Στην Πανεπιστημίου.

Στην Πανεπιστημίου. Facebook Twitter
0

Μυρίζει Δεκέμβριο αυτή η άνοιξη στην Αθήνα / οι τοίχοι στην Πανεπιστημίου γεμάτοι συνθήματα / ευτυχώς, δεν μπορούμε να περάσουμε μπροστά από την Ακαδημία / οι τροχονόμοι μας υποχρεώνουν να στρίψουμε στη Ρήγα Φεραίου / κοντεύει μεσάνυχτα και η Πανεπιστημίου είναι κλειστή / από πρώην εργαζομένους της Ολυμπιακής που διεκδικούν τις αποζημιώσεις τους / συμπάσχω αληθινά με ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους, αλλά δεν καταλαβαίνω / και μάλλον δεν θα καταλάβω ποτέ / γιατί το δικό σου θέμα πρέπει να δημιουργεί προβλήματα σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία / βάλτε τον εαυτό σας στη θέση αυτών των ανθρώπων / σας απολύουν ή σας χρωστάνε χρήματα / θα πηγαίνατε να κλείσετε ποτέ το Σύνταγμα ή τη Σταδίου; / συμβαίνουν πουθενά αλλού στον κόσμο αυτά τα σκηνικά; / φτάσαμε εδώ που φτάσαμε όχι μόνο γιατί το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων, για να το διατυπώσω κομψά / αυτή είναι μια πολύ βολική άποψη που μας απαλλάσσει από τις δικές μας ευθύνες / και πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί το κλείσιμο των δρόμων ή οι καταστροφές δημόσιας περιουσίας μοστράρονται σαν πολύ προοδευτικές πρακτικές / όσο η Αθήνα θα βυθίζεται στο χάος τόσο τα βρομο-spread θα τραβάνε την ανηφόρα, χρεώνοντας με επιπλέον εκατομμύρια μια καταχρεωμένη χώρα, όπως η Ελλάδα / είχα πιστέψει ότι η κρίση θα είναι μια ευκαιρία για να αλλάξουμε / υπάρχει θυμός και οργή για τον πολιτικό κόσμο, τα δύο κόμματα εξουσίας, κυρίως, αλλά τη στιγμή που το καράβι βουλιάζει κοιτάζεις πώς να σωθείς / όχι να σφίγγεις τη θηλιά πιο δυνατά / είμαι πολύ περίεργος τώρα με την κρίση, αν το Συμβούλιο της Επικρατείας θα είναι τόσο ευαίσθητο όταν του έρχονται προσφυγές για νεοκλασικά που αγοράζουν ιδιώτες για να τα κάνουν καταστήματα / τα δύο ερείπια Σταδίου και Αμερικής, θύματα μιας εντελώς παρωχημένης νοοτροπίας, περιμένουν να πέσουν / μετά, κατόπιν εορτής, θα τα κλαίμε, ξεχνώντας ότι δεν επιτρέψαμε σε έναν αξιόπιστο επενδυτή να τους χαρίσει μια δεύτερη ζωή γιατί το κάθαρμα (ο επενδυτής, ντε) επέμενε να ξηλώσει τη σαπισμένη σκάλα (α, πα, πα, πα) / νέα χρονοδιαγράμματα για την παράδοση των νέων σταθμών του μετρό / δεν έχει νόημα να πούμε κάτι, παρά μόνο ότι ο στόχος του Μαρτίου για τον σταθμό του Χολαργού απλά δεν ισχύει / κάτι ακούγεται για Μάιο αλλά εντάξει, η ιστορία έχει καταντήσει κωμωδία / αλλά έρχεται Πάσχα, οι μέρες μεγαλώνουν και ονειρεύομαι ήδη το πρώτο μπάνιο.

Αθήνα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λόφος Φιλοπάππου: Ξερά δέντρα, παραίτηση και παρακμή

Αθήνα / Λόφος Φιλοπάππου: Ξερά δέντρα, παραίτηση και παρακμή

Ένα άψυχο φυσικό τοπίο με ξερά δέντρα και κομμένους κορμούς είναι η δυσάρεστη έκπληξη που αντικρίζει κανείς ανεβαίνοντας στον λόφο του Φιλοπάππου. Ποια είναι η ευθύνη του δήμου, τι καταγγέλλουν οι πολίτες, τι λέει το υπουργείο Πολιτισμού και τι δηλώνει η Αγνή Πικιώνη, πρόεδρος της ΑΜΚΕ «Δημήτρης Πικιώνης».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Athens Talks»: Μια πλατφόρμα διαλόγου για τη βιωσιμότητα και τη συμπερίληψη

Αθήνα / «Athens Talks»: Μια πλατφόρμα διαλόγου για τη βιωσιμότητα και τη συμπερίληψη

Η Περιφέρεια Αττικής δημιούργησε μια νέα πλατφόρμα, μέσω της οποίας υποστηρίζει ότι θέλει να φέρει κοντά ανθρώπους και πρωτοβουλίες που έχουν κοινό σημείο προβληματισμού τη βιωσιμότητα του Λεκανοπεδίου.
LIFO NEWSROOM
Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ