Ο Forest Swords [κατά κόσμον Matthew Barnes] που ζει στο Λίβερπουλ της Βρετανίας, κατάφερε να στρέψει τα φώτα της διεθνής μουσικής σκηνής πάνω του όταν κυκλοφόρησε τα πρώτα κομμάτια του στο διαδίκτυο το 2010. Τo κομμάτι του “Miarches” παραμένει έντονα άμεσο ακόμη και σήμερα με την υπνωτική dub αισθητική του.
Τότε, την ταυτότητα του κάλυπτε ένα πέπλο μυστηρίου. Δεν του άρεσε πολύ η δημοσιότητα και δεν έκανε καν ζωντανές εμφανίσεις. Αν και το ατμοσφαιρικό Daggers Paths EP πλέον θεωρείται από τα καλύτερα δείγματα εκείνης της εποχής, με το Engravings, το πρώτο του άλμπουμ, δεν υπήρχε πλέον καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής. Πριν από μερικά χρόνια δήλωνε πώς ο μεγαλύτερος του ήρωας ήταν ο Brian Wilson των Beach Boys αν και η μουσική του δεν είχε καμία σχέση με αυτή του διάσημου συγκροτήματος των 60s. Οι επιρροές του είναι διάσπαρτες από το hip hop και το r&b μέχρι την musique concrete. Είναι η δεύτερη φορά που θα παίξει στην Αθήνα.
Bjork - Vespertine
Έχω εμμονή με αυτό το άλμπουμ από τότε που κυκλοφόρησε. Η παραγωγή είναι ταυτόχρονα μινιμαλιστική και γεμάτη. Είναι ένα αριστούργημα και κάθε μελωδία και μπιτ είναι τέλεια δομημένο.
Missy Elliot - Miss E So Addictive
Ένα από τα καλύτερα χιπ χοπ άλμπουμ που έχουν βγει ποτέ. Είναι από τους πιο δημιουργικούς ράπερ που έχω συναντήσει. Το άλμπουμ είναι τόσο απολαυστικά φτιαγμένο. Ο Timbaland στην παραγωγή απλά πιέζει τα πράγματα να πάνε μπροστά. Ακούγεται φρέσκο ακόμη και σήμερα.
Aaliyah - One In A Million
Και εδώ ο Timbaland κάνει τα μαγικά του στον δίσκο. Τα μπιτ του είναι τέλεια χτισμένα πάνω στην φωνή της Aaliyah που είναι άλλοτε συγκρατημένη,άλλοτε πλανεύτρα και άλλοτε μελαγχολική. Και αυτός και η Missy Elliot που έγραψε μερικά κομμάτια για το άλμπουμ, αντιλαμβάνονται την δύναμη του να απογυμνώνεις κάποια πράγματα μερικές φορές.
Ruff Sqwad - White Label Classics
Θυμάμαι που άκουγα τον Ruff Sqwad πίσω στις αρχές των 00s και μου είχε φύγει το μυαλό. Έπαιρνε την δύναμη των μπιτ του grime, τα στόλιζε υπέροχες, περίπλοκες μελωδίες και σαν κερασάκι είχαν ενδιαφέρουσες υφές. Μου αρέσει επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ έγινε με βασικό εξοπλισμό από π.χ. playstation. Είναι δυνατό.
Aphex Twin - Druqs
Ανακάλυψα αυτό το LP αρκετά αργά, πριν από δύο χρόνια περίπου αλλά το λατρεύω. Δεν συμβιβάζεται πουθενά και βρίσκω την ένταση που δημιουργείται μεταξύ των γυαλισμένων και πλέον κλασικών κομματιών του με τα πιο βαριά γεμάτα μπιτ κομμάτια του πολύ ενδιαφέρουσα.
Pantha Du Prince - Black Noise
Το έπαιζα συνέχεια για μέρες όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Μου αρέσει το γεγονός ότι παραμερίζει ευγενικά την techno για να πετύχει ένα πιο οργανικό ήχο βασισμένο στην σύνθεση.
Jeru The Damaja - The Sun Rises In The East
Βασικά, αυτό το αγόρασα επειδή απλά μου άρεσε το εξώφυλλο αλλά είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ και από αυτά που ήταν καθοριστικά στον τρόπο που διαλέγω τους ήχους για τα δικά μου μπιτ. Πραγματικά ενδιαφέρουσα, σκοτεινή παραγωγή και ο Jeru είναι τεράστιο ταλέντο.
Panda Bear - Person Pitch
Όπως ο περισσότερος κόσμος είχα μαγευτεί με το πόσο υπέροχο και μεγάλο ήταν αυτό το άλμπουμ όταν κυκλοφόρησε. Με έκανε να εκτιμήσω την δύναμη της λούπας και το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς τυπικές δομές για να κάνεις ενδιαφέρουσα ποπ μουσική.
Clipse - Hell Hath No Fury
Οι Neptunes βρίσκονται στην καλύτερη τους στιγμή με την παραγωγή αυτού του άλμπουμ. Τα μπιτ είναι βαριά και πρωτοποριακά και οι ίδιοι οι Clipse τα χρησιμοποιούν με ένα τρόπο που τους κάνει να ακούγονται ακόμη καλύτεροι.
David Borden - Music For Amplified Keyboards
Ο Borden ήταν ένας μινιμαλιστής συνθέτης που χρησιμοποιούσε πρώιμους συνθεσάιζερ. Παίζει με τις αρμονίες και την σύνθεση και με έχει επηρεάσει στο τρόπο που προσεγγίζω την δομή ενός τραγουδιού.
The Knife - Silent Shout
Ασυμβίβαστος και βαρύς, ήταν μεγάλος δίσκος για μένα όταν βγήκε. Δεν είχα ακουστά το συγκρότημα πριν από αυτό αλλά γρήγορα άρχισα να βρίσκω ενδιαφέρον το πώς αυτό το άλμπουμ είχε συναρμολογηθεί και τις διαφορετικές τεχνικές παραγωγής που χρησιμοποίησαν σε όλη τη διάρκεια του.
Info:
Six d.o.g.s [6-8 Αβραμιώτου, Μοναστηράκι], Πέμπτη 24 Απριλίου 2014 με είσοδο 15 ευρώ στο ταμείο και 12 ευρώ προπώληση.
σχόλια