Τι κρυβόταν στο μυαλό σου ; Άραγε είναι δύσκολο να θεωρείσαι (και να είσαι εμπράκτως) καλλιτέχνης σε μία εποχή κονιορτοποίησης ηθικών & αισθητικών αξιών ; Προσπαθώντας να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο, διαπιστώνω ότι πρώτη φορά δυσκολεύομαι τόσο στη συγκέντρωση, όσο και στη σύνταξη. Δεν ανήκω στη κατηγορία των ανθρώπων που κρίνουν δειλούς όσο βάζουν τέλος στη ζωή τους.
Στο μυαλό σου, κρυβόταν σίγουρα μία underground ουτοπία ενός ευάλωτου κόσμου. Θα ήταν διαφορετική, ενδιαφέρουσα, μοναδική και πρωτότυπη. Θα είχε τις λιακάδες της, αλλά και τις βροχές της. Όπως ακριβώς, και η φωνή σου, άλλοτε με κραυγές, και άλλοτε με μπαλάντες. Αξίζει να επισημάνω, πως ο κόσμος σου θα αποτελούνταν από μία εποχή, κι όχι τεσσάρων. Θα ξεκινούσε από Γενάρη και θα κατέληγε σε Δεκέμβρη. Ναι σωστά καταλάβατε. Θα ήταν πλήρης και πλούσια, όπως ακριβώς και η δημιουργικότητα σου. Άλλοτε με κομμάτια nu-metal κομμάτια, κι άλλοτε με μπαλάντες. Ωστόσο, κι εδώ θα τοποθετήσω τη δική μου πινελιά στον δικό σου κόσμο Chester, το έργο σου διέθετε τον χαρακτήρα μιας απαράμιλλης αισιοδοξίας, μιας παιδικής νιότης, όχι χαμένης αλλά αιώνιας. Κομμάτια σαν και το Shadow of the day είναι επικά, κυρίως λόγω των συνειρμών που σου δημιουργούν. Δεν θέλω να αναφέρω ονομαστικά τα καλύτερα σου κομμάτια, γιατί είναι απίθανο. Ο λόγος ; γιατί όλα τους είναι ιδιαίτερα, ναι πρώτα ιδιαίτερα και μετά μοναδικά. Άλλα σε κάνουν να θες να κλάψεις, κι άλλα να κάνεις άλλους να κλάψουν.
Chester, τι δαίμονες είχες να αντιμετωπίσεις; Γιατί δεν έκανες απλώς ένα pause, κι να επέστρεφες γράφοντας ένα Numb part 2. Ποτέ δεν θα καταλάβω εάν τελικά ανήκες κάπου, όπως αναφέρεις και στο κομμάτι. Σε άλλο κομμάτι ισχυρίζεσαι πως the battles always choose. Ίσως ήταν άνισε η μάχη. Κλείνοντας, η απώλεια σου, μου υπενθύμισε πόσο μάταια είναι η ζωή χωρίς χαρά, όχι ευτυχία, γιατί η ευτυχία είναι πρόσκαιρη και θέμα τύχης, σκέτης χαράς. Κλείνοντας, μόλις πληροφορήθηκα το θάνατο σου οι παρακάτω στίχοι μου ήρθαν κατευθείαν στο μυαλό :
When my time comes
Forget the wrong that I've done
Help me leave behind some reasons to be missed
And don't resent me
And when you're feeling empty
Keep me in your memory
Leave out all the rest
σχόλια