Εικοσιπέντε ερωτικά γράμματα της Φρίντα Κάλο προς τον εραστή της θα δημοπρατηθούν από τον οίκο Doyle της Νέας Υόρκης την Τετάρτη 15 Απριλίου.
Η Φρίντα Κάλο έγραψε τις επιστολές ανάμεσα στο 1946 και 1949 στον Ισπανό καλλιτέχνη Χοσέ Μπαρτόλι, με τον οποίο συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη. Πολλές επιστολές συνοδεύονται από αναμνηστικά της Κάλο, όπως σχέδια, φωτογραφίες, αποξηραμένα λουλούδια. Οι επιστολές, άνω των 100 σελίδων παρέμειναν κρυφές μέχρι το θάνατο του Μπαρτόλι, το 1995. Έμειναν στην οικογένειά του και σήμερα έχουν περάσει στα χέρια του τωρινού τους ιδιοκτήτη. Είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύονται.
«Μπαρτόλι μου ... Δεν ξέρω πώς να γράψω ερωτικά γράμματα. Αλλά θα ήθελα να σας πω ότι όλο μου το είναι σου ανήκει. Από τότε που σε ερωτεύθηκα, όλα μεταμορφώνονται και είναι γεμάτα ομορφιά... η αγάπη είναι σαν ένα άρωμα, ένα ρεύμα, σαν βροχή. Είσαι ο ουρανός μου βρέχεις επάνω και εγώ όπως η γη σε δέχομαι».
Η Κάλο και ο Μπαρτόλι συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη, ενώ η Φρίντα ανάρρωνε από μια ακόμα χειρουργική επέμβαση, απόρροια ενός ατυχήματος με λεωφορείο που είχε όταν ήταν νέα. Η ερωτική τους σχέση συνεχίστηκε και αφού η Κάλο επέστρεψε στο Μεξικό και στην αγαπημένη κατοικία της, την La Casa Azul, και στον σύζυγό της, κ Ντιέγκο Ριβέρα. Η μυστική αλληλογραφία κράτησε για τρία χρόνια, με τη βοήθεια των φίλων και της αδελφής της Κάλο, Cristina, η οποία είχε συστήσει το ζευγάρι.
Σε μια επιστολή από τον Οκτώβριο του 1946, η Κάλο δηλώνει, «Μπαρτόλι μου ... Δεν ξέρω πώς να γράψω ερωτικά γράμματα. Αλλά θα ήθελα να σας πω ότι όλο μου το είναι σου ανήκει. Από τότε που σε ερωτεύθηκα, όλα μεταμορφώνονται και είναι γεμάτα ομορφιά... η αγάπη είναι σαν ένα άρωμα, ένα ρεύμα, σαν βροχή. Είσαι ο ουρανός μου βρέχεις επάνω και εγώ όπως η γη σε δέχομαι».
Η βιογράφος της Φρίντα Κάλο Hayden Herrera, έγραψε πρόσφατα ένα δοκίμιο γι αυτά τα γράμματα. Τα γράμματα προσφέρουν πολύ προσωπικές αποκαλύψεις για τη σχέση της Κάλο με τον Ριβέρα. Η Herrera αναφέρει ότι , "Αν και η Κάλο ήταν βαθιά προσηλωμένη στον Ριβέρα , οι επιστολές αυτές δείχνουν ότι θα τον άφηνε για να ζήσει με τον Μπαρτόλι. Του έγραφε ότι της χάρισε ένα είδος αγάπης που δεν είχε βιώσει ποτέ πριν. Η αγάπη της για τον Μπαρτόλι ήταν παθιασμένη, σαρκική, τρυφερή και μητρική».
Ο Μπαρτόλι δεν ξέχασε ποτέ τη Φρίντα και δε σταμάτησε να την αγαπά μέχρι το τέλος. Είχε μιλήσει στη βιογράφο της με μεγάλη ευλάβεια και αυτοσυγκράτηση. Κράτησε σε όλη τη ζωή του τα ενθύμια και τα γράμματά της.
«Η Κάλο ανησυχούσε», συνεχίζει η Μπαρτόλι, «ότι ο Μπαρτόλι θα έβρισκε τα γράμματά της παιδαριώδη, κακής ποιότητας και ηλίθια. Αλλά του έλεγε ότι τα ερωτικά γράμματα δε είναι ποτέ ηλίθια ή έξυπνα. Είναι γράμματα της «αλήθειας της». Και ζητούσε να την δεχτεί «σαν ένα κοριτσάκι που περνάει το δρόμο και σου δίνει ένα λουλούδι χωρίς να ξέρει το γιατί».
σχόλια