Ποιος: Μπενιαμίν «Μπίμπι» Νετανιάχου, πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο μακροβιότερος στο αξίωμα αυτό με τέσσερις θητείες (μεταξύ 1996-9 και από το 2009 μέχρι σήμερα), ηγέτης επίσης του συντηρητικού κόμματος Λικούντ που τα τελευταία χρόνια «μετακινείται» ολοένα δεξιότερα, κάτι που βεβαίως επηρεάζει αρνητικά και τις εξελίξεις στο παλαιστινιακό.
Πού: Στο Ισραήλ που βρίσκεται εδώ και καιρό σε πολιτική αναταραχή μετά τις αποκαλύψεις που έχουν αμαυρώσει την εικόνα του άλλοτε κραταιού εντός κι εκτός συνόρων «Μπίμπι» ακόμα και μέσα στο δικό του «στρατόπεδο» - στο Λικούντ θέτουν ήδη ζήτημα ηγεσίας ενώ μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση μέσα στο 2019 φαντάζει αρκετά πιθανή.
Γιατί: Διότι σε συνέχεια ενός «σίριαλ» που κρατάει μέρες τώρα το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας απέρριψε χτες Κυριακή (που είναι εργάσιμη στο Ισραήλ) το αίτημα αποπομπής του, δίνοντάς του έτσι μια προσωρινή «ανάσα». «Χείρα βοηθείας» για την εκτόνωση της πολιτικής κρίσης και την αποφυγή νέας προσφυγής στις κάλπες προσέφερε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μπένι Γκανζ, ζητώντας από τους βουλευτές του Λικούντ να στηρίξουν μια κυβέρνηση συνεργασίας με τον ίδιο ως πρωθυπουργό για μια τουλάχιστον διετία.
Δια ταύτα: Εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα, οποιαδήποτε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή επηρεάζει άμεσα τα τεκταινόμενα τόσο στην περιοχή όσο και στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. O βαθιά θρησκευόμενος, ηθικολόγος και «υπερπατριώτης» Νετανιάχου αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες για απάτη, απιστία και δωροδοκία, κάτι που έχει εξάλλου συμβεί και με άλλους δήθεν αμέμπτου ηθικής πατριδοκάπηλους πολιτικούς σε άλλες χώρες, αποδεικνύοντας την τεράστια υποκρισία που πολύ συχνά κρύβουν τέτοιες στομφώδεις διακηρύξεις. Αυτή είναι η πρώτη φορά που εν ενεργεία Ισραηλινός πρωθυπουργός κατηγορείται επίσημα για αξιόποινες πράξεις όπως η αποδοχή «δωρεών» ύψους 175.000 Ευρώ από μεγιστάνες φίλους του με αντάλλαγμα διάφορες «εξυπηρετήσεις», ανάμεσά τους και ιδιοκτήτες ΜΜΕ ώστε να εξασφαλίσει τη στήριξή τους. Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες μιλώντας για κατευθυνόμενη «σκευωρία» και «συνωμοσία» κατά του ίδιου και της χώρας, όμως τα στοιχεία φαίνεται να τον διαψεύδουν. Αν κριθεί ένοχος κινδυνεύει με πολυετή φυλάκιση και βέβαια με «εξαφάνιση» από την πολιτική σκηνή, κάτι που εύχονται τόσο οι πιο προοδευτικοί Ισραηλινοί όσο και οι μετριοπαθείς Άραβες. Η επιθετικότητα, η αδιαλλαξία και ο «τοξικός» εθνικιστικός παροξυσμός του «Μπίμπι» είχαν επανειλημμένα απειλήσει να βάλουν φωτιά στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, από τη σπουδή του να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ κόντρα σε κάθε διεθνή συνθήκη (αλλά με την ενθάρρυνση του Τραμπ) μέχρι τις απειλές του να επεκτείνει τους παράνομους εποικισμούς και να προσαρτήσει ολόκληρη τη Δυτική Όχθη. Έφτασε να «δαιμονοποιήσει» ακόμα και τους Άραβες Ισραηλινούς (ένα 20% του πληθυσμού που επί των ημερών του είδε τις διακρίσεις να εντείνονται) ως «υπόπτων φρονημάτων». Ενδεικτικό εξάλλου του αντιπαλαιστινιακού του μένους ήταν ότι μιλώντας το '15 στο Παγκόσμιο Εβραϊκό Συμβούλιο ανέφερε ότι για τη Shoah δεν ευθύνονταν ακριβώς οι ναζί αλλά ο φίλα προσκείμενος σε αυτούς τότε ιμάμης της Ιερουσαλήμ Χατζ Αμίν Αλ-Χουσέινι – το «αστείο» είναι ότι μέχρι και ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος τον είχε διαψεύσει, αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες της χώρας του.
σχόλια