Άνοιξε την ομπρέλα του, ξεμύτισε από τη μαρκίζα και άρχισε να περπατά στο πεζοδρόμιο. Πάλι έβρεχε. Δυο χρόνια τώρα σχεδόν αδιάκοπα. Αιτία ο λεγόμενος «Πυρηνικός Χειμώνας». Αιτία η καύλα πες το καλύτερα. Όλα ξεκίνησαν όταν κατά τη διάρκεια μιας άσκησης σε ένα κέντρο επιχειρήσεων κρυμμένο κάπου στις οροσειρές του Κολοράντο, ο Στρατηγός Σάλιβαν πήδαγε μια Κολομβιανή Αρχιλοχία με υπέροχους γλουτούς πάνω στον πίνακα ελέγχου. Ένα κουμπί πυρηνικής κεφαλής πατήθηκε κατά λάθος, η Κίνα απάντησε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Πάντως για πυρηνικό φθινόπωρο έμοιαζε περισσότερο. Γκρίζος ουρανός, συνεχείς βροχοπτώσεις και κουφόβραση. Ωραία θα ήταν ένα καρπουζάκι με αυτόν τον κωλόκαιρο, σκέφτηκε. Άδικος κόπος. Η ηλιακή ακτινοβολία δεν περνούσε με αποτέλεσμα να μη φυτρώνουν φρούτα. Το μόνο που παραδόξως επιβίωσε ήταν το ακτινίδιο με αποτέλεσμα να έχουν γίνει όλοι ευκοίλιοι. Εκτός από ακτινίδια τρέφονταν με χαρουπάλευρο και βελανίδια που μοίραζε με το δελτίο η Κυβέρνηση και βλαστάρια από αγριόχορτα που μάζευαν από τον Υμηττό, την Πάρνηθα και την Πεντέλη. Δε βαριέσαι, μια συνήθεια είναι όλα, μονολόγησε.
Αύριο είχε γενέθλια. Έκλεινε τα τριανταπέντε. Γεννημένος το εικοσιεννιά, στη μέση της Μεγάλης Κρίσης. Τι γκαντεμιά είναι αυτή ρε πούστη μου, σκέφτηκε, τριάντα χρόνια ύφεσης έφαγα στο κεφάλι και πάνω που τους ξεπληρώσαμε τους καργιόληδες και θα βλέπαμε άσπρη μέρα, μας έτυχε αυτό. Τι να κάνεις, στα χαρτιά παίζεις με ότι φύλλο σου μοιράζεται. Επιπλέον ένιωθε και φρικτά μόνος. Ο καλύτερος φίλος του, όπως και πολλοί άλλοι πέθανε τον πρώτο χρόνο από τη ραδιενέργεια. Ο ίδιος έμεινε ανεπηρέαστος λόγω μιας γονιδιακής μετάλλαξης, της ίδιας που ευθύνεται και για την αντρική φαλάκρα. Το 'ξερα πως έπρεπε να υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτό, υπομειδίασε. Εν τέλει θα γιόρταζε με τον γάτο του.
Η οικονομική ζωή είχε συρρικνωθεί στο ελάχιστο, αλλά όλοι συνέχιζαν υπνωτισμένοι την καθημερινή τους ρουτίνα σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Θες η δύναμη της συνήθειας, θες το σύνδρομο της άρνησης; Οι τράπεζες άνοιγαν όπως πάντα στις οχτώμιση και υποδέχονταν συνταξιούχους που κάνανε ενημέρωση στα βιβλιάρια τους, οι δημόσιοι υπάλληλοι πήγαιναν στις υπηρεσίες τους και βάραγαν μπλε σφραγίδες σε ανύπαρκτες αιτήσεις και οι γκαραζιέρηδες ανέβαζαν ρολά στα συνεργεία τους, φτιάχνανε φραπέ και πιάναν κουβέντα μεταξύ τους για τη Γιουβέντους και τον Ολυμπιακό. Αν κάποιος δοκίμαζε να διαταράξει την κοινωνική γαλήνη με καμιά ληστεία ή κανέναν βιασμό, η Εθνοφυλακή τον εκτελούσε με συνοπτικές διαδικασίες στη μέση του δρόμου, οι περαστικοί κοιτούσαν ατάραχοι και η ζωή συνεχιζόταν.
Με τα πολλά έφτασε στο συμβολαιογραφείο του. Άνοιξε την πόρτα και έβγαλε από το αρχείο του κάποιους σκονισμένους φακέλους με παλιά συμβόλαια για να τους μελετήσει. Ποιος ξέρει, μπορεί κάποιος να μου χτυπήσει την πόρτα για καμιά γονική παροχή, πάντα υπάρχουν προνοητικοί άνθρωποι, κάγχασε. Δυο χρόνια που η ζωή του είχε έρθει τα πάνω κάτω και όπως όλοι οι άλλοι δεν είχε καταφέρει να την επανοηματοδοτήσει. Ελπίζω να ήταν τουλάχιστον καλό πήδημα, σκέφτηκε για τον Στρατηγό Σάλιβαν. Σηκώθηκε από το γραφείο του και κοίταξε από το παράθυρο τους περαστικούς στο δρόμο. Ας γράψω έστω ένα διήγημα, μονολόγησε.
σχόλια