Ανξυπνάς πρωί και ανέρχεσαι την Ακαδημίαςή κατέρχεσαι την Πανεπιστημίου, τααναπόφευκτα συναπαντήματα (φίλοι,δημοσιογράφοι, δικηγόροι, εκδότες) θασου μάθουν όλα τα νέα της ημέρας. ΤοΣκοπιανό; Οι εξηγήσεις δίνονται με έναύφος πολίτη που περνάει χρόνια μελαγχολίακαι μπορεί να λέει τη γνώμη του, έστωκαι με ύφος θεραπευόμενου που βολτάρειστους διαδρόμους του ιδρύματος. ΤοΚόσοβο; Απαιτείται πρώτα μικρή ιστορικήεισαγωγή -σηκώνει τσιγάρο- και κατόπιν,μετά από το σύντομο σκι πάνω στιςχιονισμένες πλαγιές της ημετέραςιστορίας, χορηγείται η λύση που ενδέχεταινα έχει συλλάβει κάτι ενδιαφέρον. Οικυπριακές εκλογές; Η λέξη «Παπαδόπουλος»προφέρεται δεκάκις, τόσο που νοσταλγείςακουσίως τα γνωστά συνώνυμα μπισκότα.Θα περάσει ο Ολυμπιακός; Με τον Θεμιστοκλήτι γίνεται, ρε γαμώτο; Εκεί, ο συνομιλητήςσε τραβάει παράμερα, για να μην εμποδίζεταιη κάθοδος των πεζών, και σου ανακοινώνειόσα δεν λέει η τηλοψία: Παραδικαστικό,στημένοι εισαγγελείς, γενική σήψη, πολύχρήμα, σου λέω! Το Ασφαλιστικό; Για τηνατυχία της Κουτσίκου έμαθες; Πάρε μετηλέφωνο να σου πω για τη Ζίμενς... Κατάτα άλλα, τι γίνεται; Χλωμό σε βλέπω, έχειςχάσει βάρος; Πρόσεχε λιγάκι, γιατίσέρνονται κάτι θάνατοι περίεργοι...
σχόλια