Μέσα στο Μάιο ξεκινούν περισσότερες από δέκα ολοκαίνουργιες θεατρικές παραστάσεις

Λίγο πριν μπει το καλοκαίρι κι αρχίσει το Φεστιβάλ Αθηνών, ο Μάιος μάς δίνει μια ακόμα ευκαιρία να δούμε καινούργιες παραστάσεις. Καταρχάς, η Ρούλα Πατεράκη ανεβάζει το Puerto Grande (από τις 24/4) του Μάνου Λαμπράκη, μια σύγχρονη διασκευή πάνω στον Βόιτσεκ του Μπύχνερ. Σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης παρακολουθούμε τη σταδιακή αποκτήνωση του κρατούμενου Bunker (Κοσμάς Φοντούκης). Η αίθουσα που θα δοθεί η παράσταση είναι ιδανική, μιας και ανεβαίνει στο Χώρο Ιστορικής Μνήμης στην Κοραή 4 (στα πρώην κρατητήρια της Κομαντατούρ). Εξίσου σκοτεινό είναι και το ένα από τα δυο έργα που έχει σκηνοθετήσει ο Γρηγόρης Χατζάκης (το άλλο είναι μια διασκευή του Χάνσελ και Γκρέτελ), οΠουπουλένιος, του Μαρτιν Μακντόνα (από 30/4). Ο ήρωας του έργου είναι ένας συγγραφέας που βρίσκεται κρατούμενος ως ύποπτος για φόνους παιδιών. Και τα δυο έργα θα παίζονται σε ένα ημιεγκατελελειμμένο κτίριο που τώρα διαμορφώνεται για τις ανάγκες των παραστάσεων, στη γωνία Σαρρή κι Αριστοφάνους, στου Ψυρρή. Το μοτίβο του βαθύτατου σκότους συνεχίζεται με τη νέα παραγωγή της Κατερίνας Ευαγγελάτου, που ξεκινά στο Αμφιθέατρο στις 23 Μαΐου. Με τίτλο Η Λέσχη της Αυτοκτονίας και βασισμένο στο ομότιτλο διήγημα του Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον, η νεαρή σκηνοθέτης έχει σκηνοθετήσει μια «συνταρακτική ιστορία για τη ζωή και το θάνατο, την ηδονή του ρίσκου και το αδιέξοδο της ανθρώπινης ύπαρξης». Μετά από πολλά χρόνια θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναδούμε και το Λόγω Φάτσας του Γιώργου Διαλεγμένου στο θέατρο Βικτώρια, σε παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας (από 24/4). Εκτός από το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, στην Αθήνα κατηφορίζει και το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με την παράσταση Αγαπητή Ελενα της Λιουντμίλα Ραζουμόβσκαγια στο Θέατρο Τέχνης, που έχει ιδιαίτερα επίκαιρο θέμα - τέσσερις μαθητές εισβάλλουν στο σπίτι της καθηγήτριάς τους για να αρπάξουν τα γραπτά τους, αλλά η κατάσταση ξεφεύγει γρήγορα από τα χέρια όλων. Στις 14 Μαΐου ξεκινά και το Είμαι αίμα του Γιαν Φαμπρ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπίτου, ένα ποίημα-παραλήρημα που ο ίδιος ο Φαμπρ χαρακτηρίζει «μεσαιωνικό παραμύθι» και βασίζεται στην ιδέα ότι το αίμα «είναι το κίνητρο και υλικό της ζωής».

Δεν λείπουν και οι πιο κλασικές επιλογές όπως το Δον Περλιμπλίν και Μπελίσα του Λόρκα σε σκηνοθεσία και μετάφραση Νικόλα Μίχα στο θέατρο Φούρνος (από 27/4), αλλά και οι πιο πρωτοποριακές, όπως οι Δούλες του Ζενέ με τη Βέρα Ζαβιτσιάνου, που θα παίζονται στο θέατρο Ακάδημος τις Δευτέρες, ξεκινώντας από τις 27 Απριλίου. Φυσικά, υπάρχουν και άλλες παραστάσεις. Περιμένουμε να δούμε την Εβδομάδα Κυπριακού Θεάτρου της Αθήνας στο Θέατρο Τέχνης, τη μουσική παράσταση Άγγελοι τα Βράδια στο Αγγέλων Βήμα αλλά και τα δυο μεγάλα θεάματα στο Badminton - το Sangre Flamenca (5-10/5) και το ιρλανδέζικοRhythm of the Dance (22-31/5).