[Aπό τον Θανάση Χαραμή]
Σχεδόν 4 μήνες πριν από την επίσημη πρεμιέρα της, η 8η Μπιενάλε εγκαινίασε την πρώτη της εγκατάσταση, κάνοντας την εισαγωγή στο φετινό πνεύμα της Έκθεσης. Ο Ελληνονορβηγός εικαστικός και αρχιτέκτονας Ανδρέας Αγγελιδάκης, ανέλαβε με το "Crash Pad" να ορίσει πρώιμα στους επισκέπτες και τους συμμετέχοντες το ζητούμενο της Έκθεσης που φέτος εξερευνάει το ρόλο του Βερολίνου και της Γερμανίας από τον 19ο έως και τον 20ο αιώνα μέσα από τα ευρύτερα οικονομικά, εμπορικά και πολιτιστικά πλαίσια. Το Fronthouse του KW γέμισε ελληνικά παραδοσιακά κιλίμια, περίτεχνα υφαντά χαλιά, βιβλία και κίονες, δημιουργώντας έναν πολυχώρο συνάντησης, ανταλλαγής ιδεών και επικοινωνίας με το βλέμμα στραμμένο κάπου ανάμεσα στο παρόν και το ένδοξο παρελθόν της Ελλάδας, της Γερμανίας, της Ευρώπης και της ιστορίας που μοιάζει να επαναλαμβάνεται.
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης για το "Crash Pad" στο Lifo.gr:
"Εμπνεύστηκα Το Crash Pad καθώς διάβαζα τη συνοπτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και προσπαθούσα να καταλάβω πώς έφτασε στην σημερινή της κατάσταση που είναι μια φαινομενικά διαρκής κρίση.
Τον 18ο αιώνα, δύο δυνάμεις είχαν ενωθεί με πρόθεση να απελευθερώσουν την Ελλάδα από την Οθωμανική αυτοκρατορία και να ιδρύσουν ένα αυτόνομο έθνος. Οι διανοούμενοι της ελληνικής διασποράς που είχαν αφομοιώσει το ευρωπαϊκό νεοκλασικό πνεύμα και είχαν σαν αποστολή να συλλέξουν τη χρηματοδότηση του απελευθερωτικού αγώνα και οι πολεμιστές που είχαν ανατραφεί στην Οθωμανική Ελλάδα και που υπό τις διαταγές του Κολοκοτρώνη ήθελαν να αντικαταστήσουν τους Τούρκους ως κυρίαρχη δύναμη. Μετά την επιτυχημένη επανάσταση εναντίον των Οθωμανών και την πρώτη κυβέρνηση που έδειχνε να αποκλείει από τα κέντρα εξουσίας τους αγράμματους λαϊκούς πολεμιστές, ξεκίνησαν οι προστριβές. Το 1893, οι εσωτερικές διαμάχες και η κόντρα μεταξύ των υποστηρικτών του αρχαίου ελληνικού παρελθόντος και εκείνων της σύγχρονης φολκλόρ πραγματικότητας οδηγούσε σε ασταθείς κυβερνήσεις και στο ενδεχόμενο μιας ελληνικής χρεοκοπίας.
Σαν ένα πρώιμο ΔΝΤ, η Ευρώπη προσέφερε τότε διάσωση με ένα τεράστιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η Ελλάδα κινδυνεύει πάλι από χρεοκοπία και η Ευρωπαίοι εταίροι προσφέρουν πάλι τη διάσωση. Καθώς η Αθήνα βουλιάζει σε μια κρίση που συνεχώς επιδεινώνεται, τα αντικείμενα από τα εξοχικά που έχουν κατασχεθεί πωλούνται για ευτελή ποσά στις υπαίθριες αγορές. Οι τουρίστες συρρέουν κοντά στα αρχαία αριστουργήματα της Αθήνας όπου παραδοσιακά και περίτεχνα υφαντά χαλιά που χρειάστηκαν μήνες για να κατασκευαστούν, πωλούνται για 20 ευρώ. Φαίνεται ότι η εξιδανικευμένη Ελλάδα των λαμπρών ερειπίων έχει βρει έναν τρόπο να συνυπάρξει και να συνεργαστεί με την καταστροφική πραγματικότητα.
Η εγκατάσταση στο Fronthouse του Kunst - Werke στο Βερολίνο, αποτελείται από μια συλλογή των εν λόγω χειροποίητων χαλιών που έχουν διασωθεί από τις υπαίθριες αγορές και φελιζόλ αντίγραφα των ελληνικών κιόνων που συνήθως κατασκευάζονται απλά για να διακοσμήσουν τα ελληνικά εστιατόρια σε όλη την Ευρώπη. Είναι ακόμη ένας τρόπος ώστε τα δύο συστήματα, το ιδανικό και το πραγματικό, το αρχαίο και το παρόν, να συνεργαστούν σε έναν άνετο χώρο όπου οι επισκέπτες μπορούν να προβληματιστούν σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της Ευρώπης, τη φύση των πόλεων και την 8η Μπιενάλε του Βερολίνου."
8th Berlin Biennale for Contemporary Art presents:
Andreas Angelidakis, Crash Pad, 25.2.-3.8.2014
Installation view
Courtesy: Andreas Angelidakis and The Breeder, Athens/Monaco
Photo: Uwe Walter
* Το project έλαβε υποστήριξη από τον OCA Norway και το OUTSET Greece
σχόλια