Αν η ζωή είναι ένα δώρο που πρώτα σου το δίνουν και έπειτα σου το παίρνουν, πες πως κι η αγάπη είναι ένα δώρο

Αν η ζωή είναι ένα δώρο που πρώτα σου το δίνουν και έπειτα σου το παίρνουν, πες πως κι η αγάπη είναι ένα δώρο Facebook Twitter
0
Αν η ζωή είναι ένα δώρο που πρώτα σου το δίνουν και έπειτα σου το παίρνουν, πες πως κι η αγάπη είναι ένα δώρο Facebook Twitter

Αν η ζωή είναι ένα δώρο που πρώτα σου το δίνουν και έπειτα σου το παίρνουν, πες πως κι η αγάπη είναι ένα δώρο. (Si la vie est un cadeau, cadeau donné, cadeau repris, cadeau volé, prends l'amour comme un cadeau.)


Αγαπημένος στίχος από τότε που η ζωή δε φαινόταν τόσο μικρή και η αγάπη ονειρευόταν να κρατήσει για πάντα. EUROVISION και ευτυχής στιγμή της δημοφιλούς (pop) κουλτούρας στην απενοχοποιημένη δεκαετία του 80. Τι άλλο να έκανε αυτό το στίχο να διαρκέσει μέσα μου παρά μόνο ο φόβος και η διαπίστωση του εφήμερου, του φευγαλέου; Και γιατί παρά τη μάλλον απαισιόδοξη τούτη παραδοχή το τραγούδι δε γίνεται θλιβερό και μίζερο; Γιατί ο ρεαλισμός του μας δίνει τις βεβαιότητες που ζητάμε; ή γιατί η διάρκεια δεν έχει τόσο σημασία όσο η ένταση και η ποιότητα; Δυσκολεύομαι να καταργήσω το κριτήριο της διάρκειας όταν ό,τι είμαστε ξεκινά από το χρόνο που μας δίνεται. Είμαστε το ενδιάμεσο ανάμεσα στη στιγμή της αρχής και του τέλους, της γέννησης και του θανάτου. Λίγες φορές όμως κεδίζουμε την ενδιάμεση ζωή με ένταση και ποιότητα. Όπως όταν ερωτευόμαστε και αγαπάμε αληθινά, με τρόπο που η ύπαρξή μας συγκλονίζεται και χάνει την επαφή με την καθημερινότητα. Ποιο σκαρί όμως θα άντεχε τέτοια φουρτούνα και ποιος διαβάτης θα αφηνόταν χαμένος εκτός προορισμού; Η φύση μας δεν αντέχει πολλά ψηλά πετάγματα και η μοίρα μας θέλει να αντιλαμβανόμαστε ό,τι μας απογειώνει μόνο επειδή έχουμε την εμπειρία της επίγειας παρουσίας μας. Γι αυτό είναι και τα δυο δώρα πολύτιμα. Και της ζωής και της αγάπης. Γιατί είναι προορισμένα να χαθούν. Παραμυθία μόνη, η ανάμνησή τους. Η νοσταλγία στις καρδιές των ανθρώπων για τις ζωές που μας άγγιξαν και τις αγάπες που μας χάιδεψαν. Ευλογημένοι όσων οι ζωές δε βίωσαν απώλειες μεγάλες και γνώρισαν πολλές γενιές. Ευλογημένοι και αυτοί που η νοσταλγία ενός παθιασμένου έρωτα και η παρουσία μιας μεγάλης αγάπης ζεσταίνει ακόμα τις καρδιές τους. Αλλά ας μην υποτιμούμε την ένταση και την ποιότητα. Ας είμαστε ευγνώμονες και για τις μικρές ζωές και για τις τελειωμένες αγάπες. Αν δεν σταθήκαμε ικανοί να τις προστατέψουμε, βρεθήκαμε ευλογημένοι να τις ζήσουμε.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ