Ήταν μια περίεργη χρονιά. Στη εποχή της μεγάλης κρίσης, πολλοί επένδυσαν στα μπαρ. Η φάση μετατοπίστηκε από τα μεγάλα μπαρ, τις μετακλήσεις διάσημων DJs και τα flamboyant μαγαζιά στα μικρά μέρη. Αυτό που διαφαινόταν τα τελευταία τρία χρόνια έγινε πια πραγματικότητα. Το μπαρ είναι το νέο χρηματιστήριο. Όλοι θέλουν να επενδύσουν σε ένα. Και ειδικά στο ιστορικό κέντρο. Το Drunk Sinatra της Θησέως κατάφερε να επιτύχει το απόλυτο crossover του κέντρου, συγκεντρώνοντας στα λίγα τετραγωνικά του ένα ιδιότυπο κράμα ανθρώπων που μέχρι πρότινος έβγαιναν στη Σκουφά και τον νέο- χίπστερ που θέλει να ξεφύγει από τη βαρετή πραγματικότητα των συνηθισμένων στεκιών. Το Υπερωκεάνιο, στη στοά της Περικλέους (λίγο πιο κάτω από τη Θησέως), μάζεψε τον κόσμο που έμεινε μετέωρος ύστερα από το κλείσιμο του Pop (το οποίο θα ανοίξει ξανά οσονούπω με άλλο όνομα και παρόμοιο concept). Το Osterman πίσω από την πλατεία της Αγίας Ειρήνης ήταν το πρώτο μαγαζί που κατάφερε να φέρει στην Αθήνα την ατμόσφαιρα των grand cafés που έχουμε δει στη Βιέννη, στο Παρίσι ή στην Πράγα. Τεράστια μπάρα από κασσίτερο, σεπαρέ με το κλασικό πράσινο φωτιστικό, η ατμόσφαιρα του παλιού υφασματάδικου του Συμεωνίδη πανταχού παρούσα και ένα ετερόκλητο κοινό. Το Βοοze συνέχισε να εξαπλώνεται σαν αμοιβάδα, ανοίγοντας ένα μεζεδοπωλείο και μια μπιραρία στο τεράστιο complex που έχει εγκαθιδρύσει στο τρίγωνο Κολοκοτρώνη–πλατεία Αγίας Ειρήνης. Το Komma της Μαυροκορδάτου έδωσε ζωή σε έναν «νεκρό» πεζόδρομο και συγκέντρωσε στα decks του την enfant gaté των DJs του κέντρου, το Key ξεκίνησε δυναμικά τη φετινή σεζόν με πολύ καλά πάρτι (Untitled, Laternative κ.λπ.) και τον Γιάννη Στάνκογλου κάθε Δευτέρα στα decks, το Κολοκοτρώνη 9 μεταμορφώθηκε σε ένα καταπληκτικό κοκτεϊλάδικο με τη συνδρομή του Σπύρου Αντωνόπουλου (ένας από τους καλύτερους μπάρμαν στην Αθήνα), η Cantina Social έδειξε φέτος τη δυναμική της με μερικά πολύ καλά πάρτι (και μάζεψε πολύ κόσμο), τo Jarmusch της Μπενάκη, με τα υπέροχα γραφιστικά του γραφείου You & I στους τοίχους και την εκλεκτική μουσική, θυμίζει κάτι από Νέα Υόρκη, ενώ το Heteroclitο στη συμβολή των οδών Πετράκη & Φωκίωνος (απέναντι από τη Μητρόπολη) μάζεψε όσους αγαπούν το κρασί και τα τυριά, συστήνοντας ένα concept (φτηνά ελληνικά κρασιά, ελληνικά προϊόντα) που έκανε τη διαφορά. Η ουρά αναμονής τα καλά βράδια είναι ακόμα μεγάλη και έχει ξεπεράσει τον ενθουσιασμό της πρώτης εντύπωσης. Το Use της πλατείας Καρύτση το γκρεμίσαμε το προηγούμενο Σάββατο. Σε τι θα μεταμορφωθεί, είναι ένα ερώτημα. Το six d.o.g.s. ανάρτησε μια αλά Broadway πινακίδα στην Αβραμιώτου και πήρε δικαιωματικά τη θέση των μεγάλων κλαμπ του παρελθόντος, διοργανώνοντας τα σημαντικότερα techno parties της σεζόν (η εικόνα των clubbers του d.o.g.s στις εννιά το πρωί να χορεύουν παραζαλισμένοι στον δρόμο είναι χαρακτηριστική), ενώ από το gig space του πέρασαν οι περισσότερες ελληνικές μπάντες που αξίζουν σήμερα.

Parties, live, DJ sets!

Η ομάδα των Arte Fiasco αντιλήφθηκε πολύ σωστά τη νέα κατάσταση των συναυλιών –χαμηλό εισιτήριο, ονόματα που δεν έχουν παίξει ποτέ στην Αθήνα– και ανέτρεψαν εν μιά νυκτί τα στερεότυπα των μεγάλων συναυλιακών εταιρειών που είναι ακόμα κολλημένες στους δεινόσαυρους και στις εύκολες λύσεις. Οι Amateur Boyz, αφού πειραματίστηκαν με το Λάμδα (που μάλλον δεν τους βγήκε), επέλεξαν την ασφάλεια του six d.o.g.s και έχουν διοργανώσει μέχρι στιγμής 2-3 πολύ καλά πάρτι. Οι Yes It Does! Sure It Does! συνέχισαν και αυτοί με επιτυχία τα κινητά τους πάρτι με καλούς DJs από το εξωτερικό. Το Χαλάνδρι, εκμεταλλευόμενο την άρνηση πολλών κατοίκων των βορείων προαστίων να κατέβουν στο κέντρο (λόγω πορειών, επεισοδίων, πρόβλημα παρκινγκ κ.λπ.), έχει μεταμορφωθεί σε ένα νέο ιστορικό κέντρο, με μπαρ που θυμίζουν αυτά του Συντάγματος. Το Σπίτι του κουαρτέτου Παπαϊώαννου (Synch), Καρναβά (Synch), Φεράρα (Αμπάριζα), Παπαδημητρόπουλου (Wasted Youth), κρυμμένο σε μια αυλή (η οποία απέκτησε πρόσφατα και στέγη), έκανε την εναλλακτική διαφορά με διακόσμηση που ισορροπεί μεταξύ vintage και industrial, μια καταπληκτική κάβα με σπάνια ποτά και τον Γιάννη Κοροβέση στο μπαρ να φτιάχνει απίστευτα κοκτέιλ. Μεγάλη επιτυχία και το Ctalin στην πλατεία, με diy διακόσμηση και φανκ/σόουλ μουσικές, που συγκεντρώνει και σχετικά πιο mainstream κόσμο.

Πιο βόρεια, στο Μαρούσι, το White Monkey έφερε λίγο indie αέρα στο γενικά αδιάφορο nightlife της περιοχής, δίνοντας ένα κυριακάτικο residency στον Dear Quentin, ενώ στη νέα πιάτσα της Νέας Ερυθραίας άνοιξε πριν από λίγες εβδομάδες το Mouky Cocktail bar, με τον Λευτέρη Κεφαλά (Red FM) να παίζει όλο το φάσμα του ροκ. Ακόμα πιο βόρεια (για την ακρίβεια 504 χιλιόμετρα), στη Θεσσαλονίκη, οι νύχτες είναι καλύτερες από ποτέ, με την πιάτσα της Βαλαωρίτου (Άνω Λαδάδικα κατ' άλλους) να κρατάει τα σκήπτρα, με δεκάδες μπαρ σε όλα τα στενάκια της περιοχής. To sui generis La Doze είναι ίσως από τα πιο ωραία μαγαζιά της χώρας (και στο Βερολίνο αν ήταν, θα ήταν από τα πιο ωραία). Έχει ωραία μπάρα, ένα δωμάτιο με μπιλιάρδο, γκαλερί στον επάνω όροφο, φτηνά ποτά και μιλιούνια κόσμου, το Coo είναι το πιο ζωντανό και δραστήριο μπαρ της πόλης, με σούπερ μουσικές (indie/ electronica), ενώ στο υπόγειό του διοργανώνει και live (έχουν παίξει από τους KVB και τους Sic Alps μέχρι τους Αθηναίους A victim of Society). Λίγο πιο κάτω, στα τείχη του Τοπ Χανέ, άνοιξε το Cocktail Bar με industrial αισθητική και σούπερ δυνατά κοκτέιλ, ενώ από τα decks του έχουν περάσει οι καλύτεροι DJs της πόλης, αλλά και ξένοι, όπως ο Kid Loco. To Καντίνα Τροπικάνα, χωμένo μέσα στη Στοά Κολόμβου, εκεί που κάποτε ο Ιταλός μάγειρας Τζουζέπε Κολόμπο διατηρούσε τη δική του καντίνα για να ταΐζει τους εργάτες της περιοχής, παίζει μουσικάρες, ενώ διοργανώνει και live μέσα στη Στοά ή έξω στην αυλή, καθώς και προβολές ταινιών και θεατρικές παραστάσεις. Από τα πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ είναι αυτό του γιου του ανέμου (των πικάπ) Tony the beat με τον EnTron, που στήνουν πάρτι με μουσικές από minimal wave μέχρι proto-techno και space disco, ενώ στον indie τομέα οι NEW ART RIOT (Christos M. & Thodoris K.) περιοδεύουν στα μπαρ με σούπερ κιθάρες, προβολές και μια ατμόσφαιρα που θυμίζει '90s. Τέλος, το φετινό Reworks Festival αψήφησε την κρίση και διοργάνωσε την καλύτερη εκδοχή του, μετακινώντας όλο το line up σε νέο χώρο (Μύλος) και κάνοντας πολλούς Αθηναίους να ανηφορίσουν για να δουν live τον αυτοκράτορα Nicolas Jaar (ο οποίος ήταν εκπληκτικός).

_______________________________

4 Ωραία μπαρ της Επαρχίας

Facebook Twitter

Το 01 στην Κόρινθο θα μπορούσε να βρίσκεται στην πλατεία Αγίας Ειρήνης στο Μοναστηράκι ή απέναντι από την art gallery Carlier Gebauer στο Βερολίνο και είναι ένα ολοκαίνουργιο μπαρ, σχεδιασμένο από την Dezone interior με up- cycling διαδικασίες. Καταπληκτικές μουσικές, πεντακάθαρα ποτά, σούπερ κοκτέιλ και ένας καλός λόγος για να ταξιδέψεις 100 χιλιόμετρα.

Το Luna Lounge στην Καλαμάτα είναι ένα από τα πιο ωραία μπαρ στην Ελλάδα και μια μίνι αντιγραφή ενός θρυλικού μπαρ του Σικάγο από τη δεκαετία του '30, με σούπερ κοκτέιλ, σπιτικά μπέργκερ και ένα εκπληκτικό κελάρι, ενώ τα κυριακάτικα brunch που εγκαινίασε πριν από έναν μήνα σπάνε ταμεία.

Το Moshpit στη Λάρισα είναι το εναλλακτικό μπαρ που έλειπε από την πόλη και μαζεύει όσους έχουνε μούσια, φοράνε καρό πουκάμισα και ταξιδεύουν στο Βερολίνο, ενώ κάνει συχνές μετακλήσεις DJs από την Αθήνα, όπως ο Μιχάλης Δέλτα κ.ά.

Το Mod στη Ρόδο είναι ένα indie ποτάδικο που παίζει μουσική αποκλειστικά από βινύλια, με τον DJ (και ιδιοκτήτη) να είναι μεγάλος φαν των Black Keys.