ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επίσης να συμπληρώσω κάτι επειδή είναι ουσιώδες κι επειδή συνήθως η κλισεδολογία καταλήγει να αφαιρεί πλήρως τις λέξεις από τα νοήματά τους. Αναφέρεις "Το μόνο απο αυτά που στέκει ειναι πως πραγματι της λέω υπερβολικά πολλά σ'αγαπω, μ'αρεσεις, σε θέλω. Πηγή: www.lifo.gr"Αυτό δεν στο είπαν οι σχολιαστές στην εξομολόγησή ΣΟΥ, το τσίμπησες από την άλλη εξομολόγηση της κυρίας που την ελκύει ο 50χρονος συνάδελφος και λέει αυτολεξεί " μ αγαπάει και με φροντίζει, αλλά εμένα δυστυχώς μου φύγει φύγει το ενδιαφέρον από τότε που κάναμε παιδί. Ίσως φταιει το ότι μου λέει καθημερινά σ αγαπώ? Όταν τ ακούς και συνέχεια μετά από κάποια στιγμή δε σου κάνει αίσθηση. Πηγή: www.lifo.gr"Επειδή η παραπάνω δήλωση κάνει γκελ στην κλισεδιά "παίρνω τον άλλον για δεδομένο", να το αποδομήσω λίγο για να δεις ότι αυτό ΔΕΝ ισχύει στην περίπτωσή σου. Η κυρία που έχει ενθουσιαστεί με τον 50χρονο δεν έχει ενθουσιαστεί επειδή της λέει ο δικός της πολλά σ'αγαπώ και την έχει "καλομάθει", αλλά επειδή έκαναν παιδί και "κατακάθισαν" στον εντελώς ντεκαυλέ ρόλο του γονιού (αντί των παθιασμένων εραστών) και θέλει να ξανανιώσει την αδρεναλίνη του ενθουσιασμού των πρώτων σταδίων του έρωτα: τις πεταλούδες, το μ'αγαπά-δεν μ'αγαπά, το να αναλύει κάθε βλέμμα και κάθε χαμόγελο με τις ώρες κλπ κλπ. Θέλει να δραπετεύσει από την βαρετότατη καθημερινότητα του να έχεις ένα 2χρονο νιάνιαρο να ουρλιάζει και να απαιτεί και να τρέχουν οι λογαριασμοί και τα supermarket. Συνήθως γι'αυτούς τους λόγους κερατώνουν οι άνθρωποι, βαριούνται, θέλουν συναισθηματική επιβεβαίωση ότι είναι ακόμη ερωτικά, ποθητά όντα με ερωτικές επιθυμίες και δεν έχουν μπει ακόμα στον τάφο. Στην δική σας περίπτωση αυτά ΔΕΝ ισχύουν, με βάση τα δεομένα που μας λες. Τα παιδιά σας είναι μεγάλα, η καθημερινότητα έχει βρει τον τρόπο να είναι αποδεκτή και να μετουσιωθεί σε μια σχέση αγάπης κι αλληλοσεβασμού, δεν είναι η αλλαγή καλουπιού που ενοχλεί. Αυτό που ενοχλεί προφανώς είναι ότι δεν τα βρίσκετε στο σεξ! Και πιθανότατα δεν τα βρήκατε ποτέ στο σεξ αλλά δεν είχες δώσει την απαραίτητη βαρύτητα. Η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι τραγικά καταπιεσμένη και δεν το συνειδητοποιεί ο μέσος άντρας. Μια γυναίκα χρειάζεται τα περιφερειακά (φλερτάρισμα, λουλούδια, επιβεβαίωση, χαλάρωση κλπ) για να ξεμπλοκάρει ο εγκέφαλος και να πει "ναι, θέλω να γ@μηθώ" επειδή της έχουν ακριβώς πιπιλήσει τον εγκέφαλο ότι οι "καλές κοπέλες" δεν ενδιαφέρονται για το σεξ, είναι πιο συναισθηματικες, πιο έτσι, πιο αλλιώς. Μαζί με αυτό το κολοσσιαίο μπλοκάρισμα, που δυσκολεύεσαι να εννοήσεις ακριβώς επειδή είσαι άντρας και πάντα σε ενεθάρρυναν να εκφράζεσαι σεξουαλικά όπως ακριβώς το νιώθεις, από παιδί, έρχεται και το μπλοκάρισμα του λεγόμενου "οργασμικού κενού". Άμα δεν περνάει καλά, η γυναίκα, επί μακρό διάστημα, πώς στο καλό θα θέλει και θα επιδιώκει σεξ; Εσύ άμα κάνεις μια δραστηριότητα που δεν σου προσφέρει τίποτα, κάποια στιγμή δεν την παρατάς; Ποιός ο λόγος να επιμένεις; Επομένως η γυναίκα σου έχει μπλοκάρει. Για το πρώτο μπλοκάρισμα, αν είναι μιας κάποια ηλικίας, κι εφόσον είναι και παντρεμένη και ξέρει εκ των ένδον το πώς πάνε οι σχέσεις, έχει ήδη ξεμπλοκάρει εγκεφαλικά και ξέρει ότι δεν είναι κακό να θέλει σεξ. Το δεύτερο μπλοκάρισμα είναι που την παιδεύει. ΠΩΣ στο καλό να επιτύχει οργασμό μαζί σου; Παίρνω δεδομένο ότι μόνης της το πετυχαίνει, ειδικά επειδή ακριβώς είναι μιας κάποιας ηλικίας, όχι καμμιά εφηβη. Η μέση γυναίκα θέλει περίπου κανα 5λεπτο για να χύσει μόνη της. Μπορεί και 3λεπτο αν έχει ερωτικό ερέθισμα! Δεν είναι δηλαδή ότι είναι πυρηνική φυσική. (Αφού αναρωτιέσαι αν χύνει, σου λέω εγώ ότι σίγουρα δεν χύνει! Αλλιώς πίστεψέ με, δεν θα ξεκόλλαγε από πάνω σου, όπως δεν ξεκολλάω εγώ από τον άντρα μου και το επιδιώνω συνεχώς, παντού και πάντα, όσο κουρασμένη κι αν είμαι.)Επομένως μην "πιάνεσαι" σε βολικές εξηγήσεις ότι "είσαι πολύ καλός μαζί της και σε παίρνει δεδομένο" επειδή της δείχνεις την αγάπη σου (αυτό είναι πολύ σέξυ, να δείχνεις την αγάπη σου!) και τάχα μου έχει χάσει για τον λόγο αυτό το ερωτικό ενδιαφέρον της, επειδή το ζήτημά σας είναι σοβαρό, βαθύ και μακροχρόνιο και απαιτεί συντονισμένη και ψαγμένη λύση αν πρόκειται τελικώς να επιλυθεί. Προσπάθησε, πρέπει να δουλέψεις.

Και οργασμό να έχει δεν σημαίνει κάτι. Ύπαρχουν γυναίκες που έρχονται σε οργασμό πολύ εύκολα είναι δεν είναι καλή η εμπερία. Μπορεί να κάνεις σεξ και να μην τελειώσεις και να περάσεις καλύτερα από ότι μια άλλη φορά που τελείωσες...

Πράγματι, στον τρίτο καφέ είμαι. :) (Θα πιώ άλλον έναν το απόγευμα νωρίς). Τα κατεβατά τα γράφω, και μου βγαίνουν αυθόρμητα σαν χείμαρος, όταν θεωρώ ότι υπάρχει πιθανότητα να λυθεί ένα θέμα κι ο άλλος δεν βλέπει τη λύση, αλλά κοιτάει το δάχτυλο που δείχνει.

Μαργαρίτα, μόνο εν μέρει ορθό. Εδώ δεν μιλάμε για σύγκριση δύο περιστασιακών κρεββατωμάτων, αλλά για μακροχρόνιο γάμο με μεγάλα παιδιά!

Είσαι μελετηρή εσύ, δεν σε φοβάμαι! :D :PΧαχαχα, κάτσε να δούμε, αν τον βοηθάω. Θέλω να έρθει η γυναίκα του εδώ και να αναφωνήσει:https://www.youtube.com/watch?v=E81ICJywqwgΥΓ. Για να δώσω το παρασκήνιο για όσους δεν έχουν δει την ταινία -ιεροσυλία!- ιδού πώς συμπεριφερόταν με τον νόμιμο αρραβωνιάρη. https://www.youtube.com/watch?v=UPMW7ADmZqI

χα χα λες να βγάλει τέτοια κορόνα η έρμη μετά το casual σεξάκι που δεν θα είναι πια casual;;

Της το εύχομαι! (Τους, μιας και υποτίθεται με τον άντρα της θα το κάνει, επομένως διπλό το όφελος)

πάντως πιστεύω οτι το καλό σεξάκι θέλει και χρόνο.. να έχεις χρόνο μπροστά σου,3-4 ώρες. τώρα σε ένα σπίτι με παιδιά μέσα κτλπ δεν είναι τόσο εύκολο φαντάζομαι, κάνα σκ που λείπουν τα παιδιά βόλτα κανα δίωρο μαξ. με το χρονόμετρο δεν γίνεται... Δηλαδή αυτό το ένα στα γρήγορα είναι όταν είναι στα ντουζένια τους και θέλουν να το κάνουν παντού δεν κρατιούνται μέχρι να φτάσουν σπίτι ή μέχρι το βράδυ.. Επίσης αυτό που λες μπέμπα οτι δεν χρειάζεται να τελειώσει η γυναίκα το έχω ξανακούσει αλλα δεν το πολυκαταλαβάινω ούτε το συμμερίζομαι.. Εδω εγώ σαν άντρας "ξενερώνω" αν δεν τελειώσει η άλλη, το θεωρώ πολύ σημαντικό πάντως. Ασε που δίνει και μεγάλη ευχαρίστηση και στον άντρα, να φέρει την γυναίκα του σε οργασμό, ευχαρίστηση όχι μόνο συναισθηματική και σωματική δεν θα περιγράψω μην γίνει πρόστυχο το κείμενο αλλά κατά τη συνεύρεση όταν φέρνεις σε οργασμό την γυναίκα και αφήνεται και ξεσπάει είναι το καλύτερο σημείο την πράξης, και για τους 2 όχι μόνο γι αυτήν. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη.

Τελικά έχει ξεκινήσει ωραία συζήτηση! :)Saint, μπράβο, πολύ σωστά τα λες σχετικά με την γυναικεία ευχαρίστηση, έτσι πρέπει να σκέπτονται οι άντρες για να είναι καλοί σύντροφοι. Για το σεξ μέσα στο γάμο και με μικρά παιδιά. Πράγματι το καλό, ποιοτικό σεξ θέλεις και το χρόνο του, να έχεις την άνεση να αφοσιωθείς σώματι και πνεύματι. Ωστόσο η πραγματικότητα των μικρών παιδιών είναι αμείλικτη. Τι κάνουμε λοιπόν σε τέτοιες περιστάσεις; Να σου πω. Τα περισσότερα προβλήματα στο σεξ ξεκινούν από λανθασμένη εκπαίδευση και κοινωνικά ζητήματα, κι αυτό είναι ένα από αυτά, και θα το αναλύσω και παρακάτω και θα το συνδέσω με τη γυναικεία ευχαρίστηση. Όταν έχεις μικρά παιδιά, αναγκαστικά πρέπει να προσαρμοστείς στην νέα πραγματικότητα. Θα γίνει και σεξ πιο γρήγορο, θα γίνει και σεξ όχι υπερτέλειο κάθε φορά, θα γίνει και σεξ που θα διακοπεί επειδή φωνάζει το παιδί και πρέπει να τρέξεις να δεις τι γίνεται. Και μπορεί και να "του πέσει" και μπορεί και να της "κοπεί" η χαρά πάνω στο αποκορύφωμα. Και πρέπει και λίγο να είσαι διακριτικός, να μην αφήνεις εκτεθειμένα αντικείμενα, να μην φωνάζεις κλπ κλπ. Το θέμα είναι να μπορείς να προσαρμοστείς όμως, βρίσκοντας μικρές λύσεις. Άμα στοχεύεις κάθε φορά στο να υπάρχουν οι τέλειες συνθήκες θα καταλήξεις να κάνεις σεξ Πάσχα και Χριστούγεννα! Η σεξουαλική αγωγή ξεκινάει με το να διαχωρίσουμε τους ρόλους και να τους οριοθετήσουμε σαφώς και διακριτώς. Κάποτε, πολλά πολλά χρόνια πριν, πριν κάνω παιδιά, φρεσκοπαντρεμένη, κάποιο ζευγάρι με παιδιά, μεταξύ ρακής και επιτραπέζιων, σε διακοπές, όταν οι παρέες λένε τα πιο σώψυχά τους είχε πει (ο άντρας μάλιστα το είχε πει) μια σοφή κουβέντα: "οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν ότι πρώτα υπήρξαν εραστές". Τα παιδιά πρέπει από νωρίς να καταλάβουν ότι δεν είναι "η μαμά μου" μόνο, κι "ο μπαμπάς μου μόνο". Είναι και "ο άντρας της" κι "η γυναίκα του". Ότι οι γονείς έχουν μια δική τους σχέση, μια σχέση διαφορετική από ότι έχουν με τα παιδιά τους. Ότι κάνουν πράγματα που γίνονται πίσω από την κλειστή πόρτα. Ότι πάντοτε πρέπει να χτυπούνε την πόρτα στην κρεββατοκάμαρα (ή γενικώς ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κλειστή πόρτα, εκτός κι αν έχουν πάρει φωτιά, ξερω γω, ή τους κυνηγάει ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι, στην οποία περίπτωση οτιδήποτε δουν να κάνουν οι γονείς τους αποκλείεται να τους τραυματίσει παραπάνω από το επείγον της κατάστασής τους). Προσωπικά από 3 ετών τους είχα ξεκαθαρίσει ότι "με τον μπαμπά κάνουμε αγκαλίτσες που κάνουν οι μεγάλοι και θέλουμε να είμαστε τώρα μόνοι μας, είναι η ώρα των μεγάλων, εσείς τώρα κοιμάστε". Που με φέρνει και στο άλλο μεγάλο θέμα. Δεν υπάρχει σεξουαλική αγωγή. Αλλά κυρίως δεν υπάρχει σεξουαλική αγωγή που να εστιάζει στην ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ. Όλη η σεξουαλική αγωγή έγκειται στο πώς τα παιδιά να μάθουν το προφυλακτικό και να προστατεύονται από ΣΜΝ κι εγκυμοσύνες. Δηλαδή όλο το ζήτημα του σεξ είναι παρμένο από την φοβιστική του πλευρά, από την πλευρά του κινδύνου, από την πλευρά του "τι μπορεί να συμβεί". Δεν κάνουμε ενημέρωση πώς να ευχαριστηθούν τα παιδιά το ίδιο τους το σώμα κατ'αρχήν! Αντίθετα οι περισσότεροι γονείς τα φορτώνουν ένα σωρό κόμπλεξ, προβάλλοντας τα δικά τους κόμπλεξ: πάχυνες, έφαγες, δεν έφαγες, δεν ψήλωσες, δεν παίζεις καλά μπάσκετ, δεν είσαι το ίδιο όμορφη με την Μαριγούλα, κι ένα σωρό άλλες τέτοιες απύθμενης χοντροκοπιάς βλακείες που φορτώνουν τα παιδιά με ψυχοσωματικά για μια ζωή!Δεν υπάρχει αισθησιασμός, δεν υπάρχει ευχαρίστηση των αισθήσεων. Δεν τα αφήνουμε να πλατσουρίσουν στα νερά, θα λερωθούν. Δεν τα αφήνουμε να πιάσουν το χώμα, θα μολυνθούν. Δεν τα αφήνουμε να φάνε με τα χέρια, να πασαλειφθούν, τι θα πει η γειτόνισσα ότι δεν τα έχουμε καθαρά. Δεν τα αφήνουμε να παίξουν τα ίδια με το σώμα τους, μπουκάρουμε στον ιδιωτικό τους χώρο να βροντοφωνάξουμε ότι ετοιμάσαμε τους κεφτέδες...Πώς να μεγαλώσει ένα παιδί έτσι νιώθοντας ερωτικό πλάσμα;;; Πώς να αποκτήσει αυτοπεποίθηση σε αυτό που οι ίδιες του οι αισθήσεις του λένε;;;Κι έπειτα πόσοι από μας πιάσαμε τα αγόρια μας να τους διδάξουμε πώς να ευχαριστήσουν ένα κοριτσάκι; Επιμένουμε να τα φτιάχνουν με κορίτσια (να μας φύγει και το άγχος μην μας βγουν ντιγκιντάγκες, λες κι αυτό είναι όλη η επιτυχία στη ζωή τους) και δεν τους μαθαίνουμε τίποτα για το ευαίσθητο, υπέροχο, ρομαντικότατο παιχνίδι του έρωτα. Πώς θα μιλήσουν; Πώς θα αγγίξουν; Πώς θα καταλάβουν αν μια κοπέλα τους θέλει; Αν ευχαριστιέται από την παρέα τους και από τα λόγια τους; Σίγουρα θέλει μια διακριτικότητα, και κυρίως όχι για να μην έρθουμε εμείς σε δύσκολη θέση, αλλά για να μην έρθουν αυτά, ωστόσο το να τους αφήνουμε έτσι, να διαπαιδαγωγηθούν τα κακόμοιρα από την τσόντα και τις ασχετοσύνες των φίλων, είναι σίγουρος δρόμος για να βγούν κάκιστοι εραστές. Πώς θα καταλάβουν ότι τα ερωτικά χαστουκομπουκώματα που βλέπουν στις τσόντες δεν είναι το αναμενόμενο από το κοριτσάκι που έχουν κοζάρει, επειδή κι εκείνο αντίστοιχα το έχουν νουθετήσει μέ ένα κάρο μ@λακίες και αδυνατεί να συναινέσει (συναίνεση! μεγάλη έννοια!) και τελικά περνάει άσχημα; Πώς θα καταλάβουν ότι οι γυναίκες είναι κι εκείνες ερωτικά πλάσματα που έχουν ορμές, αισθήματα, επιθυμίες, τάσεις, ακόμα και πιο ακραίες από τις δικές τους, κι ότι το να μοιράζεσαι ηδονή με το ταίρι σου είναι το ωραιότερο πράγμα του κόσμου; Όλα αυτά είναι μεγάλα αμαρτήματα του ΔΙΚΟΥ μας πολιτισμού. Ο άνθρωπος που μεγαλώνει με αναπηρία (γιατί αναπηρία είναι τελικά να μην μπορείς να νιώσεις το κορμί σου) ζει τελικά μια ζωή περιορισμένη, μια ζωή σκλάβου, όχι ελεύθερου ανθρώπου, όπου περιορίζεται όχι από την δική του βούληση, αλλά από τη βούληση που τους φόρεσαν οι προηγούμενοι και οι σύγχρονοί του. Ο Φρόυντ έλεγε ότι "είμαστε πάντα τουλάχιστον έξι σε ένα κρεββάτι" (εννοούσε το ζευγάρι κι οι εκατέρωθεν γονείς)Αυτή είναι κατάντια και ευθύνεται για πάρα πολλά άσχημα φαινόμενα που ζούμε, ακόμα κι αυτά που δεν πάει ο νούς μας. Ουφ, συγχύστηκα πάλι!

Νομίζω ότι ο γυναικείος οργασμός είναι ενα κλικ στον εγκέφαλο που άπαξ και το μάθει μια γυναίκα τελειώνει πανεύκολα. Μόνη της ας πουμε μια γυναίκα μπορεί χωρίς υπερβολή να χρειαστεί εώς και λιγότερο από λεπτό αν το μυαλό της "εκεί".Ετσι μπορεί εσύ να μην είσαι καθολου μα καθολου καλός, εγώ να παίρνω τον έλεγχο για λίγο, να απομονώνομαι στις σκέψεις μου, να τελειώνω και μία και δύο φορές, εσύ να νιώθεις ο σούπερ τέλειος, άλλα ο οργασμός να μην έχει σχέση μαζί σου... Άλλο να κάνεις κάποια να τελειώσει, άλλο να τελειώνει μόνη της απλά χρησιμοποιώντας το σώμα σου ,αντι το χερι της :P Από την άλλη μπορεί να είσαι τέλειoς αλλά η παρτενερ σου να είναι μπλοκαρισμένη για κάποιον λόγο και να μην τελειώνει ενω γενικότερα το απολαμβάνει. Μην το παίρνετε λοιπόν σαν ένδειξη του πόσο καλοί έιστε γιατί δεν είναι πάντα σχετικό...

:DΕίχαμε αυτή την συζήτηση με μια συνάδελφο στη δουλειά, η οποία μας έλεγε οτι ο γιος τους παιδί γυμνασίου τώρα, όταν καταλαβαίνει οτι κάτι παίζει στ δωμάτιο των γονιών του, πάει και τους χτυπά την πόρτα και τους κάνει χαλάστρα. χαχκαι κατατστρώναν ολόκληρο σχέδιο για να κάνουν σεξ, το σκ. οπότε παίζει ρόλο η σεξουαλική αγωγή με την έννοια που την ανέλυσες. Απο την άλλη αυτοί μένουν σε μικρό σπίτι λέει και τα δωμάτια είναι κολλητά, οπότε έχουν και κι ένα δίκιο εκεί..Γενικά η σεξουαλική ζωή σε ενός παντρεμένου ζευγαριού με παιδιά δεν έχει καμία σχέση με την σεξουαλική ζωή ενός "ελεύθερου" ζευγαριού οπότε.. τι συμβουλή να δώσω εγώ στο άνθρωπο ας πούμε που δεν έχω αντιμετοπίσει ποτέ τις συνθήκες που ζει.Το μόνο σίγουρο είναι οτι θέλει κοινή προσπάθεια.. δηλ. δεν μπορεί ο φίλος μόνο να κάνει πράγματα για να φέρει τις καταλληλες συνθήκες..δηλαδή οτι και να κάνει ο αλλος να εχει κανονίσει να λοιπουν τα παιδιά να έχει κανει ατμοσφαίρα να εχει φτιάξει στορυ ολόκληρο, αν η σύντροφος του έχει το mindset κοιτάω με το βλεμα της αγελάδας, άντε εργάτη τελείωνε έχω να πάω να πλύνω πιάτα.. οκ..

δεν μίλησα για το πόσο καλός είσαι, αυτό είναι υποκειμενικό. Εσύ μπορεί να θες άγριες καταστάσεις πχ και εγώ softlove ή το αντίθετο. σε μια τέτοια κατάσταση θα πεις αμέσως αα δεν ειναι καλός στο σεξ ή εγω αα δεν ειναι καλή στο σεξ. Οχι η πραγματικότητα είναι οτι δεν ταιριάζετε, δεν είστε στο ίδιο μήκος κύματος.. δηλαδή αυτο που για εμένα πχ μπορεί να μην είναι καλό για κάποιον άλλο παίζει να είναι ιδανικό..Οπότε το ποσο καλός/η είσαι είναι άσχετο με αυτό που είπα. Τώρα αν είσαι σε φάση τελειωνω και μόνη μου, ε δεν χρειάζεται να κάνεις σεξ με κάποιον, γιατί προφανώς δεν σε ελκύει αυτός. (με όλα τα παρελκόμενα του, εμφάνιση, χαρακτήρα, χαρακτήρα στο σεξ)

Ωραίο παράδειγμα έφερες με τη συνάδελφο, επειδή βγάζει στην επιφάνεια κάτι που συζητήσαμε (και δεν ξέρω αν το σκέφτηκε κι εκείνη έτσι, πες της το άμα την δεις πάλι). Το ίδιο τους το παιδί είναι "μπλοκαρισμένο" σχετικά με την φυσικότητα του σεξ. Του φαίνεται "κακό" που οι γονείς του μπορεί να κάνουν σεξ! Και προσπαθεί ασυνείδητα ίσως να το "χαλάσει" για να επαναφέρει την τάξη ("οι γονείς μου είναι μόνο γονείς μου, κι όχι εραστές", αυτό που έλεγα παραπάνω). Αυτό είναι ένα στάδιο που όλοι περνούν σε κάποια ηλικία μικρή, πριν διαμορφώσουν ωριμότητα, πρόκειται για αμηχανία έναντι στο σεξ γενικώς (τα χασκογελάκια δημοτικού με τις αναφορές σε πέη και κόλπους), αλλά κι ένα υφέρπον ageism όπου το σεξ έχει ταυτιστεί με κάτι που κάνουν οι μικρές ηλικίες (αλλά όχι κι οι υπερβολικά μικρές). Η αντίληψη ότι υπάρχει μια "σωστή" ηλικία για σεξ, ή για ερωτική επιθυμία γενικότερα. Είναι ακριβώς ο ίδιος λόγος που υπάρχει η κατακραυγή "βρε τον πορνόγερο!" άμα βλέπει κάτι ερωτικό κάποιος ηλικιωμένος, λες και άμα μεγαλώσει ο άνθρωπος κόβονται οι ερωτικές ορμές μαχαίρι, ξερω γω. (απάντηση, δεν κόβονται, μια χαρά λειτουργεί ο εγκέφαλος, άλλο αν το σώμα δεν πηγαίνει στα 80)Υποτίθεται όμως ότι στο γυμνάσιο έχει πια κατανοήσει ένας έφηβος ότι όπως everyone poops, έτσι και everyone fucks, επομένως γιατί όχι κι οι γονείς του! Η συνάδελφος επομένως αντί να σκαρφίζεται πώς θα επέμβει στη συμπτωματολογία (πώς θα διώξουν το παιδί για να κάνουν σεξ), να κοιτάξει να λύσει το μπλοκάρισμα του παιδιού σχετικά με το σεξ, ώστε και το ίδιο το παιδί αργότερα να μην έχει ταμπού και κολλήματα στην δική του ζωή και στη δική του οικογένεια. Γενικώς βέβαια κυκλοφορεί μια άπειρη μπουρδολογία εκεί έξω, ακόμα κι από παιδοψυχολόγους (ας πούμε συμβουλή να μην κάνει μπάνιο το παιδάκι ο γονιός του αντίθετου φύλου: οι μονογονεϊκές οικογένειες να φανταστώ θα βγάλουν σκουλήκια και ψείρες...) κι ο κόσμος δεν έχει μελετήσει αρκετά ώστε να μπορέσει να αμφισβητήσει και να δει ποιά εξ αυτών έχουν ρεαλιστική βάση, ποιά είναι ξεπερασμένα, ποιά επιδέχονται βελτίωσης, ποιά εφαρμόζουν μεν στον γείτονα, αλλά όχι στον ίδιο κλπ. Πράγματι οι διαφορετικές συνθήκες συντελλούν στο τι συμβουλές μπορούμε να δώσουμε εμείς στους άλλους (εξ ου και το έχω πάρει πατριωτικά εδώ, έχοντας μακρόχρονη εμπειρία γάμου και παιδιά) αλλά στη βάση του το θέμα είναι επιθυμίας. Θέλουμε να βρούμε λύσεις; Θα βρούμε κάποια στιγμή. Δεν θέλουμε; Δεν θα βρούμε ποτέ. Δεν σημαίνει ότι οι παντρεμένοι με παιδιά κάνουν λιγότερο ή λιγότερο ποιοτικό σεξ γενικότερα. Εγώ με τον άντρα μου πώς κάνουμε δηλαδή; Τι είμαστε, φτιαγμένοι από ντουρασελίνη; Σε διαβεβαιώ πως όχι. Απλώς μας απασχολεί, δεν το θεωρούμε επουσιώδες. Στα πράγματα που δίνουμε βαρύτητα γινόμαστε και καλοί. Έτσι πάει.

Eχεις δίκιο. Μαλλον το έθεσα λάθος, εννοώντας ότι μπορεί γινει κάτι εντελώς μηχανικά, να τελειώσουν και οι δύο, αλλά να μην έχουν πάρει ικανοποίηση. Και εκεί νομίζω διαφοροποιείται και ο έρωτας από το σεξ, ο έρωτας δεν γίνεται μηχανικά, αλλά είσαι εκεί 100%.

Καλή σχετικά η ανάλυση για την κυρία που της λέει ο δικός της συνέχεια ότι την αγαπά. Αλλά το θέμα είναι πως ερωτική ζωή έχουν μια χαρά υγιή και δουλειά/λεφτά υπάρχουν, αλλά μου χει φύγει ο έρωτας πως να το κάνουμε. Δουλεύουμε σε άλλες πόλεις οπότε ούτε τον βλέπω κάθε μέρα. Δεν είμαστε παντρεμένοι, οπότε ούτε οι κοινωνικες συμβάσεις/καλουπια είναι το πρόβλημα. Προφανώς και μου λείπει όταν είναι μακρυα και τον αγαπάω, αλλά δεν υπάρχει παθος όπως παλιά. Οι πεταλούδες δεν ειναι εκεί. Δεν τις ψάχνω αλλού όμως και ούτε προσπαθώ να κερατώσω! Και είναι θέμα αρχής και ως μάνα είμαι πια παράδειγμα προς μίμηση. Απλά η έλξη είναι έλξη, δεν μπορείς να της πεις ποτε να υπάρχει και πότε όχι.

Clytemnestra (σημειολογικά φορτισμένο ψευδώνυμο)οι πεταλούδες είναι η αγωνία του πρώτου καιρού, η αδρεναλίνη. Είναι βιοχημικό. Η σωματική έλξη είναι άλλο, είναι ντοπαμίνη (η ορμόνη της επιβραβευσης), μπορεί να υπάρχει και μετά από 20 χρόνια, να υπάρχει αιώνια. Στο λέω εκ πείρας. Ο άνθρωπος λοιπον έχει δυο δρόμους. Η που ψάχνοντας το συνεχές φιξ αδρεναλίνης θα πηγαίνει από σχέση σε σχέση ανα έτος (3 χρόνια max κρατάει ο ενθουσιασμός) και δεν θα στεριώνει πουθενά, η που θα απομυθοποιήσει τις πεταλούδες και θα τις εντάξει στη σχέση του ε την μορφή αδρεναλίνης με άλλο τρόπο. λ.χ. με εξτριμ σπορ, bdsm, μακρινά ταξίδια ζωής. Διαλέγεις και παιρνεις. Εγώ έκανα το δεύτερο και είμαστε τέλεια, σαν τα κουνέλια, άρα γίνεται, το γνωρίζω, μη μου λέτε δεν γίνεται.Εμείς έχουμε ξαναμιλήσει, και να χαίρεσαι το παιδάκι σου!