Η καινούρια δημοτική αρχή της Αθήνας ξεκίνησε μια μεγάλη εκστρατεία υπέρ της ανακύκλωσης. Η εκστρατεία αυτή είναι κυρίως διαφημιστική. Ανάμεσα στις άπειρες αφίσες με τσιγάρα και σκυλάδες (καπνίζοντας μάλιστα στις φωτογραφίες, βλέπε Καρράς κ.ά), μπορεί και να προσέξατε και εκείνες του Δήμου Αθηναίων, που προσκαλούσαν τον κόσμο σε μια μεγάλη εκδήλωση στην οποία, μεταξύ άλλων, θα γινόταν και ανακήρυξη του δημοφιλούς τραγουδιστή Μιχάλη Χατζηγιάννη σε «επίσημο εκπρόσωπο της ανακύκλωσης».
Δεν ξέρω πόσοι είδαν και πρόσεξαν τις αφίσες - η αλήθεια είναι πως τα τσιγάρα και τα σκυλάδικα κυριαρχούν συντριπτικά στις διαφημίσεις του δρόμου. Δεν ξέρω πόσοι από εκείνους που τις πρόσεξαν, παρακινήθηκαν και πήγαν στην εκδήλωση. Δεν ξέρω αν πήγαν για τον Χατζηγιάννη ή για την ανακύκλωση. Δεν ξέρω πώς θα βοηθήσει τη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας το ότι ο δημοφιλής τραγουδιστής κηρύσσεται... πρέσβης καλής θελήσεως των σκουπιδιών μας. Τέλος, δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει (τουλάχιστον σε αυτό το σημείωμα) πόσα χρήματα δαπανήθηκαν για αυτήν την άνυδρη εκστρατεία, η κατάληξη της οποίας είναι προδιαγεγραμμένη. Θα ανακυκλώνουν τα σκουπίδια τους, πέραν των όσων ήδη το κάνουν, όσοι πείστηκαν από ανάλογες εκστρατείες να φοράνε ζώνες ασφαλείας και να μην οδηγούν μεθυσμένοι, ή όσοι αποφάσισαν επιτέλους να ζήσουν το μύθο τους στην Ελλάδα, γοητευμένοι από την αντίστοιχη διαφημιστική καμπάνια!
Θέλω να πω ότι η εφαρμογή της όποιας πολιτικής στην χώρα μας γίνεται κατά κανόνα με δυο τρόπους:
1. Αποσπασματικά, ανοργάνωτα, ασχεδίαστα, και πολλές φορές στα μουλωχτά. Ή
2. Με φούσκες, μεγάλα λόγια, δαπανηρές και αναποτελεσματικές καμπάνιες, εξαγγελίες μέτρων που δεν έχουν βάση για να στηριχθούν.
Σε κάθε περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα αποδεικνύει με θλιβερά πανηγυρικό τρόπο την αποτυχία στην εφαρμογή των περισσοτέρων τέτοιων επιλογών.
Η θεωρία της «αφίσας Χατζηγιάννη» καταδεικνύει όλο το φάσμα της «απάτης» αυτού του συστήματος: πληρώνω χρήματα, δημιουργώ εντυπώσεις, κερδίζω δημοσιότητα, χάνω την ουσία, δεν πετυχαίνω το στόχο μου, και αν τυχόν το θυμηθεί κανείς, επιρρίπτω τις ευθύνες στους προηγούμενους ή στη σύγκρουση αρμοδιοτήτων.
Τα έργα ουσίας -και δεν εννοώ μόνο τα κατασκευαστικά- είναι λίγα και συνήθως εκπρόθεσμα. Οι παραλείψεις και οι καθυστερήσεις καλύπτονται συχνά από ένα σελοφάν πολυτελείας, σαν την τελευταία (και δυστυχώς όχι ύστατη) διαφημιστική εκστρατεία του Δήμου Αθηναίων για την ανακύκλωση.
Είναι αστεία η θέση της χώρας μας στον ευρωπαϊκό χάρτη της ανακύκλωσης. Και δεν είναι οι καμπάνιες που μας λείπουν - αυτές είναι προκλητικά πολλές και πολυδάπανες. Μας λείπουν κάδοι ξεχωριστοί για κάθε ανακυκλώσιμο είδος. Μας λείπουν επαρκείς υπηρεσίες και μέσα για τη συλλογή κάθε είδους και την προώθησή του στον τελικό προορισμό, όπου και θα ανακυκλωθεί. Πιο πολύ απ' όλα όμως μας λείπει η στιβαρή πολιτική βούληση, που θα συνδυάσει το όραμα με την πραγμάτωση και θα παρασύρει προς τα εκεί τον έλληνα πολίτη.
Το όραμα ωστόσο μοιάζει πιο δυσεύρετο ακόμα και από έναν απλό κάδο ανακύκλωσης χάρτου. Ακόμα και εκεί όπου υπάρχει -και καλοποροαίρετα δέχομαι ότι η πίστη του πρωθυπουργού στην πάταξη της διαφθοράς είναι ένα όραμα- πραγματοποιείται με τρόπο που αποκλείει την υποστήριξη και τη συναίνεση της κοινής γνώμης.
Χωρίς αυτήν, χωρίς τον ενθουσιασμό της, δεν υλοποιούνται οράματα, δεν λύνονται προβλήματα. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης (όχι σαν συγκεκριμένο πρόσωπο, που είναι ταλαντούχο και συμπαθές) μπορεί να είναι καλός εμψυχωτής για εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, αλλά όχι για να κάνει εμένα, το γιο μου, το φίλο μου ή το γείτονά μου να μη ρίχνει όλα τα σκουπίδια του στον ίδιο κάδο.
Ό,τι γίνεται σε αυτόν τον τόπο σε επίπεδο πολιτικής επιλογής και υλοποίησής της μοιάζει με συνεχείς ενέσεις μπότοξ στο ρυτιδωμένο πρόσωπο ενός πολύ κουρασμένου αλλά και απαθούς πια λαού. Τον τοίχο τον έχουμε βάψει εκατό φορές, χωρίς καν σοβάτισμα πια. Τον δρόμο τον μπαλώσαμε ακόμα και εκεί που λες ότι είναι αδύνατον να μπαλωθεί. Κάναμε χίλια λίφτινγκ στην παιδεία και άλλα τόσα στην υγεία, χωρίς να «βλέπεται» ούτε η μία ούτε η άλλη. Κάθε μερεμέτι κοστίζει μια περιουσία. Επειδή ο εκάστοτε «ιδιοκτήτης» θέλει να δείξει στα κορόιδα ότι κάτι κάνει κι αυτός. Μερικές φορές και με το αζημίωτο...
σχόλια