Ανακοινώθηκε σήμερα το πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για την καλλιτεχνική περίοδο 2017 – 2018 από τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Γιώργο Κουμεντάκη παρουσία της υπουργού πολιτισμού και αθλητισμού Λυδίας Κονιόρδου. Η συνέντευξη τύπου έλαβε χώρα στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, και μάλιστα επάνω στη σκηνή με θέα την πλατεία και τα θεωρεία του θεάτρου, για να έχουν όλοι οι παρευρισκόμενοι μια καλύτερη αίσθηση της αγωνίας των καλλιτεχνών όταν αυτοί βρίσκονται και ερμηνεύουν πάνω σε αυτή.
Tο καλωσόρισμα έγινε από την κυρία υπουργό η οποία ξεκίνησε κάπως απρόσμενα τραγουδώντας στίχους Ελύτη από το Άξιον Εστί σε μουσική Θεοδωράκη. Ακολούθησε προσφώνηση του προέδρου του ΔΣ της ΕΛΣ Αθανάσιου Θεοδωρόπουλου ο οποίος ευχαρίστησε το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και εξήρε την νέα εποχή που ξεκινάει στο Σταύρος Νιάρχος. Ακολούθησε η εκτενής περιγραφή του προγράμματος με 11 καινούργιες παραγωγές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του Μπαλέτου της Λυρικής που ανακοίνωσε ο διευθυντής της Αντώνη Φωνιαδάκη ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίηση του για τους καλλιτέχνες οι οποίοι έρχονται να δουλέψουν στη νέα Λυρική.
Το πρόγραμμα της πρώτης καλλιτεχνικής περιόδου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διαρθρώνεται σε επτά θεματικούς κύκλους και ένα αφιέρωμα. Καθένας από τους κύκλους θα διατρέξει τις καλλιτεχνικές περιόδους 2017/18, 2018/19 και θα κλείσει το 2019/20, οπότε ολοκληρώνεται ο προγραμματισμός της τριετίας. Η λεπτή γραμμή που συνδέει όλες τις παραγωγές της ΕΛΣ και τους θεματικούς κύκλους και τα αφιερώματα είναι η αιχμηρή ματιά και ο σύγχρονος προβληματισμός.
Το λυρικό θέατρο, από τη γέννησή του, διατύπωνε προβληματισμούς της εποχής του στο σύγχρονο κοινό. Δεν ήταν μουσειακό είδος, αλλά ένα ολόκληρο σύμπαν που κατέγραφε τους προβληματισμούς του εκάστοτε συνθέτη για την εποχή του, την κοινωνία στην οποία ζούσε, την πολιτική κατάσταση. Η τέχνη της όπερας ποτέ δεν ήταν διακοσμητική, αντιθέτως πάντα ήταν σε διάλογο με την κοινωνία.
Οι σπουδαίοι συνθέτες της όπερας διαχειρίστηκαν στα έργα τους –έμμεσα ή άμεσα– πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Στο νέο πρόγραμμα της ΕΛΣ, οι προβληματισμοί τους μεταφέρονται στο σήμερα, μέσω των αναθέσεων σε καλλιτέχνες αιχμής, οι οποίοι ερμηνεύουν τα νοήματα, τα θέματα, τις αποχρώσεις, και δημιουργούν παραστάσεις που σέβονται το έργο, αλλά και μπορούν την ίδια στιγμή να προβληματίσουν τον σημερινό θεατή.
Λαμβάνοντας αυτό ως δεδομένο και πυξίδα, επιθυμία της ΕΛΣ για την πρώτη σεζόν στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι να επανατοποθετηθεί η όπερα στις πραγματικές της διαστάσεις και στόχος η επιστροφή στον πυρήνα της τέχνης της όπερας, δηλαδή ο επαναπροσδιορισμός της ως ενεργού και ζωντανού έργου τέχνης της εποχής μας. Η όπερα είναι στον πυρήνα της μια τέχνη αιχμηρή, επιδραστική, σημερινή και διαχρονική, που δημιουργεί ερωτηματικά και ανοίγει συζητήσεις, που προκαλεί διαφωνίες, αλλά και που ενώνει τους ανθρώπους.
Οι θεματικοί κύκλοι που απαρτίζουν το πρόγραμμα είναι: Ο Κύκλος Ατρειδών με την Ηλέκτρα του Ρίχαρντ Στράους. Η θυσία της Ιφιγένειας, ο φόνος του Αγαμέμνονα και η εκδίκηση του Ορέστη ανήκουν στα πιο δημοφιλή θέματα λυρικών έργων. Από τις απαρχές της όπερας μέχρι τις μέρες μας, χωρίς να εξαιρεθεί ούτε ο ρομαντισμός, οι συνθέτες γοητεύτηκαν από τον μύθο των Μυκηνών. Τις επόμενες χρονιές θα συνεχίσει με άλλες όψεις του μύθου των Ατρειδών, όπως διαμορφώθηκαν στο έργο άλλων, εξίσου σημαντικών συνθετών.
Ο Κύκλος «20ός αιώνας» στον οποίο εντάσσεται η Υπόθεση Μακρόπουλου. Ο 20ός αιώνας εμπλούτισε το ρεπερτόριο με σημαντικά έργα, διευρύνοντας τη θεματολογία και τη μουσική γλώσσα, καθώς η λυρική τέχνη αναπτύχθηκε με βάση τους προβληματισμούς κάθε τόπου. Η πρώην Σοβιετική Ένωση, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, η Βρετανία και οι ΗΠΑ είναι μερικές μονάχα από τις περιοχές στις οποίες η όπερα ακολούθησε τον δικό της δρόμο, συνεισφέροντας σε έναν διάλογο που πλέον είναι παγκόσμιος. Την επόμενη τριετία, τα έργα του 20ού αιώνα επιστρέφουν στο ρεπερτόριο της ΕΛΣ, ξεκινώντας από τη σεζόν 2017/18 με την Ηλέκτρα του Στράους και την Υπόθεση Μακρόπουλου του Γιάνατσεκ.
Ο Κύκλος Ιταλική Όπερα με τα έργα Ριγολέττος, Μποέμ, Τόσκα, Λουτσία ντι Λαμμερμούρ, Ναμπούκκο. Τα έργα του ιταλικού 19ου αιώνα παραμένουν στον πυρήνα του ρεπερτορίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Όλες οι όπερες αυτού του κύκλου παρουσιάζονται μέσα από σύγχρονη οπτική, η οποία επιτρέπει στον σημερινό θεατή να προσεγγίσει με μεγαλύτερη αμεσότητα τα στοιχεία τα οποία θέλησε να αναδείξει ο συνθέτης. Στην περίπτωση της Λουτσίας ντι Λαμμερμούρ του Ντονιτσέττι, η οποία επανέρχεται στην ΕΛΣ μετά από 37 χρόνια, η διάσημη Βρετανίδα σκηνοθέτρια Κέιτι Μίτσελ επιτρέπει στον θεατή να παρακολουθεί ταυτόχρονα δύο οπτικές γωνίες, δίνοντας στο θέαμα ακόμα μεγαλύτερο βάθος.
Ο Κύκλος Γαλλική Όπερα ξεκινά με την όπερα Ρωμαίος και Ιουλιέττα του Σαρλ Γκουνό, η οποία, παρότι είναι ιδιαίτερα αγαπητή σε ολόκληρο τον κόσμο, μέχρι σήμερα δεν έχει παρασταθεί ποτέ από την ΕΛΣ. Τη μουσική διεύθυνση του ιδιαίτερα μελωδικού έργου θα αναλάβει ο Λουκάς Καρυτινός και τη σκηνοθεσία ο Νίκος Μαστοράκης ενώ τον κεντρικό ρόλο της εύθραυστης αλλά και αποφασιστικής Ιουλιέττας θα ερμηνεύσει η Μυρτώ Παπαθανασίου. Η πρώτη περίοδος θα ολοκληρωθεί με τη δημοφιλέστατη Κάρμεν στην επιτυχημένη σκηνοθεσία του Στήβεν Λάνγκριτζ. Ο Κύκλος Γιάνατσεκ με την Υπόθεση Μακρόπουλου. Ο Τσέχος Λέος Γιάνατσεκ, ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Ασχολήθηκε πολύ με την παραδοσιακή μουσική της πατρίδας του και την αξιοποίησε με σπουδαίο τρόπο στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μουσικής. Υποδειγματικός είναι ο τρόπος με τον οποίο σεβάστηκε στις όπερές του τον ρυθμό, τον ήχο και τους ιδιαίτερους τονισμούς της τσεχικής γλώσσας. Τον ενδιαφέρει ο ρεαλισμός και η διαχείριση καθημερινών θεμάτων, ακόμα και όταν η υπόθεση μοιάζει φανταστική. Όλες οι όπερες της ωριμότητας του περιλαμβάνονται στα αριστουργήματα του 20ού αιώνα και παρουσιάζονται τακτικά από όλες τις μεγάλες λυρικές σκηνές του κόσμου. Η Εθνική Λυρική Σκηνή θα παρουσιάσει κατά τη σπουδαία όπερα του Υπόθεση Μακρόπουλου σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.
Στον Κύκλο Οperetta restart θα παρουσιαστεί μια απρόσμενη Μήδεια από τον Νίκο Καραθάνο. Το σημερινό κοινό γνωρίζει την οπερέτα ως ένα ρετρό, νοσταλγικό, σχεδόν μουσειακό είδος του λυρικού θεάτρου. Η Εθνική Λυρική Σκηνή επιχειρεί μια δημιουργική επανεκκίνηση του εξαιρετικά δημοφιλούς είδους αναθέτοντας σε διακεκριμένους αλλά και νεότερους Έλληνες συνθέτες να συνθέσουν νέα έργα οπερέτας, πάνω σε κείμενα μη αναμενόμενα, χιουμοριστικά και σύγχρονα, που ταιριάζουν απολύτως στο «ελαφρύ» και «ανατρεπτικό», πλην όμως λαοφιλές σύμπαν της οπερέτας. Στόχος είναι να αναλάβει ξανά η οπερέτα τον ρόλο του σχολιαστή της καθημερινής ζωής και της επικαιρότητας της εποχής μας. Η αρχή γίνεται με τη νέα οπερέτα του Νίκου Κυπουργού πάνω στη Μήδεια του Μποστ.
Τέλος ο Κύκλος Μάνος Χατζιδάκις με ένα μοναδικό αφιέρωμα στον «μεγάλο ερωτικό» της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, τον αξεπέραστο Μάνο Χατζιδάκι. Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια έως το 2020, η ΕΛΣ θα παρουσιάσει «εκείνα που ξεχάσαμε, αλλά και αυτά που δεν γνωρίσαμε». Παράλληλα με την επανασύσταση και παρουσίαση του σπουδαίου έργου του Χατζιδάκι, στις δύο σκηνές της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ θα ερμηνευτούν επίσης ανέκδοτα έργα του. Κύκλοι τραγουδιών, πιανιστικά έργα, σουίτες, έργα για μπαλέτο, οπερατικά, μεταγραφές θα ερμηνευτούν από τα σύνολα της ΕΛΣ (Ορχήστρα, Χορωδία, Παιδική Χορωδία) και από διακεκριμένους και νεότερους ερμηνευτές.
Παράλληλα θα γίνει ένα Αφιέρωμα στον Στέφανο Λαζαρίδη το οποίο συμπεριλαμβάνει τις όπερες Μποέμ, Τόσκα, ενώ θα συμπληρώνεται με Έκθεση αφιερωμένη στο σπουδαίο σκηνογράφο και σκηνοθέτη, ένα σπουδαίο κεφάλαιο για την ευρωπαϊκή όπερα, και από τους πλέον εμβληματικούς και επιδραστικούς αναμορφωτές του είδους διεθνώς. Ο Κύκλος Μουσική και εικαστικές περφόρμανς θα κάνει έναρξη την καλλιτεχνική περίοδο 2018/19 ο οποίος θα εγκαινιάσει από την καλλιτεχνική περίοδο 2018/19 έναν νέο κύκλο, στο πλαίσιο του οποίου θα δημιουργηθούν εικαστικές εγκαταστάσεις με συνοδεία ζωντανής συμφωνικής μουσικής. Στόχος του κύκλου αυτού είναι να αντιστρέψει την ιδέα που έχουμε για το λυρικό θέατρο και να γίνει η πλατφόρμα για να αναζητηθούν νέες φόρμες και νέα είδη. Στον κύκλο αυτό εντάσσεται η συνεργασία με τον σπουδαίο Έλληνα χορογράφο και χορευτή Δημήτρη Παπαϊωάννου. Στρατηγικός συνεργάτης του κύκλου αυτού είναι Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ.
Τα έργα:
Ρίχαρντ Στράους Ηλέκτρα
Κύκλος Ατρειδών – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Πρώτη παρουσίαση από την ΕΛΣ
Επίσημη έναρξη 15 Οκτωβρίου 2017
15, 18, 22, 26, 31 Οκτωβρίου 2017
Μουσική διεύθυνση Βασίλης Χριστόπουλος
Σκηνοθεσία-σκηνικά Γιάννης Κόκκος
Καλλιτεχνική συνεργασία-δραματουργία Αν Μπλανκάρ
Κοστούμια Λιλή Κεντάκα
Φωτισμοί Βινίτσιο Κέλι
Στον ρόλο της Κλυταιμνήστρας η κορυφαία Ελληνίδα μεσόφωνος Αγνή Μπάλτσα, στην πρώτη της συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Την Ηλέκτρα θα ερμηνεύσει η Ιρέν Τεορίν, ενώ στον ρόλο του Ορέστη ο Δημήτρης Τηλιακός. Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Η Εθνική Λυρική Σκηνή εγκαινιάζει τη νέα εποχή της στις νέες της εγκαταστάσεις στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με ένα φιλόδοξο εγχείρημα, καθώς επιλέγει ως πρώτο έργο ένα ανυπέρβλητο λυρικό αριστούργημα με ελληνική θεματολογία, την Ηλέκτρα του Ρίχαρντ Στράους, η οποία βασίζεται στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή. Η Ηλέκτρα χαρακτηρίζεται ως μια από τις σημαντικότερες αλλά ταυτόχρονα και πιο απαιτητικές όπερες του 20ού αιώνα. Το ανέβασμά της αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τον οργανισμό και για τα μουσικά του σύνολα, καθώς η ιδιαίτερα σύνθετη παρτιτούρα, στην οποία ο Στράους ωθεί την εξπρεσιονιστική έκφραση στα άκρα και αγγίζει τα όρια της τονικότητας, προβλέπει περίπου 110 μουσικά όργανα.
Η Ηλέκτρα του Στράους δεν έχει παρουσιαστεί ποτέ από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Ο συμβολισμός είναι πολλαπλός, καθώς επιλέγεται ένα έργο ελληνικής θεματολογίας, εμπνευσμένο από τον μύθο των Ατρειδών, ο οποίος θα παίξει σημαντικό ρόλο συνολικά στον προγραμματισμό της επόμενης τριετίας, αλλά ταυτόχρονα ένα έργο του 20ού αιώνα, καθώς μεταξύ των προθέσεων του οργανισμού είναι η ανάδειξη του γεγονότος ότι η όπερα, η λυρική τέχνη, το μουσικό θέατρο, δεν εξαντλείται στον 19ο αιώνα.
Η παραγωγή σηματοδοτεί επίσης την πρώτη συνεργασία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με την κορυφαία Ελληνίδα μεσόφωνο Αγνή Μπάλτσα, η οποία θα αναλάβει τον ρόλο της Κλυταιμνήστρας σε όλες τις παραστάσεις, τις οποίες θα σκηνοθετήσει ο διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης και σκηνογράφος Γιάννης Κόκκος και θα διευθύνει ο διεθνώς αναγνωρισμένος αρχιμουσικός Βασίλης Χριστόπουλος. Την Ηλέκτρα θα ερμηνεύσει η κορυφαία βαγκνερική σοπράνο Ιρέν Τεορίν, η οποία έχει διακριθεί στον συγκεκριμένο ρόλο σε Σάλτσμπουργκ, Παρίσι, Μόναχο, ενώ μετά την Αθήνα θα τον τραγουδήσει και στην Στοκχόλμη. Στον ρόλο του Ορέστη θα ντεμπουτάρει ο διακεκριμένος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Τηλιακός.
Τζουζέππε Βέρντι Ριγολέττος
Κύκλος Ιταλική Όπερα – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
25, 27, 29 Οκτωβρίου 2017
1 Νοεμβρίου 2017
Μουσική διεύθυνση Ηλίας Βουδούρης
Σκηνοθεσία-σκηνικά-κοστούμια Νίκος Πετρόπουλος
Στους βασικούς ρόλους οι Έλληνες πρωταγωνιστές Δημήτρης Πλατανιάς, Χριστίνα Πουλίτση, Γιάννης Χριστόπουλος
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Ίσως το πιο σκοτεινό από τα αριστουργήματα του Τζουζέππε Βέρντι, ο Ριγολέττος φέρνει στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος τον σπουδαίο Έλληνα βαρύτονο Δημήτρη Πλατανιά στον ρόλο που τον καθιέρωσε. Μαζί του η διακεκριμένη Ελληνίδα κολορατούρα υψίφωνος Χριστίνα Πουλίτση, στον ιδιαιτέρως απαιτητικό ρόλο της Τζίλντας, καθώς και ο τενόρος Γιάννης Χριστόπουλος. Στην ασπρόμαυρη, «φιλμ νουάρ» εκδοχή του Νίκου Πετρόπουλου, ο Ριγολέττος μεταφέρεται από τη Μάντοβα του 16ου αιώνα στην Ιταλία του Μουσσολίνι, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε ένα ζοφερό περιβάλλον συνωμοσίας και υπεροψίας. Στον Ριγολέττο ο Τζουζέππε Βέρντι αλλάζει σελίδα στη συνθετική του διαδρομή, πειραματίζεται και εντέλει δημιουργεί έντονα δραματική μουσική, ταιριαστή με την αντιφατική, σκοτεινή προσωπικότητα του ήρωα του έργου.
Μάνος Χατζιδάκις
Κύκλοι τραγουδιών
Κύκλος Μάνος Χατζιδάκις – Συναυλία
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
4 Νοεμβρίου 2017
Ο Οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης & Ο μεγάλος ερωτικός
5 Νοεμβρίου 2017
Η εποχή της Μελισσάνθης
Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός
H Εθνική Λυρική Σκηνή, σε συνεργασία με τον γιο του συνθέτη Γιώργο Χατζιδάκι και το Αρχείο Μάνου Χατζιδάκι, προγραμματίζει έναν τριετή κύκλο παρουσίασης γνωστών και ανέκδοτων έργων του εμβληματικού Έλληνα συνθέτη, ο οποίος με το έργο και τη στάση ζωής του επηρέασε βαθιά τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
Ο κύκλος Χατζιδάκι, ο οποίος αποτελεί το πρώτο ολοκληρωμένο αφιέρωμα στο έργο του κορυφαίου δημιουργού, θα παρουσιαστεί κατά τις καλλιτεχνικές περιόδους 2017/18, 2018/19, 2019/20 σε όλους τους χώρους της ΕΛΣ. Η ΕΛΣ θα επιχειρήσει να επανασυστήσει τα έργα που έχουν ξεχαστεί, αλλά και να πρωτοπαρουσιάσει εκείνα που δεν εκδόθηκαν ποτέ.
Ο κύκλος Χατζιδάκι ξεκινά με την παρουσίαση τριών εκ των κορυφαίων έργων του συνθέτη, της Εποχής της Μελισσάνθης, του Μεγάλου Ερωτικού και του έργου Ο Οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης.
Ο Οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης είναι κύκλος τραγουδιών με θεατρική μορφή, σε κείμενα και στίχους Μάνου Ελευθερίου και του συνθέτη. Για δύο γυναικείες φωνές, δύο ανδρικές, μικρή ορχήστρα, χορευτές και ηθοποιούς. Η πρώτη δημόσια παρουσίαση του έργου έγινε στο ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ στην Πλάκα, στις 13 Δεκεμβρίου του 1973.
Η εποχή της Μελισσάνθης είναι μια μουσική αυτοβιογραφία βασισμένη σε ποιήματα του συνθέτη, την οποία ο Χατζιδάκις αφιέρωσε στη μνήμη της μητέρας του. Πρόκειται για καντάτα για ώριμη γυναικεία φωνή, δύο νεανικές ανδρικές, μεικτή και παιδική χορωδία, ορχήστρα δωματίου και στρατιωτική μπάντα, με βασικό μουσικό όργανο το μπουζούκι.
Ο Μεγάλος Ερωτικός είναι κύκλος τραγουδιών για δύο φωνές, μεικτή χορωδία και ομάδα εγχόρδων και νυκτών οργάνων, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, Νίκου Γκάτσου, Κωνσταντίνου Καβάφη, Διονυσίου Σολωμού, Σαπφώς, Μυρτιώτισσας, Γιώργου Σαραντάρη, Παντελή Πρεβελάκη, Γεωργίου Χορτάτση και Σολομώντος.
Φεστιβάλ πιάνου
Piandaemonium
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
11, 12 Νοεμβρίου 2017
Μια ιδιαίτερη συναυλία του σχήματος Piandaemonium με έξι πιάνα και δώδεκα πιανίστες θα πραγματοποιηθεί στις 11 και 12 Νοεμβρίου 2017 στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Πιάνου, το οποίο θα λάβει χώρα τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2017 και στις δύο σκηνές της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ.
Πρόκειται για μια «ορχήστρα πιάνων», η οποία θα παρουσιάσει έργα Ανισέγκου, Αναδολή, Κουμεντάκη, Παπαγεωργίου, Γκέρσουιν, Μπιζέ/Ουίλμπεργκ, Βάγκνερ/Ροκ κ.ά., επιχειρώντας να επαναπροσδιορίσει τον παραδοσιακό πιανιστικό ήχο.
Το Piandaemonium, το μοναδικό αυτό ελληνικό πιανιστικό σχήμα και ένα από τα ελάχιστα παγκοσμίως, ιδρύθηκε το 1998 με πρωτοβουλία της γνωστής πιανίστριας Δόμνας Ευνουχίδου. Στη σχεδόν εικοσαετή του δράση το Piandaemonium έχει παρουσιάσει πρώτες εκτελέσεις έργων Ελλήνων συνθετών γραμμένων ειδικά για το σχήμα, διασκευές σπουδαίων συμφωνικών έργων, αλλά και αυθεντικά έργα σε ποικίλους πιανιστικούς συνδυασμούς.
To Piandaemonium επιχειρεί επίσης να προσεγγίσει και τους λιγότερο μυημένους στην ευρωπαϊκή μουσική. Ο εντυπωσιακός σχηματισμός των έξι πιάνων με ουρά, το μέγεθος του ήχου, η διαφορετικότητα των στιλ της μουσικής (από αμιγώς κλασικό μέχρι εντελώς σύγχρονο) που παρουσιάζει το Piandaemonium μετατρέπουν κάθε συναυλία τους σε ιδιαίτερη παράσταση.
Το Piandaemonium επαναδραστηριοποιήθηκε πριν από τέσσερα χρόνια με προτροπή του πιανίστα Χαράλαμπου Αγγελόπουλου και στη φετινή του σύνθεση συμμετέχουν πιανίστες με διεθνή αναγνώριση, όπως οι Χαράλαμπος Αγγελόπουλος, Ευτυχία Βενιωτά, Εύη Γιαμοπούλου, Δόμνα Ευνουχίδου, Νίκος Ζαφρανάς, Στέφανος Θωμόπουλος, Χρήστος Λενούτσος, Ειρήνη Μαύρου, Μαρία Μυλαράκη, Στέφανος Νάσος, Χρήστος Νούλης, Αντώνης Σελεμίδης, Θοδωρής Τζοβανάκης, Κώστας Χάρδας.
Πόντους Λίντμπεργκ / Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι
Η ωραία κοιμωμένη
Μπαλέτο
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
22, 24, 25, 26 Νοεμβρίου 2017
3, 15, 16, 22, 23, 29, 31 Δεκεμβρίου 2017
Μουσική διεύθυνση Ανδρέας Τσελίκας – Ηλίας Βουδούρης
Χορογραφία Πόντους Λίντμπεργκ
Σκηνικά-κοστούμια Πάτρικ Κίνμονθ
Με την Ορχήστρα, τους Α΄ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de ballet της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
H χορευτική εκδοχή του διάσημου παραμυθιού του Σαρλ Περρώ, όπως τη μελοποίησε ο Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, παρουσιάστηκε το 1890 και από τότε μέχρι σήμερα παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Εθνική Λυρική Σκηνή, η οποία έχει παρουσιάσει το έργο σε κλασικές χορογραφίες, προτείνει για την πρώτη της καλλιτεχνική περίοδο στο ΚΠΙΣΝ τη νέα εντυπωσιακή εκδοχή δύο διακεκριμένων καλλιτεχνών των παραστατικών τεχνών: του γνωστού Σουηδού χορογράφου, κινηματογραφιστή και χορευτή Πόντους Λίντμπεργκ, συνεργάτη του New York City Ballet, των Μπαλέτων του Μόντε Κάρλο, της Όπερας της Δρέσδης και άλλων σημαντικών οργανισμών, και του καταξιωμένου Βρετανού σκηνογράφου και ενδυματολόγου Πάτρικ Κίνμονθ, ο οποίος αναγνωρίζεται ως μια πολύπλευρη προσωπικότητα των εικαστικών τεχνών, της όπερας, της μόδας, της φωτογραφίας, με μεγάλο εύρος καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, από τη βρετανική Vogue ως creative director, έως τη σκηνοθεσία και τα σκηνικά στην όπερα και το μπαλέτο σε κορυφαία λυρικά θέατρα.
Στην Ωραία κοιμωμένη των Λίντμπεργκ/Κίνμονθ, παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από τη διαδοχή των τεσσάρων εποχών του χρόνου, οι οποίες συμβολίζουν τη γέννηση, τον έρωτα, τη ζωή και τον θάνατο. Στην ιδιαιτέρως εντυπωσιακή παραγωγή με τα πολύχρωμα σκηνικά που χορεύουν μαζί με τους χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ, προτείνεται μια σύγχρονη χορογραφική προσέγγιση, η οποία συνομιλεί με το κλασικό μπαλέτο.
Τζάκομο Πουτσίνι Μποέμ
Αφιέρωμα στον Στέφανο Λαζαρίδη – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
7, 8, 13, 17, 20, 24, 27, 30 Δεκεμβρίου 2017
3, 5 Ιανουαρίου 2018
Μουσική διεύθυνση Ηλίας Βουδούρης – Βλαδίμηρος Συμεωνίδης
Σκηνοθεσία Γκρέιαμ Βικ
Σκηνικά-κοστούμια Ρίτσαρντ Χάντσον
Φωτισμοί Τζουζέππε ντι Ιόριο
Στους βασικούς ρόλους, οι Μυρτώ Παπαθανασίου, Γιάννης Χριστόπουλος, Διονύσης Σούρμπης
Το 2007, αποδεχόμενος την πρόσκληση του τότε καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΛΣ Στέφανου Λαζαρίδη, ο διάσημος Βρετανός σκηνοθέτης Γκρέιαμ Βικ εμπνεύστηκε μια Μποέμ στη σύγχρονη Αθήνα και μετέφερε την αγαπημένη όπερα του Πουτσίνι από το Παρίσι του 19ου στα Εξάρχεια του 21ου αιώνα. Τα πρόσωπα της παρέας των τεσσάρων επίδοξων νεαρών καλλιτεχνών και της συντροφιάς τους είναι αναγνωρίσιμα στον καθένα. Τα προβλήματα, οι έγνοιες και τα αστεία τους, καθημερινά τότε, παραμένουν καθημερινά και σήμερα. Ο άτυχος έρωτας του Ροντόλφο για τη Μιμή αποκτά απρόσμενα τραγική διάσταση, καθώς η ιστορία τους θα μπορούσε να διαδραματίζεται στο διπλανό διαμέρισμα, ανάμεσά μας.
Η Μποέμ του Βικ επιστρέφει στο πλαίσιο του αφιερώματος στον σπουδαίο Έλληνα σκηνοθέτη και σκηνογράφο Στέφανο Λαζαρίδη, η θητεία του οποίου στην καλλιτεχνική διεύθυνση του οργανισμού υπήρξε κομβικής σημασίας για την ποιοτική αναβάθμιση της ΕΛΣ. Ο κορυφαίος Βρετανός σκηνοθέτης Γκρέιαμ Βικ θα βρεθεί στην Αθήνα για να δουλέψει ο ίδιος την αναβίωση του έργου, αναζητώντας τους Μποέμ της σημερινής εποχής και δημιουργώντας στην ουσία μια νέα εκδοχή της παραγωγής, δέκα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή της στα Ολύμπια. Στον ρόλο της Μιμής ντεμπουτάρει η διεθνώς καταξιωμένη Ελληνίδα υψίφωνος Μυρτώ Παπαθανασίου.
Ρενάτο Τζανέλλα / Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι Ο Καρυοθραύστης
Μπαλέτο για παιδιά
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
13, 14, 16, 21, 25, 27 Ιανουαρίου 2018
1, 2, 3, 10, 11 Φεβρουαρίου 2018
Χορογραφία Ρενάτο Τζανέλλα
Σκηνικά-κοστούμια Κριστόφ Κρέμερ
Στις παραστάσεις Σαββάτου και Κυριακής συμμετέχει η Ορχήστρα της ΕΛΣ, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Ζιάβρα, καθώς και η Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ σε μουσική διεύθυνση Μάτας Κατσούλη
Με τους Α΄ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de ballet της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Ο Καρυοθραύστης, μια από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, επιστρέφει σε νέα εκδοχή για παιδιά. Με σύμμαχο τα παραμυθένια σκηνικά και κοστούμια του Κριστόφ Κρέμερ από την Κρατική Όπερα της Βιέννης και την ανάλαφρη, ονειρική χορογραφία του Ρενάτο Τζανέλλα, το μπαλέτο του Τσαϊκόφσκι θα παρουσιαστεί σε πρωινές και απογευματινές παραστάσεις για σχολεία και οικογένειες.
Πρόκειται για έναν από τους δημοφιλέστερους τίτλους μπαλέτου με εκατοντάδες παραγωγές ανά τον κόσμο.
Στις παραστάσεις του Σαββατοκύριακου συμμετέχει η Ορχήστρα της ΕΛΣ, σε μουσική διεύθυνση του ανερχόμενου μαέστρου Γιώργου Ζιάβρα, καθώς και η Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ σε μουσική διεύθυνση Μάτας Κατσούλη.
Τζάκομο Πουτσίνι Τόσκα
Αφιέρωμα στον Στέφανο Λαζαρίδη – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
26, 28, 31 Ιανουαρίου
4, 7, 9 Φεβρουαρίου 2018
Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός
Σκηνοθεσία-σκηνικά-κοστούμια Νίκος Πετρόπουλος
Στους βασικούς ρόλους οι Τσέλια Κοστέα, Δημήτρης Τηλιακός
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Η παραγωγή που σκηνοθέτησε το 2007 ο Νίκος Πετρόπουλος μετά από πρόσκληση του τότε καλλιτεχνικού διευθυντή Στέφανου Λαζαρίδη επιστρέφει. Τοποθετημένη την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στη Ρώμη, η παράσταση υπογραμμίζει το στοιχείο της βίας και του σαδισμού, ενώ επιτρέπει στα ακραία συναισθήματα να εκφραστούν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Στη Β΄ Πράξη της όπερας ο εκβιασμός της πρωταγωνίστριας από τον λάγνο αξιωματικό Σκάρπια και η σκηνή κατά την οποία η Τόσκα τον φονεύει αποκτούν διαστάσεις θρίλερ.
Η ασπρόμαυρη αισθητική της παραγωγής και οι υποβλητικοί φωτισμοί δίνουν στο θέαμα αέρα κινηματογραφικής ταινίας και ειδικότερα παραπέμπουν στις ταινίες του ιταλικού νεορεαλισμού.
Ο Στέφανος Λαζαρίδης σημείωνε για την παραγωγή: «Η μετατόπιση του ιστορικού πλαισίου δεν επηρεάζει το βασικό θέμα της όπερας, που αφορά τα συναισθήματα και τις επιθυμίες των τριών βασικών χαρακτήρων. Φιλοδοξεί όμως να φέρει στο νου εικόνες πολύ πιο οικείες σε όλους μας, από συνθήκες που οι παλιότεροι έχουν ζήσει και οι νεότεροι έχουν ακούσει από αφηγήσεις και δει μέσα από ντοκιμαντέρ και τον κινηματογράφο. Συνθήκες οριακές, που αποτελούν τη βάση για τις συγκρούσεις που πραγματεύεται η όπερα του Πουτσίνι».
Η Τόσκα του Νίκου Πετρόπουλου επιστρέφει στο πλαίσιο του αφιερώματος στον σπουδαίο Έλληνα σκηνοθέτη και σκηνογράφο Στέφανο Λαζαρίδη, η θητεία του οποίου στην καλλιτεχνική διεύθυνση του οργανισμού υπήρξε κομβικής σημασίας για την ποιοτική αναβάθμιση της ΕΛΣ.
Στον ρόλο του Σκάρπια ντεμπουτάρει ο Δημήτρης Τηλιακός, ενώ στον ρόλο του τίτλου η Τσέλια Κοστέα.
Σαρλ Γκουνό Ρωμαίος και Ιουλιέττα
Κύκλος Γαλλική Όπερα – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
25, 28 Φεβρουαρίου 2018
2, 4, 7, 11 Μαρτίου 2018
Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός
Σκηνοθεσία Νίκος Μαστοράκης
Σκηνικά-κοστούμια Γιοχάννες Συτς
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Μυρτώ Παπαθανασίου
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία, το Μπαλέτο και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
H πεντάπρακτη όπερα του Σαρλ Γκουνό Ρωμαίος και Ιουλιέττα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και αποτελεί το πρώτο από τα έργα του γαλλικού ρεπερτορίου που θα παρουσιαστούν την επόμενη τριετία στην ΕΛΣ. Χάρη στον απίστευτο μελωδικό του πλούτο το έργο γνώρισε επιτυχία από την πρώτη κιόλας παρουσίασή του το 1867 στο Παρίσι και παραμένει μέχρι σήμερα μακράν η δημοφιλέστερη μελοποίηση του σαιξπηρικού δράματος.
Τα τέσσερα εκτενή ντουέτα για τους εραστές της Βερόνας και οι διάσημες άριές τους μονοπωλούν το ενδιαφέρον και ταυτόχρονα αναπτύσσουν δραματουργικά την ιστορία από την αθώα αρχική συνάντηση των δύο νέων ως το τραγικό τους τέλος, από το ανάλαφρο «βαλς» της Ιουλιέττας έως την «άρια του δηλητηρίου» της ίδιας και από το εκστατικό τραγούδι του Ρωμαίου ως τον απαρηγόρητο μονόλογό του πάνω από το μνήμα της Ιουλιέττας.
Παρότι εστιάζει στο κεντρικό ζευγάρι, οι σκηνές πλήθους με τα εντυπωσιακά χορωδιακά, καθώς επίσης οι σκηνές χορού, δίνουν στο έργο λάμψη και ένα στοιχείο φαντασμαγορίας, που συνεισφέρουν στη δημοτικότητά του.
Τη νέα αυτή παραγωγή της ΕΛΣ θα σκηνοθετήσει ο σπουδαίος θεατρικός σκηνοθέτης Νίκος Μαστοράκης, ο οποίος με το έργο αυτό παρουσιάζει για πρώτη φορά δουλειά του στο λυρικό θέατρο.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παραγωγής υπογράφει ο διακεκριμένος Γερμανός designer Γιοχάννες Συτς, ο οποίος έχει υπογράψει σημαντικές παραστάσεις σε κορυφαία θέατρα ανά την Ευρώπη (Λονδίνο, Βερολίνο, Παρίσι κ.α.), αλλά και στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές όπερες (Βερολίνο, Φραγκφούρτη, Λυόν, Ζάλτσμπουργκ, Λονδίνο, Άμστερνταμ κ.α.). Στην Ελλάδα έχει παρουσιάσει δουλειά του για το Εθνικό Θέατρο το 2010, στον Ορέστη του Γιάννη Χουβαρδά.
Γκαετάνο Ντονιτσέττι Λουτσία ντι Λαμμερμούρ
Κύκλος Ιταλική Όπερα – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Συμπαραγωγή με τη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (Royal Opera House)
14, 16, 17, 18, 21, 23, 24, 28 Μαρτίου 2018
Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου – Ζωή Τσόκανου
Σκηνοθεσία Κέιτι Μίτσελ
Σκηνικά-κοστούμια Βίκι Μόρτιμερ
Φωτισμοί Τζον Κλαρκ
Κινησιολογία-χορογραφία Ζίγκνε Φαμπρίτσιους
Στους βασικούς ρόλους οι Χριστίνα Πουλίτση, Βασιλική Καραγιάννη, Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Γιάννης Χριστόπουλος, Τάσος Αποστόλου
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Αποκλειστική δωρεά Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Ένα από τα αριστουργήματα του ρομαντικού μπελ κάντο, η Λουτσία ντι Λαμμερμούρ του Ντονιτσέττι επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή μετά από 37 χρόνια σε μια συμπαραγωγή με τη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (Κόβεντ Γκάρντεν). Η διάσημη Βρετανίδα σκηνοθέτρια Κέιτι Μίτσελ επιχειρεί να διεισδύσει στον κόσμο των γυναικών του 19ου αιώνα και να δει την πλοκή μέσα από τα μάτια της κεντρικής ηρωίδας. Ως αντίστιξη στον σκοτεινό ανδροκρατούμενο κόσμο του βορρά, όπως το φαντάστηκε ο σερ Ουώλτερ Σκοτ, η Μίτσελ φέρνει στο προσκήνιο τη γυναικεία οπτική και τοποθετεί το έργο συνολικά στο πλαίσιο της λογοτεχνίας της εποχής, στην ατμόσφαιρα έργων όπως τα έργα των αδελφών Μπροντέ. Η σκηνή του θεάτρου χωρίζεται στα δύο, επιτρέποντας στον θεατή να παρακολουθεί παράλληλα την πλοκή και την προτεινόμενη ανάγνωση.
Η Μίτσελ, μια από τις πιο αυθεντικές και ενδιαφέρουσες φωνές του ευρωπαϊκού θεάτρου, έχει υπάρξει φιλοξενούμενη σκηνοθέτρια στη Royal Shakespeare Company και το Royal Court του Λονδίνου, ενώ από το 2000 σκηνοθετεί όπερα στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του πλανήτη, όπως στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, την Όπερα της Ολλανδίας, την Κωμική Όπερα του Παρισιού, την Κρατική Όπερα του Βερολίνου, το Θέατρο Λα Μονναί των Βρυξελλών, τα φεστιβάλ της Αιξ Αν Προβάνς, του Μονάχου κ.α.
Το ελληνικό κοινό αποθέωσε την Κέιτι Μίτσελ για τη σκηνοθεσία της πάνω στο αριστούργημα του Στρίντμπεργκ Δεσποινίς Ζυλί, με τη βερολινέζικη ομάδα Σαουμπύνε, το 2012 στο Φεστιβάλ Αθηνών.
Τον ιδιαιτέρως απαιτητικό –φωνητικά όσο και σκηνικά– ρόλο του τίτλου θα ερμηνεύσουν οι διακεκριμένες Ελληνίδες υψίφωνοι Χριστίνα Πουλίτση στην πρώτη διανομή και Βασιλική Καραγιάννη στη δεύτερη.
Τη μουσική διεύθυνση της παραγωγής θα αναλάβει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Καμεράτας, αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου και η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια της ΚΟΘ Ζωή Τσόκανου.
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ Ο μαγικός αυλός
Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
31 Μαρτίου 2018
1, 11, 13, 14, 15, 18, 20, 22, 25, 27, 29 Απριλίου 2018
Μουσική διεύθυνση Ζωή Τσοκάνου – Γιώργος Μπαλατσινός
Παραγωγή της Κωμικής Όπερας του Βερολίνου (Komische Oper Berlin)
Σκηνοθεσία Σουζάν Αντράντε – Μπάρρη Κόσκυ
Animation Πωλ Μπάρριτ
Σύλληψη «1927» (Σουζάν Αντράντε, Πωλ Μπάρριτ) – Μπάρρη Κόσκυ
Σκηνικά, κοστούμια Έστερ Μπιαλάς
Με την Ορχήστρα, την Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Η αγαπημένη όπερα του Μότσαρτ επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή σε μια εντυπωσιακή και πρωτοποριακή παραγωγή που ξεκίνησε από το Βερολίνο και έχει ήδη γίνει διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο. Όπου και αν έχει παρουσιαστεί ο Μαγικός αυλός σε σκηνοθεσία του Μπάρρη Κόσκυ, του Αυστραλού καλλιτεχνικού διευθυντή της Κωμικής Όπερας του Βερολίνου, έχει συναρπάσει αφενός με τη φαντασία της παραγωγής, αφετέρου με την ακρίβεια με την οποία εκτελείται από τους καλλιτέχνες η «χορευτική» σκηνοθεσία, στην οποία ενώνεται το animation με το «ζωντανό» θέαμα και η αισθητική του καμπαρέ, του μιούζικ χολ και των θεαμάτων της εποχής της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης με το βρετανικό χιούμορ και την όπερα.
Ο Κόσκυ με τη βρετανική θεατρική ομάδα «1927» δημιούργησαν, με τη συνδρομή του animation, ένα απρόσμενο παραμύθι γεμάτο χρώμα, χαρά και εφευρετικότητα και «άνοιξαν τον δρόμο για ένα πιο ελεύθερο και πειραματικό στιλ παρουσίασης μιας όπερας σήμερα», όπως έγραψαν οι New York Times στην κριτική τους. Το δημιουργικό σύμπαν του Μαγικού αυλού έχει ιδιότυπες αναφορές από τον Μπάστερ Κήτον και τον Νοσφεράτου έως τη Λουίζ Μπρουκς και τον Τέρρυ Γκίλλιαμ.
Από το 2012 που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Βερολίνο, το «θαυμάσιο παράλογο μείγμα βωβού κινηματογράφου και ταινίας κινουμένων σχεδίων» (Berliner Morgenpost), έως σήμερα, ο Μαγικός αυλός έχει ταξιδέψει από το Λος Άντζελες ως την Κίνα και από το Φεστιβάλ του Εδιμβούργου ως την Ισπανία και την Ελβετία, ενώ λίγο πριν από τις παραστάσεις στην ΕΛΣ θα παρουσιαστεί στο Μπολσόι της Μόσχας και στην Κωμική Όπερα του Παρισιού.
Τον ρόλο της Βασίλισσας της Νύχτας –έναν από τους απαιτητικότερους του ρεπερτορίου της υψιφώνου– θα ερμηνεύσει η Χριστίνα Πουλίτση, η Ελληνίδα σοπράνο που διαπρέπει διεθνώς σε αυτόν τον ρόλο, καθώς έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες παραστάσεις της παραγωγής αυτής σε όλο τον κόσμο, ως στενότατη πλέον συνεργάτρια του Μπάρρη Κόσκυ και της Κωμικής Όπερας του Βερολίνου.
Φωνιαδάκης / Έκμαν
Dés/équilibre/s / Cacti
Μπαλέτο
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
3, 4, 5, 6 Μαΐου 2018
Με τους Α΄ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de ballet της ΕΛΣ
Dés/équilibre/s
Χορογραφία Αντώνης Φωνιαδάκης
Μουσική Φίλιπ Γκλας – Ζουλιέν Ταρρίντ
Ο Αντώνης Φωνιαδάκης πρωτοπαρουσίασε την παράσταση Dés/équilibre/s στο Nostos Summer Festival του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος τον Ιούνιο του 2017. Μια χορογραφία για τη σιδηρά πειθαρχία και την ατσαλένια θέληση των χορευτών του κλασικού χορού, την αυστηρή του δομή και την ερμητική του ιεραρχία, στοιχεία που παραπέμπουν ευθέως στην αυλική του καταγωγή. Με συνεργό τους υποβλητικούς, νοσταλγικούς, καθαρτικούς σαν προσευχή ήχους του Φίλιπ Γκλας από το εμβληματικό του έργο Koyaanisqatsi, ο Αντώνης Φωνιαδάκης προσκαλεί το κοινό σε ένα ταξίδι στον ανεξερεύνητο πυρήνα του χορού.
Cacti
Χορογραφία Αλεξάντερ Έκμαν
Σκηνικά Αλεξάντερ Έκμαν – Τομ Βίσσερ / Κοστούμια Αλεξάντερ Έκμαν
Φωτισμοί Τομ Βίσσερ / Κείμενο Σπένσερ Θίμπερτζ / Μουσική Γιόζεφ Χάυντν, Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Φραντς Σούμπερτ
Ο σπουδαίος Σουηδός χορογράφος Αλεξάντερ Έκμαν, ο οποίος είναι γνωστός για τον γρήγορο ρυθμό, το πνευματώδες του χιούμορ και τις έξυπνες μεταμορφώσεις, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το μπαλέτο της ΕΛΣ, με την επιτυχημένη του χορογραφία Cacti. «H αψεγάδιαστη ακρίβεια της χορογραφίας αυτής, καθώς ισορροπεί στα αλλόκοτα στοιχεία της, είναι απόλαυση», έγραψε ο Guardian στην κριτική του, ενώ ο Telegraph εξήρε «την ικανότητά του να δημιουργεί ισχυρές εικόνες, να φτιάχνει εντυπωσιακά σύνολα, ενώ προσφέρει χιουμοριστικές αναλαμπές».
Στο Cacti ο Αλεξάντερ Έκμαν στρέφει τη ματιά του στη σκηνή που τον γέννησε: στον ίδιο τον σύγχρονο χορό. Η παράσταση επιχειρεί να σταθεί κριτικά απέναντι και να αποδομήσει με χιούμορ τις μεγάλες υπερβολές της τέχνης του χορού. Δεκαέξι χορευτές στέκονται παγιδευμένοι σε υπερμεγέθη κουτάκια του σκραμπλ. Με συνοδεία κουαρτέτου εγχόρδων και απαγγελιών κειμένων, οι χορευτές τρέχουν, πέφτουν, σφαδάζουν προσπαθώντας να ξεφύγουν από τις αόρατες φυλακές τους. Το Cacti έχει ήδη παρουσιαστεί στην Ολλανδία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, Βραζιλία, Καναδά κ.α.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι ο Έκμαν έχει συνεργαστεί με μερικές από τις σπουδαιότερες ομάδες χορού ανά τον κόσμο, όπως μεταξύ άλλων το Μπαλέτο της Βιέννης, το Netherlands Dance Theatre, το Βασιλικό Σουηδικό Μπαλέτο, τα Μπαλέτα του Μονακό, την ομάδα χορού του Σύδνεϋ, το Μπαλέτο της Δρέσδης, το Μπαλέτο της Βοστώνης, ενώ τον ερχόμενο Δεκέμβρη θα παρουσιάσει τη νέα του δουλειά στο Παλαί Γκαρνιέ της Όπερας των Παρισίων.
Λέος Γιάνατσεκ Υπόθεση Μακρόπουλου
Κύκλος «20ός αιώνας» / Κύκλος Γιάνατσεκ – Όπερα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
20, 23, 25 Μαΐου 2018
Μουσική διεύθυνση Θ.α.
Σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς
Σκηνικά Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη
Στον ρόλο της Εμιλία Μάρτυ η διακεκριμένη υψίφωνος της ΕΛΣ Έλενα Κελεσίδη
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Ένα από τα λυρικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα, η όπερα του Λέος Γιάνατσεκ συνδυάζει το υπαρξιακό δράμα με το φανταστικό στοιχείο. Η διάσημη τραγουδίστρια Εμίλια Μάρτυ είναι μια κυρία τριακοσίων ετών. Το μυστικό της αιώνιας νιότης της κρύβεται σε ένα ελιξίριο το οποίο παρασκεύασε τον 16ο αιώνα ο Κρητικός αλχημιστής Ιερώνυμος Μακρόπουλος, τότε στην υπηρεσία του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄και το οποίο δοκίμασε πρώτα στην ίδια του την κόρη, την Ελίνα Μακροπούλου.
Η Ελίνα έζησε όλους αυτούς τους αιώνες ως Ευγενία Μοντές, Έλζα Μύλλερ, Εκατερίνα Μίσκιν, Ελλιάν ΜακΓκρέγκορ, διατηρώντας μονάχα τα αρχικά γράμματα του πραγματικού της ονοματεπώνυμου. Τώρα, ως Εμίλια Μάρτυ, συνειδητοποιεί τον κυνισμό και την απάθεια που έχει επιφέρει η κατάσταση της αιώνιας νιότης και αντιλαμβάνεται πόσα στοιχεία, όπως η αίσθηση ενός σκοπού στη ζωή, οφείλονται στη γνώση ότι η ζωή έχει ένας ορατό τέλος. Έτσι αποφασίζει να αφήσει τον θάνατο να την κυριεύσει.
Η αριστουργηματική όπερα του Λέος Γιάνατσεκ παρουσιάζεται για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή και εγκαινιάζει έναν κύκλο παρουσίασης έργων του Τσέχου συνθέτη από τον οργανισμό μέσα στην επόμενη τριετία. Ο Γιάνατσεκ, ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους συνθέτες της όπερας του 20ού αιώνα, ασχολήθηκε σοβαρά με τη λαογραφία και εμπνεύστηκε από την παραδοσιακή μουσική της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, όπως επίσης, γενικότερα, από τη σλαβική μουσική.
Έτσι, διαμόρφωσε τη δική του πρωτότυπη μουσική γλώσσα, όπου συνυπήρχαν οι θεματικές αντιθέσεις, αλλά και η αντανάκλαση ολόκληρης της γκάμας των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ο σπουδαίος σκηνοθέτης του θεάτρου και της όπερας και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς θα σκηνοθετήσει την Υπόθεση Μακρόπουλου, ισορροπώντας ανάμεσα στις αποχρώσεις του θρίλερ και της επιστημονικής φαντασίας.
Τζουζέππε Βέρντι Ναμπούκκο
Κύκλος Ιταλική Όπερα – Όπερα
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών
1, 3, 6, 8, 10 Ιουνίου 2018
Μουσική διεύθυνση Φιλίπ Ωγκέν
Σκηνοθεσία Λέο Μουσκάτο
Σκηνικά Τιτσιάνο Σάντι
Κοστούμια Σίλβια Αϋμονίνο
Φωτισμοί Αλεσσάντρο Βεράτσι
Στον ρόλο του τίτλου ο διεθνώς αναγνωρισμένος βαρύτονος της ΕΛΣ Δημήτρης Πλατανιάς
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του Βέρντι, ο Ναμπούκκο επιστρέφει στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Είναι το έργο το οποίο ανέδειξε το ταλέντο του Βέρντι, θέτοντας τέλος σε μια σειρά από αποτυχίες αλλά και σε μια περίοδο μεγάλης θλίψης στην προσωπική ζωή του συνθέτη. Η όπερα είναι κυρίως γνωστή για το περίφημο χορωδιακό των Εβραίων σκλάβων, το οποίο επέχει θέση εθνικού ύμνου για τους Ιταλούς, καθώς εξέφρασε το συλλογικό αίσθημα ενάντια στον Αυστριακό κατακτητή.
Εκτός όμως από το πασίγνωστο χορωδιακό, η όπερα περιλαμβάνει μουσικά και ερμηνευτικά απαιτητικούς ρόλους για τον βαρύτονο, την υψίφωνο και τον βαθύφωνο. Στη νέα παραγωγή της ΕΛΣ τον ρόλο του τίτλου θα ερμηνεύσει ο διάσημος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς, ο οποίος έχει διαπρέψει ως Ναμπούκκο σε μεγάλες σκηνές σε όλο τον κόσμο, όπως η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (Κόβεντ Γκάρντεν), η Κρατική Όπερα της Βαυαρίας, η Όπερα της Φλωρεντίας, το Μέγαρο Τεχνών Βασίλισσα Σοφία (Βαλένθια), η Όπερα της Στουτγάρδης κ.α.
Τη σκηνοθεσία θα υπογράψει ο Λέο Μουσκάτο στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Ο Μουσκάτο είναι ένας από τους δυναμικά ανερχόμενους Ιταλούς σκηνοθέτες της όπερας, που έχει διακριθεί σε έργα Βέρντι και Πουτσίνι, και έχει παρουσιάσει μεγάλες επιτυχίες σε κορυφαία ιταλικά λυρικά θέατρα (Ρώμη, Βενετία, Φλωρεντία, Τορίνο κ.α.).
Νίκος Κυπουργός Μήδεια
Βασισμένο στη Μήδεια του Μποστ
Κύκλος Operetta restart – Οπερέτα
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
7, 8, 11, 12 Ιουλίου 2018
Μουσική διεύθυνση Ηλίας Βουδούρης – Γιώργος Μπαλατσινός
Σκηνοθεσία Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά - Κοστούμια Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Η οπερέτα είναι η ναυαρχίδα του ελαφρού μουσικού θεάτρου, το οποίο αναπτύχθηκε παράλληλα με τη μεγάλη και σοβαρή εξαδέλφη του, την όπερα. Στην Ελλάδα η οπερέτα γνώρισε τεράστια επιτυχία, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, οπότε και γράφτηκαν εκατοντάδες νέα έργα από ορισμένους από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες. Για τα επόμενα τρία χρόνια η Εθνική Λυρική Σκηνή θα παρουσιάσει τρία νέα έργα οπερέτας, μετά από παραγγελία σε τρεις διακεκριμένους Έλληνες συνθέτες, με στόχο να δοθεί ώθηση για τη δημιουργική επανεκκίνηση του είδους.
Η αρχή γίνεται στη σεζόν 2017/18 με τη σατιρική Μήδεια του Μποστ, την οποία θα μελοποιήσει ως οπερέτα μετά από ανάθεση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ο Νίκος Κυπουργός και θα σκηνοθετήσει ο Νίκος Καραθάνος. Απολύτως συνειδητά ο κύκλος Operetta restart ξεκινά με τη Μήδεια του Μποστ, μιας και πρόκειται για ένα ουσιαστικά ρηξικέλευθο έργο, το οποίο μετά τη μελοποίησή του και την παρουσίασή του ως οπερέτα θα αποκτήσει μια νέα διάσταση. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Μποστ κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντελώς προσωπικό και αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος, ως σκιτσογράφος, κειμενογράφος, θεατρικός συγγραφέας, αλλά και ζωγράφος. Η ανορθόδοξη χρήση της γλώσσας και τα σκοπίμως ανορθόγραφα κείμενά του είχαν στόχο να αποδομήσουν την καθαρεύουσα και να καθιερώσουν τη δημοτική γλώσσα.
Η σάτιρα του Μποστ έβαζε στο στόχαστρό της τον μικροαστό Έλληνα των μεταπολεμικών δεκαετιών, τον καθωσπρεπισμό, την ημιμάθεια, τον νεοπλουτισμό, την ξενομανία, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, καθώς και την ελληνική πολιτική ζωή. Το κείμενο της Μήδειας, σε δεκαπεντασύλλαβο, έχει ως αφετηρία τη γνωστή τραγωδία του Ευριπίδη, αλλά μιλά με τον τρόπο του Μποστ για μια γυναίκα η οποία θέλει να σκοτώσει τα παιδιά της επειδή δεν παίρνουνε τα γράμματα, ούτε θέλουν να εργαστούν, ενώ επιπλέον ο άντρας της την απατά και θέλει να παντρευτεί την πριγκίπισσα της Κορίνθου.
Ο Νίκος Κυπουργός, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, υπήρξε στενός συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι. Ξεκίνησε από τη θρυλική Λιλιπούπολη και έχει συνθέσει δεκάδες έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, φωνητική μουσική, ορχηστρική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για χορό, τραγούδια, μιούζικαλ.
Ο Νίκος Καραθάνος, σπουδαίος σκηνοθέτης του θεάτρου, έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια ένα αναγνωρίσιμο θεατρικό ιδίωμα, καταφέρνοντας να χτίζει κάθε φορά έναν νέο κόσμο στις παραστάσεις που δημιουργεί. Ο Καραθάνος συνεργάζεται για πρώτη φορά με την Εθνική Λυρική Σκηνή, σε ένα από τα πιο απαιτητικά καλλιτεχνικά στοιχήματα της σεζόν 2017/18.
Ζωρζ Μπιζέ Κάρμεν
Κύκλος Γαλλική Όπερα – Όπερα
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών
26, 28, 29, 31 Ιουλίου 2018
Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός
Σκηνοθεσία Στήβεν Λάνγκριτζ
Σκηνικά-κοστούμια Γιώργος Σουγλίδης
Βίντεο Silbersalz Film GmbH – Τόμας Μπέργκμαν
Φωτισμοί Τζουζέππε ντι Ιόριο
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία, την Παιδική Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Η δημοφιλέστερη όπερα του γαλλικού ρεπερτορίου, σύμβολο του έρωτα και της ελευθερίας, επιστρέφει στο Ηρώδειο από την ΕΛΣ στη σκηνοθεσία του διακεκριμένου Βρετανού σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή της Όπερας του Γκαίτεμποργκ Στήβεν Λάνγκριτζ.
Η Κάρμεν του Λάνγκριτζ, που πρωτοανέβηκε στο Ηρώδειο το 2016, είναι σύγχρονη, αιχμηρή, επίκαιρη, και τοποθετείται στην Ευρώπη των κλειστών συνόρων και της φτώχειας. Με συμμάχους τους Γιώργο Σουγλίδη στα εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια, Τζουζέππε Ντι Ιόριο στους απόκοσμους φωτισμούς και Τόμας Μπέργκμαν στις ατμοσφαιρικές προβολές, ο Λάνγκριτζ δημιουργεί ένα σύγχρονο, αλλά και διαχρονικό συνάμα, περιβάλλον για την ιστορία της Κάρμεν, «μια ιστορία για τα όρια και τη φτώχεια, την ελευθερία και τη σκλαβιά. Μια ιστορία για το σήμερα», όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης.
Η Κάρμεν, μια από τις πλέον εμβληματικές όπερες, εξακολουθεί να προκαλεί σήμερα όπως και όταν πρωτοείδε το φως πριν από 142 χρόνια. Μια αντισυμβατική υπόθεση, την οποία εξέφρασε μέσα από την τότε εξίσου αντισυμβατική, σήμερα δημοφιλέστατη μουσική του ο Ζωρζ Μπιζέ. Η φερώνυμη ηρωίδα υπερασπίζεται την ελευθερία της και το δικαίωμα να επιλέγει η ίδια ερωτικούς συντρόφους, όχι να την επιλέγουν αυτοί. Αποτελεί απειλή για κοινωνίες ανδροκρατούμενες και πατριαρχικές. Οι επιλογές της απειλούν τα θεμέλιά τους. Μόνη λύση η εξόντωσή της. Την αναλαμβάνει ο ερωτευμένος και «προδομένος» Δον Χοσέ.
σχόλια