Συμφωνώ με όσα λέτε. Κι όταν διαβάζω εξομολογήσεις κατά των αγενών ηλικιωμένων μία σκέψη μού 'ρχεται στο μυαλό: "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά". Κάποτε όλοι μας -αν είμαστε τυχεροί- θα περπατήσουμε σ' αυτά τα παπούτσια, γεροντάκια με αρθριτικά και πόνους σ' ολόκληρο το σώμα.Και για όσους λένε ότι ο κάθε ηλικιωμένος γυρνά από το καφενείο. Γούστο του και καπέλο του, θα σας ρωτήσει για να του δώσετε την άδεια; Αυτό δηλ. είναι μεμπτό και κατακριτέο; Ο κύριος αυτός που -ας υποθέσουμε όλως αυθαιρέτως- γυρνά από το καφενείο, έχει δουλέψει σ' όλη του τη ζωή, έχει πληρώσει φόρους, έχει δημιουργήσει ό,τι ήταν να δημιουργήσει και στα στερνά του, μαγκιά του να πάει και στο καφενείο. Λες και του έχουν απομείνει ένας σκασμός διασκεδάσεις κι απολαύσεις και δεν ξέρει τι να πρωτοδιαλέξει. Καλύτερα να τον έχουμε κλεισμένο στο σπίτι για να μην πιάνει τσάμπα ζωτικό χώρο, ε;Όσο για την καραμέλα -άλλη αυθαιρεσία κι αυτή- ότι οι ηλικιωμένοι ευθύνονται για την κρίση, πάτε καλά; Δεν ξέρω τι συμβαίνει στα δικά σας σπίτια και τις οικογένειες, αλλά οι δικοί μου άνθρωποι δούλεψαν σκληρά, υπήρξαν έντιμοι και όταν ήρθε ο καιρός της συγκομιδής κι ανάπαυσης, τους πήραν και τα σώβρακα, ψαλιδίζοντας τις συντάξεις τους για τις οποίες δούλευαν μια ζωή και τις είχαν πληρώσει χρυσές. Ωραίος συλλογισμός! Ο παππούς έφερε την κρίση = δεν του παραχωρώ τη θέση μου στα ΜΜΜ. Αυτή η λογική το μόνο που κατορθώνει να καταδείξει είναι ότι, αν ο παππούς είναι μια φορά απαράδεκτος κι ένοχος, εσείς σίγουρα ακολουθείτε τα χνάρια του και είστε ήδη χειρότεροι. Άντε γεια!
26.10.2018 | 00:06
Δεν το βρίσκω σωστό.
Καμιά φορά διαβάζω εξομολόγηση για την τρίτη ηλικία που νευριάζουν νέοι άνθρωποι επειδή οι παππούδες και οι γιαγιάδες περιμένουν να σηκωνόμαστε για να κάθονται αυτοί στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας. Μιλάνε για 70 και 80 χρονών ανθρώπους, εμείς είμαστε νέοι και όταν δουλεύουμε 10 ώρες κάνουμε τους πεθαμένους. Όταν είσαι σε τόσο μεγάλη ηλικία η ζωή από μόνη της αποτελεί κούραση, θα το διαπιστώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας. Αυτοί οι άνθρωποι στη συντριπτική τους πλειοψηφία όταν ήταν νέοι δείχνανε σεβασμό σε όλους τους μεγαλύτερους πόσο μάλλον όταν κάποιος ήταν 70 και 80. Αυτοί σηκωνόταν όταν ήταν στην ηλικία μας όσο κουρασμένοι και να ήταν, δεν τους περνούσε από το μυαλό να κρίνουν τους παππούδες. Έτσι είχαν μάθει, ότι οι νεότεροι σηκώνονται για τους μεγαλύτερους. Αν τους ρωτούσες εκείνα τα χρόνια σίγουρα θα σου λέγανε ότι όταν οι ίδιοι γεράσουν θα δέχονται την ίδια συμπεριφορά από τους νεότερους πλέον. Αλλά τώρα είμαστε εμείς που αν εργαστούμε όπως όλος ο κόσμος θεωρούμε ότι δουλέψαμε πάρα πολύ βαριά και κριτικάρουμε τον παππού που θέλει να καθίσει αναφέρουμε και υποτιμητικά το καφενείο του. Ο παππούς αυτός θυμάται ίσως ότι στα νιάτα του και 12 και 14 ώρες να είχε δουλέψει σηκωνόταν να καθίσει κάποιος ηλικιωμένος άνθρωπος. Εμείς λειτουργούμε εγωιστικά και δεν ντρεπόμαστε να καθόμαστε οι ίδιοι και δίπλα να στέκεται όρθιος ένας άνθρωπος με παραπάνω από τα διπλά μας χρόνια.
11