρώσει αυτό που αισθάνεσαι, και όποιος το κάνει λέγοντας σου ότι είσαι «υπερβολική», στην ουσία σου λέει ότι και αδιαφορεί, και δεν ενδιαφέρεται να λάβει υπόψη του τα συναισθήματα που προκαλούνται από τις πράξεις του. Αυτός περνάει καλά με αυτό που κάνει, οπότε κι εσύ θα έπρεπε να νιώθεις καλά με αυτό που κάνει, γιατί τα δικά του συναισθήματα είναι πιο σημαντικά από τα δικά σου.
Είναι αγένεια και αυτό που κάνει, και ο τρόπος με τον οποίον προσπαθεί να ελέγξει το αποτέλεσμα των πράξεών του. Το κόλλημα στην οθόνη με αυτόν τον τρόπο δείχνει μια κάποιου είδους ανωριμότητα παιδικής ηλικίας. Η ανάγκη για απομόνωση και επαναληπτική, ανεγκέφαλη χαλάρωση, χρειάζονται και οι ενήλικες. Αυτό που τους διαχωρίζει από τα παιδιά είναι η κοινωνική μόρφωση που υποδεικνύει πότε κάτι τέτοιο είναι επιτρεπτό, και πότε είναι εις βάρος των άλλων ανθρώπων.
Η συζήτηση χωρίς να έχει συνέπειες του επιβεβαιώνει ότι το χειρίζεται καλά, και δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι. Αν θεωρεί δεδομένο ότι μπορεί να σε αγνοεί, ενώ ενοχλείσαι, και ότι θα είσαι πάντα εκεί να περιμένεις πότε θα βάλει το κινητό στην άκρη, σταμάτα να είσαι εκεί και να περιμένεις πότε θα βάλει το κινητό στην άκρη. Μην του δίνεις το μήνυμα ότι η παρέα του είναι τόσο καταπληκτική και ιερή που θα τον βλέπεις υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, και μην αμφισβητείς ποτέ αυτό που αισθάνεσαι. Όπως δεν ήταν ποτέ ευγενικό να διαβάζει κανείς περιοδικό την ώρα της κοινωνικής συνεύρεσης, έτσι δεν είναι τώρα ευγενικό να παίζει κανείς παιχνίδια στο κινητό.
Βάλε χρονικό όριο με ξυπνητήρι, στην ανάγκη, για να καταλάβει πόσα είναι τα δύο λεπτά και πόσα τα δέκα. Αν δεν μπορεί να συγκρατηθεί, φύγε, και βρες να κάνεις κάτι ευχάριστο μόνη σου.
(Δεν έχετε ελάχιστη διαφορά ηλικίας. Δεν έχετε διαφορά ηλικίας. Και ίσως είναι πιο ασφαλές να λες «δεν βρισκόμαστε όσο συχνά θα ήθελα» και όχι «θα θέλαμε». Νομίζω ότι τον διευκολύνεις αρκετά.)
__________________
2.
Χαίρεται Α, μπα και εσύ εδώ;
Κάτσε να σου πω τα δικά μου μιας και σε βρήκα! Δεν ξέρω, μα νομίζω πως σχεδόν όλοι δεν ονειρεύονται πια! Τί εννοώ με αυτό; Είμαι 25 χρονών και βλέπω γύρω μου ανθρώπους που το μόνο που αποζητούν είναι μικρές στιγμές χαράς με διαφορετικούς ανθρώπους. Γιατί πια οι άνθρωποι δεν παλεύουν για αυτόν τον ένα ή την μία που θα τους κάνει να νοιώθουν ξεχωριστοί; Ναι θα μου πεις ουδείς αναντικατάστατος και ο έρωτας δεν είναι μόνο ένας! Ή ο έρωτας με έρωτα περνάει! Χάσαμε το νόημα του φλερτ της διεκδίκησης του να θες να γνωρίσεις τον άλλον και όλα αυτά για την έλξη και τη μαγεία της εικόνας και του φαίνεσθαι! Γιατί να μην υπάρχουν πρίγκιπες με άσπρα άλογα που να θέλουν μόνο εσένα και εσύ μόνο αυτούς; Γιατί η μονογαμία χωρίς αντίσταση αφήνει την θέση της στην πολυγαμία;- τρομαγμένη ονειροπόλα
Τ.Ο.
Τρομαγμένη ονειροπόλα, νοσταλγείς και αναπολείς μια εποχή που δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο στα μυαλά των απανταχού ονειροπόλων. Ποτέ δεν πάλευαν όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως για την μία ή τον έναν. Μέχρι πρόσφατα οι άνθρωποι παντρευόταν σε μικρή ηλικία με το στανιό γιατί άλλη λύση δεν υπήρχε. Οι άντρες χρειαζόταν κάποιον για να κυοφορεί και να γεννάει εργάτες για τα χωράφια, και οι γυναίκες χρειαζόταν στέγη και τροφή. Κανείς δεν περίμενε ότι μέσω του γάμου θα έβρισκε τον μοναδικό ή την μοναδική. Η μονογαμία προέκυπτε, αν προέκυπτε, εκ των πραγμάτων. Όποιος κατάφερνε να επιβιώσει χωρίς μεγάλες απώλειες ήταν ευχαριστημένος.
Οι ανάγκες για τον έναν που θα μας καλύψει συναισθηματικά, θα μας ανεβάσει στα ουράνια, θα μας καταλαβαίνει, θα μας προστατεύει, και δεν θα μας βαρεθεί ποτέ, είναι πολύ πρόσφατο δημιούργημα, και έχει προκαλέσει όσα προβλήματα έλυσε η σχετική σεξουαλική ελευθερία. Έχουμε υπερβολικά μεγάλες απαιτήσεις από τους φίλους και τους συντρόφους μας, και νομίζουμε ότι δεν βρίσκουμε αυτό που ψάχνουμε όχι επειδή είμαστε ανώριμοι και έχουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες, αλλά επειδή υπάρχει κάπου κρυμμένο και χρειάζεται λίγο ψάξιμο ακόμα. Η ψευδαίσθηση της άπειρης επιλογής.
Ο κόσμος δεν επείγεται να είναι μονογαμικός στα 25 του γιατί είναι πιθανό να ζήσει μέχρι τα 80 και δεν έχει καμία όρεξη να το λήξει από τώρα για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Είναι μια άποψη, και είναι πολύ θεμιτή. Το πρόβλημα με το τρενάρισμα είναι να καταλάβεις πότε έχεις πέσει σε ένα πολύ συμβατό άτομο, και να το κρατήσεις. Μπορεί να συμβεί νωρίς στη ζωή σου, και να μην το καταλάβεις. Το πρόβλημα με σένα είναι το αντίθετο. Πιστεύεις ότι όλα τα άτομα μπορούν να γίνουν συμβατά, αρκεί να το προσπαθήσεις πολύ.
Είσαι πολύ τυχερή που ζεις σε μια εποχή που μπορείς, ως γυναίκα, να δουλέψεις, να είσαι ανεξάρτητη, και να παντρευτείς αυτόν που σου κάνει, αν θελήσεις να παντρευτείς. Κοίτα τα εφόδια που έχεις, και μην ονειροπολείς για ζωές που δεν υπήρξαν ποτέ. Η συντροφικότητα προκύπτει μόνο μεταξύ ανθρώπων που ξέρουν πολύ καλά τον εαυτό τους. Αν δεν βρίσκεις αυτόν που θέλεις, η λύση του προβλήματος βρίσκεται μέσα σου, όχι στην καταραμένη την κοινωνία.
__________________
3.
Αγαπητή Α, μπα,
Θα ήθελα να μάθω ποια είναι η θέση σας επί της παρένθετης μητρότητας κι αν τα κράτη οφείλουν να απαγορεύσουν ή να ρυθμίσουν ή όχι ένα τέτοιο πολύπλοκο ηθικά και νομικά ζήτημα;
Η άποψή μου είναι ότι η εμπορική παρένθετη μητρότητα πρέπει να απαγορευθεί, διότι πολύ απλά μιλάμε για την εμπορευματοποίηση της εγκυμοσύνης και των αναπαραγωγικών οργάνων του θήλεος.
Απ' την άλλη, η αλτρουιστική μορφή της κατ' εμέ είναι αποδεκτή, εάν κι εφόσον δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό οικονομικό ή άλλο κίνητρο, πέραν του να βοηθήσεις, φυσικά, κάποιον που νοιάζεσαι.
Τι λέτε;
Θα ήθελα μία ξεκάθαρη τοποθέτηση κι όχι μασημένες, διπλωματικές, politically-correct-driven απαντήσεις.
Ελπίζω κάποια μέρα να δω τον προβληματισμό μου δημοσιευμένο.
Έχετε γεια.- Alberto Camuso
Γιατί τόσος στόμφος, Αλμπέρτο Καμούζο; Δεν είναι δα και το πιο αμφιλεγόμενο θέμα που μπορεί να φανταστεί κανείς. Ούτε η άποψη σου είναι πρωτοποριακή, για να χρειάζεται γάντια. Είναι ακριβώς ό,τι πρέπει.
Τα κράτη είναι στη διαδικασία ρύθμισης, επειδή αυτή η επιλογή είναι σχετικά πρόσφατη. Οι ρυθμίσεις διαφέρουν στα επί μέρους, όπως είναι αναμενόμενο, γιατί κάθε χώρα έχει διαφορετική ιστορία και διαφορετική αφετηρία. Διαφέρουν όπως διαφέρουν στην οικονομική πολιτική, στην κοινωνική πολιτική, και τα λοιπά και τα λοιπά.
Δεν είναι δική σου δουλειά ή δική μου δουλειά να αποφανθώ τι πρέπει να κάνει η κάθε χώρα για τα εσωτερικά της θέματα. Εφόσον έχουμε συμφωνήσει ότι η παρένθετη μητρότητα είναι μια πραγματικότητα που ήρθε για να μείνει, η νομοθεσία πρέπει να προκύπτει από τους πολίτες και την κάθε κοινωνία. Η γνώμη σου έχει σημασία για τη χώρα σου, και αν είναι σημαντικό το θέμα για σένα, και αν συμβαίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που θα ήθελες, δείξε το με ακτιβισμό, ή με την ψήφο σου.
Η άποψη μου είναι ότι η εμπορική παρένθετη μητρότητα δεν πρέπει να απαγορευθεί, αντιθέτως, πρέπει να είναι διαθέσιμη, αλλά να είναι πολύ αυστηρά ρυθμισμένη, φορολογημένη, καταγεγραμμένη, και να πραγματοποιείται μέσα από πολύ καλά ελεγμένα κανάλια που θα εποπτεύει το κράτος για την ασφάλεια όλων των συμμετεχόντων.
Σόρι, αλλά δεν μπορώ να εμπιστευτώ την υπόσχεση αλτρουισμού του καθένα. Είμαι λίγο καχύποπτος χαρακτήρας.
__________________
4.
Αγαπητή Αμπά!Καταρχήν να σου πω τα συγχαρητήρια μου για την στήλη σου! Είναι τρομερά απολαυστική συνήθεια κάθε πρωί! Και δεύτερον να περάσω στο ζητούμενο ,καθώς μου είναι δύσκολο να είμαι περιεκτική. Μετά απο 6 χρόνια σχέσης (ας τον αποκαλούμε Α),χωρίσαμε με δική του επιθυμία πριν από 6 μήνες για προσωπικούς του λόγους που αφορούν άσχημη ψυχολογία και απόρριψη αξιών, έπειτα απο τον θάνατο της μητέρας του (ταλαιπωρήθηκε βάναυσα απο ασθένεια που ήρθε ξαφνικά και μαζί της βασανίστηκε και ο Α ο οποίος την είχε αναλάβει πλήρως). Ο Α λοιπόν τώρα περνάει μια περίοδο επαναπροσδιορισμού, η οποία ξεκίνησε ένα χρόνο μετά τον θάνατο (καθώς τον πρώτο χρόνο είχε άρνηση να επεξεργαστεί τι είχε συμβεί και κάθε φορά τον κατέκλυαν τύψεις και πόνος , ότι δεν έκανε αρκετά, ενώ είχε κάνει τα πάντα). Λέει οτι ο χωρισμός μας δεν αφορά εμάς. Δεν υπάρχει στην σχέση μας κάτι που τον ξενέρωσε, ή βαρέθηκε, η σε μένα κάτι που δεν θέλει πια η τον κούρασε. Στο σημείο αυτό να πω, οτι η σχέση μας για μένα ήταν ιδανική. Υπάρχει άπειρος θαυμασμός και σεβασμός, το σεξ ήταν τέλειο και η επικοινωνία ήταν φοβερή, και ετοιμαζόμασταν να συγκατοικήσουμε, αυτά αμφίδρομα μέχρι τότε. Χωρίς να έχουμε ανταλλάξει υπερβολικά σοβαρές κουβέντες για το μελλον, για μένα ο Α θα έλεγα οτι είναι ο άνθρωπος με τον οποίο θα μοιραζόμουν όλη μου την ζωή και θα ήμουν ευτυχισμένη. Ξερώ και νιώθω οτι και ο Α πίστευε τα ίδια, καθώς ήταν δοτικός , χωρίς αναστολές, μέχρι που μπήκε σε αυτή την φάση, εδώ και 6 μήνες. Από τοτε λοιπόν , μου εξήγησε ότι είνα σε μια φάση που έχει ανάγκη να είναι μόνος, με την έννοια οτι δεν θέλει ούτε ευθύνες, ούτε έχει την δύναμη να δώσει πράγματα, θέλει να κάνει ότι του καπνίσει, κοινώς να είναι στα .... του, και εκ των υστέρων (μετά απο 2 μήνες χωρισμού), οτι θέλει να πηγαίνει από εδώ και από εκει, και οτι προτιμάει να μην είμαστε μαζί απο το να με πληγώσει. Οτι προτιμάει να πληρώσει το τίμημα και να μην με έχει, αλλα αυτή την στιγμή δεν μπορεί να σκεφτεί τις συνέπειες της επιλογής του, καθώς μόνο έτσι θέλει κι μπορεί να πράττει, και προτιμάει να μην με φέρνει στο μυαλό του, γιατι τον πληγώνει που είμαστε έτσι. Κοινώς είναι λες και αποφεύγει να σκεφτεί οτι εγώ υπάρχω και ζω διπλα του. Εγώ υποφέρω και προσπαθώ να δεχτώ την κατάσταση, προσπαθώ και νομίζω οτι τον καταλαβαίνω , με εξαίρεση καποιες φορές, που εγώ ξεσπάω και του λέω οτι δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που έχει συμβεί η που εκδηλώνω τη αγάπη μου , εκείνος μου εξηγεί πάλι τα ίδια, τον καταλαβαίνω και φτου και απο την αρχή. Στην αρχή, πιστευα οτι θα βγεί γρήγορα απο αυτη τη φάση και θα είμαστε πάλι μαζί, πλέον καταλαβαίνω οτι δεν γίνεται να σκέφτομαι έτσι γιατί μπορεί να μείνει σε αυτή την φάση για πολύ καιρό, η να βολευτεί ετσι, η τελοςσπαντων να προτιμάει να είναι έτσι. Μπορεί επίσης σε αυτήν την διαδικασία να ερωτευτεί άλλη και αντίστοιχα και εγώ, καθώς ίσως κυρίως από εγωισμό μονίμως ασχολούμαι με γκομενάκια. Εχω καταλαβει οτι πλεον είναι θέμα συγκυριών αν θα είμαστε μαζί, πχ, αν εγώ δεν είμαι με κάποιον άλλον οταν αυτός ξεπεράσει οτι του συμβαίνει, και αν φυσικά θελει να γυρίσει μετά. Η ερώτηση μου λοιπόν είναι τι να κάνω!Μάλλον ηλίθια ερώτηση. Ξερω οτι δεν μπορώ να κατηγορήσω αυτόν , αφου αυτό αισθάνεται τωρα να κάνει. Ξερω οτι πρέπει να κοιτάξω την δική μου ζωή, αφού και εκείνος ουσιαστικά έχει κάνει μια επιλογή, η οποία λεέι οτι με έβγαλε απο την ζωή του. Από την μία σκέφτομαι να αφήσω τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους και να μην σκέφτομαι τίποτα όσο μπορώ και για τους επόμενους μήνες να εξαφανιστώ. Από την άλλη σκεφτομαι, μήπως όσο νιώθω ακόμα , να κρατάω επαφές, εφόσον βλεπω οτι ακόμα έχει αισθήματα. Ουφ, δεν ξέρω, πονάει! Ξέρω οτι θα συνηθίσω να μην είμαστε μαζί, αλλα δεν θέλω να δεχτώ οτι αυτό το τόσο όμορφο που είχαμε ,το έχασα. Πες μου εσύ βρε αμπά, πως το βλέπεις από την δική σου οπτική. Αν βοηθάει, εγώ 29 και αυτός 35!(φέρτε μια χαρτορίχτρα)
Η οπτική μου λέει, αγαπητή φίλη, ότι όταν κάποιος περνάει μια προσωπική τραγωδία, μπορεί να αντιδράσει όπως αντέδρασε ο φίλος σου. Εξίσου λογική αντίδραση είναι όμως να στηριχτεί στον σύντροφο του για κουράγιο. Πολλές φορές οι τραγωδίες φέρνουν ανθρώπους πιο κοντά. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι στα πολύ δύσκολα φαίνεται τι έχει μέσα του ο άλλος – πολλές φορές είναι σκέψεις που ούτε ο ίδιος δεν ήξερε ότι είχε. Και στην δική σας ιστορία, αυτό που κατάλαβε, είναι ότι δεν θέλει να δεσμευτεί μαζί σου. Δεν ήταν η αυθόρμητη του αντίδραση να στραφεί προς τα σένα, αλλά να απομακρυνθεί.
Είναι σκληρό, πολύ σκληρό, αλλά είναι ό,τι πιο ειλικρινές μπορούσε να σου δώσει. Βοηθάει και δεν βοηθάει αν σκεφτείς ότι θρηνείς κάτι που νόμιζες ότι είχες, αλλά δεν είχες τελικά, όχι με τον τρόπο που πίστευες. Το πίστευες επειδή δεν είχες ένδειξη για το αντίθετο, αλλά τώρα, δυστυχώς, την έχεις. Για να γίνω πιο σαφής (και πιο δυσάρεστη), πιστεύεις ότι αν συνέβαινε σε σένα κάτι δυσάρεστα, θα σε απομάκρυνε από αυτόν, ή θα τον αναζητούσες για να στηριχτείς;
Είναι σουρεαλιστικό το παρακάτω που θα γράψω, αλλά το εννοώ. Μην το παίρνεις προσωπικά. Ο φίλος σου συνειδητοποίησε ότι δεν θέλει να δεσμευτεί. Όχι με σένα. Δεν θέλει, γιατί νομίζει, πιστεύει, ελπίζει, ότι η ζωή του χρωστάει πολλά ακόμα, και αυτά που του χρωστάει είναι καλύτερα από αυτά που έχει. Είναι πολύ πιθανόν να κάνει λάθος, αλλά αν δεν μπορεί να χαρεί αυτά που έχει, εδώ και τώρα, ακόμα και αν κάνει λάθος, έχει δίκιο.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπα,
βοήθησέ με σε παρακαλώ να κατανοήσω γιατί είναι σωστό το κίνημα #freethenipple. Το πιστεύω και διαβάζω γι αυτό και θεωρώ πως από τη στιγμή που δεν είναι όργανο αναπαραγωγής είναι ίδιο με το ανδρικό και πως οι άνδρες του δίνουν σεξουαλική διάσταση (και δεν λέω άλλα γιατί είμαι μικρή και δεν ξέρω). Αλλά το συζητούσα σε κύκλο φίλων των γονιών μου και μια φίλη μου τα αναίρεσε όλα και με θύμωσε γιατί μου μιλούσε σα να είμαι παιδί. -Όταν βρεις αυτόν που θα σου δώσει σεξουαλική ικανοποίηση θα καταλάβεις. Δεν μπορούσα όμως να πω μπροστά στη μαμά μου πως ξέρεις, έχω κάνει σεξ με δέκα διαφορετικούς ανθρώπους, και με άντρες και με γυναίκες. Και δεν θέλω να δείξω σε καμία περίπτωση πως ΞΕΡΩ. Αλλά με θύμωσε.
Μπορείς να μου δώσεις σε λέξεις αυτά που ξέρω και σε τέτοιες περιπτώσεις πνίγονται μέσα μου και βράζω στο ζουμί μου;
Μια χαρά καταλαβαίνεις γιατί είναι σωστό το κίνημα #freethenipple. Και επιχειρήματα έχεις, και προσωπική εμπειρία έχεις. Και τι δεν θα έδινα να μπορούσες να απαντήσεις αυτό που γράφεις εδώ. Και τι δε θα έδινα για να δω τι φάτσα αυτής που πήγε να σου κάνει μάθημα για την «σεξουαλική ικανοποίηση», αχ τι ευκαιρία χάθηκε.
Μια διαφωνία μόνο. Δεν δίνουν μόνο οι άντρες σεξουαλική διάσταση. Και οι γυναίκες αυτό κάνουν, όπως αποδεικνύει η φίλη. Το γυναικείο σώμα είναι αντικείμενο πόθου, είναι σεξουαλικοποιημένο (δεν υπάρχει η λέξη, καταλάβατε), είναι όχημα προς ευχαρίστηση με έναν τρόπο που το αντρικό δεν είναι. Κι αυτό ακριβώς προσπαθεί να καταπολεμήσει το #freethenipple.
__________________
6.
Έχω έναν πολύ καλό μου φίλο που έχει πολύ χοντρό πρόβλημα με την οικογένεια του. Δεν χρειάζεται να κουράζω και εσένα και την παρέα με λεπτομέρειες. Απλά λέω ότι καταπιέζεται κυρίως από τον πατέρα του και σε αυτή την επιθετικότητα του, βρίσκει σιγοντάρισμα από την μάνα του. Ο ίδιος τρέμει έστω και σαν ιδέα την αντιπαράθεση με τους γονείς του παρότι είναι πάνω από 40 και ουσιαστικά ο αρχηγός της οικογένειας, αφού αυτός καλύπτει όλα τα κοινά οικογενειακά έξοδα και τσοντάρει με γενναία συνεισφορά την ήδη πολύ καλή σύνταξη των γονιών του.
Του έχω πει σε ατελείωτες κουβέντες ότι η σχέση του με τους γονείς του έχει στραβώσει τόσο πολύ που έχει γίνει βαρίδι που τον πάει στον πάτο και δεν μπορεί πια να κάνει τίποτε γι'αυτό. Η μόνη λύση που βλέπω είναι να αρχίσει να επισκέπτεται ψυχολόγο. Η αντίδραση του όμως είναι σα να του λέω ότι θέλω να τον κλείσω τρόφιμο στο Δρομοκαίτειο. Αρνείται καν ότι έχει πρόβλημα και κόβει την κουβέντα ενοχλημένος. Εν τω μεταξύ, οικονομικά όχι απλά είναι καλά, είναι κανονικά πλούσιος. Του έχω πει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους ψυχολόγους είναι το οικονομικό, αλλιώς εγώ θα πήγαινα αύριο κι όλας σε έναν, ένα πρόβλημα που αυτός δεν έχει. Ούτε αυτό του λέει κάτι.
Το ερώτημα μου είναι λοιπόν, πότε σταματάω να τον πιέζω; Γιατί όσο και αν νοιάζεσαι κάποιον, κάποια στιγμή, εάν αυτός δεν θέλει και εσύ δεν μπορείς πια να επιμένεις. Το κακό είναι ότι όπως τα βλέπω, εάν δεν πάει σε ψυχολόγο, θα τον πάμε κάποτε σηκωτό σε ψυχίατρο. Η κουβέντα με τους γονείς του δεν θα είχε κανένα νόημα. Όλοι και πρώτα από όλους αυτοί είναι πολύ μεγάλοι για να αλλάξουν πια αυτές οι ισορροπίες.
Ευχαριστώ -Τόλης.
Χρειάζεται προσοχή γιατί κινδυνεύεις να σταματήσει να σου λέει τα προβλήματα του, ή κινδυνεύεις να τον απομακρύνεις εντελώς, όταν καταλάβει ότι έχεις δίκιο. Νομίζω ότι ο φίλος σου έχει ταυτίσει τον ψυχολόγο με την αδυναμία, και του είναι αδύνατον να παραδεχτεί ότι είναι αδύναμος. Το στίγμα του ψυχολόγου είναι μεγάλο και για τις γυναίκες, πόσο μάλλον από άντρα που έχει αναλάβει να λύσει τα προβλήματα όλων.
Είναι όμως πολύ τυχερός που έχει έναν καλό φίλο, που καταλαβαίνει και το πρόβλημα, και βλέπει και τη λύση. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να συνεχίζεις τις απαλές παραινέσεις, όσο μπορείς. Η επανάληψη είναι σημαντική, και μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Όταν βλέπεις ότι δεν αντέχει, κάνε ένα διάλειμμα, αλλά μην το παρατάς.
Εκτός από την δική σου παραίνεση, δοκίμασε να του στέλνεις και άρθρα, να του δίνεις βιβλία, για να δει και από άλλους ανθρώπους και με άλλα λόγια ότι η ψυχική υγεία είναι κάτι που φροντίζουμε όπως φροντίζουμε τα δόντια μας και την εμφάνισή μας. Δεν γεννιόμαστε έτοιμοι για αυτόν τον κόσμο. Προσαρμοζόμαστε ανάλογα με τα εμπόδια.
Κάνε την προσπάθεια σου, αλλά μην περιμένεις θαύματα, και μην κατηγορήσεις τον εαυτό σου αν δεν καταφέρεις κάτι. Όσο και αν αγαπάμε τους άλλους, είναι αδύνατον να τους σώσουμε.
__________________
7.
Ειμαι 26 χρονων και τα εχω με το φιλο μου σχεδον 3 χρονια. Επισης τον ξερω σχεδον ολη μου τη ζωη . εχουμε πολυ υγιη σχεση θεωρω, με τα συν και τα πλην της αλλα συνολικα με κανει χαρουμενη. Τελευταιο χρονο διαβαζω για το μισογυνισμο, το πως εκδηλωνεται, πως κρυβεται κλπ. Καταρχας ανακαλυψα οτι εχω πολλα στοιχεια. Και ο φιλος μου περισσοτερα. Πριν καιρο ειχε πει τη φραση" εισαι εξυπνη για γυναικα". Το συζητησαμε γτ εξοργιστηκα αλλα δεν μπορουσα να στοιχοιωθετησω καλα επιχειρηματα. Αλλη φορα κατεκρινε κοπελες με βαση το ποσους εχουν παει. Εκει την πρωτη φορα εδειξα οτο αντιδραω αλλα μεσα μου χαρηκα γιατι με συνεκρινε με αλλες και χαρηκα που κερδισα. Καιρο μετα μου φαινεται πολυ τρομακτικο που ενιωσα αυτο. Και δεν ξερω αν το εχω αποβαλλει τελειως. Νομιζω προσπαθω. Οσον αφορα το φιλο μου του εχω κανει τελευταια κουβεντα ουσα πιο ετοιμη πανω στο θεμα. Νομιζω οτι δεν προκειται να αλλαξει αυτο που εχει στο μυαλο του για τις γυναικες που πανε με πολλους πχ. Πιστευει οτι η γυναικα ειναι συναισθηματικη αρα πρεπει να δεθει πρωτα , αν οχι ειναι ξεκωλο και αναξια λογου. Πλεον του λεω καθαρα πως πολλες φορες εχω σκεφτει αγνωστους στο δρονο σεξουαλικα χωρις να θελω καν να τους γνωρισω , μονο σεξουαλικα. Δεν του αρεσει να το ακουει αλλα το λεω και ρωταω πως αυτο αναιρει το οτι μπορω να ειμαι συναισθηματικη και γλυκια ορισμενες φορες και να θελω να κανω σεξ με τον απεναντι 40αρη την επομενη στιγμη. Δεν απανταει ποτε απλα ειναι η χαζη προσπαθεια μου να τον εξοικιωσω με κατι που κι εγω το δουλευω παραλληλα. Στξ συμπερισυμπεριφοαπεναντι μου ειβαι αψογος. Δεν ειχα στιγμη παραπονο η δειγμα ελλειψης σεβασμου . ειναι υποδειγματικος και δε με εχει υποτιμησει ποτε με κανεναν τροπο. Το αντιθετο νιωθω οτι με θαυμαζει. Αυτο που θελω να ρωτησω ειναι αν πιστευεις οτι τετοιες αντιληψεις μπορει να περιοριζονται σε λογια σαν καταλοιπα της πατριαρχιας η αν ειναι αδυνατον να μην εκδηλωθουν σε συμπεριφορες.
Είναι βέβαιο ότι έχει κληρονομήσει τις απόψεις του από την πατριαρχία (δεν είναι κατάλοιπα. Η πατριαρχία είναι εδώ, και είναι κυρίαρχη) χωρίς να έχει σκεφτεί να τις αμφισβητήσει, και δεν έχει μπει στον πειρασμό να τις αμφισβητήσει, επειδή τον συμφέρουν. Επίσης, όπως πιο παλιά δεν καταλάβαινες τι υπήρχε πίσω από κάποια από τα λόγια του, είναι πολύ πιθανόν να μην καταλαβαίνεις τώρα άλλα ωραία που λέει.
Δεν έχει εκδηλωθεί σε σένα επειδή μάλλον δεν χρειάστηκε. Εκπληρώνεις τις προϋποθέσεις της σωστής γυναίκας (όπως φαίνεται, δεν έχεις περισσότερες σεξουαλικές εμπειρίες από όσες θα έπρεπε, κατά τη γνώμη του), οπότε σχετικά με αυτό για την ώρα είσαι ασφαλής. Αν αρχίσεις να κάνεις άλλα που δεν εγκρίνει, όπως να έχεις προσωπικές ασχολίες που δεν τον περιλαμβάνουν, να έχεις παρέες που δεν εγκρίνει, να φοράς ρούχα που θεωρεί λάθος, θα δούμε τι θα κάνει.
Σε κάθε περίπτωση, και οι δύο σε διαδικασία μάθησης είσαι. Ο κόσμος δεν εξαντλείται στο αγόρι που έχεις τώρα. Μάθε για τα δικαιώματα που έχεις, μάθε για την ισότητα, για σένα. Όχι για να απαντάς στον Σωτήρη.
σχόλια