6.2.2015 | 00:11
Τούι (Ε.) μου,
Θυμασαι το αυτοκολλητο που ειχα στο κινητο μου, μια καρδουλα με δυο κοκαλα απο πισω? Θυμαμαι μου ειχες πει πως εχω μια πειρατικη καρδια και το φωναζω...Το ειχα βγαλει αυτο το αυτοκολλητο κι εβαλα μια απλη καρδουλα, ομορφη...Μετα απο εναν χρονο εβαλα ξανα την πειρατικη μου καρδια...Ομως τιποτα δεν ειναι ιδιο, δεν με αφησες με μια πειρατικη καρδια που ηδη πονουσε...Την πηρες, πεταξες τα κοκαλα απο πισω της, την γιατρεψες και μετα την εκανες χιλια κομματια...Με αφησες με μια κομματιασμενη καρδια που αιμοραγουσε...Κι εγω δεν μπορω να σταματησω το αιμα, δεν μπορω να ενωσω τα κομματια της καρδιας μου και ποναω πιο πολυ...Ομως εβαλα ξανα την πειρατικη μου καρδια, ολους να τους κοροιδεψω πως ειναι καλα η καρδια μου...Μα εγω ξερω πως ειναι χιλια κομματια που οσο περναει ο καιρος γινονται ακομα πιο μικρα και δεν μπορω να τα ενωσω...Και με αυτη την καρδια μενω και θα μεινω, και την παιρνω αγκαλια αλλα δεν μπορω να την γιατρεψω..Ενα σου λουλουδι θα ηταν καλο, ισως να σταματουσε λιγο το αιμα...Β.
