Πέμπτη 08/02
Διαβάζω το βιβλίο με συνταγές της σειράς Larousse. Είναι χωρισμένο σε τέσσερις τόμους: κρέας, ψάρι, λαχανικά, γλυκά. Το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. Συνήθως, όλα τα βιβλία μαγειρικής που αγοράζω έχουν άλλο χαρακτήρα. Αυτό είναι σαν βιβλίο ιατρικής μεθοδολογίας. Πώς γίνεται αυτή η εγχείρηση; Έτσι. Απευθύνεται σε ανθρώπους που ξέρουν από μαγειρική και απλώς ψάχνουν μια συγκεκριμένη συνταγή (έχει τα πάντα!). Οι συνταγές –μου έχουν πει– είναι τέλεια δοσομετρημένες, μέχρι το τελευταίο γραμμάριο. Από τον τόμο με τα γλυκά, διαβάζω για το Sachertorte. Κέικ σοκολάτας με μια στρώση μαρμελάδα βερίκοκο, όλο καλυμμένο με ένα ιδιαίτερο γλάσο σοκολάτας που, όταν στεγνώνει, σκληραίνει. Υπέροχο γλυκό, που συνδυάζεται τέλεια με καφέ τα απογεύματα. Έχω ακούσει πως τα καφέ στη Βιέννη είναι συγκλονιστικά. Ίσως πάω κάποτε. Όταν μπουχτίσω τελείως με τον ελληνικό καιρό, θα πάω για λίγο χιόνι.
Παρασκευή 09/02
Συχνά αισθάνομαι πως τρώμε περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Όπως λέει κι ένα βιβλίο που διάβασα πριν λίγο καιρό, οι άνθρωποι πια δεν ακούνε την πείνα τους. Τρώνε ανεξάρτητα από αυτή. Το φαγητό δεν είναι πια μια σωματική ανάγκη αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο, αφού συνήθως τρώμε πια για να συναντηθούμε, να ερωτευτούμε, να καταπνίξουμε κάτι που μας αγχώνει. Εγώ πολλές φορές τρώω συνεχώς γιατί νομίζω πως αυτό θα μου λύσει τα προβλήματά μου. Τελικά καταλήγω να τρώω πολύ περισσότερα γεύματα απ’ όσα χρειάζομαι. Το βράδυ, μια σύμπτωση. Παρακολουθώ Oprah Winfrey τα χαράματα στον Σκάι. Η παρουσιάστρια έχει αδυνατίσει. Με τίποτα δεν συγκρίνεται με τον παλιό τετραπλάσιο, Big Mama εαυτό της. Είναι παρών ο προσωπικός της γυμναστής και μιλάνε για τον καλύτερο τρόπο να χάνει κανείς βάρος. Ακούω κάτι που το έχω ξανακούσει τον τελευταίο καιρό. Είναι καλύτερα να μένεις χωρίς φαγητό για μεγαλύτερα διαστήματα απ’ όσο προτείνουν οι συνήθεις δίαιτες. Τσιμπολογώντας συνεχώς, ακόμα και άπαχα φαγητά, δεν αφήνει κανείς τον οργανισμό του να καταλάβει πως πρέπει να καταναλώσει λίπος για ενέργεια, παρά μόνο το αναβάλλει γι’ αργότερα, αφού τώρα κάτι μπήκε στο στομάχι. Λες αυτό να πετυχαίνει καλύτερα; Ποιος ξέρει. Το φαγητό είναι πολύ ανώτερο από την πείνα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Σάββατο 10/02
Κλείνουμε τραπέζι για το Oil Resto. Είναι ένα φανταστικό εστιατόριο στο Ίλιον, που σερβίρει δημιουργικότατο μενού, με ελληνικά υλικά. Την προηγούμενη φορά που πήγαμε ήταν καλοκαίρι και καθίσαμε στον κήπο, κάτω από μια τεράστια ροδιά. Με το αυτοκίνητο παίρνουμε λάθος δρόμους, χανόμαστε. Κοιτάω την Αθήνα εκτός κέντρου και μου φαίνεται μαγευτική. Στο τέλος καταλήγουμε στον προορισμό μας. Άξιζε τον κόπο η βόλτα, γιατί εδώ που ήρθαμε τα παιδιά έχουν πολύ κέφι, πολλή γνώση, πολλή ευγένεια. Τρομερή περιποίηση. Αλλά, το κυριότερο, εξαιρετικά φαγητά. Υπέροχη πατατοσαλάτα με λουκάνικο, κατσικίσιο τυρί σαγανάκι με μελιτζανοσαλάτα, γουρουνόπουλο, ντολμαδάκια με σφηνάκι αϊράνι, και στο τέλος μια τάρτα με κρέμα πραλίνα (out of this world ), σε μια τραγανότατη βάση σοκολάτα. Η συζήτηση ανάβει γύρω από το τι πρέπει να περιμένει ο καθένας από τους φίλους, τι είναι οι μεγάλοι έρωτες, πόσες φορές μπορεί να καεί κάποιος στη φλόγα ενός άλλου, και βεβαίως κουτσομπολιό, αναζωγονητικό κουτσομπολιό. Τελειώνουμε με μαστίχα και κατηφορίζουμε ξανά στο κέντρο, πολύ ευχαριστημένοι. Αν αυτό το μαγαζί ανοίξει στο κέντρο, και με αυτές τις τιμές, θα τους βάλει όλους γυαλιά.
Κυριακή 11/02
Με τον καφέ, ξεκινά μια πολύ πονηρή βροχή που σου λέει: μείνε μέσα. Επιτέλους, σκέφτομαι. Φτιάχνω φασολάκια κοκκινιστά (κατεψυγμένα) με αρνί στην κατσαρόλα. Πρώτα το κρεμμύδι μαζί με το κρέας, που τσιγαρίζεται από όλες τις μεριές. Ντομάτα τριμμένη, νερό, αλάτι, πιπέρι, ένα μικροσκοπικό κομμάτι κανέλα και τα φασολάκια. Ψήνονται σιγά σιγά, μέχρι να δέσει η σάλτσα. Στο μεταξύ φτιάχνω ένα κέικ, μαζεύω το σπίτι και διαβάζω εφημερίδες. Τρώμε το λαδερό με φέτα και ένα φρικτό ψωμί που πήρα από το σούπερ μάρκετ. Πρέπει να γίνω πιο επιμελής και να επιστρέψω στα παλιά μου λημέρια για ψωμί, κρέας και ψάρι, και όχι στα μεγάλα σούπερ μάρκετ. Δεν μου φτάνει συνήθως η ποιότητά τους. Γράφω τις λίστες για τα μεζεδάκια της Καθαράς Δευτέρας. Θαλασσινά, ταραμοσαλάτες, σαλάτες πράσινες, ουζάκι, σκορδαλιά και Τσιτσάνης. Νομίζω θα περάσουμε καλά! Σας φιλώ.
σχόλια