Όταν μιλάμε για το πιο εγωιστικό πλάσμα στον πλανήτη οι λέξεις ηθική και αυτογνωσία πάνε περίπατο. Πολλές φορές κάθομαι και αναρωτιέμαι τι εποχές ήταν αυτές όταν πρωτοεμφανίστηκαν αυτές οι λέξεις στη ζωή μας, πότε υπήρχαν τόσο δυνατές αξίες και μπόρεσαν να τις δημιουργήσουν. Ζώντας πάντως στο 2016 αντιλαμβάνομαι πως πέρα από τα λεξικά και κάποιες κλισέ ατάκες των δημοσιογράφων, πρακτικά στη ζωή μας δεν υπάρχουν.
Όταν ξέρεις τι είσαι, μπορείς να διορθώσεις(αν θέλεις) κάποιες απ' τις ¨ατέλειες¨ σου. Τι γίνεται όμως όταν δεν θέλεις να μάθεις ποιος είσαι; Όταν είσαι ηθικολόγος για τους άλλους και ανήθικος ο ίδιος, όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να καταστρέφει ενώ ταυτόχρονα δεν δέχεσαι πως μπορεί κάποιος άλλος να το πράξει σε βάρος σου;
Η ηθική δεν είναι ορατή σε κανένα επίπεδο πλέον, οικογένεια, φίλους, ερωτικές σχέσεις. Κανείς δεν βρίσκει τον λόγο να παραμένει ¨έντιμος¨. Εδώ όμως τίθεται ένα πολύ σημαντικό ερώτημα αγαπητοί αναγνώστες: Ποιος ορίζει τι είναι ηθικό και τι ανήθικο, κάποιοι λένε πως την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την δίνει η κοινή λογική. Κάποτε είχα διαβάσει ένα εξαιρετικό απόφθεγμα(δυστυχώς δεν θυμάμαι από ποιόν) το οποίο έλεγε: Κοινή λογική είναι το σύνολο των προκαταλήψεων που αποκτήσαμε μέχρι τα δεκαοκτώ μας χρόνια. Όταν μιλάμε για έντεκα εκατομμύρια κόσμο σε αυτή τη χώρα για ποια κοινή λογική μπορούμε να μιλάμε; Ο καθένας μας έχει μεγαλώσει ξεχωριστά, μπορεί να υπάρχουν κάποιες συντεταγμένες μέσα από τα κοινωνικά στερεότυπα, αλλά δεν τις ακολουθούν όλοι. Οπότε; Ο καθένας έχει την ηθική του ή μάλλον βάση εγχειριδίου χρήσης όλοι είμαστε ανήθικοι.
Όταν ξέρεις τι είσαι, μπορείς να διορθώσεις(αν θέλεις) κάποιες απ' τις ¨ατέλειες¨ σου. Τι γίνεται όμως όταν δεν θέλεις να μάθεις ποιος είσαι; Όταν είσαι ηθικολόγος για τους άλλους και ανήθικος ο ίδιος, όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να καταστρέφει ενώ ταυτόχρονα δεν δέχεσαι πως μπορεί κάποιος άλλος να το πράξει σε βάρος σου; Όταν είσαι άπιστος αλλά θέλεις σύντροφο απόλυτα πιστό; Όταν είσαι απατεώνας και απαιτείς εντιμότητα; Όταν ζητάς και δεν προσφέρεις; Η απάντηση στο τι γίνεται είναι απλή, δημιουργείται αυτό το χάλι που λέγεται σύγχρονη κοινωνία. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων ανήκει στην παραπάνω κατηγορία, της απληστίας και της λεηλάτησης οποιαδήποτε αξίας. Όταν μιλάω για αξίες δεν εννοώ τίποτα παραπάνω από τον σεβασμό στον διπλανό. Η λέξη ζούγκλα είναι κολακευτική για την κατάντια που έχει περιέλθει ο άνθρωπος και η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και ο μόνος λόγος που το πάθαμε αυτό είναι πως ποτέ δεν αποδεχόμαστε τις συμπεριφορές μας από άλλους, νιώθουμε πως μόνο εμείς έχουμε το προνόμιο της ανοησίας και πρέπει να μας αντιμετωπίζουν σαν μικρά παιδιά που τώρα μαθαίνουμε τον κόσμο, εν αντιθέσει με μας που αντιμετωπίζουμε τα παραστρατήματα των γύρω μας ως ανώριμου ενήλικα που είναι ασυγχώρητος.
Υπάρχουν τρεις χαρακτήρες: αυτός που δείχνουμε, αυτός που έχουμε κι αυτός που νομίζουμε ότι έχουμε.
Alphonse Karr
Αλέξανδρος Παύλου
σχόλια