Σήμερα συμπληρώνονται δύο χρόνια διακυβέρνησης Τσίπρα, δύο χρόνια με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και όλη η χώρα γιορτάζει. Ήταν δύο χρόνια γεμάτα επιτυχίες, νίκες, εξελίξεις και κυρίως δύο χρόνια γεμάτα γέλιο.
Μπορεί πλέον τα λεφτά μας να είναι κλειδωμένα στην τράπεζα, όλοι οι οικονομικοί δείκτες να είναι στα τάρταρα, οι επιχειρήσεις να κλείνουν και οι νέοι να μεταναστεύουν κατά κύματα. Μπορεί πλέον οι μισθοί των €300 να θεωρούνται επιτυχία, να συνεχίζουμε να πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ, υψηλότερο ΦΠΑ και οι φόροι να πέφτουν βροχή.
Μπορεί στο μεταναστευτικό η κατάσταση να είναι τραγική χωρίς καμιά διέξοδο για δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες αλλά και με τις τοπικές κοινωνίες να στενάζουν.
Μπορεί να έχουν αυξήσει υπέρογκα τις δαπάνες του Δημοσίου τομέα και να προσλαμβάνουν σωρηδόν συγγενείς και φίλους σε θέσεις συμβούλων. Μπορεί τα νοσοκομεία να καρκινοβατούν και άνθρωποι να πεθαίνουν αβοήθητοι. Μπορεί να έχουν βαλθεί με μανία να ελέγξουν όλα τα ΜΜΕ και να επιβάλουν την πιο χονδροειδή προπαγάνδα.
Αλλά όλα αυτά είναι τίποτα μπροστά στην μεγάλη υπηρεσία που πρόσφεραν στη χώρα που δεν είναι άλλη από την συντριβή των τελευταίων ψευδαισθήσεων για λύσεις που θα προκύψουν από τη μαγκιά, τον τσαμπουκά, τους ζουρνάδες, την περιβόητη διαπραγμάτευση, τα πουκάμισα έξω από τα παντελόνια και τους σηκωμένους γιακάδες. Η πρώτη φορά αριστερά αποδείχτηκε ένα συνονθύλευμα από μισότρελους εμμονικούς, ανεπάγγελτους ιδεολόγους, στυγνά λαμόγια και αιθεροβάμονες ινστρούχτορες που όταν κατέλαβαν την εξουσία αλληλοσκοτώθηκαν, ξεκατινιάστηκαν και εν τέλει εξευτελίστηκαν.
Θα μου πεις συμφωνούν όλοι με αυτές τις εκτιμήσεις; Όχι βέβαια, υπάρχουν πάντα ηλίθιοι που προτιμούν να πεθάνουν παρά να αποδεχτούν το προφανές, αλλά αυτοί είναι ελάχιστοι. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων συνεχίζουν να στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση έχουν άμεσο όφελος ή έστω ακόμα ελπίζουν σε αυτό συνήθως με την μορφή κάποιου διορισμού ή τέλος πάντων στη νομή της όποιας εξουσίας έχει παραμείνει.
Ζήσαμε χρόνια, δεκαετίες με την ελπίδα ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος, μια μαγική οδός που όταν τη διαβείς, δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσεις, να παλέψεις, να ανταγωνιστείς, να δουλέψεις βρε αδερφέ. Ζήσαμε ανακαλύπτοντας συνεχώς καινούργιες ψευδαισθήσεις και μεταπηδούσαμε από την μία στην επόμενη όταν η προηγούμενη ξεσκιζόταν από την πραγματικότητα. Η αριστερή διακυβέρνηση ήταν πάντα η τελευταία, η ανίκητη οπτασία γιατί πάντα ήταν ακριβώς αυτό: Μια αδιανόητη οπτασία. Τώρα λοιπόν που η μοίρα το έφερε κι έγινε πραγματικότητα, συνετρίβη με πάταγο πρωτοφανή απελευθερώνοντας μας κι από την τελευταία ελπίδα, γιατί όπως είχε πει και ο ποιητής, δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ΣΥΡΙΖΑ. Καμιά φορά η συντριβή είναι η μόνη διέξοδος από το σισύφειο τέλμα και γι' αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν εν τέλει μια ευλογία.
Στην υπόλοιπη επικαιρότητα, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου που κανονικά συνταξιοδοτείται φέτος έχει σηκώσει ουρανό και γη για να καταργήσει ρητή συνταγματική διάταξη και να παραμείνει στη θέση της ενώ μερικοί λένε ότι έχει κάνει και αίτηση για εγγραφή στο νηπιαγωγείο. Έχει ξεσηκωθεί όλος ο δικαστικός κόσμος εναντίον της, ο υπουργός δικαιοσύνης κάνει σχετικές δηλώσεις αλλά αυτή το βιολάκι της να συγκαλέσει Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για να γνωμοδοτήσει ενάντια στο Σύνταγμα. Όλοι λένε ότι η εμμονή της Προέδρου εξευτελίζει το δικαστικό σώμα αλλά τι να περιμένεις από μια γυναίκα με ΑΥΤΟ το μαλλί;
Εντωμεταξύ η κυβέρνηση συνεχίζει να υπόσχεται ότι το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης είναι κοντά κάτι που λέει εδώ και ένα χρόνο αφού τόσο έχει καθυστερήσει το ρημάδι το κλείσιμο αυτό. Με τους γνωστούς άψογους χειρισμούς με τους οποίους μας έχει συνηθίσει, έχει καταφέρει όχι μόνο να μην φύγει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα, αλλά να ακούγονται έντονες φήμες για νέα μέτρα με περικοπές συντάξεων και νέα μείωση του αφορολόγητου ενώ ο Τσακαλώτος έστειλε επιστολή στην οποία αντί για συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις, στην ουσία έστειλε φιλάκια στους θεσμούς και τα θερμότερα των χαιρετισμάτων του και τους είπε, τι να σας γράφω μωρέ, αφού θα βρεθούμε μεθαύριο, θα σας τα πω από κοντά. Έτσι στο αυριανό Eurogroup δεν πρόκειται να κλείσει φυσικά η αξιολόγηση όπως μας ξεκαθάρισε ήδη ο φιλλέλην κατά τα λοιπά Μοσκοβισί και μας έδωσε τελεσίγραφο για κλείσιμο μέσα στο Φεβρουάριο, αλλιώς πρόγραμμα τέλος και δραχμή, ελίτσα και Κώστα Λαπαβίτσα.
