Στις παλαιότερες δεκαετίες, στην Ελλάδα, κυριαρχούσε η αντίληψη του "γεροντορισμού". Υπήρχε δηλαδή η αντίληψη πως ένας άνδρας ή μία γυναίκα που δεν είχαν παντρευτεί ή δεν είχαν μία σταθερή συντροφική σχέση πως ήταν αποτυχημένοι. Στις ελληνικές ταινίες έχουμε δει ουκ ολίγες φορές αυτή τη νοοτροπία με κύριους αποδέκτες τις γυναίκες, οι οποίες πιέζονταν από την οικογένεια να μπουν σε γάμους ή μία μικρότερη ανύπανδρη αδελφή να εμπόδιζε τον αδελφό που έπρεπε πρώτα να την "αποκαταστήσει". Η γενικότερη πεποίθηση ήταν πως ο γάμος ήταν το ζητούμενο και το μεγαλύτερο δείγμα επιτυχίας στη ζωή μίας γυναίκας. Ίσως αυτή η πεποίθηση να ευνοούσε τους άνδρες και για αυτό να επέμεναν τόσο πολύ, καθώς η γυναίκα μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες, πρόσφερε αφιλοκερδή προσφορά μέσα στο σπίτι, με τη φροντίδα του σπιτιού, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών της.
Στην εποχή μας, οι άνθρωποι που από επιθυμία δική τους παραμένουν "single", δηλαδή ελεύθεροι από γάμο ή σχέση, μπορούν να εκφραστούν με μεγαλύτερη ευκολία καθώς η κοινωνία μας πλέον είναι πιο ανεκτική σε στερεοτυπικές αντιλήψεις που την είχαν διαποτίσει επί δεκαετίες. Ακόμα και αν υπάρχει αυτή η πίεση από την κοινωνία, μπορούμε να πούμε πως πλέον υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός στην προσωπική επιλογή του εκάστοτε ανθρώπου.
Δεν είναι υποχρεωτικό όλοι οι άνθρωποι να θέλουν τα ίδια, ο γάμος δεν είναι για όλους και δε σημαίνει απαραίτητα πως οι ελεύθεροι άνθρωποι δεν έχουν άλλους ανθρώπους για να περνάνε ωραίες στιγμές ή είναι δυστυχισμένοι.
Πόσο ισχύει πως οι ελεύθεροι άνθρωποι είναι πιο δυστυχισμένοι;
Η αλήθεια είναι πως στατιστικά, οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε γάμο ή σε σχέση αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, περισσότερα σε σύγκριση με έναν ελεύθερο άνθρωπο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως μέσα σε ένα γάμο ή σε μία σχέση δεν είσαι μόνος, αναλαμβάνεις άπειρες ευθύνες, έχεις υποχρεώσεις αν έχεις παιδιά, επηρεάζεσαι από τη συνύπαρξη με έναν διαφορετικό άνθρωπο (όσο περίεργο και αν διαβάζεται, ακόμα και ο ανήσυχος ύπνος του άλλου συντρόφου μας επηρεάζει!). Όταν συμβιώνεις με έναν άλλο άνθρωπο, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, πάντοτε λογοδοτείς και ζητάς και τη γνώμη του έτερου προσώπου για κάθε σου απόφαση. Επιπροσθέτως, καλείσαι να αντιμετωπίσεις πεθερικά, φίλους συντρόφων, οικονομικά προβλήματα, φόβους και ανασφάλειες για απιστίες, διαζύγιο, συναισθηματικές εντάσεις. Όλα αυτά, δεν τα έχει ένας ελεύθερος άνθρωπος, για αυτό και είναι περισσότερο ελεύθερος και ήρεμος.
Κάποτε είχα διαβάσει μία επιστημονική έρευνα η οποία ανέλυε πως το σεξ και οι σχέσεις είναι ιδιαίτερα οξειδωτικές και δημιουργούν πολλά άγχη στον άνθρωπο, όλα τα παραπάνω. Με αποτέλεσμα, αυτά να γερνούν τον άνθρωπο πιο γρήγορα! Έφερνε παράλληλα σε σύγκριση τις καλόγριες, ανθρώπους που απείχαν από τις σχέσεις μεγάλο χρονικό διάστημα και απέδειξε πως εκείνες φαινόντουσαν πιο νέες και ήταν πιο ήρεμες. Φυσικά, σε εποχές που αυτό κυριαρχεί, κανείς δεν προβάλλει τόσο συχνά ιδέες όπως η παραπάνω.
Καταρχάς, πρέπει να διασαφηνιστεί το αυτονόητο: πως ο γάμος δεν είναι για όλους τους ανθρώπους. Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να τον αντέξουν, δεν έχουν όλοι την ίδια ωριμότητα και ενσυναίσθηση, και αυτό δεν είναι κακό. Ο καθένας μας έχει έναν προορισμό, ένας άνθρωπος μπορεί να γεννήθηκε για να γίνει επιστήμονας ή καλλιτέχνης και να πρέπει να αφοσιωθεί σε αυτό. Και είναι κακό να πιέζεις τους ανθρώπους να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο (μπορεί ο άλλος άνθρωπος να μη θέλει, να ανήκει σε άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό, να έχει άλλες προτεραιότητες, να μην έχει ερωτευτεί τόσο σοβαρά, να είναι ασταθής χαρακτήρας). Μπορεί με αυτή σου την πίεση και να στεναχωρείς ένα άλλο άτομο και να γίνεσαι αγενής, αλλά το χειρότερο: να σπρώχνεις έναν άνθρωπο σε μία επιλογή ενώ δεν είναι ικανό να αναλάβει τέτοιες ευθύνες, ωθώντας και άλλους ανθρώπους να είναι δυστυχισμένοι μαζί του. Είναι καλύτερο να ακολουθούν αυτό το δρόμο οι άνθρωποι που μπορούν να τον διαχειριστούν πραγματικά.
Αυτό που προσπαθώ να γράψω, είναι πως δεν είναι υποχρεωτικό όλοι οι άνθρωποι να θέλουν τα ίδια, ο γάμος δεν είναι για όλους και δε σημαίνει απαραίτητα πως οι ελεύθεροι άνθρωποι δεν έχουν άλλους ανθρώπους για να περνάνε ωραίες στιγμές ή είναι δυστυχισμένοι. Είναι καλύτερο όλα να είναι θέμα ελεύθερης επιβολής και όχι κοινωνικών πιέσεων ή αυθυποβολής θέλω άλλων ανθρώπων έξω από εμάς. Δεν μπόρεσα ποτέ μου να καταλάβω γιατί όλοι πρέπει να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο στη ζωή αυτή.
Οι single άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, πλήρεις, έχουν άπειρους λόγους να είναι ευτυχισμένοι, δεν εξαρτούν την ευτυχία τους από τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα ανθρώπων έξω από αυτούς. Συνεπώς, όσοι είστε single, χαρείτε ελεύθερα!
