ΕΜΣΤ: Και αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο; Μέρος 3ο
Ένας θεματικός κύκλος ο οποίος βασίζεται σε ένα συχνά επαναλαμβανόμενο υποθετικό ερώτημα: Τι θα συνέβαινε αν η διακυβέρνηση του κόσμου είχε θηλυκά χαρακτηριστικά; Θα υπήρχε λιγότερη βία; Θα παρατηρούσαμε περισσότερη δικαιοσύνη στη διακυβέρνηση; Θα σήμαινε αυτό το τέλος των πολέμων και των ένοπλων συγκρούσεων και αδιεξόδων; Θα ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε καλύτερη μοίρα; Θα ήταν η οικονομική πολιτική πιο δίκαιη και με μεγαλύτερη μέριμνα για το περιβάλλον και τον κόσμο πέραν των ανθρώπων; Ή θα υπήρχε η ίδια εμμονή με το κέρδος, ανεξάρτητα από το ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος, και ο εγωιστικός ανθρωποκεντρισμός που μας έχει οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα; Ακόμα δύο εκθέσεις προστίθενται στον σημαντικό αυτό κύκλο, με την αναδρομική έκθεση της σημαντικής Νοτιοαφρικανής καλλιτέχνιδος Penny Siopis με τίτλο «For dear life» και των Mary Reid Kelley & Patrick Kelley με τίτλο «The rape of Europa».
Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (πρώην εργοστάσιο Φιξ)
Έναρξη 17 Μαΐου
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τις εκθέσεις εδώ.
Άλεξ Μυλωνά – Διά χειρός
Λόγια της Άλεξ Μυλωνά, της πρωτοπόρου της ελληνικής μεταπολεμικής τέχνης, από εκδόσεις, συνεντεύξεις και δικές της σημειώσεις συνθέτουν μαζί με έργα της από όλες τις περιόδους δημιουργίας της τελικά την ίδια την προσωπικότητά της στη νέα αυτή έκθεση. Η εμπειρία της γυναικείας χειραφέτησης, η ελευθερία επιλογών, η ανεξαρτησία, το θάρρος και η επιμονή παρά τις όποιες αντιξοότητες, ο ενθουσιασμός και η ακατάπαυστη προσπάθεια αντανακλούν τη ζωή και την τέχνη της γλύπτριας. Στους τρεις ορόφους του μουσείου που φέρει το όνομά της κυριαρχούν το μάρμαρο, το μέταλλο, το χαρτί μαζί με αρχειακό υλικό. Η έκθεση αποτελεί την πρώτη στάση στο πλαίσιο του αφιερώματος «Τέσσερις Καλλιτέχνιδες, Τέσσερις Στάσεις» στο οποίο πρωταγωνιστούν γυναίκες εικαστικοί και γυναίκες επιμελήτριες.
Επιμέλεια: Κατερίνα Σύρογλου, ιστορικός τέχνης
MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, Πλατεία Αγίων Ασωμάτων 5
20 Απριλίου – 9 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τις έκθεση εδώ.
Moro, Τότσικας & Douard
Η δεύτερη έκθεση του Θανάση Τότσικα με την γκαλερί με τίτλο «Η Φύση, το Σπίτι Μου», σηματοδοτεί έναν νέο κύκλο εκθέσεων, μέσα από τον οποίο αναπτύσσονται σχέσεις των καλλιτεχνών που προκύπτουν μέσα από το έργο και την καθαυτή καλλιτεχνική διαδικασία. Αυτή συμπίπτει με την πρώτη έκθεση της Liliana Moro «Σε Χρόνο Μηδέν» σε Λονδίνο και Πειραιά, και την πρώτη παρουσίαση του έργου της στην Ελλάδα. Μια πολύ σημαντική στιγμή για την γκαλερί, η παγκόσμια εκπροσώπηση της καλλιτέχνιδας που γεννήθηκε, ζει και δουλεύει στο Μιλάνο. Παράλληλα παρουσιάζεται στον γωνιακό χώρο η έκθεση νέων κολάζ σε χαρτί και νέα έργα από μεικτά υλικά του David Douard με τίτλο «aura vamp’block’r», με ένα κείμενο-ξόρκι του καλλιτέχνη. Η Moro και ο Τότσικας προέρχονται από διαφορετικούς τόπους και τοπία, σχολές και διδαχές παράταιρες καθορίζουν το έργο τους, και ζούνε ζωές μέσα κι έξω από αρχιτεκτονικές που κάποιοι θα τις χαρακτήριζαν ασύγκριτες. Τα έργα τους αγγίζουν με μοναδική ευαισθησία υπαρξιακά ζητήματα που απασχολούν την ανθρώπινη φύση και χρησιμοποιώντας υλικά με υπέρτατη συνείδηση και με μοναδικό τρόπο το κάθε έργο, μας επαναφέρουν σε μια περιοχή που μοιάζει πρωταρχική και εφήμερη, γήινη, άρα μάλλον και κοσμική.
Rodeo Gallery, Πολυδεύκους 41, Πειραιάς
21 Απριλίου – 1 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τις εκθέσεις εδώ.
Μιλτιάδης Κατρακούλης - Γιώργος Μουστάκας: Με 2 Ματιές
Πρόκειται για έκθεση 24 φωτογραφικών σκηνικών που προσεγγίζουν με σύγχρονο τρόπο συγκεκριμένα εικαστικά έργα τέχνης Ελλήνων ζωγράφων, όπως των Θ. Ράλλη, Απ. Γεραλή, Ν. Λύτρα, Ν. Γύζη, Γ. Ιακωβίδη, κ.ά., οι οποίοι αποτύπωσαν την καθημερινή ζωή των Ελλήνων στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα. Ο Μιλτιάδης Κατρακούλης εμπνεύστηκε από αυτά τα έργα και σε ρόλο σκηνοθέτη αναπαράγει την εικόνα με αληθινούς/πραγματικούς ανθρώπους, σε φυσικό περιβάλλον, δηλαδή σε σημερινούς χώρους, αναζητώντας τη σχετική ομοιότητά τους, προκειμένου να την αντιστοιχήσει με αυτήν στο εικαστικό έργο και να ζωντανέψει μπροστά από τον φωτογραφικό φακό του Γιώργου Μουστάκα. Το αποτέλεσμα προβάλλει ξεκάθαρα τους διαφορετικούς ρόλους της γυναίκας, τις καταστάσεις και τα συναισθήματα που βιώνει κατά τη διάρκεια του βίου της, μέσα από προσωπογραφίες και βλέμματα. Έτσι, η έκθεση μετατρέπεται σε οπτική περιγραφή συναισθημάτων, κοινωνική μαρτυρία, μάθημα ιστορίας και λαϊκού πολιτισμού, διαχρονικό φόρο τιμής προς την παρουσία κάθε γυναίκας, κόρης, μητέρας, γιαγιάς, που όλοι μας φέρουμε στη διαδρομή της ζωής μας.
Επιμέλεια έκθεσης: Σταυρούλα Πισιμίση, λαογράφος, υπεύθυνη του μουσείου
Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» Δήμου Αθηναίων, Αγγελική Χατζημιχάλη 6, Πλάκα
28 Απριλίου – 23 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Πάκυ Βλασσοπούλου: We need to do more: magical thinking
Η καλλιτέχνις αγκαλιάζει την έννοια της μαγικής σκέψης που συνδέεται με τη βύθιση των παιδιών σε φανταστικούς και μυθικούς κόσμους. Αυτή η κατανόηση διευκολύνει την ανάπτυξη της ικανότητας των παιδιών να αντιλαμβάνονται και να αλληλεπιδρούν με τον κόσμο από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μέσω του ενστερνισμού της «μαγικής σκέψης», τα παιδιά μπορούν να εξερευνήσουν φανταστικούς κόσμους, προωθώντας εκλεπτυσμένες ερμηνείες της πραγματικότητας. Σύμφωνα με αυτήν την έννοια, η Βλασσοπούλου επανεξετάζει την ψυχική μας κατάσταση, δημιουργώντας καταφύγια για διάφορα πλάσματα, με στόχο το αίσθημα της ασφάλειας. Τα γλυπτά της έκθεσης σε μικρή κλίμακα μοιάζουν σαν ένα κράμα από μινιατούρες και μοντέλα. Η διάσταση αυτή ενθαρρύνει τους θεατές να αλληλεπιδρούν φυσικά με τα έργα τέχνης, ενθαρρύνοντας τη φαντασία τους μέσω του νοητικού παιχνιδιού της μεγέθυνσης και της σμίκρυνσης. Κατασκευασμένα από πηλό, τα έργα εμπνέονται από γήινα στοιχεία και παραδοσιακές αρχιτεκτονικές τεχνικές, ανακαλώντας τόσο ιστορικές όσο και μελλοντικές αισθητικές.
Callirrhoë, Σίνα 9
12 Απριλίου – 25 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Ιωάννα Λημνιού: Though as a ghost, I shall lightly tread, the summer fields
Η πρώτη ατομική έκθεση της Ιωάννας Λημνιού στην γκαλερί The Breeder περιλαμβάνει ένα νέο σώμα ζωγραφικών έργων, στο οποίο η εικαστικός διερευνά θέματα που αφορούν στη σχέση ανθρώπου και ζώου, σκηνές από την αγροτική ζωή, την κοινωνικότητα, καθώς και τις απόκρυφες πτυχές του τοπίου, ζητήματα τα οποία επανέρχονται συχνά στη δουλειά της. Ο τίτλος προέρχεται από ένα χαϊκού του Χοκουσάι το οποίο συνέθεσε στο τέλος της ζωής του, αποκαλύπτοντας το μυστικιστικό βίωμα του ζωγράφου, καθώς φαντάζεται τον εαυτό του να περιπλανιέται στο τοπίο ως μια άυλη υπόσταση στη μεταθανάτια ζωή. Η Λημνιού χρησιμοποιεί με δεξιοτεχνία έντονα χρώματα, απεικονίζοντας πορτρέτα και τοπία που αφηγούνται ιστορίες και μας συστήνουν τους χαρακτήρες των έργων της. Έχοντας έντονο το βίωμα της υπαίθρου, η επαφή της με τη λαϊκή ζωγραφική και τις αγροτικές πρακτικές προσδίδει μια σχεδόν πνευματική ποιότητα στη δουλειά της. Η μελαγχολία που κυριαρχεί στη ζωγραφική της λειτουργεί ως κατώφλι μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, προσδίδοντας την αίσθηση ενός αέναου χωροχρόνου.
Επιμέλεια: Οντέτ Κουζού
The Breeder, Ιάσονος 45, Μεταξουργείο
25 Απριλίου - 25 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Περί ζωγραφικής: Αγγελική Αντωνέα, Αντρέας Βεντούρης, Φίλιππος Κούτρικας, Irina Kouzmenko, Γιώργος Λουλούδης
H έκθεση αναδεικνύει πέντε απόφοιτους της Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας, οι οποίοι αφοσιώνονται στην εξερεύνηση της τέχνης μέσα από κλασικές ζωγραφικές προσεγγίσεις. Καθιστώντας την αναμέτρηση με τους πατέρες της Αναγέννησης και του μοντερνισμού έναν ενοποιητικό μίτο της δημιουργικής τους πορείας, διαμορφώνουν έναν καίριο και συνάμα σύγχρονο διάλογο με την ιστορία της τέχνης. Κάθε έργο φέρνει στην επιφάνεια τον αναζητητικό πνευματισμό των ζωγράφων και την αιώνια σχέση του δημιουργού με την απόδοση φωτός - σκιάς. Μέσα από το παιχνίδι αντιθέσεων, η ζωγραφική τους φαίνεται να αναδεικνύει τη δύναμη της αισθητικής τους αντίληψης και της τεχνικής τους επιδεξιότητας. Κάθε πινελιά, λοιπόν, αντιπροσωπεύει ένα κεφάλαιο στην εκφραστική τους τέχνη και σηματοδοτεί μια πορεία σκέψης, αναπαραγωγής συναισθημάτων και τέρψεων της ψυχής.
Επιμέλεια έκθεσης: Νιόβη Κρητικού
Κέντρο Τεχνών Μετς, Ευγένιου Βουλγάρεως 6, Μετς
9 – 30 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Jonathan Meese: Peter Pan Alarm! Kunstlove de large!
Η τρίτη ατομική έκθεση στην Αθήνα του Γερμανού καλλιτέχνη Jonathan Meese, του οποίου η πρακτική διατρέχει ένα ευρύ φάσμα μέσων, όπως ζωγραφική, σχέδιο, χαρακτική, γλυπτική, performance, καθώς και συγγραφή, σκηνογραφία και σκηνοθεσία θεάτρου και όπερας. Για εκείνον, όλα τα υλικά μπορούν να μετατραπούν σε τέχνη όταν υπάρχει αγάπη. Το έργο του μπορεί να γίνει αντιληπτό υπό το πρίσμα του Gesamtkunstwerk, δηλαδή του συνολικού έργου τέχνης. Στην παρούσα έκθεση, όνειρα, παραμύθια, φανταστικοί κόσμοι, μύθοι και η αντιπραγματικότητα συναντιούνται στον καμβά. Παρουσιάζεται μια σειρά έργων γύρω από ήρωες και χαρακτήρες όπως ο Peter Pan, η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ο Καλιγούλας, ο βασιλιάς Αρθούρος, ο Flash Gordon και πολλοί άλλοι, με τον καλλιτέχνη να αναλαμβάνει ρόλο πρωταγωνιστή. Αντλώντας έμπνευση από μαγευτικούς κόσμους όπως η Disney αλλά και το «Star Trek», το «Space Odyssey» κ.ά., ο καλλιτέχνης προσκαλεί το κοινό να εξερευνήσει ένα καλειδοσκόπιο φανταστικών βασιλείων, με τους πίνακες να λειτουργούν ως πύλες εισόδου σε άλλες πραγματικότητες, σύμπαντα χωρίς ιδεολογία, «μαγικά δωμάτια» απαλλαγμένα από πολιτικές ή θρησκευτικές ταυτότητες.
Bernier/ Eliades, Επταχάλκου 11, Θησείο
23 Μαΐου – 10 Ιουλίου
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Βασιλική Κούκου: Where flowers are singing
Στον χώρο της γκαλερί έχει στηθεί μια εγκατάσταση όπου θα συνυπάρχουν ζωγραφικά έργα, υφασμάτινα πλάσματα και λουλούδια. Η πρακτική της Κούκου βασίζεται στην επέκταση του μαγικού κόσμου της τέχνης στην καθημερινή ζωή, αλλά και αντιστρόφως. Υβριδικές ζωγραφικές συνθέσεις πολλαπλών διαστάσεων και υλικών ενορχηστρώνουν έναν υφολογικό διάλογο μεταξύ του χρώματος και της χειρονομίας. Μέσα από μια οικοφεμινιστική προσέγγιση παρουσιάζει έναν κόσμο όπου η ύπαρξη είναι άφθαρτη, ερμηνεύοντας τη ζωή μέσα από τα στάδια της αυτο-δημιουργίας της φύσης. Τα διαχρονικά σύμβολα της ζωγραφικής της Κούκου πρωταγωνιστούν ως βασικοί πυλώνες της εύρυθμης λειτουργίας ενός σύμπαντος, χωρίς διακρίσεις ή ιεραρχίες, όπου κυριαρχεί η συνεργασία έναντι της ατομικής δράσης. Πραγματικά φυτά, από το Polyamorous, συνδιαλέγονται με υπερρεαλιστικά λουλούδια, ρίζες, κεραμικά φίλτρα και τρισδιάστατης μορφής πλάσματα από ύφασμα, μεταμορφώνοντας τον χώρο της γκαλερί σε μια πολύχρωμη όαση.
Επιμέλεια: Αγγελική Μπάρα
Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλ. Κολωνακίου 20
25 Απριλίου – 25 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Slavs and Tatars: Simurgh Self-Help
Ατομική έκθεση της διεθνώς αναγνωρισμένης κολεκτίβας Slavs and Tatars, η οποία σηματοδοτεί την πρώτη παρουσίαση του νέου κύκλου έργων της μετά το «Pickle Politics». Ένα πολυδιάστατο περιβάλλον που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πλαστικά ανάγλυφα πάνελ (σειρά «Tranny Tease pour Marcel»), μάλλινο χαλί-πόρτα, επιτοίχια γλυπτά από μέταλλο και γυαλί και λάμπες από φυσητό γυαλί σε σχήμα πεπονιών. To project «Simurgh Self-Help» αντλεί έμπνευση από το «Musée d'Art Moderne - Département des Aigles» (1968-1972) του Marcel Broodthaers, το οποίο συγκαταλέγεται στα πιο σημαντικά και επιδραστικά έργα τέχνης του 20ού αιώνα. Οι Slavs and Tatars επιχειρούν μία ευρηματική «μετάφραση» του αετού, μέσω του μυθικού πτηνού Σιμούργκ (Simurgh) το οποίο συναντάται σε διάφορες παραλλαγές στην περσική μυθολογία, στη σουφική λογοτεχνία, σε προφορικές και γραπτές παραδόσεις στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία: ένα φτερωτό πλάσμα, θηλυκό (κυρίως) ή αρσενικό, που συχνά απεικονίζεται με σώμα παγονιού και κεφάλι σκύλου. Μέσω της δημιουργικής αντιδιαστολής μεταξύ αετού και Σιμούργκ, δημιουργούν στην έκθεση μια εναλλακτική αφήγηση, ένα alter-ego των σύγχρονων κοινωνιών που αντιμετωπίζουν καυτά διλήμματα σχετικά με την εθνική ταυτότητα και τον εθνικισμό.
Kalfayan Galleries
Χάρητος 11, Κολωνάκι
16 Μαΐου – 29 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Youths
Η έκθεση με τίτλο «YOUTHS» με τη συμμετοχή δέκα νέων καλλιτεχνών/νιδων έχει στόχο να διαπραγματευτεί την έννοια της «νεανικότητας» στην εποχή της κόπωσης των μεγάλων αφηγήσεων και την υποκατάστασή τους από ένα παράξενο δίπολο ενός πληθωρισμού υποκειμενικοτήτων που όμως συνυπάρχει με τη συνθήκη ενός καταθλιπτικού κομφορμισμού. Πως διαμορφώνονται σήμερα οι νεανικές ταυτότητες, μπορούμε να μιλάμε για νεανικές κουλτούρες, υπάρχουν διακριτά χαρακτηριστικά και κόκκινες γραμμές από τις γερασμένες πατριαρχικές φιγούρες; Ή, αν προτιμάτε, πώς φτάσαμε από το «Σημασία έχει να αγαπάς» στις κατά μόνας θορυβώδεις υποκειμενικότητες του «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»; Οι δέκα καλλιτέχνες/νιδες/α που συμμετέχουν στην έκθεση διερευνούν με τα έργα τους τα παραπάνω ερωτήματα, αναζητούν τις υποκειμενικές τους ταυτότητες και διαμορφώνουν προτάσεις στην κοινή συνθήκη μιας έκθεσης που θέλει να πετύχει νέες συνθέσεις και να ανοίξει λόγους και διαλόγους συνύπαρξης αλλά και πρόκλησης, σαν νεαροί ανήσυχοι προβοκάτορες που ξέρουν ότι έχει νόημα και να είναι και να φαίνονται.
Συμμετέχουν: Μαριάννα Αθανασίου, Αντώνης Βασιλάκης, Ευαγγελία Δαναδάκη, Ορέστης Καραλής, Σοφία Κυριακίδου, Μανούσος Μανουσάκης, Ειρήνη Μαντινάου, Αναστάσης Μελέτης, Ζαφειρία Τριβιζά, Ελένη Τσαμαδιά
Επιμέλεια: Δημήτρης Τρίκας
SPACE 52, Λάρνακος 28
14 Μαΐου – 8 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Μίλτος Μιχαηλίδης: ΟΖ – Εικόνες από τον κόσμο
Η νέα έκθεση του Μίλτου Μιχαηλίδη είναι μια σειρά έργων, ζωγραφικής και γλυπτικής, που δημιουργούν μια εγκατάσταση με αναφορές στον «Μάγο του Οζ». Ο καλλιτέχνης δεν εικονογραφεί σελίδες από την κοσμαγάπητη ιστορία. Συλλέγει τοπία και εικόνες από βιντεοπαιχνίδια τα οποία επεξεργάζεται και, ζωγραφίζοντάς τα, αποκαλύπτονται το παραμύθι και οι ποικίλες ερμηνείες του Μάγου Οζ. Η περιπέτεια της Ντόροθι, του ορφανού κοριτσιού και της ιδιότυπης παρέας του προς τη Σμαραγδένια Πολιτεία προβάλλεται στο βλέμμα του ως ένας κόσμος με ανατροπές, παγίδες, αβεβαιότητες και κινδύνους.
a.antonopoulou.art, Αριστοφάνους 20
16 Μαΐου – 21 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Μάρω Μιχαλακάκου, Μιχαήλ Μιχαλακάκος, Σεμέλη Σαφού: Φωνές μιας άνοιξης
Στην έκθεση «Φωνές μιας άνοιξης», η Μάρω Μιχαλακάκου επιχειρεί να συνομιλήσει με το εικαστικό έργο του πατέρα της, Μιχαήλ Μιχαλακάκου, με το βαθύσκιο ρομαντικό περιβάλλον των ζωγραφικών πινάκων του, και να διερευνήσει ριζωματικές απολήξεις της εικαστικής της γλώσσας. Στην έκθεση θα προβάλλεται και μια ταινία μικρού μήκους της κόρης της, Σοφίας Σαφού, με θέμα την καθημερινή ζωή στο σπίτι του παππού της, Μιχαήλ, και της γιαγιάς της, Ευαγγελίας. Το ζωγραφικό έργο του Μιχαήλ Μιχαλακάκου έχει την αύρα μιας παλαιάς ζωγραφικής, αυτής των περίφημων εκθέσεων του Ζαππείου. Η ανθεκτική τυπολογία μιας ρομαντικής εικονοποιίας που γίνεται και φορέας μιας δυνατής αλληγορίας. Είναι το ρομαντικό κοσμοείδωλο που εκδηλώνει το εκκοσμικευμένο του όραμα, την ιστορική εκδραμάτιση του ανθρωπίνου. Σ’ αυτήν τη διάκριση, και μέσα από μια γλυπτική εγκατάσταση που θα καταλαμβάνει όλο τον εκθεσιακό χώρο, η Μάρω Μιχαλακάκου ιχνογραφεί πάνω στο βελούδο την πολυσημία μιας ατομικότητας που εκδιπλώνεται σ’ αυτή την αβυσσαλέα σκηνή του φυσικού. Μια ριζωματική εγκατάσταση που υπομνηματίζει το φυσικό περιβάλλον των εικόνων του πατέρα της, αλλά κι αυτή την καταγωγική στοιχείωση που υποστηρίζει κάθε έργο, κάθε ενεργή γλώσσα.
Επιμέλεια: Αποστόλης Αρτινός
Potential Project, Ανδρέου Μεταξά 25, Εξάρχεια
16 Μαΐου – 22 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Στέφανος Ζαννής: Τα παιχνίδια του Τηλέμαχου
Μέσα από μια σειρά 9 έργων (λάδια σε καμβά) η έκθεση πραγματεύεται το κενό πληροφοριών για τη ζωή του Τηλέμαχου, μέχρι την ενηλικίωσή του, προτείνοντας κάποιες εξεικονισμένες δράσεις. Εκμεταλλεύεται δηλαδή ο καλλιτέχνης, εν είδει εικαστικού και φιλολογικού παιγνίου, το κενό αυτό συνδυάζοντας πραγματικότητες από τον κόσμο της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας» σε έναν διάλογο, συνειδητό ή ασυνείδητο, παραλληλιών και διασυνδέσεων της πραγματικής και δύσκολης ζωής του πατέρα με την παιγνιώδη δραστηριότητα του γιου. Παρά τις αναφορές σε ένα απόμακρο παρελθόν, ο καλλιτέχνης με τις εικαστικές του προτάσεις μας εισάγει σε έναν ιδιαίτερα οικείο κόσμο.
Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γλύκωνος 4, Κολωνάκι
16 Μαΐου - 8 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Κώστας Τσώλης: Οσμές Χρόνου
Πρόκειται μια συνεκτική αναμόχλευση των ιστοριών [stories] που συναποτέλεσαν την Ιστορία [History] του λεγόμενου σύντομου 20ού αιώνα, της εποχής των άκρων, σύμφωνα με τον ιστορικό Eric Hobsbawm (09.06.1917 - 01.10.2012). Ο καλλιτέχνης αποδομεί και εν συνεχεία αναδομεί, με τη μέθοδο των διαλεκτικών επικολλήσεων και μιας στρατηγικής χαρτοκοπτικής/χαρτοκολλητικής, φωτογραφίες και εικόνες γεγονότων που συντάραξαν τον 20ό αιώνα, συμπλέκοντάς τες με επιλεγμένες αποτυπώσεις στιγμών της καθημερινής ζωής. Ο καλλιτέχνης συγκροτεί ένα νέο αφήγημα παλαιών γεγονότων, έτσι ώστε να αναδειχθεί η όντως σημασία τους που έχει στρεβλωθεί, παραποιηθεί ή ακόμα και εξαλειφθεί από τα κυρίαρχα αφηγήματα της πολιτικής σκοπιμότητας.
Επιμέλεια: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Αίθουσα Τέχνης «Έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου», Βαλαωρίτου 9Α, Κολωνάκι
16 Μαΐου – 15 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Δημήτρης Ανδρεάδης & Κατερίνα Παπαζήση
Η καινούργια σειρά έργων του Δημήτρη Ανδρεάδη που παρουσιάζονται στην έκθεση με τίτλο «Engram» αποτελούν ένα συνεχές σε σχέση με τους προηγούμενους σταθμούς στη δουλειά του καλλιτέχνη. Έχοντας περάσει επιδέξια από τον συνδυασμό γκραφίτι και ακαδημαϊκής ζωγραφικής (keep a light on, 2008-09, the headhunter, 2010) στον αφαιρετικό ρεαλισμό (the banners of a postponed revolution, 2011, daily unsimplicity, 2013) και στις ζωγραφικές εγκαταστάσεις του χρωματικού πεδίου (Horizon, 2015, f_other, 2019), συνεχίζει την ανατρεπτική διαδρομή που τον προσδιορίζει. «Έγγραμμα», αναφέρει ο Ανδρεάδης, «είναι ο τόπος των πρωταρχικών μας καταγραφών», των πρώτων μας αναμνήσεων που δεν ανακαλούνται εύκολα από το υποσυνείδητο και απαιτείται αυτή η συγκεκριμένη μέθοδος ώστε να έρθουν στην επιφάνεια. Τα έργα της έκθεσης «Engram» αποτελούν το αποτύπωμα αυτής ακριβώς της διαδικασίας: της ενδοσκόπησης, της πορείας προς τον πυρήνα. Στρώσεις χρωμάτων σε καμβά που όσο πληθαίνουν τόσο πλησιάζουν την πηγή του καλλιτέχνη. Κινήσεις και πινελιές που για τον ίδιο είναι συνυφασμένες με την πρακτική που ορίζει ο τίτλος της έκθεσης.
Η εικαστικός Κατερίνα Παπαζήση παρουσιάζει την καινούργια σειρά έργων της με τίτλο «A dancefloor of one’s own». Ορμώμενη από τη ζωγραφική της Αναγέννησης, του Μπαρόκ και του εξπρεσιονισμού, στα έργα της αποδίδεται η δική της ανάγνωση της καλλιτεχνικής πρακτικής των σπουδαίων δασκάλων των κινημάτων αυτών, άλλοτε με ξεκάθαρες αναφορές και άλλοτε όχι. Βασισμένη σε παρόμοιες συνθέσεις, η Παπαζήση ξαναφαντάζεται την ακαδημαϊκή ζωγραφική και τη φέρνει σε σημερινούς όρους, δίνοντας με την πινελιά της στις γνώριμες φόρμες την αίσθηση ότι ξεφεύγουν από τα όριά τους και μετατρέπονται σε κάτι άλλο. Στα έργα της η μετατροπή αυτή συνδέεται και με την κοινωνική πρόσληψη του γυναικείου σώματος. Ως κυρίαρχο στοιχείο της ακαδημαϊκής ζωγραφικής, η εικαστικός το παίρνει και το μετασχηματίζει εντός του δικού της εικαστικού περιβάλλοντος στοχεύοντας σε «μια σκόπιμη απελευθέρωση της μορφής και του σώματος, η οποία επιτρέπει την ανάπτυξη εναλλακτικών αφηγήσεων και δημιουργεί χώρο για μια πιο εκτεταμένη και περιεκτική εξερεύνηση της αναπαράστασης», όπως εξηγεί στο συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης ο Πάνος Γιαννικόπουλος.
Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Αρματολών και Κλεφτών 48
18 Απριλίου – 18 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Οἴκαδε: Το ταξίδι της επιστροφής
Η ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο «Οἴκαδε. Το ταξίδι της επιστροφής» προσκαλεί τους θεατές στην εξερεύνηση της έννοιας της επιστροφής στον οικείο χώρο του ανήκειν. Μέσα από ένα ευρύ φάσμα εικαστικών μέσων και προσεγγίσεων, πέντε καταξιωμένοι σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί, ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ο Σπύρος Βερύκιος, ο Παναγιώτης Λαμπρινίδης, ο Μιχάλης Μανουσάκης και ο Κώστας Παπανικολάου, επιχειρούν ένα ταξίδι αναστοχασμού, που ξεπερνά τη στενή χωρική αντίληψη του οικιακού χώρου και προσκαλεί τους θεατές σε μια βαθύτερη κατανόηση του τι σημαίνει να βιώνεις έναν οικείο τόπο, συναισθηματικά, πνευματικά και φαντασιακά. Η διερεύνηση της έννοιας του σπιτιού επιχειρείται μέσα από μια πολυεπίπεδη ανάδειξη των ψυχοκοινωνικών αναπαραστάσεων του κατοικείν, της συναισθηματικής διάστασης του δεσμού με τον οικείο χώρο και της πολιτισμικής αξίας του στη διαμόρφωση της προσωπικής ταυτότητας.
Επιμέλεια: Αναστασία Μπαλάσκα
Estudio Gallery, Κυριαζή 9, Κηφισιά
18 Μαΐου - 8 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Όμαρ Ζαφάρ: Ζωγραφική πέρα από τη Ζωγραφική - Σφυρηλατώντας αδιαπέραστα παραδείγματα
Η επιστροφή του Ζαφάρ στην καλλιτεχνική σκηνή μετά από ένα διάλειμμα είκοσι ετών φέρνει μια ανανεωμένη αίσθηση σθένους και εξερεύνησης στην πρακτική του. Το μεσοδιάστημα αυτό έδωσε προοπτική στο έργο του, εμπλουτίζοντάς το με νέες εμπειρίες από το πολυποίκιλο υπόβαθρό του ως καλλιτέχνη από την Ελλάδα και το Μπαγκλαντές, με σπουδές στην Ινδία και τις ΗΠΑ. Τέλος, και η πολύχρονη πορεία του στον επιχειρηματικό κόσμο έπαιξε ρόλο στο εκλεκτικό στυλ ζωγραφικής του Ζαφάρ, το οποίο αντανακλά μια σύνθεση πολιτιστικών επιρροών σε μια έντονη πορεία καλλιτεχνικής έρευνας. Στην ατομική του έκθεση θα απολαύσουμε τη διαχρονική γοητεία της εξερεύνησης της ζωγραφικής και τις δυνατότητες διάδρασης που προκύπτουν στο πλαίσιό της. Σε συνεργασία με την ιστορικό τέχνης Μαργαρίτα Καταγά.
Gallery Alibi, Σαρρή 12, Ψυρρή
16 Μαΐου – 20 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Αριστομένης Θεοδωρόπουλος: Ηχώ
Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από νέα ζωγραφικά έργα σε καμβά και ολοκληρώνεται με ένα ηχητικό τοπίο σε σύνθεση του ίδιου του καλλιτέχνη. Η μουσική είναι παρούσα σε κάθε δουλειά του Θεοδωρόπουλου, λειτουργώντας ως ενοποιητικό στοιχείο αναμνήσεων και συναισθημάτων, ήχων και εννοιών. Στην έκθεση ο εικαστικός διερευνά θέματα που αφορούν στη σχέση μεταξύ αρχαίων και σύγχρονων ερειπίων, την εναλλαγή ανάμεσα στον φανταστικό ρεαλισμό και στον παγανισμό, και τη σύνδεση αινιγματικών αφηγήσεων και παραστατικής αφαίρεσης.
Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου
The Project Gallery, Νορμανού 3 (εντός στοάς, 1ος όροφος), Μοναστηράκι
14-31 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Άννα Αμπαριώτου: Η τέχνη του να μην κάνεις τίποτα και η παράλληλη πεζοπορία
Μια νέα ενότητα από ψηφιακά έργα και κεραμικά γλυπτά όπου αποτυπώνεται η διαδικαστική προσπάθεια της καλλιτέχνιδας να ανακαλύψει και να αποκαλύψει έναν «άλλον», μη προφανή κόσμο. Ο εκτεταμένος τίτλος λειτουργεί ως μέρος της εικαστικής δημιουργίας, καθώς παραπέμπει στην αφετηρία, δηλαδή στην αρχική ιδέα της καλλιτεχνικής αναζήτησης. Η Άννα Αμπαριώτου εξηγεί αναλυτικά τον τίτλο αυτόν προσδιορίζοντας την «Τέχνη του να μην κάνεις τίποτα» ως τον χώρο και τον χρόνο που δίνει κανείς στον εαυτό του να αντιληφθεί, να κατανοήσει και να αξιολογήσει αυτά που έχουν συμβεί και αυτά που συμβαίνουν. Στον χώρο της γκαλερί αναπτύσσεται μια εγκατάσταση η οποία επιχειρεί να εκφράσει το κυρίαρχο αφήγημα της καλλιτέχνιδας, το οποίο εμπεριέχει εξίσου στοιχεία φαντασίας όπως και στοιχεία ρεαλισμού. Ένα απολύτως προσωπικό παράλληλο σύμπαν, με μια ελεύθερη ερμηνευτική προσέγγιση της καθημερινής πορείας των ανθρώπων.
Επιμέλεια: Κώστας Πράπογλου
CITRONNE Gallery – Αθήνα, Πατριάρχου Ιωακείμ 19, 4ος όροφος, Κολωνάκι
16 Μαΐου
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Vicki Provost: Always Rising
Σε αυτή την έκθεση η Vicki Provost απεικονίζει το ερχομό και την αποχώρηση του ήλιου. Η ανατολή του ηλίου συνδέεται συνήθως με τις ανθρώπινες αντιλήψεις για τη θετικότητα, τη ζωή, την ελπίδα, ενώ το ηλιοβασίλεμα συνδέεται συχνά με μια γλυκόπικρη αίσθηση, το τέλος ή τον θάνατο. Και οι δύο εκφράσεις είναι παρούσες στη συνάντηση ημέρας και νύχτας, καθώς το σκοτάδι είναι ήδη παρόν όταν αναδύεται η αυγή. Υπάρχει ένας μεταφορικός αγώνας πριν νικήσει ο ήλιος, που εμφανίζεται πάνω στον ορίζοντα του πλανήτη, ενώ η σκιά της νύχτας συρρικνώνεται.
Blank Wall Gallery, Φωκίωνος Νέγρη 55, Κυψέλη
10-15 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Γιώργος Πανταζής: Το Φτέρωμα των Χρωμάτων
Χαρακτηριστικό στα έργα του καλλιτέχνη είναι το έντονο χρώμα και το ζεστό φως αλλά και η ικανότητά του να αποτυπώνει τις ομορφιές της φύσης, ξεφεύγοντας από την πραγματική εικόνα και τοποθετώντας το θέμα του σε ένα περιβάλλον φαντασιακό, διατηρώντας συνάμα την αυθεντικότητά του. Ο καλλιτέχνης με αυτό τον τρόπο δηλώνει την εικαστική του ταυτότητα ενώ ταυτόχρονα προκαλεί στον θεατή ένα «σοκ» λόγω της έντασης των χρωμάτων, εν αντιθέσει με τα γαλήνια και αισιόδοξα συναισθήματα που του δημιουργεί.
Επιμέλεια έκθεσης: Θάλεια Στεφανίδου
Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Λεμπέση 12, Ακρόπολη
10 Μαΐου – 7 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Στέλιος Γαβαλάς: Ίσαλος Γραμμή
Μια γοητευτική προσέγγιση σε έργα γλυπτικής, που προκαλούν χωρικές εμπειρίες, υιοθετώντας τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες της αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Πρόκειται για έργα που αναπλάθουν, ορίζουν ως «τοπόσημα» ή ακόμα και οριοθετούν τον χώρο αναδεικνύοντας πάντα τον τόπο μέσα στον οποίο δημιουργούνται. Τα έργα του Γαβαλά ανάγουν τη γλυπτική σε μια βιωματική εμπειρία, όπου αντίληψη και αισθήσεις διεγείρονται. Και αυτό συμβαίνει γιατί τα γλυπτά σμιλεύθηκαν με βάση τα χαρακτηριστικά του φυσικού τοπίου, μέσα στο οποίο εναρμονίζεται συναισθηματικά ο καθένας από εμάς. Τελικά, η επεξεργασία των υλικών των γλυπτών, η κλίμακά τους, η σχέση πλήρους και κενού, το παιχνίδι με το φως και τον ήχο, τα απομακρύνουν από την κατηγορία των εκθεμάτων, που περιορίζονται μόνο στην παρατήρησή τους από τον θεατή. Λειτουργούν περισσότερο σαν μια πρόκληση να τα «βιώσει» ο καθένας από εμάς, να αφουγκραστεί τις δικές του ανάγκες. Κυρίως να ταξιδέψει μέσα από τις αισθήσεις στις εμπειρίες που τα έργα υποβάλλουν.
Επιμέλεια: Γιάννης Κολοκοτρώνης
Sianti Gallery, Βασ. Αλεξάνδρου 2 και Μιχαλακοπούλου, Αθήνα (Πίσω από την Εθνική Πινακοθήκη)
9 Μαΐου – 1 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Αιμιλία Μπαλάσκα & Rebecca Simons: Daughters
Η έκθεση περιλαμβάνει παλαιότερα πρότζεκτ και καινούργια έργα που συν-δημιούργησαν οι δύο καλλιτέχνιδες συνδυάζοντας τη φωτογραφία, το βίντεο, το κείμενο και άλλα εικαστικά μέσα. Τα έργα τους διαμορφώνονται με πειραματικές πρακτικές καταγραφής και συμβολικές χειρονομίες παρέμβασης στο οικογενειακό αρχείο. Με στόχο τον εντοπισμό κοινών σημείων και μοτίβων, προσπαθούν να ανοίξουν έναν διάλογο για τη μνήμη, το τραύμα και την απώλεια και μια δίοδο για την επανεξέταση ενός κοινού παρελθόντος.
Επιμέλεια: Ηλέκτρα Καρατζά
Γκαλερί ΗΩΣ, Χέυδεν 38
26 Απριλίου – 18 Μαΐου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Υπατία Κορνάρου - Ελισσάβετ Ευσταθίου: Forsaken Places
Η δυαδική έκθεση φωτογραφίας «Forsaken Places» είναι εμπνευσμένη από τη διαχρονικότητα ενός εγκαταλελειμμένου χώρου-τόπου ο οποίος εσωκλείει τη διήγηση ανθρώπινων ιστοριών. Ουσιαστικά παρουσιάζει το «ψυχογράφημα» ενός εγκαταλελειμμένου χώρου μέσω του «εννοιολογικού πλαισίου» και της «ντοκιμαντέρ καταγραφής». Οι φωτογραφίσεις ξεκίνησαν από τον Ιανουάριο του 2023 και ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο του 2024. Διανύθηκαν συνολικά 5.179 χιλιόμετρα σε πάνω από 20 διαφορετικά σημεία της Ελλάδας, όπως ενδεικτικά αναφέρονται: Πτολεμαΐδα, Καστοριά, Πάτρα, Αίγιο, Ερμιόνη, Θήβα, Μέθανα, Μεγαλόπολη, Ελευσίνα, Λαύριο, Σαλαμίνα, Μεγάλο Πεύκο. Οι λήψεις έχουν πραγματοποιηθεί σε μια μεγάλη ποικιλία χώρων. Ο φωτογραφικός φακός έχει εισχωρήσει σε εργοστασιακές μονάδες παραγωγής πρώτων υλών, σε κτίρια ψυχιατρικών κλινικών, μέχρι και σε εργατικές κατοικίες βιομηχανικής ζώνης μεταλλείων.
T.A.F. / the art foundation, Νορμανού 5, Μοναστηράκι
16 Μαΐου – 1 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
THE KRAH σε ένα pop-up show
Ο The Krah μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου έγινε ένας παραγωγικός καλλιτέχνης γκράφιτι τη δεκαετία του ’90. Τα τελευταία 18 χρόνια παραμένει ένας εξέχων καλλιτέχνης ζωγραφίζοντας τους δρόμους, ενώ περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη και σε χώρες της Ασίας, όπως η Ιαπωνία και η Ταϊλάνδη, αφήνοντας ένα έργο σε κάθε πόλη. Έχοντας γεννηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, μετακόμισε στο Λονδίνο μετά τη νέα χιλιετία και έκτοτε έχει πραγματοποιήσει διάφορες ατομικές εκθέσεις στο Λονδίνο και μία στο Βερολίνο. Το pop-up show στα Εξάρχεια διοργανώνεται από τα ξενοδοχεία Pame και παρουσιάζει τον εμβληματικό καλλιτέχνη του γκράφιτι. Μια μεγάλη ποικιλία από υπογεγραμμένους πίνακες, αφίσες περιορισμένης έκδοσης και άλλες δημιουργίες του καλλιτέχνη.
PAME Gallery, Κλεισόβης 7, Εξάρχεια (κάτω από το Pame Paradiso hotel)
11 Μαΐου – 7 Ιουνίου 2024
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.
Μαρία Μπουρμπού - Διονύσιος Παππάς: Fluidity
Οι δύο καλλιτέχνες διατρέχουν απρόσκοπτα τα πεδία της πραγματικότητας και της φαντασίας, ο ένας μέσα από έναν συνδυασμό αναλογικής και ψηφιακής φωτογραφίας και βίντεο και ο άλλος μέσα από περίπλοκα σχέδια με μολύβι πάνω σε ξύλινα γλυπτά. Το εν εξελίξει φωτογραφικό έργο της Μπουρμπού, με τίτλο «ILLUSION, or the eighth place», εμπνευσμένο από το βιβλίο του Fernando Pessoa «Το βιβλίο της ανησυχίας», συλλαμβάνει ρεαλιστικά τοπία δίπλα στη θάλασσα μέσα από το πρίσμα της ουτοπίας. Ορισμένα έργα είναι τυπωμένα στο χέρι, άλλα είναι ψηφιακά επεξεργασμένα σε υψηλή αντίθεση και κάποια χρησιμοποιούν διπλές φιγούρες, κολάζ, μελάνι και ακρυλικά. Τα σκίτσα του Παππά απεικονίζουν το εφήμερο και το αμετάβλητο της ύπαρξης μέσα από άκρα και προσωπεία που λιώνουν σαν βούτυρο, ρευστά περιγράμματα και παραμορφώσεις. Τα δισδιάστατα και τρισδιάστατα έργα του χρησιμεύουν ως μια μεταφορά για την αναγέννηση και τη μεταμόρφωση.
FokiaNou Art Space, Φωκιανού 24, 7ος όροφος, Παγκράτι
15 Μαΐου – 1 Ιουνίου 2024
