Μια βόλτα από το Σύνταγμα ήταν αρκετή για την Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου για να βάλει τον εαυτό της στη θέση του Δημάρχου και να στριμώξει στη γωνία τον Νικήτα Κακλαμάνη. Γράφει στην εφημερίδα «Εστία»:
«Αν ήμουν Δήμαρχος Αθηναίων, αν είχα θριαμβεύσει πριν τέσσερα χρόνια στις εκλογές, αν είχα χαρεί τις δόξες μου και την αγάπη που μου έδειχναν οι δημότες μου και αν-μοίρα κακή-είχα έρθει δεύτερος στις πρόσφατες καλλικρατικές εκλογές ,θα ήμουν βαθύτατα πικραμένος. Αν ήμουν δήμαρχος Αθηναίων και είχα πιστέψει ότι τίποτα και κανείς δεν μπορεί να τραυματίσει την δημοτικότητα μου, αν είχα σίγουρο ότι θα συνέχιζα να βασιλεύω στην πρωτεύουσα για άλλη μια τετραετία και αν με νικούσε ένας υποψήφιος που ερχόταν από το πουθενά ,που είχε ανύπαρκτη αναγνωρισιμότητα, που έπαιρνε μηδέν στη δημοτικότητα και που άκουγαν το όνομά του για πρώτη φορά οι ψηφοφόροι, θα ένοιωθα αδικημένος και θυμωμένος. Ωστόσο, αν ήμουν δήμαρχος για μια τετραετία και τελείωνε η θητεία μου χρονιάρες μέρες σε μια χώρα που ζει τη δυσκολότερη από ποτέ οικονομική κρίση, θα ήθελα να αφήσω μια τελευταία καλή ανάμνηση σε όσους με είχαν ψηφίσει και σε όσους είχαν κάνει το λάθος-τουλάχιστον όπως εγώ θα πίστευα-να με ...μαυρίσουν.
Αν ήμουν απερχόμενος Δήμαρχος Αθηναίων, λοιπόν, δεν θα επέλεγα να με καταπιεί το σκοτάδι την επομένη των εκλογών. Να μη σταθώ στο θέμα των απορριμμάτων που έπνιξαν την Αθήνα ατά μήνα Δεκέμβριο ,επειδή δεν έχω μελετήσει με ποιό τρόπο θα έλυνα το πρόβλημα -στο κάτω-κάτω δεν είμαι δήμαρχος και δεν ξέρω τα πάντα περί κάδων και χωματερών. Ξέρω όμως τι θα έκανα για τους Αθηναίους πριν αποχαιρετήσω το Δημαρχείο. Μέσα στη μαυρίλα της περιόδου οικονομικής κρίσεως που διάγουμε, θα κατέβαλλα μία προσπάθεια για να χαρίσω την ψευδαίσθηση έστω μιας γιορτινής αισιοδοξίας στους Αθηναίους και στα παιδιά τους. Θα φρόντιζα να στήσω ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Συντάγματος ,να ανάψω τα φώτα της ελπίδας, όπως έκανα κάθε προηγούμενη χρονιά και να παίξει η μουσική του Δήμου τα κάλαντα.
Αυτές τις σκέψεις έκανα όταν παραμονές των Χριστουγέννων βγήκα από το Μετρό και αντίκρισα την θλιβερή εικόνα που παρουσιάζει φέτος η πλατεία Συντάγματος. Ένας Αι Βασίλης μάλλον αλβανικής καταγωγής πάσχιζε να πείσει τους περαστικούς να φωτογραφίσουν μαζί του τα παιδιά τους, αλλά χωρίς τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση το τοπίο δεν συγκινούσε κανέναν και ο Άγιος ξεροστάλιαζε.
Βέβαια θα με ρωτούσε κανείς που θα έβρισκα τα χρήματα για να στήσω χριστουγεννιάτικο δέντρο και φάτνη της Βηθλεέμ, όταν ο Δήμος είναι χρεωμένος. Δεν είπα ότι έπρεπε να φυτέψει ο δήμαρχος στο Σύνταγμα δέντρο τύπου "υψηλότερο της Ευρώπης" που έστηνε προκάτοχος του στο αξίωμα. Ενα σεμνό δεντράκι θα άλλαζε όχι μόνο την θλιβερή εικόνα της πλατείας ,αλλά και τη διάθεση των Αθηναίων. Εκεί που έγιναν τόσες προσλήψεις προσωπικού για την καθαριότητα, το οποίο εστάλη την άλλη ημέρα στο δημοτικό ραδιόφωνο, θα μπορούσε να γίνει και ένα μικρό έξοδο για τα τέσσερα εκατομμύρια πολιτών που κατοικούν στην Αθήνα. Υπάρχει όμως και μια άλλη λύση την οποία θα ακολουθούσα προσωπικά αν ήμουν δήμαρχος. Θα πλήρωνα το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τον τελευταίο μου μισθό. Και δεν θα το έκανα μόνο από καλοσύνη αλλά και από εξυπνάδα! Ξέρετε σε τι ποσοστό θα έφτανα με αυτή την πράξη τη δημοτικότητα μου»?
Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου-Εφημερίδα "Εστία"
σχόλια