Ρωσικό ερευνητικό πρόγραμμα για την προστασία της άγριας ζωής, με αετούς στους οποίους είχε τοποθετήσει συσκευές εντοπισμού, έφτασε στα όρια της χρεοκοπίας λόγω των υπέρογκων χρεώσεων που έγιναν από τα εκτός εμβέλειας SMS που είχαν αποσταλεί.
Καθώς η ομάδα των Ρώσων επιστημόνων ξεκινούσε το πρόγραμμα εντοπισμού των αετών της στέπας, με τη χρήση μίας συσκευής που έστελνε γραπτά μηνύματα για την θέση των σπάνιων πτηνών, γνώριζαν ότι, περιστασιακά, θα έχαναν τα ίχνη τους καθώς αυτά θα πετούσαν πάνω από περιοχές με μικρή ή καθόλου κάλυψη σε δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.
Το να ξεφύγουν εκτός δικτύου δεν ήταν σπουδαία υπόθεση και συνήθως όταν συνέβαινε αυτό, τα μηνύματα αποστέλλονταν μόλις οι αετοί έμπαιναν εντός εμβέλειας, θεμιτό όσο παρέμειναν βέβαια εντός του ρωσικού δικτύου.
Ωστόσο οι επιστήμονες δεν υπολόγισαν ότι αγάπη του Μιν, του αετού που «φόρεσε» μια τέτοια συσκευή, για περιπέτεια θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα τεράστιο διεθνές ταξίδι αποστολής ακριβών γραπτών μηνυμάτων.
Το Ρωσικό ερευνητικό δίκτυο «Russian Raptor Research and Conservation Network» εξόπλισε 13 συνολικά αετούς με συσκευές εντοπισμού με βάση την αποστολή sms μηνυμάτων. Τέσσερις φορές την ημέρα οι συσκευές αυτές θα έστελναν συντεταγμένες ώστε οι επιστήμονες να συλλέγουν στοιχεία σχετικά με το πού βρίσκονται οι αετοί. Ωστόσο, τα πτηνά περνούσαν τον περισσότερο χρόνο αναπαραγωγής τους το καλοκαίρι σε περιοχές όπου η κάλυψη κινητών δικτύων ήταν ελάχιστη έως ανύπαρκτη, όπως στο Καζακστάν. Έπειτα, καθώς συνέχιζαν τις πτήσεις τους, οι συσκευές εντοπισμού έστελναν ταυτόχρονα δεκάδες – και πολλές φορές εκατοντάδες – μηνύματα με αποθηκευμένες πληροφορίες εντοπισμού.
Αυτό δεν αποτελούσε πρόβλημα όσο τα μηνύματα προέρχονταν από τα δίκτυα της Ρωσικής περιφέρειας. Αλλά όταν ο Μιν εμφανίστηκε ξανά τον Οκτώβριο εντός εμβέλειας, ήταν στο Ιράν, όπου οι χρεώσεις περιαγωγής είναι πανάκριβες.
«Εξαφανίστηκε για πέντε μήνες και ξαφνικά εμφανίστηκε με έναν πολύ πολύ βαρύ λογαριασμό τηλεφώνου» λέει η Elena Shnayder, επιστήμων του ερευνητικού δικτύου.
Ο Μιν έστειλε εκατοντάδες γραπτά μηνύματα με κόστος 0,77 λεπτά το καθένα. Αυτή η τιμή είναι πέντε φορές υψηλότερη από εκείνη των ρωσικών δικτύων κάτι που κατακρήμνισε τον προϋπολογισμό του ερευνητικού έργου. Ο προϋπολογισμός είχε ήδη επιβαρυνθεί αρκετά όταν οι αετοί είχαν πετάξει σε μέρη της Κεντρικής Ασίας, που επίσης είχαν υψηλά κόστη περιαγωγής. Σύμφωνα με την «Siberian Times» άλλος ένας αετός ονόματι «Khakas» πετούσε στα σύνορα ανάμεσα του Ουζμπεκιστάν και του Τουρκμενιστάν. Το ένα έθνος έχει «λογικές» χρεώσεις περιαγωγής και το άλλο είναι αρκετά πιο ακριβό και ο Khakas ακροβατούσε μεταξύ των δύο. Άλλοι αετοί έστειλαν μηνύματα από τα ακριβά δίκτυα του Τατζικιστάν και του Πακιστάν.
Η ερευνητική ομάδα μάζεψε μέσω δωρεών crowdfunding 5.000 δολάρια να καταφέρει να καλύψει τα υψηλά κόστη και να συνεχίσει την έρευνα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και για 2020. Μάλιστα, δίκτυο κινητής τηλεφωνίας προσφέρθηκε να επιστρέψει μέρος των χρεώσεων που έγιναν κατά τη διάρκεια της έρευνας, προσφέροντας επιπλέον ειδικές μειωμένες χρεώσεις. «Πραγματική ειρωνεία, γιατί όταν ξεκινούσαμε είχαμε ζητήσει εκπτώσεις τις οποίες οι εταιρείες είχαν απορρίψει» σχολίασε επιστήμονας από το πρόγραμμα.
Ο αετός της στέπας χρειάζεται βοήθεια για να συνεχίσει να υπάρχει. Όπως επισημαίνει ο Ryan F. Mandelbaum στο Gizmodo, ο τεράστιος αετός που έχει άνοιγμα φτερών περίπου δύο μέτρα περνά την περίοδο αναπαραγωγής του κυνηγώντας στις ερήμους, στις στέπες και στις σαβάνες της Κεντρικής Ασίας πριν πετάξει στη νότια Ασία και σε μέρη της Αφρικής για το χειμώνα.
Σύμφωνα με το διεθνή ένωση προστασίας της φύσης, IUCN, υπάρχουν περίπου 50.000 έως 75.000 ενήλικοι αετοί αλλά έρχονται αντιμέτωποι με πολλές απειλές. Οι βιότοποι της προτίμησής τους έχουν μετατραπεί για γεωργική εκμετάλλευση ενώ παράλληλα επιβαρύνονται από την αύξηση της παρουσίας των ανεμογεννητριών και των γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωσή τους. Τέλος, οι λαθροθήρες και οι κυνηγοί αποτελούν απειλή για τους μεγάλους αετούς.
Με πληροφορίες από smithsonianmag / The Telegraph / The NewYork Times
σχόλια