Η Κατερίνα ‒όχι η Καινούργιου, που μας έχει τσακίσει στα σπόιλερ‒, η παίκτρια, μας το δήλωσε ότι θα είναι η επόμενη νικήτρια του παιχνιδιού. Για τον σκοπό αυτό, μας είπε, δίπλα της στέκεται ο αρχάγγελος Μιχαήλ, με τη βοήθεια του οποίου θα διώχνει τον έναν παίκτη μετά τον άλλον από το παιχνίδι. Διότι άλλη δουλειά δεν έχει ο άρχων των αγγέλων τη σήμερον ημέρα που ανά ένα λεπτό χάνονται παγκοσμίως συνάνθρωποί μας από τον φονικό ιό.
Κερδίζει η ομάδα της κι αντί να το χαρεί, θυμώνει και ξεκινάει μια αψιμαχία με τον Γιώργο, ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν μια ανθρώπινη χειρονομία. «Δεν μου αρέσει τέτοια έπαρση από την ομάδα μου» δηλώνει με ύφος καρδιναλίου, όταν πια έχουν γυρίσει στο στούντιο, που δηλαδή ούτε καν αρχηγός δεν ήταν πια. Η χαμένη ομάδα του Διονύση, με διαδικασία αποχώρησης να έπεται, ούτε καν να στενοχωρηθεί δεν μπόρεσε. Έπρεπε να ασχολούμαστε με την Κατερίνα και τον Γιώργο όλη την εβδομάδα. Attention whores, μέχρι την τελευταία τους πνοή και οι δύο.
Αυτό που μας νοιάζει είναι ότι εμείς οι παλιοί αισθανόμαστε πλέον σαν να βλέπουμε «Λάμψη», όχι «MasterChef». Και όχι τη χάι της πλευρά, με τη Βίρνα μέσα στη χλίδα, αλλά την αίσχιστη, με τον Ευλογητό.
Στα backstage cues του «Star», o Γιώργος είπε μάλιστα ότι τον είχε μόλις κουρέψει λίγο πριν και ότι απολύτως κανένα πρόβλημα δεν είχε μαζί του. Εδώ μπας και κολλάει η ατάκα της Ντέμης: «Είναι πολύ όμορφος. Μπορεί αυτό να είναι το πρόβλημα»; Δεν ξέρω τι να υποθέσω, ειλικρινά. Κι ούτε με νοιάζει.
Αυτό που μας νοιάζει είναι ότι εμείς οι παλιοί αισθανόμαστε πλέον σαν να βλέπουμε «Λάμψη», όχι «MasterChef». Και όχι τη χάι της πλευρά, με τη Βίρνα μέσα στη χλίδα, αλλά την αίσχιστη, με τον Ευλογητό. (Δεν έχω δει ούτε μία φορά στη ζωή μου αυτήν τη σαπουνόπερα, αλλά χρόνια διαβάζω τα memes από τα mikropragmata.lifo.gr του Άρη Δημοκίδη). Λες και την τσίμπησε μύγα τσε τσε κι έπαθε τσο τσο! Όλη την εβδομάδα ζήσαμε την Κατερίνα-τιμωρό. Το ένα λεπτό έλεγε στη συνέντευξη «σιχαίνομαι την έπαρση» και ενάμισι λεπτό μετά «ναι, το χρονομέτρησα» ‒ ότι η ίδια είναι πολύ ανώτερη απ' όλους τους. Καθρέφτη δεν έχει το πατάρι; Είχε την ευκαιρία να βγει έξω και δεν πήγε και, εν τω μεταξύ, τα βλέπουμε αυτά εμείς, που είμαστε σε καραντίνα δύο βδομάδες τώρα και λίγο θέλει να σπάσουμε την τηλεόραση. «Βγες, χριστιανή μου», φωνάζω στην οθόνη, «δεν θα ξαναβγείς ποτέ σου μέχρι το καλοκαίρι. Η ζωή είναι το "εδώ και τώρα"».
Σέρνει στους παίκτες ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο σε κάθε της συνέντευξη. Αναφέρω μερικούς από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε αποκλειστικά και μόνο αυτή την εβδομάδα: άξεστοι, χωρίς φινέτσα, πανηλίθιοι, χαζοί, κακοί, χωρίς τακτ, αούγκανοι, φτωχοί πνευματικά, μπιχλιάρηδες, κομπλεξικοί ‒ και δεν τα έγραψα και όλα, μόνο λίγα, σαν ένα amuse bouche. Αναρωτιέμαι μήπως έχουν έλλειψη βιταμίνης D από τον εγκλεισμό τα παιδιά. Αλήθεια! Οι περισσότεροι Έλληνες υποφέρουν από αυτό. Δεν κάνω πλάκα, κοιτάξτε το. Αλλιώς, μήπως να βάλει και η ψυχολόγος σας ένα χεράκι παραπάνω; Λέω εγώ τώρα, που μάλλον «πτωχή τω πνεύματι» θα με αποκαλούσε κι εμένα η Κατερίνα.
Αν ο Γιώργος έχει έπαρση, ο Σταυρής τι έχει; Που δήλωσε στην κάμερα ότι θα αλλάξει και θα γίνει κακός. Σκιαχτήκαμε, γιατί τον είχαμε καταλάβει για αθώο αγγελούδι μέχρι σήμερα. Θέλω να θερμοπαρακαλέσω την παραγωγή ‒ είμαστε διατεθειμένοι, όλοι οι φαν του παιχνιδιού, να πληρώσουμε για να προσληφθεί μεταφραστής για τα λεγόμενα του Σταυρή. Χάνουμε τα καλύτερα. Θα τσοντάρουμε όλοι από κάτι, με τεράστια χαρά. Αφήστε το πάνω μας.
Έχουμε καταλάβει ότι μάλλον θα το σηκώσει η Κύπρος φέτος! Μας προετοιμάσατε και με κυπριακά τραγούδια στην έξοδο των παικτών, για να ξέρουμε τι θα τραγουδάμε στον τελικό. Ντουζ πουάν και από μένα, τα είπαμε, τα συμφωνήσαμε.
Από το πρώτο masterclass που ο Μανώλης Σαρρής δήλωσε στο «Star» ότι έχει ως πουλέν του τον Σταυρή έπρεπε να το είχα καταλάβει. Γιατί, για ποιον δουλεύει ο Μανώλης, οεο; Αλλά ο ευέξαπτος και οξύθυμος χαρακτήρας του Σταυρή μας είχε πωρώσει. Τώρα που θα γίνει κακός, θα είμαστε κερκίδα. Eίναι υπόσχεση!
Ο Σταύρος έχασε για τέταρτη φορά ομαδική, με το ηθικό του ξεκάθαρα πεσμένο. Ο Ηρακλής μαζί με τη Μαρία παραμένουν κλεισμένοι μέσα από την πρώτη μέρα. Σκληρό. Όταν βλέπω τον Δήμο προτεινόμενο, στενοχωριέμαι. Η αριθμητική τον έφαγε. Θυμάστε ποιος έκανε τους λογαριασμούς στην ομαδική! Σταύρος και Ηρακλής κατάφεραν να διώξουν τον «Βίκινγκ», που πιο πολύ θα τον θυμόμαστε για το χτένισμά του παρά για τα πιάτα που έφτιαξε στο παιχνίδι.
Ο Σταύρος, που υποτίθεται ότι είναι κολλητός του, τον ψήφισε κανονικότατα, χωρίς κανένα έλεος. Κρίμα, αλλά έτσι είναι και η ίδια η ζωή, άδικη, σαν του «MasterChef». Μάλλον οι τύψεις τον τσακίσανε και αργότερα, όταν πήγε πίσω, έκανε λες και δεν θα τον ξαναδούνε ποτέ τον άνθρωπο. Αφού τα έβαλε με τον Γιώργο, ότι και καλά ήθελε να τον ρίξει ψυχολογικά, δίνοντας άκυρες συμβουλές από τον εξώστη στον Δημοσθένη, άρχισε ένα μοιρολόι που όμοιό του δεν έχουμε ματαδεί.
Και στο άλλο δωμάτιο έχασαν 2 παίκτες, αλλά παρέμειναν ψύχραιμοι. Ο Σταυρής, που έκλαιγε απαρηγόρητος, πραγματικά μας εξέπληξε. Είχαμε να τον δούμε έτσι από την ημέρα που έχασαν στη δοκιμασία του Γκολφ. Βλέπω ότι στο κρεβάτι του έχει κολλημένη μια φωτογραφία της κοπέλας του. Πόσο συγκινούμαι! Σήμερα ζούμε έναν αόρατο πόλεμο και έτσι ήταν ανέκαθεν οι κοιτώνες των πολεμιστών. Με αιθέριες υπάρξεις ‒στα μάτια του καθενός‒ νοητά και ψυχικά δίπλα τους να τους εμψυχώνουν, νοσταλγώντας τη στιγμή που θα γυρίσουν νικητές πίσω στα σκέλια των κοριτσιών τους. Μια τέτοια έχουν και οι ΗΡΩΕΣ γιατροί μας σήμερα στους φοριαμούς τους, φαντάζομαι.
Βάστα, ωρέ Σταυρή, έχετε δρόμο μπροστά σας, όπως θα έλεγε ο γερο-Δήμος στο καριοφίλι του. Ναι, καλά το καταλάβατε, είμαστε στην εβδομάδα της εθνικής μας επετείου και ποιήματα σαν το «O Δήμος και το καριοφίλι του» του Βαλαωρίτη μου έρχονται στον νου, παρακολουθώντας τους να μοιρολογούν.
Κι έν' από σας, το νιότερο, ας ανεβεί τη ράχη,
ας πάρει το τουφέκι μου, τ' άξο μου καριοφίλι,
κι ας μου το ρίξει τρεις φορές και τρεις φορές ας σκούξει
«O γερο-Δήμος πέθανε, ο γερο-Δήμος πάει».
Φτύνω, φτου φτου φτου, στην τηλεόραση τον Δήμο, που σαν να τον κλαίγανε έκαναν. Έλεος, κάπου, παραγωγούλα μας! (Ρίτσαρντ, ακούς;) Εμείς, πατρίδα μου γλυκιά, θα νικήσουμε τον σημερινό πόλεμο που ζει ο πλανήτης ολόκληρος! Να το ξέρετε, φίλοι μου. Και θα ξαναφάμε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι τον καθιερωμένο μας μπακαλιάρο της 25ης Μαρτίου! Και θα φιλιόμαστε πάλι σταυρωτά και θα αγκαλιαζόμαστε σφιχτά, και θα πίνουμε ο ένας από το ποτήρι του άλλου για να δοκιμάζουμε κρασιά.
Ζήτησα από τον λατρεμένο μου σεφ, Αλέξανδρο Τσιοτίνη, που ήταν και κριτής του Σταύρου σε προηγούμενο ριάλιτι μαγειρικής, να μας δώσει μια συνταγή για τάρτα. Το εστιατόριο του, CTC (λογοπαίγνιο με τη λέξη «σίτιση»), που βρίσκεται πίσω από το Χίλτον, έχει αποκτήσει ήδη τη διάκριση Μichelin Plate στον οδηγό της Michelin για την Αθήνα και σύντομα, χωρίς αμφιβολία, θα κερδίσει και το πρώτο του αστέρι. Εάν ο οδηγός επέτρεπε να συμπεριληφθούν εστιατόρια και εκτός Αθηνών, ο Άλεξ θα το είχε κερδίσει προ πολλού, πριν καν ανοίξει τον δικό του χώρο. Είχα την τιμή να με καλέσει τo 2015 μαζί με άλλους τρεις φίλους, μια μέρα πριν ανοίξει τις πόρτες του, για να ακούσει τη γνώμη μας. Έκανα την ευχή να πιάσει το μαγαζί και χαίρομαι που άνθησε στους τόσο δύσκολους καιρούς της κρίσης, χωρίς μάλιστα να έχει βεράντα για τραπέζια έξω! Κουράγιο σε όλους τους ανθρώπους της γαστρονομίας. Σας σκέφτομαι όλους καθημερινά.
Τάρτα από φάβα Σαντορίνης με αυγό ποσέ, τσάτνεϊ από σπετζοφάι και φρέσκια ελληνική τρούφα
(Συνταγή για 10 τάρτες)
Για τη φάβα
500 γρ. φάβα
2 καρότα σε φέτες
1 κρεμμύδι λευκό σε φέτες
1 φύλλο δάφνη
700 ml κοτόζουμο
700 ml νερό
200 ml ελαιόλαδο
1 κουταλιά πελτές ντομάτας
1 κ.γλ. πουρές σκόρδο
Σοτάρουμε το κρεμμύδι και το καρότο, προσθέτουμε τη φάβα και τη δάφνη. Σβήνουμε με τα υγρά και σιγομαγειρεύουμε μέχρι να πιει τα υγρά και να χυλώσει. Χτυπάμε στο μπλέντερ μαζί με το ελαιόλαδο και προσθέτουμε τον πελτέ και το σκόρδο. Διορθώνουμε το αλάτι και το πιπέρι.
Για το αυγό
1 αυγό για κάθε μερίδα
Μαγειρεύουμε το αυγό σε αλατισμένο νερό μαζί με λίγο λευκό ξίδι για περίπου 3 λεπτά, ώστε το εξωτερικό να είναι σκληρό, ο κρόκος όμως να παραμένει ρευστός.
Για το τσάτνεϊ σπετζοφάι
1 χωριάτικο λουκάνικο
2 κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης κομμένες μπαστουνάκια
Φρέσκο θυμάρι
3 κουταλιές της σούπας ξίδι από παλαιωμένο βαλσάμικο
Ελαιόλαδο
1 λευκό κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές φέτες
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο σε ελαιόλαδο. Προσθέτουμε τις κόκκινες πιπεριές, το λουκάνικο και το θυμάρι. Τσιγαρίζουμε για 5-6 λεπτά και σβήνουμε με το ξίδι. Αφήνουμε να πάρει ουσιαστικά μια βράση και αφαιρούμε από τη φωτιά.
Διορθώνουμε τη γεύση με αλάτι και πιπέρι. Για το σερβίρισμα, γαρνίρουμε με ελληνική τρούφα σε φέτες.
Για 10 τάρτες διαμέτρου 15 εκ. η καθεμία
480 γρ. βούτυρο
980 γρ. αλεύρι
150 γρ. πούδρα αμυγδάλου
200 γρ. αυγά
20 γρ. αλάτι
40 γρ. ζάχαρη άχνη
Τοποθετούμε όλα μαζί τα υλικά στον κάδο του μίξερ. Δουλεύουμε μέχρι να ενσωματωθεί το βούτυρο και να δημιουργηθεί ένα ομοιογενές ζυμάρι. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε στο ψυγείο για 12 ώρες να ξεκουραστεί. Στρώνουμε όμορφα τις φόρμες και ψήνουμε με κάποιο βάρος από πάνω, όπως κεραμικά φασόλια, στους 160 βαθμούς, για 10 λεπτά.
Βλέπουμε στη φωτογραφία ότι ο σεφ Τσιοτίνης έχει σπάσει την τάρτα, πριν ακουμπήσει πάνω της τη φάβα και όλα τα υπόλοιπα υλικά. Αντίστοιχα συναρμολογούμε κι εμείς το πιάτο, αφήνοντας τη φαντασία μας ελεύθερη να καλπάσει!
—————————————————
Ξεκινάει το Mystery Βox και χαίρομαι που βλέπω επιτέλους λίγο μαγειρική. Όταν κέρδισε ο Κώστας, αλήθεια σας λέω, βγήκα στο μπαλκόνι και χειροκρότησα, σαν να ήταν Κυριακή και ακολουθούσα τις οδηγίες της πρώτης μας κυρίας. Τον πάω τρελά ως τύπο τον Κώστα. Έχει τη μαγειρική αντίληψη που αγαπώ. Λιτή, αλλά μοντέρνα, με σεβασμό στις ρίζες του. Διακρίνω μέσα του μια μαγειρική αρμονία και αισθητική που ξεκάθαρα έχει γεννηθεί με αυτή, απλώς είναι ακόμα στο κουκούλι. Είναι ο μόνος που δεν τρώει τοστάκι με ζαμπόν κασέρι στο πρωινό. (Ναι, για εσάς τους Σαλονικείς πήγαινε αυτό, που όλα τα κίτρινα τυριά τα λέτε κασέρια). Η δημιουργικότητά του στα πιάτα βγάζει μια ευφυΐα που ξεκάθαρα τη διασκεδάζει, και εκείνος και εμείς. Κάτι που δεν διακρίνω στα πιάτα του Μπέλλου. Ήδη τα βαριέμαι.
Δυστυχώς, ο Κώστας, αν και σημερινός νικητής, αποκλείω να προχωρήσει. Είναι πολύ ευαίσθητος για να αντέξει. Απλώς λιώνω στα γέλια με το τρολάρισμα που κάνει. Στα backstage είπε ότι πονάει το χέρι του. Τενοντίτιδα νόμιζα ότι είχε, αλλά είπε μετά, σε συνέντευξη στο «Star», ότι πονάει μέχρι ψηλά στον ώμο και καταλαβαίνω ότι έχει πειραχτεί και ο υπερακάνθιός του. Έκανε εξαιρετικά που δεν μαγείρεψε και έμεινε στο πατάρι. Ας εκμεταλλευτεί κάθε λεπτό ξεκούρασης για να γιάνει ο μυς του. Τους κοιτούσε από πάνω, με αληθινή αγωνία, τους εκλεκτούς του. Το έβλεπα στα μάτια του. Του έχω δώσει σε προηγούμενο άρθρο τη συμβουλή να γίνει σεφ σκάφους. Επιμένω. Θα θριαμβεύσει και θα φτάσει να κερδίσει τον αντίστοιχο διαγωνισμό που γίνεται κάθε χρόνο!
Ο σεφ Κουτσόπουλος πετσόκοψε εντελώς τον Ηλία στο τελευταίο επεισόδιο και τα σοσιαλομύδια πήραν φωτιά. Συγκεκριμένα, όταν ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος έκρινε το πιάτο του, λέγοντας πως περιμένει κάτι πιο δημιουργικό και ο Ηλίας ανταπάντησε ότι μέσα σε 45 λεπτά δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο, αν και θα το ήθελε. Τότε ο κριτής «βγήκε από τα ρούχα του» και απασφάλισε. Με αγάπη είπε ότι μιλάει ο σεφ, αλλά εμείς δεν τη νιώσαμε.
Να πω κι εγώ τη γνώμη μου; Διότι γι' αυτό με έχει εδώ ο δικός μου διευθυντής. Για να εκφράζομαι. Εσείς, σεφ, πετάξτε τη στα σκουπίδια.
1.
Σας καταλαβαίνω ότι θέλετε τους παίκτες να στύψουν το μυαλό τους για να ανέβουν επίπεδο. Δεν ξέρω, βέβαια, εάν θεωρείτε εσείς, σεφ, τη σπασμένη τάρτα του Άλεξ καινοτόμα. Εγώ, φυσικά, ΝΑΙ.
Καινοτόμο θεωρώ, γενικά, ένα πιάτο που εάν το έδειχνα στη γιαγιά μου, θα το χλεύαζε. Η χλεύη πάντα μόνο τον δικό μας ναρκισσισμό υπηρετεί, να το ξέρετε. Eίναι αξίωμα αυτό. Γιατί εάν της έδινα μια σάλτσα ντομάτα που είχε μέσα σωστά βαλμένη την ξανθάνη, δεν θα χαμπάριαζε καμία καινοτομία. Το πόσες φορές τις τρώμε «ξανθανιασμένες» τις σάλτσες πλέον το ξέρετε καλύτερα από εμένα, σεφ. «Μμμμμ», θα αναφωνούσε! Το επόμενο λεπτό, εάν της εξηγούσα ότι τρώει γλιτσιασμένα φύκια της Άπω Ανατολής, θα το έφτυνε και η ροχάλα θα πήγαινε πιο μακριά και από την απόσταση που διανύει ο κορωνοϊός.
Ναι, την ξανθάνη που χρησιμοποιείτε κατά κόρον στις δοκιμασίες αντιγραφής και μετά κοροϊδεύετε τους παίκτες όταν τη βάζουν στα πιάτα τους. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο; Ειρωνεύεστε τον Ηρακλή που δοκίμασε να την προσθέσει στην πατισερί και του λέτε ότι αφήνει γλίτσα. Μη με αναγκάσετε να ονομάσω τα πιάτα στα οποία την έχετε χρησιμοποιήσει στο παιχνίδι, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, αλλά τα έχουμε δει! Ήδη, έχω τις πρώτες μου φίλες να με ρωτάνε σε ποιο σούπερ μάρκετ μπορούν να την αγοράσουν. Γιατί τη συμπεριλάβατε στο πάντρι, αφού δεν σας αρέσει να τη χρησιμοποιούν; Για εσάς, λέω, προσωπικά, που οργανώσατε το πρωτότυπο πάντρι τότε που νίκησε ο Άκης.
Κάντε, έστω και τώρα, την αυτοκριτική σας δημόσια, τώρα που όλοι θα κληθούμε τελικώς να σώσουμε την ελληνική γαστρονομία. Αλλιώς είναι να λες στο παιδί σου, εξ αίματος ή όχι ποσώς ενδιαφέρει εδώ: «Ξέρεις, εγώ έκανα λάθος γιατί χρησιμοποιούσα ξανθάνη και χάθηκε η αληθινή γεύση της σάλτσας της γιαγιάς μου, αλλά τώρα το έχω χιλιομετανιώσει και δεν θέλω κι εσύ, παιδί μου, να την πατήσεις όπως εγώ».
2.
Η Μαρία είχε απόλυτο δίκιο που δήλωσε ότι η δοκιμασία ήταν κομμένη ραμμένη στα μέτρα των ανδρών. Συνεχίστε έτσι, με τον μισογυνισμό σας τούμπανο. Ευτυχώς, η παίκτρια, πολεμίστρια με τσαγανό, χαίρομαι που σας το υποδεικνύει. Ξεκάθαρα θέλατε να βγάλετε τον Σταύρο μπροστά ‒ τους λόγους σας δεν τους ξέρουμε. Εμείς πάλι, που βλέπουμε τον ιδρώτα του να πέφτει στάλα στάλα και να αλατίζει με τον πιο φυσικό τρόπο το πιάτο του, ανατριχιάζουμε σαν να μας κάνουν προκαταρκτικά από κινέζικο βασανιστήριο, παρόμοιο με αυτό που βιώνουμε σήμερα. Έχετε κάνει το πανελλήνιο να σιχαίνεται να πάρει ντελίβερι. Εγώ, καθώς αντιλαμβάνεστε, φαντάζομαι, δεν έχω πάρει ούτε μία φορά στη ζωή μου ντελίβερι. Μου αρέσει το βρόμικο ζωντανό. Συμβουλέψτε τον να γίνει τηλεοπτικός σεφ. Το έχω ξαναγράψει, αλλά για άλλους λόγους. Επίσης, πείτε του ότι τα κάθετα ριγέ δεν αδυνατίζουν. Έχει καταρριφθεί ο μύθος.
3.
Ενοχλεί που συνεχώς μιλάτε για τον Διονύση λες κι είναι 80+ χρονών. Δίνετε λάθος παράδειγμα στην κοινωνία με ανελέητο ageism. Ο άνθρωπος είναι νεότατος, μόλις 54 ετών, και το να σας ακούω να γελάτε χωρίς να διορθώνετε κανέναν, σαν μέντορες που υποτίθεται ότι είστε, είναι μεγάλο φάουλ! Σας βλέπει σχεδόν το μισό τηλεοπτικό κοινό, αλλιώς δεν θα με πείραζε.
4.
O Ηλίας είναι σαν τον χαφιέ που κρυφοκοιτάζει από το παράθυρο για να τσεκάρει εάν βγαίνουν από την πολυκατοικία περισσότερα από 2 άτομα, που είναι το επιτρεπτό όριο. Αυτό όμως το ξέρουμε εμείς, που βλέπουμε συνεντεύξεις και cues! Εσείς υποτίθεται ότι δεν βλέπετε τίποτε από αυτά που βλέπουμε εμείς, όπως και οι παίκτες δεν βλέπουν τίποτε από αυτά που λένε οι υπόλοιποι. Συνεπώς, δεν καταλαβαίνω ούτε με σφαίρες τη συμπεριφορά σας. Έχετε δύο μέτρα και δύο σταθμά στο επεισόδιο. Και όχι, δεν είστε οι τρεις σας μόνο, σεφ. Δεν είναι τα παιδιά χαζά ούτε κι εμείς, που σας παρακολουθούμε πιο πιστά και από τον Τσιόδρα κάθε απόγευμα στις έξι.
Σας προτρέπω να παρακολουθήσετε το έργο «The story of us» με τον Μπρους Γουίλις και τη Mισέλ Πφάιφερ. Στο έργο, στο συζυγικό κρεβάτι δεν είναι μόνο το ανδρόγυνο που μιλάει. Ακόμα τέσσερα άτομα είναι ξαπλωμένα εκεί. Απλώς είναι μέσα στο κεφάλι τους.
5.
Ο Βαρθαλίτης ξεκάθαρα σας γλείφει, σεφ. Το βλέπουμε, δεν είμαστε τυφλοί. Εσείς, από τη μεριά σας, κανακεύετε την Κατερίνα. Αυτό πια κι αν βγάζει μάτι. Της είπατε επί λέξει ότι την «αγαπάτε» στο επεισόδιο. Εμείς τι φταίμε; Το είδα ξανά και ξανά για να βεβαιωθώ! Λες και μοναδικός σας στόχος ήταν να την καθησυχάσετε με κατευναστικό χάιδεμα αυτιών, του τύπου «μπράβο, κοριτσάρα μου, εσύ κάνεις το σωστό, οι άλλοι είναι ανεγκέφαλοι». Το πιάτο με το οποίο τη βγάλατε μπροστά στα καλύτερα ήταν εντελώς άκυρο. Γελάω, καθώς δεν πρόκειται εύκολα να ξαναδεί πλέον ρόνερ στη ζωή της βγαίνοντας, λόγω της τωρινής κατάστασης. Τόσους μήνες εκεί μέσα και δεν έχει μάθει να ψήνει ένα φιλέτο κανονικά. Στην περιγραφή του πρώτου της πιάτου έγραφε, μεταξύ άλλων, «Μους από παντζάρι». Ούτε που το είδαμε! Κάτω από την πορσελάνη το είχε κρύψει;
Έστειλα τις φωτό σε φίλο μου που δεν έχει δει κανένα «MasterChef», δεν έχει καν τηλεόραση στο σπίτι του. Αλλά ξέρει πολύ καλά να μαγειρεύει. Ήθελα να είμαι σίγουρη ότι δεν με έχει επηρεάσει το ριάλιτι κομμάτι του παιχνιδιού. Μου είπε, επί λέξει, ότι δεν θα έβαζε στο στόμα του κανένα από τα δύο πιάτα της. Αντίθετα, το ανοιξιάτικο πιάτο του Ηλία, που μόνο κρέπα μερέντα με φράουλα δεν ήταν, του άρεσε πολύ και θα χαιρόταν να μας το σερβίρουν, αν κάποτε ξαναβγούμε, για να γιορτάσουμε την άνοιξη!
Ο ρόλος του μέντορα σε ένα ριάλιτι είναι, πάνω απ' όλα, να είναι δίκαιος. Αλλιώς, εύκολα χάνεται η μπάλα. Διότι οι παίκτες είναι εγκλωβισμένοι στους τέσσερις τοίχους ενός στούντιο και δεν είναι καθόλου ανθρώπινο όλο αυτό.
————————————————-
Τις τρεις χειρότερες προσπάθειες στο τεστ δημιουργικότητας, σύμφωνα πάντα με την κρίση των καταξιωμένων σεφ και κριτών του «MasterChef», είχαν ο Τζον, ο Ηρακλής και ο Ιωάννης. Οι τρεις παίκτες είναι υποψήφιοι προς αποχώρηση, όμως ο Ιωάννης έχει την ευκαιρία να «σωθεί», καθώς έχει στην κατοχή του την πολυπόθητη «Mastercard». Πόσο θα θέλαμε να έχουμε κι εμείς όλοι μας μια τέτοια σήμερα!
