Πέμπτη 14/12
Διαβάζωένα πολύ διασκεδαστικό βιβλίο. ΟνομάζεταιKafka's Soupκαι είναι συνταγές γραμμένες à lamanièreτου συγγραφικού ύφους των σημαντικότερωνσυγγραφέων στην ιστορία της λογοτεχνίας.Δεν έχει αξία «μαγειρική», έχειόμως πλάκα. Αναφέρω μερικά παραδείγματα.Συγχωρέστε με που είναι στα αγγλικά,αλλά είναι αδύνατον να μεταφραστεί όλοαυτό.
TaragonEggs à la Jane Austen: «FrenchTarragon is an aristocrat among herbs, and although I thinkit too good for your eggs, I cannot denythat it would be a fine match for them»said Lady Cumberland. Mrs B received the remark with all theforbearance of civility and the slight on her eggs went unremarked.But a recommendation from so high a source as Lady Cumberland couldnot be ignored, and Mrs B's contempt for the noble tarragon wassoon forgotten.
Coqau vin à la Gabriel Garcia Marquez: «Whenhe returned to the kitchen Tobaga was preparing the marinade thatwould bathe the cockerel, that toughest of birds for two days. "Itis for Fidel. The Syrian's servant came today with the cockerel."The priest sat down and thought of the task that awaited him at theprison, but was startled from his thoughts by the sound of Tobagachopping the bird into pieces. Each time she brought the cleaver downher dress swayed and the contours of her body made themselves morevisible.
MushroomRisotto à la John Steinbeck: «Theporcini lay dry and wrinkled, each slice twisted by thirst and thecolour of parched earth. When the water finally fell, at first onlyin splashes, they drank what they could, but soon they were allcovered with the life giving liquid».
ClafoutisGrandmère à la Virginia Woolf: «Gentlyshe melted the butter, transparent and smooth, oleaginous and clear,clarified and golden, and mixed it with the sugar in a large bowl.Should she have made something traditionally English? (Involuntarily,piles of cake rose before her eyes.) Of course the recipe was French,from her grandmother. English cooking was an abomination: it wasboiling cabbages in water until they were liquid. It was roastingmeat until it was shriveled. It was cutting out the flavours with ablunt knife».
Άλλααγαπημένα είναι το Τιραμισού του ΜαρσέλΠρουστ, και το τοστ με τυρί του ΧάρολντΠίντερ που είναι γραμμένο σαν θεατρικό.Έχει πλάκα. Είναι ωραίο μικρό δώρο γιατις γιορτές.
Σάββατο 16/12
Αν με ρωτήσει κανείς ποιο cocktail έπαιξε περισσότερο φέτος στα μαγαζιά που συχνάζω και στις σελίδες των περιοδικών, ένα έχω στο μυαλό μου. Ολόκληρο το καλοκαίρι έβλεπες αυτά τα υπέροχα ψηλά κολονάτα ποτήρια γεμάτα με το ρουμπινί γρανιτοειδές ποτό. Strawberry Daiquirι ονομάζεται και έχει τη βάση του στο Havana Club Anejo Blanco, προσθέτοντας ζάχαρη, χυμό lime, φράουλες και λίγες σταγόνες maraschino. Τονίζω το Havana Club στη συνταγή, γιατί ξέρω πως αυτό το cocktail θέλει άριστης ποιότητας ρούμι για να είναι άψογο στη γεύση του. Διάβασα και έμαθα για τους Maestros Roneros. Ειδικά εκπαιδευμένοι rum connoisseurs οι οποίοι επιβλέπουν τη διαδικασία απόσταξης και παλαίωσης και φροντίζουν ώστε το ρούμι να είναι άριστης ποιότητας αλλά και να σέβεται την παράδοση της Κούβας. Για το Havana Club, ο κορυφαίος από αυτούς τους ανθρώπους είναι ο Don Jose Navarro. Και την κάνει τέλεια τη δουλειά του απ’ ό,τι φαίνεται. Πίσω στο κατακόκκινο cocktail τώρα. Θέλει σπουδαίο ρούμι, καλή ποιότητα πάγου και καλό μπλέντερ, για να έχουμε βελούδινη, κόκκινη μαγεία στο ποτήρι.
Τρίτη 18/12
Όλα,μα όλα τα έντυπα που διαβάζω αυτή τηνβδομάδα έχουν αφιέρωμα στα δώρα. Κιεμείς είχαμε. Το καταλαβαίνω. Είναι πολύβαθιά εντυπωμένο το έθιμο πως στιςγιορτές είναι καλό να ανταλλάζεις δώρα.Γι' αυτό και όλος ο Τύπος βάζει τα δυνατάτου να δείξει πόσο καλά το κατέχει τοθέμα. Σκέφτομαι πως είναι μεγάλη μαγκιάνα διαλέξεις το σωστό δώρο για το σωστόάτομο. Ας πούμε, εγώ έχω μια αρχή: ποτέαρώματα, μακιγιάζ και καλλυντικά, γιατίείναι πολύ προσωπικά πράγματα και δενυπάρχει περίπτωση να πέσεις μέσα ποτέ.Άλλο τα σαπούνια. Τα καλά σαπούνια είναιστολίδια. Και αν έχεις λίγο γούστο, δενθα είναι καθόλου δύσκολο να βρεις ένακαλό και ακριβό συνήθως σαπούνι λεβάνταςγια έναν άντρα και ένα γυναικείο απόαιθέριο έλαιο τριαντάφυλλου ας πούμε.Μόνο το άρωμα που αναδύεται όταν ανοίγειτο χαρτί είναι αρκετό. Ας μην τοχρησιμοποιήσει ποτέ. Ποτέ, επίσης,γραβάτες, εσώρουχα και αστεία άχρησταart objects.Κανείς δεν θέλει να σε θυμάται επειδήτου χάρισες μια πολύχρωμη πλαστικήτοστιέρα ή μια πλεξιγκλάς αγελάδα...Αγοράζω δώρα όταν έχω λόγο και όχι όταντο απαιτεί η περίσταση. Σκέφτομαι, πριναγοράσω κάτι, το πρόσωπο στο οποίοαπευθύνομαι. Πρέπει να είναι κάτι πουτου ταιριάζει, θα το χαρεί, θα το διαβάσεικαι θα του μείνει κάτι στο μυαλό, πουόταν το χρησιμοποιεί αυτό το πράγμα ναθυμάται εμένα, τη φιλία μας, τη λατρείαπου του έχω. Είναι πολύ εγωιστικό ναδωρίζεις πράγματα που αρέσουν σε σένακαι όχι και τόσο πολύ στον άνθρωπο πουτα πηγαίνεις. Αυτό είναι ίσως τοσημαντικότερο. Μηδένισε τον εγωισμόσου και φέτος αγόρασε στον πατέρα σουαυτό το σετ κατσαβίδια που θέλει, ακόμακι αν εσύ ήθελες να του είχες πάρει ταάπαντα του Όσκαρ Ουάιλντ. Σαςφιλώ και εύχομαι καλή χρονιά.
σχόλια